[[ δαμ-ων ]]( 2ο Μέρος )
Η ανακάλυψη του ζεύγους Kirlian
Η συστηματική έρευνα στο θέμα της ηλεκτροφωτογράφισης αρχίζει με τα πειράματα των Ρώσων Semyon και Valentina Kirlian, οι οποίοι τυχαία ανακάλυψαν το φαινόμενο. Ο Semyon ήταν ηλεκτρομηχανικός και το 1949 καθώς ςπισκεύαζε κάποιο ιατρικό μηχάνημα, που εργαζόταν με ηλεκτρικά πεδία υψηλής τάσης, παρατήρησε μια ελαφριά φωταύγεια μεταξύ του καλωδίου της συσκευής και των δαχτύλων του ασθενή. Αναρωτήθηκε, τότε, τι θα συνέβαινε αν τοποθετούσε ένα φίλμ ανάμεσα στο καλώδιο και το σώμα του ασθενή. Κάνοντας πράξη την σκέψη του ανακάλυψε ότι ένα ακτινοβόλο φωτοστέφανο φάνηκε γύρω από το ίχνος του Δαχτύλου πάνω στο φιλμ. Η αρχή είχε γίνει. ( Στη φωτογραφία του άρθρου έχουμε την ηλεκτροφωτογραφία των άκρων των πέντε δαχτύλων αριστερού χεριού).
Με τη βοήθεια της Valentina συνέχισε με ενθουσιασμό τα πειράματα εφευρίσκοντας πολλές συσκευές και μεθόδους παρατήρησης του φαινομένου και φωτογραφίζοντας μέρη του ανθρώπινου σώματος, φύλλα από δέντρα, δαχτυλίδια, νομίσματα, πετράδια και κάθε είδους αντικείμενα.
Επίσημη αναγνώριση και χρηματοδότηση γίνεται το 1960 και την έρευνα αναλαμβάνει το Πανεπιστήμιο του Καζακστάν. Μέχρι το 1968 τα ευρήματα των Kirlian είχαν χαρακτηριστεί σαν άκρως απόρρητα από την κυβέρνηση. Το πρώτο άρθρο του Κirlian στο δυτικό κόσμο προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον και καθιερώθηκε διεθνώς ο όρος φωτογραφία Kirlian. Κυρίως όμως η ανακάλυψη γίνεται γνωστή στη Δύση το 1970 από δημοσιογραφικές πληροφορίες και δημιουργείται έντονο ενδιαφέρον. Ακολούθησε η πειραματική εργασία του Kendall Johmson το 1975, που εκδόθηκε σε βιβλίο με τίτλο “ Η ζωντανή αύρα”.
Λειτουργία της συσκευής ηλεκτροφωτογράφισης
Η ανακάλυψη του ζεύγους Kirlian
Η συστηματική έρευνα στο θέμα της ηλεκτροφωτογράφισης αρχίζει με τα πειράματα των Ρώσων Semyon και Valentina Kirlian, οι οποίοι τυχαία ανακάλυψαν το φαινόμενο. Ο Semyon ήταν ηλεκτρομηχανικός και το 1949 καθώς ςπισκεύαζε κάποιο ιατρικό μηχάνημα, που εργαζόταν με ηλεκτρικά πεδία υψηλής τάσης, παρατήρησε μια ελαφριά φωταύγεια μεταξύ του καλωδίου της συσκευής και των δαχτύλων του ασθενή. Αναρωτήθηκε, τότε, τι θα συνέβαινε αν τοποθετούσε ένα φίλμ ανάμεσα στο καλώδιο και το σώμα του ασθενή. Κάνοντας πράξη την σκέψη του ανακάλυψε ότι ένα ακτινοβόλο φωτοστέφανο φάνηκε γύρω από το ίχνος του Δαχτύλου πάνω στο φιλμ. Η αρχή είχε γίνει. ( Στη φωτογραφία του άρθρου έχουμε την ηλεκτροφωτογραφία των άκρων των πέντε δαχτύλων αριστερού χεριού).
Με τη βοήθεια της Valentina συνέχισε με ενθουσιασμό τα πειράματα εφευρίσκοντας πολλές συσκευές και μεθόδους παρατήρησης του φαινομένου και φωτογραφίζοντας μέρη του ανθρώπινου σώματος, φύλλα από δέντρα, δαχτυλίδια, νομίσματα, πετράδια και κάθε είδους αντικείμενα.
Επίσημη αναγνώριση και χρηματοδότηση γίνεται το 1960 και την έρευνα αναλαμβάνει το Πανεπιστήμιο του Καζακστάν. Μέχρι το 1968 τα ευρήματα των Kirlian είχαν χαρακτηριστεί σαν άκρως απόρρητα από την κυβέρνηση. Το πρώτο άρθρο του Κirlian στο δυτικό κόσμο προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον και καθιερώθηκε διεθνώς ο όρος φωτογραφία Kirlian. Κυρίως όμως η ανακάλυψη γίνεται γνωστή στη Δύση το 1970 από δημοσιογραφικές πληροφορίες και δημιουργείται έντονο ενδιαφέρον. Ακολούθησε η πειραματική εργασία του Kendall Johmson το 1975, που εκδόθηκε σε βιβλίο με τίτλο “ Η ζωντανή αύρα”.
Λειτουργία της συσκευής ηλεκτροφωτογράφισης
Η συσκευή αποτελείται συνήθως από τρία τμήματα:
1) Το σύστημα παραγωγής υψηλής εναλλασσόμενης τάσης με πολύ μεγάλη συχνότητα. Παράγεται τάση από 10kV έως 50kV και συχνότητας έως 10MHz.
2) Τα ηλεκτρόδια όπου εφαρμόζεται η υψηλή τάση. Πάνω στο ένα ηλεκτρόδιο τοποθετείται μια μονωτική πλάκα, όπου στερεώνεται το φωτογραφικό φίλμ, ενώ το αντικείμενο που θα φωτογραφίσουμε αποτελεί το δεύτερο ηλεκτρόδιο.
3) Τέλος, υπάρχει ένας χρονοδιακόπτης, που καθορίζει το χρόνο έκθεσης του φωτογραφικού φίλμ στο ηλεκτρικό πεδίο, γεγονός πολύ σημαντικό για να επιτευχθεί μια αξιόπιστη ηλεκροφωτογραφία.
Η διάταξη ηλεκτρόδιο- μονωτικό και φιλμ- αντικείμενο αποτελεί κατά κάποιο τρόπο έναν πυκνωτή. Μόλις εφαρμόσουμε την τάση δημιουργείται ένα έντονο αλλά πολύ ανομοιογενές ηλεκτρικό πεδίο μεταξύ των οπλισμών του πυκνωτή αυτού με αποτέλεσμα να ξεσπάσει μια ηλεκτρική εκκένωση στέμματος, οπότε το αντικείμενο περιβάλλεται από ένα αμυδρό γαλαζωπό φως.
Ειδικά κατά τη φωτογράφιση τμημάτων οργανισμών, με υψηλή τάση γίνεται “αποκόλληση” ηλεκτρονίων από τη δερματική επιφάνεια, τα οποία επιταχυνόμενα από το ηλεκτρικό πεδίο πέφτουν με ορμή στο φωτογραφικό φιλμ. Το μέγεθος του στέμματος κατά την εκκένωση εξαρτάται από τον αριθμό των ηλεκτρονίων που έφυγαν από την επιδερμίδα και συνεπώς συνδέεται με τις διάφορες βιοχημικές δραστηριότητες του οργανισμού. Το ηλεκτρόδιο- άνθρωπος εκτός από τη φυσική κατάσταση του οργανισμού μπορεί να επηρεαστεί και από την ψυχική του κατάσταση.
Είναι γνωστό ότι οι διάφορες ψυχικές καταστάσεις, ιδίως οι έντονες, φέρνουν μεταβολές στον οργανισμό, που μερικές εκδηλώνονται και με μεταβολές της κατάστασης του δέρματος. Π.χ. ο φόβος μπορεί να προκαλέσει συστολή των αιμοφόρων αγγείων, η αγωνία ξηρότητα του δέρματος κ.λ.π., καταστάσεις που μεταβάλλουν την αγωγιμότητα του δέρματος.
Διαπιστώσεις από τη φωτογραφία Kirlian
1) Το σύστημα παραγωγής υψηλής εναλλασσόμενης τάσης με πολύ μεγάλη συχνότητα. Παράγεται τάση από 10kV έως 50kV και συχνότητας έως 10MHz.
2) Τα ηλεκτρόδια όπου εφαρμόζεται η υψηλή τάση. Πάνω στο ένα ηλεκτρόδιο τοποθετείται μια μονωτική πλάκα, όπου στερεώνεται το φωτογραφικό φίλμ, ενώ το αντικείμενο που θα φωτογραφίσουμε αποτελεί το δεύτερο ηλεκτρόδιο.
3) Τέλος, υπάρχει ένας χρονοδιακόπτης, που καθορίζει το χρόνο έκθεσης του φωτογραφικού φίλμ στο ηλεκτρικό πεδίο, γεγονός πολύ σημαντικό για να επιτευχθεί μια αξιόπιστη ηλεκροφωτογραφία.
Η διάταξη ηλεκτρόδιο- μονωτικό και φιλμ- αντικείμενο αποτελεί κατά κάποιο τρόπο έναν πυκνωτή. Μόλις εφαρμόσουμε την τάση δημιουργείται ένα έντονο αλλά πολύ ανομοιογενές ηλεκτρικό πεδίο μεταξύ των οπλισμών του πυκνωτή αυτού με αποτέλεσμα να ξεσπάσει μια ηλεκτρική εκκένωση στέμματος, οπότε το αντικείμενο περιβάλλεται από ένα αμυδρό γαλαζωπό φως.
Ειδικά κατά τη φωτογράφιση τμημάτων οργανισμών, με υψηλή τάση γίνεται “αποκόλληση” ηλεκτρονίων από τη δερματική επιφάνεια, τα οποία επιταχυνόμενα από το ηλεκτρικό πεδίο πέφτουν με ορμή στο φωτογραφικό φιλμ. Το μέγεθος του στέμματος κατά την εκκένωση εξαρτάται από τον αριθμό των ηλεκτρονίων που έφυγαν από την επιδερμίδα και συνεπώς συνδέεται με τις διάφορες βιοχημικές δραστηριότητες του οργανισμού. Το ηλεκτρόδιο- άνθρωπος εκτός από τη φυσική κατάσταση του οργανισμού μπορεί να επηρεαστεί και από την ψυχική του κατάσταση.
Είναι γνωστό ότι οι διάφορες ψυχικές καταστάσεις, ιδίως οι έντονες, φέρνουν μεταβολές στον οργανισμό, που μερικές εκδηλώνονται και με μεταβολές της κατάστασης του δέρματος. Π.χ. ο φόβος μπορεί να προκαλέσει συστολή των αιμοφόρων αγγείων, η αγωνία ξηρότητα του δέρματος κ.λ.π., καταστάσεις που μεταβάλλουν την αγωγιμότητα του δέρματος.
Διαπιστώσεις από τη φωτογραφία Kirlian
Τα πρώτα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπήρχε σαφής διαφορά ανάμεσα στη “ζωντανή” και στη “νεκρή ύλη”. Στους ανθρώπους και τα φυτά το φωτοστέφανο ήταν αρκετά περίπλοκο και άλλαζε συχνά σχήμα και χρώμα, ενώ στα υλικά αντικείμενα είχε μια απλή στατική μορφή καθώς και χρώμα. Έτσι οι Kirlian, όπως και πολλοί μετέπειτα ερευνητές πίστεψαν πως μπόρεσαν να φωτογραφίσουν την περίφημη “αύρα” και να διεισδύσουν στην εσώτερη πλευρά του ανθρώπου. Αυτή η αντίληψη ενισχύθηκε από δυο εντυπωσιακά πειράματα:
α) Ένα φρεσκοκομμένο φύλλο δέντρου φωτογραφήθηκε κάθε μια ώρα. Διαπιστώθηκε ότι καθώς περνούσε ο χρόνος, η αύρα έχανε το χρώμα της, το μέγεθος και το σχήμα της μίκραινε, ώσπου εξαφανίστηκε μετά από έξι ώρες. Η συσχέτιση με τη ζωή φάνηκε να είναι άμεση.
β) Αφαίρεσαν από ένα φρεσκοκομμένο φύλλο κάποιο κομμάτι και μετά το φωτογράφισαν. Το αποτέλεσμα ήταν αναπάντεχο. Η αύρα υπήρχε ακόμα και στο μέρος του φύλλου που έλειπε!
Τα συμπεράσματα έμοιαζαν σαφή. Υπήρχε “κάτι” στο φύλλο, που είχε το σχήμα του, μπορούσε να υπάρξει ανεξάρτητα από τον υλικό φορέα του και χανόταν μόνον αν καταστρεφόταν μεγάλο μέρος του φύλλου. Για επιβεβαίωση φωτογράφισαν δάχτυλο νεκρού ανθρώπου και διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε αύρα…
Άλλα πειράματα αργότερα έδειξαν και άλλες ιδιότητες της αύρας, που αφορούσαν καταστάσεις υγείας, όπως και ψυχολογικής διάθεσης των έμβιων όντων.
Ο χειρούργος Ruben Stepanov πήρε ηλεκτροφωτογραφίες από δείγματα 166 ιστών στομάχου από ισάριθμους ασθενείς, μερικοί από τους οποίους είχαν καρκίνο, ενώ άλλοι απλές γαστρικές ασθένειες. Τα αποτελέσματα ήσαν θεαματικά. Οι ιστοί των καρκινοπαθών έδιναν πολλά λεπτά, άσπρα και γκρι στίγματα, ενώ στους μη καρκινοπαθείς ήσαν μεγάλα και ευδιάκριτα. Το σημαντικό ήταν ότι η διάγνωση κράτησε μόνον 15 λεπτά της ώρας, ενώ η κλασική ιστολογική εξέταση κρατά μερικές μέρες. Μπορούμε να πούμε, επομένως, ότι οι εργασίες των Kirlian έδειξαν ότι η ηλεκτροφωτογράφιση αποτυπώνει τη βιοχημική κατάσταση του οργανισμού τη στιγμή της φωτογράφισης.
Η μέθοδος Kirlian προκάλεσε μια κατακόρυφη αύξηση των ερευνών διαφόρων ειδικοτήτων. Το 1988 ιδρύθηκε διεθνής οργανισμός με την επωνυμία “Διεθνής Ένωση για την Ιατρική και την Εφαρμοσμένη Βιοηλεκτροφωτογραφία”.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η έρευνα που έχει γίνει και γίνεται έχει αποδείξει πως η ηλεκτροφωτογραφία καταγράφει κάποιες βιοδυναμικές αλλαγές, που είναι σίγουρα συνάρτηση αυτού του “κάτι άλλο”, που συγκροτεί την ανθρώπινη υπόσταση μαζί με την σάρκα. Η ηλεκτροφωτογραφία λοιπόν δεν είναι Μεταφυσική, αλλά μπορεί να είναι το κλειδί που θ’ ανοίξει την πόρτα, που θα οδηγήσει την επιστήμη σε μονοπάτια κι αλήθειες, οι οποίες σήμερα ανήκουν αποκλειστικά στη σφαίρα της Μεταφυσικής…
(… Συνεχίζεται…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου