Η αλήθεια για την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων της ενιαίας ενίσχυσης των αγροτών Απαράδεκτες οι παρακρατήσεις των επιδοτήσεων
Από τον πολιτικό μηχανικό Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου
Αφορμή για αναβρασμό στις αγροτικές περιοχές τώρα μάλιστα που "απειλούνται" κινητοποιήσεις και αποκλεισμοί αποτελούν οι παρακρατήσεις των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΑΣ) από τις επιδοτήσεις των παραγωγών. Το φαινόμενο δεν είναι πρωτοφανές. Εφέτος όμως έχει μεγαλύτερη ένταση, γιατί ένα πολιτικό λάθος μπορεί ή και δικαιούται να συγχωρεθεί αλλά όταν επαναλαμβάνεται ισοδυναμεί με πολιτικό έγκλημα. Κατά τους κοινοτικούς κανονισμούς η καταβολή της ενιαίας ενίσχυσης είναι υπόθεση του κάθε κράτους μέλους της ΕΕ χωρίς κανένα κόστος για τους δικαιούχους και εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ. εκτός από την Ελλάδα. Η ευθύνη βέβαια βαραίνει τη προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία ανέθεσε την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων στην ΠΑΣΕΓΕΣ και τις ΕΑΣ. Ο τότε αρμόδιος υπουργός κ. Μπασιάκος όφειλε να διασφαλίσει την άρτια λειτουργία του συστήματος επιβαρύνοντας το δημόσιο ταμείο με τη δαπάνη που αυτό συνεπάγεται. Οι αγροτοσυνεταιριστές , αντί να διεκδικήσουν την εφαρμογή των παραπάνω ως όφειλαν, υπέβαλαν αίτημα - θείο δώρο στον υπουργό - η ικανοποίηση του οποίου απάλλασσε τον ίδιο και την κυβέρνησή του από αυτή την υποχρέωση. Με την ικανοποίηση του αιτήματος των συνεταιριστών τη λειτουργία του συστήματος αναλάμβαναν οι ΕΑΣ με τη σχετική δαπάνη από τις τσέπες των παραγωγών και μάλιστα με τις ευλογίες των ηγετών τους . Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών που αρέσκονται στα παχιά λόγια, χαρακτήριζαν την ικανοποίηση του αιτήματός τους ως επανάσταση!!! Και ο υπουργός επαίρονταν για την συναπόφαση!!.
Η συνέχεια εδώ
Άλλοι από τους αγροτοσυνεταιριστές, θεώρησαν την όλη υπόθεση ( ίσως καλοπροαίρετα) ως "ανταποδοτικό τέλος" για παροχή κάποιας χρήσιμης υπηρεσίας προς τα μέλη των οργανώσεών τους. Δεν έλειψαν και κάποιοι άλλοι όμως την είδαν ως τη χρυσή ευκαιρία για την επίλυση του μόνιμου προβλήματος οικονομικής βιωσιμότητας των οργανώσεών τους ή και για την άσκηση από μέρους των πελατειακού τύπου πολιτικών από τις τσέπες των μελών τους βέβαια. Σε κάθε περίπτωση όμως και ανεξάρτητα από προθέσεις, επρόκειτο για επιβολή κεφαλικού φόρου που βαφτίστηκε από τους συνεταιριστές «κόστος ενεργοποίησης» και από τους αγρότες «χαράτσι» . Μετά από τη σφοδρή αντίδραση των αγροτών, οι συνεταιριστές μπροστά στον παντελή εξευτελισμό του συνεταιριστικού κινήματος, ζήτησαν υποκριτικά την κάλυψη του κόστους από το κράτος. Εδώ άρχισε η φαρσοκωμωδία των παζαριών με τον υπουργό του Βατοπεδίου κ. Κοντό, αρχικά για το ποσοστό που θα αναλάμβανε το κράτος. Συμφώνησαν τελικά στα 25 εκατ. ευρώ που θα πλήρωνε το κράτος στις ΕΑΣ για λογαριασμό των «κατά κύριο επάγγελμα αγροτών» όπως είπαν, για να συνεχιστεί όμως η φαρσοκωμωδία των παζαριών για το ποιοι και πόσοι είναι αυτοί οι «κατά κύριο επάγγελμα αγρότες» (συνεχίζεται και σήμερα). Όλη όμως αυτή η γελιοποίηση , δεν είναι παρά το κερασάκι στην τούρτα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η πλήρης αποτυχία των ΕΑΣ να ανταποκριθούν με επάρκεια και αρτιότητα στο έργο της ενεργοποίησης των δικαιωμάτων. Καμία ΕΑΣ στην Ελλάδα δεν κατάφερε να ολοκληρώσει αυτό το έργο στις προβλεπόμενες προθεσμίες. Εδώ οφείλεται η μη καταβολή της ενιαίας ενίσχυσης από τον Οκτώβριο και όχι σε ευθύνες του ΥΑΑΤ υπό την σημερινή ηγεσία της κυρίας Μπατζελή όπως κάποιοι διαδίδουν . Αν δόθηκε το 60% της επιδότησης και μάλιστα με ταμειακή διευκόλυνση από την ΑΤΕ, εκθέτοντας τη χώρα για μια ακόμα φορά στις Βρυξέλες , έγινε με παρέμβαση της ίδιας για την οικονομική ανακούφιση των χειμαζομένων από την κρίση αγροτών . Αυτή η αποτυχία θέτει σε κίνδυνο όλο το σύστημα της επιδότησης στη χώρα, αφού οι Βρυξέλες εγκαταλείπουν σταδιακά την ανεχτική τους συμπεριφορά. Όποιος πιστεύει πως η λύση βρίσκεται στα χέρια εκείνων που δημιούργησαν το πρόβλημα ή είναι αφελής ή υπηρετεί άλλες σκοπιμότητες. Το ίδιο ισχύει και για όσους πιστεύουν ότι το όλο σύστημα επιδέχεται διορθώσεων. Η λύση βρίσκεται μόνο στα χέρια της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση που αγωνίζεται να ανακτήσει η χώρα τη διεθνή της αξιοπιστία, δεν πρέπει να αφήσει αυτό το αγκάθι που συμβάλει ακριβώς στη καταρράκωση αυτής της αξίας. Η ανάθεση από τη κυβέρνηση και μάλιστα άμεσα της διαχείρισης του ΟΣΔΕ σε κρατικό φορέα (υπάρχει αυτός και δεν χρειάζεται 25 εκατ ευρώ), αποτελεί την ενδεδειγμένη λύση, την ικανή να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας διεθνώς, να εξαλείψει κάθε κίνδυνο για την επιδότηση στο μέλλον, να καταργήσει το χαράτσι, να απαλείψει αυτό το ρεζιλίκι αλλά κυρίως να επιτρέψει επιτέλους για τη χώρα την απόκτηση ενός πραγματικού αγροτοκτηνοτροφικού κτηματολογίου, απαραίτητου για το σχεδιασμό της πολιτικής. Η απαραίτητη οικονομική στήριξη των συνεταιριστικών οργανώσεων, δεν μπορεί να εδράζεται στην ιδιότυπη ομηρία των μελών τους, πρέπει να πάψει να υπηρετεί την παρατηρούμενη στασιμότητα στο συνεταιριστικό κίνημα. Πρέπει να συνδέεται και να συμβάλλει στην απαιτούμενη αναδιάρθρωσή του.
Η συνέχεια εδώ
Άλλοι από τους αγροτοσυνεταιριστές, θεώρησαν την όλη υπόθεση ( ίσως καλοπροαίρετα) ως "ανταποδοτικό τέλος" για παροχή κάποιας χρήσιμης υπηρεσίας προς τα μέλη των οργανώσεών τους. Δεν έλειψαν και κάποιοι άλλοι όμως την είδαν ως τη χρυσή ευκαιρία για την επίλυση του μόνιμου προβλήματος οικονομικής βιωσιμότητας των οργανώσεών τους ή και για την άσκηση από μέρους των πελατειακού τύπου πολιτικών από τις τσέπες των μελών τους βέβαια. Σε κάθε περίπτωση όμως και ανεξάρτητα από προθέσεις, επρόκειτο για επιβολή κεφαλικού φόρου που βαφτίστηκε από τους συνεταιριστές «κόστος ενεργοποίησης» και από τους αγρότες «χαράτσι» . Μετά από τη σφοδρή αντίδραση των αγροτών, οι συνεταιριστές μπροστά στον παντελή εξευτελισμό του συνεταιριστικού κινήματος, ζήτησαν υποκριτικά την κάλυψη του κόστους από το κράτος. Εδώ άρχισε η φαρσοκωμωδία των παζαριών με τον υπουργό του Βατοπεδίου κ. Κοντό, αρχικά για το ποσοστό που θα αναλάμβανε το κράτος. Συμφώνησαν τελικά στα 25 εκατ. ευρώ που θα πλήρωνε το κράτος στις ΕΑΣ για λογαριασμό των «κατά κύριο επάγγελμα αγροτών» όπως είπαν, για να συνεχιστεί όμως η φαρσοκωμωδία των παζαριών για το ποιοι και πόσοι είναι αυτοί οι «κατά κύριο επάγγελμα αγρότες» (συνεχίζεται και σήμερα). Όλη όμως αυτή η γελιοποίηση , δεν είναι παρά το κερασάκι στην τούρτα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η πλήρης αποτυχία των ΕΑΣ να ανταποκριθούν με επάρκεια και αρτιότητα στο έργο της ενεργοποίησης των δικαιωμάτων. Καμία ΕΑΣ στην Ελλάδα δεν κατάφερε να ολοκληρώσει αυτό το έργο στις προβλεπόμενες προθεσμίες. Εδώ οφείλεται η μη καταβολή της ενιαίας ενίσχυσης από τον Οκτώβριο και όχι σε ευθύνες του ΥΑΑΤ υπό την σημερινή ηγεσία της κυρίας Μπατζελή όπως κάποιοι διαδίδουν . Αν δόθηκε το 60% της επιδότησης και μάλιστα με ταμειακή διευκόλυνση από την ΑΤΕ, εκθέτοντας τη χώρα για μια ακόμα φορά στις Βρυξέλες , έγινε με παρέμβαση της ίδιας για την οικονομική ανακούφιση των χειμαζομένων από την κρίση αγροτών . Αυτή η αποτυχία θέτει σε κίνδυνο όλο το σύστημα της επιδότησης στη χώρα, αφού οι Βρυξέλες εγκαταλείπουν σταδιακά την ανεχτική τους συμπεριφορά. Όποιος πιστεύει πως η λύση βρίσκεται στα χέρια εκείνων που δημιούργησαν το πρόβλημα ή είναι αφελής ή υπηρετεί άλλες σκοπιμότητες. Το ίδιο ισχύει και για όσους πιστεύουν ότι το όλο σύστημα επιδέχεται διορθώσεων. Η λύση βρίσκεται μόνο στα χέρια της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση που αγωνίζεται να ανακτήσει η χώρα τη διεθνή της αξιοπιστία, δεν πρέπει να αφήσει αυτό το αγκάθι που συμβάλει ακριβώς στη καταρράκωση αυτής της αξίας. Η ανάθεση από τη κυβέρνηση και μάλιστα άμεσα της διαχείρισης του ΟΣΔΕ σε κρατικό φορέα (υπάρχει αυτός και δεν χρειάζεται 25 εκατ ευρώ), αποτελεί την ενδεδειγμένη λύση, την ικανή να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας διεθνώς, να εξαλείψει κάθε κίνδυνο για την επιδότηση στο μέλλον, να καταργήσει το χαράτσι, να απαλείψει αυτό το ρεζιλίκι αλλά κυρίως να επιτρέψει επιτέλους για τη χώρα την απόκτηση ενός πραγματικού αγροτοκτηνοτροφικού κτηματολογίου, απαραίτητου για το σχεδιασμό της πολιτικής. Η απαραίτητη οικονομική στήριξη των συνεταιριστικών οργανώσεων, δεν μπορεί να εδράζεται στην ιδιότυπη ομηρία των μελών τους, πρέπει να πάψει να υπηρετεί την παρατηρούμενη στασιμότητα στο συνεταιριστικό κίνημα. Πρέπει να συνδέεται και να συμβάλλει στην απαιτούμενη αναδιάρθρωσή του.
1 σχόλιο:
Απάντηση
Στον κ. Θεόδωρο Παπαϊωάννου
«Γνώστη των αγροτικών θεμάτων
και
….γητευτή ……των αγροτικών προβλημάτων»
Αγαπητέ Θεόδωρε
σου απαντώ με την επιστολή που έστειλα στην εφημερίδα Βοιωτικά Νέα.
…στο φύλλο της εφημερίδας 3683 της Τετάρτης 13 Ιανουαρίου 2010 δημοσιεύεται άρθρο του κ. Θεοδ. Παπαιωάννου πολιτικού μηχανικού με τίτλο «η αλήθεια για την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων της ενιαίας ενίσχυσης των αγροτών».
Ο κ. Παπαιωάννου γράφει, ότι αφορμή για τον αναβρασμό στις αγροτικές περιοχές και τις κινητοποιήσεις των αγροτών αποτελούν οι παρακρατήσεις των Ενώσεων Αγροτικών Συν/σμών (ΕΑΣ), από τις επιδοτήσεις των παραγωγών.
Στη συνέχεια αναφέρει ότι, «ο τότε αρμόδιος υπουργός όφειλε να διασφαλίσει την λειτουργία του συστήματος επιβαρύνοντας το δημόσιο ταμείο (τον κρατικό προϋπολογισμό) με την δαπάνη που συνεπάγεται».
Επίσης χαρακτηρίζει φαρσοκωμωδία, τη διαδικασία για την πληρωμή του κόστους ενεργοποίησης των δικαιωμάτων για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες (ποιοι είναι, ποιοι δεν είναι) από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Στο κείμενό του ο κ. Παπαιωάννου παραπληροφορεί, αποπροσανατολίζει, χαρακτηρίζει τις ΕΑΣ μη ικανές να ανταποκριθούν στο έργο της ενεργοποίησης των δικαιωμάτων, συμπερασματικά αποφαίνεται για πολλά πράγματα τα οποία έχουν σχέση με το «ΟΣΔΕ» (αιτήσεις ενιαίας ενίσχυσης), εκτιμώ ότι δεν γνωρίζει το σύνολο της διαδικασίας.
Aπαντώντας, σας γνωρίζω τα εξής:
Παρακρατήσεις από την ΕΑΣ Θήβας δεν γίνονται. Οι πληρωμές των ενισχύσεων γίνονται στους τραπεζικούς λογαριασμούς των δικαιούχων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Η ΕΑΣ πληρώνεται από τον μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότη δικαιούχο ενίσχυσης για τις υπηρεσίες που του προσφέρει , οι οποίες δεν αναφέρονται μόνο στη σύνταξη της αίτησης–ψηφιοποίησης των αγροτεμαχίων, αλλά και στην υποστήριξη της διαδικασίας σε ετήσια βάση.
Το κόστος της ενεργοποίησης των δικαιωμάτων για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες ανέλαβε μετά από παλινωδίες το ΥΠΑΑΤ και μέχρι του ποσού των 25 εκ. € συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ.
Το έργο ξεκίνησε τον Απρίλη του 2009 χωρίς να έχει υπογραφεί καμία σύμβαση μεταξύ ΠΑΣΕΓΕΣ και ΟΠΕΚΕΠΕ και μέχρι σήμερα η ΕΑΣ δεν έχει εξοφληθεί για το έργο που υλοποίησε, έχει λάβει μόνο μέρος του ποσού που της αντιστοιχεί.
Σημειώνω, ότι ήταν υποχρέωση του ΟΠΕΚΕΠΕ να χαρακτηρίσει ποιοι είναι «κατά κύριο επάγγελμα αγρότες» και η ΕΑΣ δεν έχει απολύτως καμία αρμοδιότητα για το θέμα αυτό.
Το έργο της ψηφιοποίησης των αγροτεμαχίων ήταν τεράστιο και οι ΕΑΣ το έφεραν σε πέρας με επιτυχία.
Το γεγονός ότι πληρώθηκαν οι δικαιούχοι στο ποσοστό που πληρώθηκαν και θα εξοφληθούν μετά το πέρας της ψηφιοποίησης των αγροτεμαχίων (31.1.2010), οφείλεται αποκλειστικά στο έργο των Ενώσεων Συνεταιρισμών, όλα τα άλλα είναι συκοφαντικά, αν δεν κρύβουν και άλλες σκοπιμότητες.
Εάν το έργο δεν το έκαναν οι Ενώσεις δεν θα υπήρχε πληρωμή , τότε πραγματικά η αιτία των κινητοποιήσεων των αγροτών θα ήταν η μη πληρωμή. Σήμερα η αιτία των κινητοποιήσεων αναφέρεται
στην προοπτική για μία βιώσιμη-ανταγωνιστική γεωργία και πώς αυτή πραγματώνεται.
Ο κ. Παπαιωάννου κατ’ επανάληψη καταφέρεται κατά της ΕΑΣ Θήβας , παράδειγμα φύλλο της 22/12/2009 και κατά των αγροτών φύλλο 3687/19.1.2010, προβληματίζομαι γιατί;
Ας γνωρίζει ο κ. Παπαιωάννου ότι οι Συν/σμοι και οι Ενώσεις διαχρονικά έχουν προσφέρει τεράστιο έργο στον αγροτικό τομέα και στους αγρότες., αν σήμερα υπάρχουν προβλήματα και αδυναμίες στη λειτουργία τους δεν τους στηρίζουμε αναθεματίζοντας την ύπαρξη τους.
Στις συγκυρίες που βιώνει η ελληνική κοινωνία και πολύ περισσότερο οι αγρότες έχουν ανάγκη το εργαλείο αυτό που λέγεται Συνεταιρισμός , τα προβλήματα αμβλύνονται λειτουργώντας μέσα στο χώρο και όχι έξω από το χώρο.
Θήβα 21.1.2010
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Με τιμή
Μιχάλης Πικάσης
Δημοσίευση σχολίου