Αίσιμα και αδήριτα (Θ΄)

Ούτις

● Ο πρωθυπουργός μιας διεφθαρμένης χώρας

Πάνω σε μια κρίση συνείδησης ο πρωθυπουργός, όπως αποκαλύφθηκε αυτές τις μέρες, έσκυψε στο αυτί του προέδρου της Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και του είπε το μεγάλο μυστικό, που έκρυβε στα βάθη της καρδιάς του και τον ψυχοπλάκωνε. Με σκυμμένο το κεφάλι και τρεμοπαίζοντας τα βλέφαρα του ψιθύρισε: «Κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα». Μετά έγειρε με παράπονο στον ώμο του φίλου του Κλώντ και ξέσπασε σε λυγμούς. Ο Κλώντ του χάϊδεψε το γυμνό από τρίχες κεφάλι και τον παρηγόρησε λέγοντας πως τα ήξερε όλα από χρόνια, αλλά να, αυτός δεν ήταν μαρτυριάρης για να αποκαλύψει τις βρωμιές των Ευρωπαίων.

Μη σας φύγουν κι εσάς τα μαλλιά, όπως έχουν φύγει από τον πρωθυπουργό, με τις δηλώσεις του κ.Γιούνκερ- κεριά και λιβάνια δηλαδή, γιατί το λαμόγιο κάθε άλλο παρά κύριος είναι:

Ο Ζαν Κλόντ Γιούνκερ επικεφαλής των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης, δήλωσε στην Ουάσιγκτον ότι οι Ευρωπαίοι γνώριζαν ... « Η ελληνική κρίση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αλλά όχι με την αντιμετώπισή της το τελευταίο έτος, έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί πριν από δυο ή τρεις δεκαετίες», δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στο περιθώριο της ετήσιας συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που διεξάγεται στην Ουάσιγκτον.

Συνέχισε λέγοντας : «ήταν φανερό ότι κάποια μέρα η Ελλάδα θα έπρεπε να αντιμετωπίσει αυτό το είδος του προβλήματος, και ήξερα ότι το πρόβλημα αυτό θα έφθανε, διότι συζητούσαμε, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, ο πρόεδρος Ζαν Κλοντ Τρισέ στην ΕΚΤ, η Επιτροπή και εγώ ό ίδιος, για τις προοπτικές γι’ αυτό που δεν ήταν τότε γνωστό, όπως αυτό που αποκαλούμε ελληνική κρίση». ..«Ήξερα ακόμα ότι η Γαλλία και η Γερμανία κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους προς την Ελλάδα, αλλά δεν θα μπορούσα να πω δημόσια αυτό που γνώριζα» σημείωσε, αφήνοντας να εννοηθεί, ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι ενθάρρυναν την καταναλωτική προοπτική της Ελλάδας σε βάρος της ανάπτυξης και των εξαγωγών της παραδέχτηκε ο κ. Γιούνκερ. Αλλά… «εγώ δεν θα μπορούσα να πω δημόσια αυτό που γνώριζα» ομολόγησε κυνικά.

Πώς ήταν δυνατό να μαρτυρήσει ότι οι διεφθαρμένοι εταίροι μας έσπρωχναν στην πτώχευση και τις δαγκάνες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και του ΔΝΤ. Πως διέσυραν και σκλάβωσαν έναν λαό για το κέρδος; Αυτός κράτησε ένα επίπεδο! Ο δικός μας ο Γιώργος για να φανεί καλός προς στους μαφιόζους του κέρδους, όχι μόνο δε φρόντισε να υπερασπιστεί τη χώρα του, ως όφειλε από το αξίωμα του εκλεγμένου πρωθυπουργού, αλλά είπε «απελθέτω απ’ εμού η ρετσινιά» και έριξε τα βάρη στο διεφθαρμένο λαό. Ίσως πρέπει να τον γράψουμε στο βιβλίο Γκίνες για την παγκόσμια πρωτοτυπία του. Δε νομίζω να υπάρχει άλλος ηγέτη χώρας στην παγκόσμια ιστορία, που να χαρακτήρισε διεθνώς τη χώρα του διεφθαρμένη. Αυτό δεν το έχει κάνει ούτε ο Κολομβιανός ηγέτης, όπου ανθεί το εμπόριο της κοκαΐνης και δρουν ανεξέλεγκτα οι γκάγκστερ βαρόνοι της.

Και σε επίρρωση των όσων είπε ο Γιώργος, ξεκίνησαν τα διάφορα παπαγαλάκια τόσο στα ΜΜΕ όσο ακόμα και μέσα στο διαδίκτυο, να διαδίδουν, εντελώς ανερυθρίαστα, διάφορα εξευτελιστικά για τη χώρα μας προπαγανδιστικά κλισέ του στυλ: «Αλήθεια είπε», «Περιμέναμε από το Γιώργο να το πει, γιατί δεν το ξέραμε;», «αφού είμαστε κράτος λαμογιών, ένα κράτος διεφθαρμένο, ένα κράτος “μπουρδέλο”» κ.λ.π. Αυτά τα προπαγανδιστικά συνθήματα, από τα παπαγαλάκια του συστήματος, στόχο έχουν να αποδεχτούμε όλοι εμείς, οι απλοί καθημερινοί πολίτες, τις κατηγορίες του κ. πρωθυπουργού για να σκύψουμε το κεφάλι και να ανεχτούμε αγόγγυστα τη συνέχιση της εξαθλιωτικής διακυβέρνησης.

Η συνέχεια >>> εδώ …

Ο Ντ. Κάρνετζι είπε: «Ο κάθε ανόητος μπορεί να κατακρίνει, να κριτικάρει ή να παραπονιέται, και ακριβώς αυτά κάνουν οι περισσότεροι, οι ανόητοι». Και ο Γιώργος μεταξύ κατάκρισης και παράπονου, για να αποδιώξει κάθε ευθύνη από τους ώμους του, αλλά και της κυβέρνησής του, είπε πως κυβερνά διεφθαρμένους πολίτες. Μα όπως έγραψε ο Κικέρων: «Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ανόητων είναι ότι προσέχουν τα σφάλματα των άλλων και δεν βλέπουν τα δικά τους».

Για να βγούμε στο φως της διαφάνειας και την μη διαφθοράς πρέπει να πιάσουμε το μίτο της Αριάδνης από την αρχή. Και ποια είναι η αρχή μετά τη δικτατορία των συνταγματαρχών; Η φανερή διαφθορά ξεκίνησε από τη στιγμή που ο πατέρας του Γιώργου επέτρεψε τη παραγωγή λαμογιών λέγοντας το αμίμητο: «είπαμε να κάνει ένα μικρό δώρο στον εαυτό του, αλλά…». Από τότε χωρίς αιδώ διάφοροι υπάλληλοι, διευθυντές υπηρεσιών, εφοριακοί, τελωνιακοί, πολεοδόμοι, γιατροί, διευθυντές νοσοκομείων, υφυπουργοί, υπουργοί κ.λ.π. έπαιρναν τα “δωράκια” τους μέσα σε μικρούς ή μεγάλους φακέλους. Οι μεγάλοι όμως φάκελοι πήγαιναν στα κυβερνητικά στελέχη. Το κλέψιμο από την “εθνική κασέλα” κατοχυρώνεται στις εκάστοτε κυβερνήσεις! Αυτοί ψήφισαν, επίσης, τους νόμους της φοροαπαλλαγής των πλουσίων, έδειξαν ανοχή στη φοροκλοπή, επέτρεψαν την ίδρυση των ύποπτων off shore εταιρειών, ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα Siemens- Βατοπεδίου- αγοράς όπλων, υπερκοστολόγησης έργων και φαρμάκων.

Η “κλεπτοκρατία” μπορεί να διαχύθηκε στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας, αλλά το «ψάρι βρωμάει από το κεφάλι». Το πολιτικό σύστημα έδωσε τον τόνο. Αυτό διαμόρφωσε το κλίμα συναλλαγής με τους πολίτες. Για να διατηρήσει τα προνόμιά της, η πολιτική ελίτ εξαγόραζε εμμέσως την ανοχή των πολιτών. Πώς; Ανεχόμενη τη διαφθορά δημοσίων υπαλλήλων, τη φοροδιαφυγή των μικρομεσαίων και μορφές “λαϊκής” αυθαιρεσίας, όπως η αυθαίρετη δόμηση. Πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Με μία διαφορά: Έδωσαν ψίχουλα ή φέτες, για να φάνε αυτοί τα καρβέλια και τα παντεσπάνια από κοινού με τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες και τους μεγαλοεκδότες.

Για να επιβάλει τον σεβασμό και την εφαρμογή των νόμων, ένα πολιτικό σύστημα πρέπει να είναι αξιόπιστο. Αυτό δεν ισχύει. Οι πολίτες ψηφίζουν, χωρίς να εμπιστεύονται. Εξ ου και η κρίση πολιτικής αντιπροσώπευσης. Υπενθυμίζουμε ότι όταν ο Κώστας Σημίτης δεχόταν καταγγελίες για τη γιγάντωση της διαπλοκής και της διαφθοράς, παγίως απαντούσε με τη δήλωση-υπεκφυγή: «όποιος έχει στοιχεία να τα καταθέσει στον εισαγγελέα». Αντί να εξετάσει σοβαρά τις καταγγελίες, παρέπεμπε την ηθική άμυνα στον “πατριωτισμό” των Ελλήνων. Ο “σεμνός και ταπεινός” πρωθυπουργός της επανίδρυσης του κράτους, διέλυσε εντελώς το κράτος γιατί κλεισμένος μέσα στο γυάλινο πύργο της Μαξίμου ήταν αδύνατο να ελέγξει ακόμα και το στενό του περιβάλλον.

Το βρώμικο κεφάλι του ψαριού είναι και ο σημερινός πρωθυπουργός. Υπήρξε για πολλά χρόνια υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Ποτέ δεν ακούσαμε μια φωνή διαμαρτυρίας, λέξη αντίρρησης δεν είπε σε όσα ψήφιζαν στο όνομα της κομματικής πειθαρχίας. Και μόλις ανέλαβε πρωθυπουργός, το μόνο που τον απασχόλησε ήταν ν’ αποδείξει ότι ήταν το “καλό παιδί” του παγκόσμιου ληστρικού συστήματος. Ο Γιώργος θέλει να παρουσιάζεται σαν το “καλό” παιδί, που μπήκε επικεφαλής ενός άθλιου λαού. Ο ανύποπτος άνθρωπος, ο οποίος βρέθηκε να ηγείται μιας εθνικής “αγέλης” διεφθαρμένων ανθρώπων.. Ο μόνος “καλός” άνθρωπος στην Ελλάδα, που θέλει να είναι “τίμιος” απέναντι στους απατεώνες του Πλανήτη. Απέναντι σε αυτούς που ήξεραν από χρόνια, αλλά δε μιλούσαν. Απέναντι σε αυτούς που πουλούσαν με μίζες και λαδώματα του πολιτικού κόσμου, έστω κι αν οδηγούσαν έναν λαό στην οικονομική εξαθλίωση και την απώλεια της εδαφικής του κυριαρχίας. Τίμιος απέναντι σε αυτούς που σχεδίασαν τη σκλαβιά μας για να σώσουν το ΔΝΤ και το δολάριο. Τίμιος απέναντι στους εργοδότες του της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.

Όχι, Γιώργο μου, δεν είσαι ο ανήμπορος και τίμιος ηγέτης του διεφθαρμένου λαού. Ήσουν μία από τις εστίες της διαφθοράς και τώρα είσαι η κεντρική εστία της διαφθοράς. Δεν είπες τότε στον “ντάντυ” σου: «Φάδαρ, με προσβάλεις σαν άτομο όταν ανέχεσαι τον χρηματισμό. Προσβάλεις την οικογένεια όταν σε σέρνει το νινί της αεροσυνοδού. Και τέλος πάντων, θα σου αγοράσουμε εμείς τα παιδιά σου το “κωλόσπιτο” για να έχεις μια φωλιά σαν γεροντοφρικιό με την πιτσουνάρα σου. Μη ξεπέφτεις και κάνεις έρανο από τους φίλους σου.» Μόνο ένας διεφθαρμένος πολιτικός λέει ψέματα στο λαό του για να εκλεγεί. Το θυμάσαι το: «χρήματα υπάρχουν, δεν θα πληγούν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι»; Αυτούς χτύπησες θανάσιμα. Κανείς από τους διεφθαρμένους δεν πήγε φυλακή. Και έκλεισες έναν ολόκληρο χρόνο ως πρωθυπουργός. Πόσο χρόνο θέλεις για να βρεις τους κλέφτες και τους διεφθαρμένους; Αλλά που να τους βρεις, όταν το ίδιο το σύστημα που σε συντηρεί είναι διεφθαρμένο; Μόνο ένας με ηθική γάγγραινα θα μπορούσε να οδηγήσει με τις παραλήψεις, τους δισταγμούς και τον ενδοτισμό τη χώρα του στον ιστό της αράχνης που λέγεται Εβραϊκό τραπεζοληστρικό σύστημα. Μόνο ένας διεφθαρμένος πολιτικός θα επιζητούσε την Παγκόσμια Διακυβέρνηση και θα καθιστούσε τον εαυτό του υπηρέτη της παγκόσμιας οικονομικής μαφίας. Τέλος μόνον ένας διεφθαρμένος πολιτικός θα επέβαλε την κάρτα του πολίτη! ( Αν θέλεις άκουσε μια συμβουλή: Ξέχασέ την, και απλά προσπάθησε να εφαρμοστούν οι νόμοι του κράτους για τη φοροδιαφυγή και τη φοροκλοπή. Μπορεί οι αντιδράσεις στο μνημόνιο να ήσαν χαλαρές. Στην επιβολή της κάρτας του πολίτη θα καταλάβεις τι σημαίνει λαϊκή επανάσταση!)

Πριν πεις, Γιώργο μου, την επόμενη ατάκα σου, σκέψου τι ρόλο έπαιξε ο πολιτικός κόσμος, που εκφράζεις σαν πρωθυπουργός, για τη διαπίστωσή σου. Γιατί εσείς οι πολιτικοί και τα φάγατε και είστε οι διεφθαρμένοι. Η παροιμία είναι βγαλμένη μέσα από τη ζωή και με πολύ σοφία: «Το ψάρι», πολυταξιδεμένε πρωθυπουργέ μου, «βρωμάει από το κεφάλι»…