Μαζική συμμετοχή στις εκλογές για μεγαλύτερο κύρος στο ΤΕΕ

από τον πολ- μηχ Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου

Οι τρείς συγκλίνουσες χρονικά συμπτώσεις : παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση , ελληνική δημοσιονομική (και όχι μόνο) κρίση και εκλογές στο ΤΕΕ της 25.4.2010 με ωθούν να επικοινωνήσω με τους συναδέλφους μηχανικούς και ιδιαίτερα τους νεώτερους. Η οικονομική κρίση επηρέασε άμεσα όλους τους μηχανικούς σε οποιονδήποτε τομέα και αν εργάζονται. Σήμερα το «σύστημα» επιχειρεί να αποδημήσει κάθε κοινωνική κατάκτηση, και αποδεικνύει καθημερινά τι εννοεί με την έκφραση «η κρίση ως ευκαιρία». Αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως επιχείρηση και ως πειραματόζωο. Αν είσαι εργολήπτης έχεις γίνει χρηματοδότης του Δημοσίου περιμένοντας τις εξοφλήσεις των λογαριασμών σου, ενώ οι προκηρύξεις των νέων έργων συνεχώς λιγοστεύουν. Αν είσαι μισθωτός του ιδιωτικού τομέα, ακούς ολοένα και πιο συχνά την φράση « ξεχάστε αυτά που ξέρατε» και ίσως σε περιμένει η απόλυση . Αν είσαι μελετητής ή γενικά ελεύθερος επαγγελματίας, μετά την επίθεση εναντίον των «προνομιούχων δημοσίων υπαλλήλων», ανακοίνωσαν τον νέο φορολογικό νόμο που μας γυρίζει 20 χρόνια πίσω, ενώ οι αμοιβές των μελετών δεν λένε να κατατεθούν, αλλά ούτε και νέες μελέτες διαφαίνονται . Αν είσαι νέος μηχανικός και ενώ δεν έχεις τίποτα κοινό με τους «φτασμένους» μηχανικούς που ασχολούνται με το ΤΕΕ, ανακαλύπτεις ότι κινδυνεύεις να μείνεις άνεργος, αν δεν είσαι ήδη. Πιστεύω πως το πρόβλημα της Ελληνικής Οικονομίας δεν είναι το Δημόσιο Χρέος (ΔΧ) αλλά η σχέση ΔΧ / ΑΕΠ . Αν δεν ασχοληθούμε με τον παρανομαστή, δηλαδή την ανάπτυξη με άλλα λόγια με το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ), αλλά μόνο με τον αριθμητή, δηλαδή με το πώς θα βρούμε κάθε μήνα τη δόση του δανείου, τότε δεν υπάρχει μέλλον. Οι θέσεις του ΤΕΕ για στρατηγική ανάπτυξης δεκαετίας και σχεδιασμό κλαδικών πολιτικών για τους σημαντικούς τομείς στους οποίους η Ελλάδα διαθέτει ή μπορεί να κατακτήσει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, όπως οι κατασκευές, ο τουρισμός, τα τρόφιμα-ποτά, η ενέργεια, οι νέες τεχνολογίες πρέπει να υποστηριχθούν με κάθε τρόπο. Η αξιοποίηση της συλλογικής γνώσης και εμπειρίας των μηχανικών με σκοπό την ανάδειξη και επεξεργασία λύσεων για σημαντικά κοινωνικά θέματα, όπως η οικονομία, η βιώσιμη ανάπτυξη, η παιδεία, το περιβάλλον καθιστούν το ΤΕΕ πιο αποτελεσματικό στην υποστήριξη του εργαζόμενου μηχανικού. Στο ΤΕΕ περιλαμβάνονται όλοι οι μηχανικοί (από τους νέους και άνεργους μέχρι και τους μεγαλοεπιχειρηματίες) . Μέσα σε αυτές τις αντιθέσεις , κρύβεται η δύναμή του. Συνθέτοντας επιμέρους επιδιώξεις και πολιτικές, περιορίζοντας άγονες αντιπαραθέσεις και μικροσυμφέροντα, δίνει μαθήματα θετικής αξιοποίησης της απλής αναλογικής, με βάθεμα της δημοκρατικής του λειτουργίας. Ιστορικά, τα επιμελητήρια συγκροτήθηκαν ως θεσμικοί σύμβουλοι του κράτους. Με στόχο την ανάπτυξη της οικονομίας και με άμεση επαφή με την παραγωγή και την κοινωνία, τα επιμελητήρια συνέβαλαν ουσιαστικά στις αποφάσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων. Παράλληλα, αποτέλεσαν τους καθημερινούς συμβούλους των μελών τους. Σήμερα, ο ρόλος αυτός δεν αρκεί. Στις νέες πολύπλοκες συνθήκες τα επιμελητήρια ή θα γίνουν πραγματικοί μοχλοί ανάπτυξης της οικονομίας ή θα τεθεί θέμα λόγου ύπαρξής τους. Το ΤΕΕ, το καλύτερο «έργο» που έχουν οικοδομήσει γενιές μηχανικών, αποτελεί έναν φορέα που «μετράει» και επιδρά καθοριστικά στις συνθήκες εργασίας των μηχανικών. Σήμερα το θέλουμε πιο καλό, πιο ποιοτικό, πιο δημοκρατικό, πιο αποτελεσματικό, πιο επιθετικό, πιο κινηματικό μέσα στο κέντρο των αναπτυξιακών , κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων Το θέλουμε πιο δυνατό για να αποκρούσει την καθολική επίθεση στα δικαιώματά μας. Η μαζική συμμετοχή στις εκλογές θα είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους «μας παίρνουν μέτρα». Την Κυριακή λοιπόν, 25 Απριλίου, ας συμμετέχουμε όλοι στην εκλογική διαδικασία στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα σε όσους μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως «δούρειοι ίπποι» για την άλωση των κατακτήσεών μας αλλά και σε όσους πιστεύουν ότι το ΤΕΕ πρέπει να μετεξελιχθεί σε επιστημονικό όμιλο με προαιρετική την εγγραφή μελών σε αυτό. Φτάνει πλέον η μιζέρια του μικροσυμφέροντος , της ατομικής λύσης, της κλαδικής συντεχνίας, του κομματικού πατριωτισμού. Θέλουμε και μπορούμε να βρούμε την κλωστή που ενώνει τους εργαζόμενους μηχανικούς μεταξύ τους και με την κοινωνία. Αντιστεκόμαστε, επιμένουμε, σχεδιάζουμε, μελετάμε, κατασκευάζουμε, προχωράμε αλλά πάνω από όλα αισιοδοξούμε.