Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Αίσιμα και αδήριτα (ΙΒ΄)

Ούτις

● Ο στοχαστής πρωθυπουργός μας

Σήμερα χρησιμοποίησα δύο εικόνες, τη μια δίπλα στην άλλη. Η μία απεικονίζει τον πρωθυπουργό μας σε στάση περισυλλογής. Όχι, δεν έχει καμία σχέση με τις γεμάτες νάζι φωτογραφίες των σταρς του κινηματογράφου και της γκλαμουριάς. Ο άνθρωπος σκέφτεται αν είναι το καλό παιδί των ξένων. Πάντοτε ήθελε να είναι το υπάκουο παιδί. Πρώτα της μαμάς του, της Εβαριοαμερικάνας Μάργκαρετ. Μετά έγινε το υπάκουο παιδί αυτών που κινούν τα νήματα στις μαριονέτες-πρωθυπουργούς και προωθούν το σχέδιο της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης. Ο Γιώργος σκέφτεται αν ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο αόρατος πρόεδρος της χώρας μας, του βάλει καλό βαθμό στον έλεγχο τώρα που ήρθε στην Ελλάδα για να επιθεωρήσει τους ανθρώπους του. Το βαθμό αυτό τον θέλει στο βιογραφικό του όταν φύγει από την Ελλάδα, αφού πρώτα την έχει διαλύσει και την έχει κάνει κομμάτια και θρύψαλα.
Στη διπλανή εικόνα είναι το άγαλμα του Γάλλου γλύπτη Αυγούστου Ροντέν “ο σκεπτόμενος”. Το αυθεντικό άγαλμα, γιατί υπάρχουν και αρκετά αντίγραφα, ήταν στον ένα από τους στους δίδυμους πύργους στη Ν. Υόρκη και καταστράφηκε στις 11-9-2001, όταν αυτοί κατέρρευσαν. Ο Γιώργος έχει ανάλογη έκφραση με αυτή του αγάλματος! Να σημαίνει, άραγε ότι και ο πρωθυπουργός μας είναι σκεπτόμενος, είναι στοχαστής;
Στις μέρες μας επαληθεύεται ότι έξω πάμε καλά! Γιατί μέσα, στη χώρα που κυβερνάει εδώ και 14 μήνες ο Γιώργος, όλα είναι μαύρα κι άραχλα. Ίσως γι’ αυτό να μην είμαστε σε θέση, εμείς οι άξεστοι και αγνώμονες ιθαγενείς, να αναγνωρίσουμε την αξία του, το μεγάλο βεληνεκές της προσωπικότητάς του, το μεγάλο εύρος της στοχαστικότητάς του. Τρίβαμε τα μάτια μας, αφού σαν Έλληνες δεν έχουμε τίποτα άλλο να τρίψουμε, τα πάπαλα τα έχουμε χάσει εδώ και καιρό, όταν πληροφορηθήκαμε ότι ο πρωθυπουργός μας είναι ένας από τους μεγάλους στοχαστές του πλανήτη μας. Εδώ δε θέλω ειρωνικά χαμόγελα. Ούτε να πείτε: «έλα νινί στον τόπο σου». Έτσι θα είναι σίγουρα, αφού το έγραψε αμερικάνικο περιοδικό. Εμείς οι καράβλαχοι δεν είμαστε σε θέση να ξέρουμε. Ενώ οι Αμερικάνοι, αφού τους ντοπάρουν με μερικές χιλιάδες δολάρια οι λεφτάδες αφέντες της υφηλίου, ξέρουν και γράφουν αυτά που τους προστάζουν! Ιδού η μεγάλη είδηση που πρέπει να μας κάνει εθνικά υπερήφανους: Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου περιλαμβάνεται στους 100 σημαντικότερους “Στοχαστές” παγκοσμίως για το 2010, στη σχετική λίστα που συνέταξε το αμερικανικό περιοδικό “Foreign Policy”. Ο Γιώργος Παπανδρέου καταλαμβάνει την 79η θέση στη σχετική λίστα, την κορυφή της οποίας κατέλαβαν οι Bill Gates και Warren Buffett για το φιλανθρωπικό τους έργο που εκτελούν. Στη δεύτερη θέση ο Ντομινίκ Στρος Καν, στην τρίτη ο Μπαράκ Ομπάμα, στη δέκατη η Μέρκελ στη δέκατη πέμπτη ο Σόρος.

Η συνέχεια >>> εδώ …

Ποιο είναι το κριτήριο της απονομής αυτής της βαρύγδουπης ιδιότητας; Αν κρίνουμε από τις βραβεύσεις του Μπιλ Γκέιτς και του Ουόρεν Μπάφετ για το... φιλανθρωπικό τους έργο, του Νταβούτογλου και του Ομπάμα, του Σόρος και πολλών άλλων, αλλά και την αιτιολόγηση της συμπερίληψης του πρωθυπουργού της Ελλάδας στην 79η θέση της λίστας των 100 Global Thinkers, τότε μάλλον δεν μιλάμε ακριβώς για Στοχαστές (Thinkers). Μη πάει το μυαλό σας ότι η λέξη στοχαστής σημαίνει τον διανοούμενο για τους συντάκτες της λίστας. Και αυτό προκύπτει από το σκεπτικό της επιλογής του Γιώργου. Τα επιχειρήματα είναι: ● Ότι ο Γιώργος Παπανδρέου μπήκε στη λίστα επειδή «έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε στη χειρότερη χρονιά της Ελλάδας». ● Ότι, όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία, ανακάλυψε πως το έλλειμμα δεν ήταν στο 6% όπως ισχυρίζονταν οι προηγούμενοι, αλλά 12,7%! ● Ότι όλο το 2010 είπε «σκληρές αλήθειες» στους Έλληνες για το «απαράδεκτο» κράτος πρόνοιας – το οποίο έκτοτε συστηματικά γκρεμίζει. ● Ότι, μπροστά στην κρίση και την καταστροφή, υποστήριξε την άποψη πως δεν υπάρχουν εθνικές λύσεις, αλλά απαιτείται μία οικονομική διακυβέρνηση με παγκόσμιο ορίζοντα. Αυτήν δηλαδή την οποία λατρεύει το ΔΝΤ εκφράζοντας τους συν-τιμώμενους με τον «δικό μας» Γκέιτς, Μπάφετ, Σόρος κ.λπ.
Οι Αμερικάνοι έχουν μπερδέψει τις λέξεις και τις έννοιες. Ο ψεύτης, ο τοκογλύφος, ο παγκόσμιος δικτάτορας και ο σκευωρός ονομάστηκαν με μια λέξη: στοχαστής.
Ο δικός μας στοχαστής είναι ψεύτης και σκευωρός. Ο Σόρος και η κλίκα του είναι τοκογλύφοι, σκευωροί κατά της ανθρωπότητας και παγκόσμιοι δικτάτορες. Όλοι τους εργάζονται κατά των τοπικών κοινωνιών, κατά της ανθρωπότητας. Εξυφαίνουν της εξαθλίωση του πληθυσμού της γης, την ρομποτοποίηση και τον αφανισμό μέρους του για να έχουν κέρδη. Προσφέρουν εκατόμβες θυμάτων στα θυσιαστήρια των σύγχρονων θεοτήτων με αναβίωση του Μαμωνά και του Μολώχ.
Η λέξη στοχάζομαι σημαίνει: Σκέφτομαι βαθιά με φιλοσοφική διάθεση. Κάνω συλλογισμούς για θεωρητικά ζητήματα, διανοούμαι (λεξικά Μπαμπινιώτη και Δημητράκου), αλλά και σημαδεύω, στοχεύω, τοξεύω. Οι 100 στοχαστές, λοιπόν, μαζί και ο Γιώργος, δεν έχουν καμία φιλοσοφική διάθεση για να στοχαστούν. Απλά σημαδεύουν τις ζωές μας, σαν να είμαστε θηράματα, επειδή τους αρέσει το αίμα, οι κραυγές απόγνωσης. Δεν έχουν, επομένως καμιά σχέση με τη διανόηση. Όλοι τους έχουν άμεση σχέση με τη στόχευση κατά αθώων θηραμάτων, που είναι συνάνθρωποί τους. Ανθρωπόμορφα τέρατα, λυσσώδεις ύαινες είναι που τους αρέσει η ανθρώπινη σάρκα, το αχνιστό ανθρώπινο αίμα. Ο Γιώργος μας έχει καταταγεί 79ος. Ουρά είναι της παγκόσμιας μαφίας. Και τι θα μπορούσε να είναι, άραγε; Οι κεφαλές της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης κατέχουν τις πρώτες θέσεις. Οι πιστοί υπηρέτες τοποθετούνται στην ουρά. Είναι για να διώχνουν τις ενοχλητικές μύγες, τους αντιρρησίες στη θέληση των παγκόσμιων αφεντικών. Το πρόθυμο παλικάρι μας κάνει τη βρώμικη δουλειά κατά των πολιτών της χώρας που κάποιος του έδωσε για προίκα μαζί με το δαχτυλίδι του κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας του, πάντα με την αναγνώριση εκείνων που του δίνουν τις εντολές. Για τις καλές του υπηρεσίες εφέτος πήρε τρεις αναγνωρίσεις. Έτσι η τωρινή είναι η τρίτη φετινή απόδοση τιμής προς τον έλληνα πρωθυπουργό. Ας τις θυμηθούμε: Την πρώτη την απέδωσε η γερμανική έκδοση των αμερικανικών (τι... σύμπτωση) Financial Times, η οποία τον αποκάλεσε «Ο άνθρωπός μας στην Αθήνα». Στη δεύτερη ο ίδιος ο Άξελ Βέμπερ, κεντρικός τραπεζίτης της Γερμανίας και προαλειφόμενος για κεντρικός τραπεζίτης της Ευρώπης, του απένειμε το Quadriga, το βραβείο «ειλικρίνειας», επειδή είπε στους Έλληνες αυτό που θεωρούν ως αλήθεια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που ο ίδιος εκπροσωπεί. Και η τρίτη και καλύτερη ήλθε από το Foreign Policy με τα επιχειρήματα που ήδη αναφέραμε. Όμως, από όσα γνωρίζουμε, ο Γιώργος Παπανδρέου ουδέποτε έχει παραγάγει κάποια «νέα ιδέα», κάποια μορφή πρωτότυπης σκέψης ή πρότασης. Αντίθετα έχει καταλάβει τη δική του νοητική ανεπάρκεια ή οι άλλοι έχουν καταλάβει πως διαθέτει μυαλό Ρα Τα Πλαν ( το γνωστό σκυλί από το Λούκυ Λουκ, που είναι πιο κουτό κι από τη σκιά του) και περιβάλλεται από δεκάδες συμβούλων, που τους πληρώνει ο οικονομικά στραγγαλιζόμενος εργαζόμενος και συνταξιούχος. Μπορούμε να υποθέσουμε λοιπόν ότι ο χαρακτηρισμός του “Στοχαστή”, τον οποίο υιοθετεί το αμερικανικό περιοδικό, είναι μάλλον ευφημιστικός. H 14- μηνη παραμονή του στην εξουσία μας έχει δώσει να καταλάβουμε πως η κορωνίδα των Ιδεών τις οποίες εκπροσωπεί, πρεσβεύει και εν τέλει εφαρμόζει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, της κυβέρνησης της Ελλάδας και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς δεν είναι άλλη απ’ αυτήν της Παγκόσμιας Οικονομικής Διακυβέρνησης, προαπαιτούμενο για την πολιτική εφαρμογή της οποίας αποτελεί ακριβώς η αποτροπή των «εθνικών λύσεων». Η οποία με τη σειρά της διασφαλίζεται αποτελεσματικά μόνο με τη μεταφορά εθνικών εξουσιών και προνομίων σε παγκόσμιους και υπερεθνικούς οργανισμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο πληροί επιπλέον τις προϋποθέσεις για την ανάληψη της (παγκόσμιας) Οικονομικής Διακυβέρνησης. Εμείς αδυνατούμε να τον κατατάξουμε στην χορεία των στοχαστών, γιατί από τον ελληνικό πολιτισμό γνωρίζουμε άριστα την πραγματική έννοια του στοχαστή. Ο άνθρωπος που μπλέκει τις κάλπες με τις κάλτσες δεν είναι στοχαστής. Ούτε αυτός που δεν ξεχωρίζει το πηλίκο από το πηλίκιο. Όποιος στοχάζεται μπορεί να διακρίνει πότε κάνει καλό στο λαό που τον εμπιστεύτηκε και πότε τον οδηγεί στον εθνικό όλεθρο. Ο στοχαστής, ιδίως όταν είναι πολιτικός ηγέτης, δε λέει μόνο «ναι», λέει και πολλά «όχι» για το συμφέρον του λαού του. Και ο δικός μας στοχαστής τη μόνη μονοσύλλαβη λέξη που ξέρει, και αυτή στα αγγλικά, είναι το «yes». Είναι ο κύριος «yes-man»! Yes στο σχέδιο Αναν γιατί το ήθελαν οι Αμερικάνοι. Υes στον Ερντογάν – Πασά σαν να ήμασταν τα χανουμάκια του. YES στο Μνημόνιο και στο χάσιμο της εδαφικής μας ακεραιότητας. Yes σε όλα και ας οδηγηθούμε στην υποτέλεια, κι ας εξαθλιωθεί ο λαό μας. O απόλυτος «Mr Yes Man» φέρνει την απόλυτη ανατροπή στο βασικό αξίωμα της διανόησης που θέλει την δύναμη της σκέψης συνδεδεμένη και με την δύναμη της άρνησης. Η Ελλάδα αν είχε δυναμικούς πολιτικούς, θα μπορούσε εύκολα να βγει από το τέλμα. Σε πρώτο βήμα θα μπορούσε να διεκδικήσει από τους Γερμανούς το πολεμικό χρέος από τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Σαν δεύτερο βήμα να εκδώσει “ενεργειακά ομόλογα” με βάση το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, που έχουμε, όπως είναι γνωστό σε όλη τη γη, εκτός από τους ιθαγενείς κατοίκους αυτής της χώρας, που τον έχουν φλομώσει στα ψέματα οι πολιτικοί της γιατί τα έχουν πουλήσει αντί πινακίου φακής στους ξένους. Όπως λένε διαπρεπείς επιστήμονες και έλληνες πανεπιστημιακοί καθηγητές με στοιχεία, η Ελλάδα είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες της γης αν αξιοποιήσει τον ορυκτό της πλούτο. Η πλουσιότερη χώρα διαθέτει τους πτωχότερους κατά το νου, το ήθος και τη συνείδηση πολιτικούς. Οι ξένοι μπορούν να δώσουν όσα βραβεία και όσους τιμητικούς τίτλους θέλουν στον Γιώργο. Έχουν χρέος να επαινέσουν και να ενθαρρύνουν τον πιστό τους υπηρέτη γιατί προχωρεί το σχέδιό τους για την αποδόμηση του ελληνικού έθνους κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εμείς τα θύματα, τα πειραματόζωα της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, μόνο ένα βραβείο μπορούμε να του δώσουμε: Το βραβείο της ανοιχτής παλάμης…

Δεν υπάρχουν σχόλια: