-χα- χα (ρδούβελης)

“Ούτις”

Καθίστε καλά, ρε Συριζαίοι. Ο Γκίκας δεν πήρε τη γίδα στην πλάτη. Ολόκληρο το μαντρί με τα γίδια του Τραμπάκουλου πήρε. Πήρε και τις καρδάρες μαζί με τις τσαντίλες. Αλλά ο καημενούλης αμάρτησε για τα παιδιά του. Ο Νίκος Ξανθόπουλος και η Μάρθα Βούρτση του παλιού ελληνικού κινηματόγραφου συμπυκνώθηκαν στο πρόσωπο του Χαρδούβελη. Δύο σε ένα, να πούμε, σαν να ‘ταν σαμπουάν κατά της πολιτικής πιτυρίδας. Αλλά αυτή δε ξεπαστρεύεται με τίποτα. Ρε, ούτε με Άζαξ, τον άσπρο σίφουνα.

Πήγε ο λαουτζίκος- αυτός ο απρόβλεπτος λαουτζίκος- το Γενάρη να κάνει κυβέρνηση το ΣΥΡΙΖΑ. Επίτηδες το έκανε. Για να τσαντίσουν την Αγγελικούλα τη Μέρκελ και το ντόπερμαν με το καροτσάκι, τον Σόιμπλε. Και για να δείξουν οι Συριζαίοι ότι θα βάλουν χέρι σε όσους βγάλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, στοχοποίησαν τον Γκίκα, τον αδύναμο κρίκο.

Μπρρρρ,τρρρέεεεεμωωωω, καρντάσια μου, σαν τον Γκικούλη τον Χαρδουβελάκη, αυτό το καημένο κι άκακο ανθρωπάκι, που το μόνο αμάρτημα στη ζωή του ήταν να είναι καλός οικογενειάρχης. Και γιατί τρέμω; Γιατί τις λίγες οικονομίες, που είχα στη τράπεζα το παλιό καλό καιρό, μόλις πλάκωσε η κρίση τις έβγαλα στο εξωτερικό. Όχι, ρε π@ύστη μου στην Ελβετία. Δεν είμαι κανένας μ@λ@κ@ς να με βάλει στο στικάκι αυτή η ξερακιανή η Λαγκάρντ και μετά να με ψάχνουν στα συρτάρια του Βαγγέλα τραγουδώντας: πού ‘ντο, πού ‘ντο το στικάκι, ψάξε, ψάξε δε θα το βρεις. Σε ένα τόσο δα νησάκι εμπιστεύτηκα το κομπόδεμά μου. Το νησάκι Τζέρσεϊ. Που να το ξέρετε εσείς, αφού είσαστε Τρίκαλο.

Η συνέχεια >>> VagiaBlog…

Θα μου πείτε, ο πρώτος ή ο τελευταίος Έλλην κλέπτης είσαι του ελληνικού δημοσίου; Έλα ντε! Όλοι οι καθωσπρέπει Έλληνες είναι λαμοειδή μεγαλοκλεφτρόνια. Κι επειδής η Αγλαΐτσα μου, το στεφάνι μου, ήταν από σόι- ε, δε θα ‘παιρνα δα και γυναίκα από το καλάθι φτηνιάρικου ψιλικατζίδικου- είχαμε το κατιτίς μας στην τράπεζα. Όπως και ο Γκίκας από το μισθό του ιδρώτα του. Μόλις μου σφύριξε στ’ αφτί ένα πουλάκι το 2012 ότι ο Γκίκας ξενιτεύει το υστέρημά του- ένεκα η κρίσις- είπα: Ρε μινάρα, τι κάθεσαι; Κάν’ το όπως ο Μπέκαμ, με το συμπάθιο ο Γκίκας. Κι έτσι έκανα το κομπόδεμά μου οικονομικό μετανάστη!

Γιατί, ρε καρντάσια, αν ολόκληρος καθηγητής Πανεπιστημίου, σύμβουλος πρωθυπουργών και υπουργός οικονομίας βγάζει τα χρήματά του στο νησάκι Τζέρσεϊ, για τι να μη το κάνω κι εγώ ο τσιμεντόλιθος; Ολόκληρος επιστήμων και εκλεκτός σύμβουλος του Κωστάκη του Σημιτάκου και του Λουκά του Παπαδήμου, το κάτεχε καλύτερα το θέμα της οικονομίας. Κι αφού η κολώνα της οικονομίας έστειλε στη μαύρη ξενιτειά τα χρήματά του, γιατίς να κιοτέψω εγώ, η τελευταία τρύπα του ελληνικού ζωναριού; Βουρ, το λοιπόν, για τη νησίδα Τζέρσεϊ. Στο χάρτη αυτούνο το νησί μια τελεία είναι. Καμιά σχέση δεν έχει με το ηρωικό κόμμα του Αποστόλη, του πρώην γκόμενου της γύφτισσας και νυν δήμαρχου στη Στυλίδα. Μια τελεία σας λέω τόση δα. Κι εκεί, ρε πισωγλέντη μου, όλη η αφρόκρεμα της οικουμένης επενδύει το υστέρημά της σε τράπεζες και οφσόρ εταιρείες. Δικό μας είναι το υστέρημα, αλλά το κλέβει με κολπάκια και λαμογιές και γίνεται δικό της. Και μετά λίγο- λίγο το πάει ντουγρού στο Τζέρσεϊ.

Όπως τραγουδούσε παλιά ο μυταρόλας ο Μενιδιάτης το άσμα: «πετραδάκι- πετραδάκι για τα σένα το ‘χτισα» έτσι έβγαζε στο νησί ο Γκίκας τουβλάκι- τουβλάκι με 500-ευρα το υστέρημά του. 56 μικρές δόσεις των 10.000 ευρώ έβγαλε ο καημενούλης. Τέτοια υπομονή ούτε να μυρμήγκια δεν έχουν, που κουβαλάνε σπυρί- σπυρί τη χειμωνιάτικη τροφή, ενώ τα αλανιάρικα τα τζιτζίκια πίνουν μπύρες και τραγουδάνε ερωτιάρικα. Ο μυρμηγκοχαρδούβελης, το λοιπόν, τα ξενίτεψε σε 56 δόσεις, σα να ‘κανε διακανονισμό με την εφορία. Όσο ήταν όμως αφεντικό των εφοριακών, μας έπρηζε «τα μέζεα του στεατοπυγικού μας υποσυστήματος» όπως λέει ο φίλος μου ο Κωστάκης ο Ζουράρης- που στα νεοελληνικά είναι τα αρχ@δι@- για να του τα ακουμπάμε σε δόσεις που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αυτός με τη σειρά του τα έδινε στα οικονομικά ζόμπι, που τα έβγαζαν λίγα- λίγα στο εξωτερικό για ν’ αλλάξουν αέρα. Και διάλεγαν, ρε π@ύστη μου, πάντοτε μέρη με φορολογικές απαλλαγές. Λες και βρήκαν το κοκαλάκι της νυχτερίδας.

Ο Γκικούλης όμως ήταν ειλικρινής. Για όλα, αυτοί οι πολιτικοί, ρε τιγκιτάγκα μου, έχουν μια δικαιολογία. «Φοβήθηκα κι εγώ, όπως φοβήθηκε τότε... όλη η Ελλάδα. Κι εγώ όπως και πολλοί Έλληνες μετέφερα κάποια από τα χρήματά μου, για να μπορώ να συντηρήσω τα παιδιά μου, φοβήθηκα πως μπορεί να καταρρεύσει η χώρα».

Ναι, που λέτε, καρντάσια μου. Τόση εμπιστοσύνη είχε ο σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού στην πολιτική που εισηγιόταν, ώστε επέρδετο έριον λευκόν και μέλλαν, δηλαδής έκλανε μαλλί! Την ώρα που διαβεβαίωνε τον εργάτη και τον συνταξιούχο να μείνουν ήσυχοι γιατί δεν υπάρχει κίνδυνος για την οικονομία μας, αυτός γινόταν χέστης! Την ώρα που εμείς κρύβαμε από τα μικροκλεφτρόνια τα λίγα ευρώπουλα, που μας απόμειναν, στο καζανάκι του καμπινέ και στην παπουτσοθήκη, τα μεγαλοκλεφτρόνια τα έκρυβαν στις οφσόρ εταιρείες και σε τράπεζες στα καλοψαγμένα νησιά του οικονομικού παράδεισου. Την ώρα που μας συμβούλευε να αφήσουμε, σαν πατριώτες, τις οικονομίες μας στις ελληνικές τράπεζες, αυτός και τα καθίκια της συνομοταξίας του φυγάδευαν τα εκατομμύριά τους για ασφάλεια στις ξένες τράπεζες. Αυτά τα αρρωστημένα μυαλά, καρντάσια μου, μας κυβερνούσαν. Κι εμείς οι μινάρες τους πιστεύαμε και τους ψηφίζαμε.

Χε- χε- χε, χα-χα-χα, σκάω στα γέλια, αδέρφια. Χε- χε- χε(στης), Χα- χα- χα(ρδούβελης) είναι η Ελλάδα. Η παλιά πατρίς των ηρώων κατάντησε πατρίς φιλοτομαριστών χέστηδων. Γι’ αυτό η Βούλτεψη φαγώθηκε προεκλογικά να έρθουν καραβιές με χαρτί υγείας. «Δεν τα έβγαλα όλα. Τα περισσότερα είναι εδώ. Με βόλευε εμένα, ήθελα να τα σπάσω. Είναι χρήματα που έχω δηλώσει, έχουν φορολογηθεί. Το έκανα για ασφάλεια, καθώς έχω ένα παιδί που σπουδάζει στο εξωτερικό και ένα ακόμη που ήθελα να διασφαλίσω» συνέχισε ο Χαρδούβελης στη συνέντευξη, όπου ήθελε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Αν τα 560.000 είναι τα λίγα, που έχει στο νησάκι, και τα περισσότερα είναι εδώ, από πού τα έβγαλε, καρντάσια μου; Με τον ιδρώτα του; 560.000 για τις σπουδές των δύο παιδιών του! Δηλαδής 280.000 για σπουδές το καθένα, τη στιγμή που επιστήμονες με διδακτορικό θα πάρουν 280.000 στην Ελλάδα, όπου ήταν υπουργός ο Χαρδούβελης, σε όλη τη ζωή τους! Και τους νόμους της πείνας και της μιζέριας τους νομοθετούσε αυτός. Κατ’ εντολήν του ντόπερμαν Σόιμπλε, στον οποίο καθόταν σούζα. Γιατί ο καροτσάκιας καθιστός άπλωνε το χέρι, άρπαζε «τα μέζεα του στεατοπυγικού μας υποσυστήματος» του Χαρδούβελη, και ο Γκίκας έκανε ότι τον διέταζε ο ναζιστής Γερμαναράς.

Οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι της συμμορίας των δολοφόνων των λαών κρατούν τον Γιώργο, τον Βαγγέλη, τον Αντώνη, τον Γκίκα και τους λοιπούς δωσίλογους από τα αχαμνά, γιατί τους άφησαν λίγο να βάλουν το δάχτυλο στο βάζο με το μέλι. Να γλύψουν λίγο από το μέλι της πατρίδας μας. Το βάζο, όμως, το κρατάνε οι μαφιόζοι της Νέας τάξης. Επειδή οι χέστηδες έχουν χ@σμένη τη φωλιά τους, οι μαφιόζοι τους κρατούν από τα «μέζεα». Και οι δειλοί κι ανόητοι όταν πιάνονται με τη γίδα στην πλάτη, βρίσκουν τόσο φτηνές δικαιολογίες, ώστε όταν τις ακούμε να γελάμε με τα χάλια μας. Χε- χε- χε, χα- χα-χα, πόσο μινάρες είμαστε….