Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Το επιστημονικό παραμύθι του “ινδοευρωπαϊσμού”


[[ δαμ-ων ]]

Οι ερευνητές και αποκωδικοποιητές των μεστών σοφίας μύθων της παράδοσής μας, έχουν να αντιμετωπίσουν δύο παραμύθια παραπλάνησης και αποπροσανατολισμού: το παραμύθι των ‘‘φοινικικών γραμμάτων’’ και το παραμύθι του ‘‘ινδοευρωπαϊσμού’’, που βασίζονται σε αυθαιρεσίες και θεωρίες χωρίς επιχειρήματα και επιστημονική βάση.
Χθες προσπαθήσαμε, με στοιχεία που αντλήσαμε από την ελληνική γραμματεία, να ανατρέψουμε το πρώτο παραμύθι, πως πήραμε δηλαδή τα γράμματα του αλφαβήτου μας από τους Φοίνικες.
Θα προσπαθήσουμε σήμερα, με επιχειρήματα, που αντλούμε από τα γραπτά των προγόνων μας αλλά και τα αρχαιολογικά ευρήματα, να ανατρέψουμε και το δεύτερο παραμύθι. Το κακό στην όλη υπόθεση είναι πως αυτά τα δύο παραμύθια διδάσκονται τα ελληνόπουλα στα σχολεία μας. Τα ελληνόπουλα διδάσκονται λανθασμένες θεωρίες που είναι σε βάρος της εθνικής μας ταυτότητας!
Ας ξεκινήσουμε να δούμε πρώτα τι είναι ο ‘‘ινδοευρωπαϊσμός’’.
Το 1786 ο άγγλος δικαστής στη Βεγγάλη της Ινδίας William Jones, συστηματοποιώντας τις μελέτες για τις τρεις αρχαίες γλώσσες Ελληνικά, Λατινικά και Σανσκριτικά, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι γλώσσες αυτές προέρχονται από μία κοινή πηγή. Αργότερα κι άλλοι μελετητές, ειδικοί και μη, επιβεβαίωσαν τα συμπεράσματα του Jones, ώσπου το 1813 ο Άγγλος Τ.Yung πρότεινε αυτή η ομογλωσσία να πάρει την ονομασία ‘‘ινδοευρωπαϊκή’’, με το σκεπτικό πως αυτές οι γλώσσες μιλιούνται από τις Ινδίες μέχρι την Ευρώπη. Η συγκριτική όμως γλωσσολογία, έρχεται σε αντίθεση με τα αποτελέσματα των ερευνών των αρχαιολόγων και των ανθρωπολόγων. Ενώ είναι αναμφισβήτητη η γλωσσολογική ομοιότητα της Ελληνικής-Λατινικής-Σανσκριτικής, είναι όμως πασιφανής και κραυγαλέα η ανθρωπολογική ανομοιότητα των Ινδών-Ελλήνων-Ιταλών -Γερμανών κ.λ.π. Πώς μπορεί λοιπόν να εξηγηθεί επιστημονικά η ομοιότητα στη γλώσσα και η ταυτόχρονη ανομοιότητα στη φυλή;
Ο C. Renfrew λέει πως το μεγαλύτερο μέρος της σύγχυσης της « ινδοευρωπαϊκής υπόθεσης » οφείλεται στο γεγονός ότι η γλωσσολογία καλλιεργεί την απόλυτη άποψη ότι το λεξιλόγιο μιας γλώσσας παρέχει με ασφάλεια κάθε ιστορική πληροφορία για την ύπαρξη του πολιτισμού και της γεωγραφικής θέσης ενός λαού. Έτσι αν δεχτούμε ότι μόνον οι φιλολογικές ή γλωσσολογικές μαρτυρίες αρκούν για την εξαγωγή ιστορικών συμπερασμάτων, τότε οδηγούμαστε σε παράλογα συμπεράσματα, όπως λ.χ. : « Επειδή στη Λατινική υπάρχουν οι όροι ‘‘disco’’ και “tabacum’’, υπάρχει το ενδεχόμενο οι Λατίνοι να πήγαιναν …στις ντισκοτέκ ή να…κάπνιζαν ». Σε τέτοιου είδους παραλογισμούς μπορούν να οδηγηθούν όσοι απολυτοποιούν κάποια επί μέρους συμπεράσματα, μη λαμβάνοντας υπόψη τους και τα πορίσματα των άλλων συναφών επιστημών, που είναι απαραίτητα για να είναι πλήρης και σαφής η ιστορική ανασύνθεση του παρελθόντος. Επομένως στον ίδιο παραλογισμό οδηγεί η σύγκριση ανισόχρονων γλωσσών, όπως η Μυκηναϊκή-Ελληνική, η Λατινική, η Σανσκριτική, η Γοτθική κ.λ.π.
Την εποχή που οι υποτιθέμενοι Ινδοευρωπαίοι βρίσκονταν στις ουγγρικές πεδιάδες ή στις ρωσικές στέππες, στον ευρύτερο χώρο του Αιγαίου ήκμαζε ο Νεολιθικός Πολιτισμός του Σέσκλου, του Διμηνίου κ.λ.π. Στην 7η χιλιετία π.χ. εντοπίζεται η αρχαιότερη ναυσιπλοΐα του κόσμου στη διαδρομή Φράγχθι Αργολίδος-Μήλος για τη μεταφορά του οψιδιανού (* ). Ενώ έχουμε μαρτυρίες για το νεολιθικό πολιτισμό του Ελλαδικού χώρου, αρχαιολογικά επιβεβαιωμένο, με την αρχαιότερη γραπτή κεραμική της Ελάτειας ( ασφαλής ραδιοχρονολόγηση στο 6290_+110 π.χ. ), κανένα εύρημα δεν πιστοποιεί την παρουσία των ‘‘Ινδοευρωπαίων’’ στις κοιτίδες του Βορρά. Έτσι δίκαια ο Δ. Θεοχάρης γράφει : « Η Ελλάδα είναι ο τόπος, όπου δρα εξακολουθητικά η αρχαιότερη πολιτιστική παράδοση του κόσμου ».
Δεν υπάρχει καμία ιστορική πηγή, που να κάνει λόγο για τους ‘‘Ινδοευρωπαίους’’, ενώ όλοι οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς, κι εδώ υπάρχουν γραπτές ιστορικές πηγές, δέχονται την αυτοχθονία των Ελληνικών φύλων στον ευρύτερο χώρο του Αιγαίου.

Η Συνέχεια …ΕΔΩ..

Στην ‘‘Ιστορία του Ελληνικού Έθνους’’ τ.Α’, σελ.9 διαβάζουμε : «Όπως σήμερα θεωρείται αυτονόητη η ενσωμάτωση στην Ελληνική Ιστορία του Κρητομυκηναϊκού κόσμου, έτσι αύριο θα αποδεχθούν όλοι μιαν αλήθεια, που από τώρα διαφαίνεται, ότι δηλαδή στην Προϊστορία έχουν τεθεί οι βασικές καταβολές του Ελληνικού Έθνους και τα κύρια συστατικά του Ελληνικού Πνεύματος ». Aν η Ελλάδα έχει πολύ μεγάλη ιστορία, έχει όμως μεγαλύτερη προϊστορία και οι διάφοροι πολιτισμοί της υδρογείου γονιμοποιήθηκαν από τον προϊστορικό πολιτισμό των Ελλήνων ‘‘Διογενών’’.
Είναι γεγονός ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας, από τα πανάρχαια προϊστορικά χρόνια μέχρι την πρωτοβυζαντινή περίοδο, θεωρούσαν τους εαυτούς τους απογόνους όχι μόνον των ηρώων της Μινωικής και Μυκηναϊκής εποχής αλλά και των Διογενών ΄΄θεών’’, που έζησαν πριν τους κατακλυσμούς και ήσαν οι γενάρχες τους. Αν στηριχθούμε στις αναφορές του Ησίοδου, του Όμηρου, του Πλάτωνα, του Απολλόδωρου, του Διόδωρου του Σικελιώτη, με ανασύνθεση του ‘‘ιστορικού κατάλογου’’ της αρχαιοελληνικής παράδοσης έχουμε :
Α ) Γενιά του Ουρανού… Ουρανίωνες θεοί…Κύκλωπες
Β ) Γενιά του Κρόνου…Τιτάνες…‘‘χρύσεον’’ γένος των πρώτων ανθρώπων
Γ ) Γενιά του Δία…οι Ολύμπιοι Διογενείς…οικουμενικός πολιτισμός του Δία
Το ‘‘αργύρεον’’ γένος των ανθρώπων καταστρέφεται από τον κατακλυσμό του
Ωγύγου…‘‘Χάλκεον’’ γένος.
Δ ) Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα…Το ‘‘χάλκεον’’ γένος των ανθρώπων αφανίζεται.
Οπισθοδρόμηση του πολιτισμού σε ‘‘νεολιθικές’’συνθήκες.
Ε ) Ηρωική εποχή των ‘‘Ημιθέων’’…Μινωϊκή και Μυκηναϊκή Περίοδος…
Αργοναυτική εκστρατεία…Ηρακλής και Θησέας.
ΣΤ ) Επιστροφή των Ηρακλειδών…Δωριείς…‘‘Σιδήρεον’’ γένος.
Εμφύλιοι πόλεμοι…Κλασική εποχή.
Τα πρόσωπα που αναφέρθηκαν παραπάνω δεν είναι φανταστικά! Ο Πορφύριος στο βιβλίο του ‘‘Βίος Πυθαγόρου’’ αναφέρει ότι ο Πυθαγόρας είχε γράψει και το επίγραμμα πάνω στον τάφο του Δία στο Ιδαίο Άντρο της Κρήτης : « Ώδε θανών κείται Ζαν,ον Δία κικλήσκουσιν ». O Πλούταρχος αναφέρει ότι ο τάφος του Διονύσου υπήρχε στους Δελφούς , που τον έδειχναν, ενώ ο Παυσανίας μιλάει για τον τάφο του Δευκαλίωνα κοντά στις στήλες του Ολυμπίου Διός. Συνεπώς οι πρόγονοί μας πίστευαν ως πραγματικό αυτό τον προκατακλυσμιαίο πολιτισμό μέχρι την επικράτηση του Χριστιανισμού. Ο Μ. Αλέξανδρος εξηγούσε την εκστρατεία του σαν ιχνηλάτηση των ταξιδιών του Ηρακλή και του Διόνυσου στις Ινδίες και το Ίμαον όρος ( τα Ιμαλάϊα). O Στράβων αναφέρει την παράδοση, ότι τρεις φορές ήρθαν στην Ινδία ξένοι : ο Ηρακλής, ο Διόνυσος και οι Μακεδόνες. Είναι γνωστές οι αναφορές του Αρριανού για την πόλη Νύσσα, που είχε ιδρύσει ο Διόνυσος,, την υπαρκτή τότε πόλη Νύσσα, το σημερινό Νανεχετάρ,, που συνάντησαν οι άνδρες του Μ.Αλέξανδρου κατά την προέλασή τους στην Ινδία. Ο Αρριανός επίσης στην ‘‘Ινδική’’ του μας λέει για το πώς οι ίδιοι οι Ινδοί εξιστορούσαν τον εκπολιτισμό τους από τον Διόνυσο. Ο Στράβων μας αναφέρει για τα ιερά, που ο Ηρακλής έχτισε στις δύο πλευρές του Γιβραλτάρ, που τότε τα καλούσαν Ηράκλειες Στήλες, καθώς και στα Γάδειρα. Η αρχαιολόγος Ειρ. Μπουρδάκου στο βιβλίο της ‘‘ Ηρακλής, ο εξερευνητής του αρχαίου κόσμου’’, με επιχειρήματα κι αποδείξεις υποστηρίζει πως ο Ηρακλής κάνοντας τους άθλους του ταξίδεψε σε όλη την υδρόγειο, φτάνοντας ακόμη και στην Αμερική!
Οι αρχαίοι πρόγονοί μας ποτέ δεν αμφισβήτησαν τους κατακλυσμούς και τους προκατακλυσμιαίους ήρωες, ενώ βαθιά ήταν η πεποίθησή τους για την αυτοχθονία τους. Γίνεται πλέον φανερό πως οι κοινή ρίζα πολλών λέξεων και η ομοιότητα Ελληνικής και Σανσκριτικής οφείλεται στο εκπολιτιστικό έργο του Ηρακλή και του Διόνυσου, που έφτασαν μέχρι την κοιλάδα του Ινδού, για το οποίο συνηγορούν αρχαιολογικά ευρήματα, στα οποία γίνονται φανερές οι ομοιότητες με τα ευρήματα στον ελλαδικό χώρο κι όχι στην χωρίς αποδείξεις αμφίβολη ‘‘Ινδοευρωπαϊκή φυλή’’.
Δυστυχώς η παγκοσμίως άρχουσα τάξη, που στην εποχή μας εκφράζεται με τη ‘‘ Νέα Τάξη’’, προσπαθεί, με κάθε τρόπο, να παραποιήσει την ιστορία για τους δικούς της ιδιοτελείς σκοπούς. Γινόμαστε μάρτυρες τα τελευταία χρόνια των ψευδών γεγονότων, που χαλκεύονται, για την προώθηση των ανόμων συμφερόντων αυτών, που έντεχνα κρύβονται πίσω από τις κυβερνήσεις της ‘‘υπερδύναμης’’, και δεν είναι άλλοι από αυτούς που διαφεντεύουν το διεθνές κεφάλαιο, το οποίο απόλυτα ελέγχουν οι Σιωνιστές. Για να φανεί η ανωτερότητα της φυλής τους, έχουν επιβάλλει με τα φερέφωνά τους τη διαστρέβλωση της ιστορίας ή αποσιωπούν τα πραγματικά γεγονότα. Είναι προφανές πως αντίπαλος των σκοταδιστικών σχεδίων τους είναι η χώρα όπου καλλιεργήθηκε το κάλλος και η γνώση, η χώρα όπου υμνήθηκε η ελευθερία και το φως, η Ελλάδα.
Στις μέρες μας έχουμε τον Εβραϊκής καταγωγής μεγιστάνα του πλούτου Σόρρο, που χρηματοδοτεί τους Σκοπιανούς, στην παραχάραξη της ιστορίας της Μακεδονίας. Οι Νεοθωμανοί, των οποίων οι ρίζες είναι στις ερήμους της Μογγολίας, θεωρούν τους εαυτούς τους απόγονους των κατοίκων της Μ. Ασίας. Προφανώς δημιουργείται το ερώτημα: Πώς οι Τούρκοι συνδέονται με τους αρχαίους Εφέσιους, Μιλήσιους, Λυδούς και Κάρες; Φαίνεται πως η ιστορία είναι σαν το φύλλο κρούστας. Όσο την τραβάς, τόσο τη μεγαλώνεις και την φέρνεις στα μέτρα σου!
Ακούσιος αρωγός αυτής της πολεμικής τακτικής γίνεται πολλές φορές και η εκκλησία μας, από την εποχή των Βυζαντινών αυτοκρατόρων μέχρι την εποχή μας. Έτσι, στην αντιγραφή των κειμένων στους Βυζαντινούς χρόνους, έγιναν παραποιήσεις ή παραλήψεις, για να καταδειχθεί πως το Ισραήλ και γενικότερα η περιοχή της Ανατολής είναι η κοιτίδα του ανθρώπου και του πολιτισμού, καθώς και για να δώσουν χρονική προτεραιότητα στις διηγήσεις της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι πολύ αποκαλυπτικός ο Ευσέβειος Καισαρείας στα ‘‘Χρονικά’’ του : « Ευρών τε παρ’ Εβραίοις διαφόρους των χρόνων αποδώσεις, την μεν πλεονάζουσαν, την δε ελλείπουσαν, ου την εμαυτώ κεχρησμένη, λόγω δε την πλήθουσα ήρπασα, την δε ενδέουσα μετήλθον…». Παρατηρείται, λοιπόν, το φαινόμενο του ‘‘συγχρονισμού’’ του Αβραάμ με τον Ίναχο και του Μωυσή με τον Κέκροπα.. Με την πλαστογραφία αυτή προσπαθούν να μας πείσουν, ακόμη και σήμερα, πως οι ‘‘Εβραίοι προπάτορές’’ μας προηγούνται χρονολογικά των κατοίκων αυτής της χώρας, όπου έχουμε την τιμή να γεννηθούμε. Όμως οι ανθρωπολογικές ανακαλύψεις του Δρ. Άρη Πουλιανού στα Πετράλωνα της Χαλκιδικής, με τον Αρχάνθρωπο, που έζησε σ’ αυτό τον χώρο το 700000 π.χ.,
τίναξαν στον αέρα ‘‘της Χαλιμάς τα παραμύθια’’, με όλη τη σημασία της λέξης, για τους ‘‘προπάτορες’’ Σημίτες. Και το τραγικό είναι, πως η κυβέρνηση της Ελλάδας, που τρώει τα παιδιά της, δεν αναγνωρίζει αυτά τα ευρήματα, για να μη δυσαρεστήσει τους ‘‘Εβραίους φίλους’’(;) της, ενώ τα αναγνωρίζει ο Δρ. Ληκ, που ανακάλυψε την περίφημη ‘‘Λούση’’ στην Αφρική!
Θα κλείσουμε αυτό το άρθρο με μια ακόμη αναφορά. Όταν μια ομάδα Ελλήνων ζήτησε να δει τον Χριστό, Εκείνος χάρηκε και είπε : « Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου ». Υπάρχει όμως και συνέχεια, πολύ αποκαλυπτική, που δεν αναφέρεται στα Ευαγγέλια, γιατί αφαιρέθηκε από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο, το 325 μ.Χ. (λογοκρισία ακόμη και στα λόγια του Κυρίου !). H συνέχεια των λόγων του Χριστού είναι : « Μόνη γαρ η Ελλάς αψευδώς ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην ». Αυτά τα λόγια διέσωσε ο Φίλωνας, Αλεξανδρινός φιλόσοφος, που έζησε την εποχή του Ιησού, και ήταν γνώστης ενός μεγάλου μέρους της διδασκαλίας Του. Επιβεβαίωση έχουμε από τον καθηγητή πανεπιστημίου Ε.Πρόκο, που ερευνώντας το 1974 στην βιβλιοθήκη του Βατικανού ανακάλυψε πως η φράση « μόνη γαρ η Ελλάς ανθρωπογονεί…» συμπεριλαμβανόταν στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο. Από το στόμα του Χριστού βγαίνει ότι η Ελλάδα είναι η πηγή του πανανθρώπινου πολιτισμού και πως προέρχεται από την σπορά θεϊκού γόνου στη Γη!

----------------------------------------------------
(*50 ). Οψιδιανός λίθος: φυσική ύαλος, ηφαιστειακής προέλευσης. Ο οψιδιανός συνδέεται με ηφαιστειακά πετρώματα κι αποτελεί το ανώτερο τμήμα των ρυολιθικών ρευμάτων λάβας. Έχει μαύρο στιλπνό χρώμα, που οφείλεται κυρίως σε άφθονους, πυκνά διατεταγμένους κρυσταλλίτες, που ο αριθμός τους είναι τόσος μεγάλος, ώστε το ορυκτό να είναι αδιαφανές.
Στην Ελλάδα οψιδιανός υπάρχει στη Σαντορίνη, στη Κω, στη Νίσυρο, στη Μήλο κι αλλού. Χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή λεπίδων και αιχμών όπλων ήδη από τη Μεσολιθική εποχή, ίσως και νωρίτερα.


Δεν υπάρχουν σχόλια: