Ο πρωθυπουργός “οδοιπόρος” για τα “Σούσα”…

[[ δαμ-ων ]]

Ανήμερα του Αϊ Γιαννιού ο πρωθυπουργός μας βρέθηκε στο Ερζερούμ της Τουρκίας, τη βυζαντινή Θεοδοσιούπολη για να παραστεί στην 3η Σύνοδο των Πρέσβεων της Τουρκίας. Ερζ ε ρούμ: λέξη αρμενική, σημαίνει τόπος Ελλήνων (Ρωμηών). Στα πλαίσια της μυστικής διπλωματίας, δεν έκρινε σκόπιμο η ελληνική κυβέρνηση να πληροφορήσει τους εδώ ιθαγενείς για τον σκοπό της επίσκεψης και τα θέματα που είχαν συμπεριληφθεί στην ατζέντα για συζήτηση. Η λαϊκή πλέμπα έχει αναλάβει- έστω και παρά τη θέλησή της- την μεγάλη αποστολή να κάνει θυσίες για να πάρουν πίσω τα λεφτά τους οι δανειστές από το εξωτερικό- αυτά που έφαγαν στα μεγάλα φαγοπότια οι πολιτικοί με τους τραπεζίτες και τους μεγαλοεκδότες- εργολάβους- και να ζουν μέσα στη χλιδή οι εδώ σατράπες της κυβερνητικής ομάδας.

Το Ερζερούμ βρίσκεται στην καρδιά της Αρμενίας. Την περιοχή που αποτέλεσε τον πιο … “δημοφιλή” τόπο εξορίας των Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολής, τα μαύρα χρόνια της Γενοκτονίας (1914-1924), τότε που έχασαν τη ζωή τους δεκάδες χιλιάδες Έλληνες στα Αμελέ Ταμπουρού. Τα Τάγματα Εργασίας ανασυστάθηκαν και πάλι την περίοδο 1942-1943 για να “φιλοξενήσουν” τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, εκείνους που δεν είχαν τη δυνατότητα να ξεπληρώσουν τους δυσβάστακτους φόρους του Βαρλίκ Βεργκισί.

O δρόμος για το Ερζερούμ είναι σπαρμένος με δάκρυα και χιλιάδες πτώματα χριστιανών της Ανατολής! Γιατί τα κόκαλα των παππούδων και των γιαγιάδων των προσφύγων, ακόμα περιπλανιόνται άταφα στο παγωμένο χώμα …

Οι απεγνωσμένες φωνές των ποντίων γερόντων που ξεψυχούσαν κάτω από τη φασιστική μπότα των Νεότουρκων της καθαρής Τουρκικής φυλής, σβήνουν μπροστά στα χαμόγελα και τις χειραψίες που αντάλλαξαν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου, με τον Τούρκο πρωθυπουργός Ερντογάν! Στο Ερζερούμ πήγε ο Παπανδρέου! Στον τόπο της θυσίας χιλιάδων προγόνων μας! Και πήγε να θυσιάσει και τους απογόνους αυτών των θυμάτων. Να θυσιάσει τους Νέο-έλληνες!

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ο διανοούμενος που μελέτησε την ιστορία των Ελλήνων ίσως όσο κανείς άλλος, και την αποτυπώνει στα θαυμάσια ποιήματά του, έγραψε το ποίημα “H Σατραπεία”, που σχετίζεται με τους Έλληνες οι οποίοι εμήδιζαν και έπαιρναν ως αντάλλαγμα τη θέση του ηγεμόνα σε μια περιφέρεια της Περσικής Αυτοκρατορίας. Στο ποίημα αυτό γίνεται λόγος για τη φρικτή ημέρα που ενδίδεις, (η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις), και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα:

Η συνέχεια >>> εδώ …

« Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος

για τα ωραία και μεγάλα έργα

η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα

ενθάρρυνσι κι επιτυχία να σε αρνείται.

να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,

και μικροπρέπειες κι αδιαφορίες.

Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις

(η μέρα που αφέθηκες κι ενδίδεις),

και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,

και πιαίνεις στον μονάρχην Αρταξέρξη

που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,

και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.

Και συ τα δέχεσαι με απελπισία

αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.

Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει.

τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,

τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε.

την Αγορά το Θέατρο και τους Στεφάνους.

Αυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Αρταξέρξης,

αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία.

και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις. »

Τι συμφορά ο πρωθυπουργός μας να είναι καμωμένος για τα μεγάλα έργα, όπως σαν σύγχρονος Οδυσσέας να μας οδηγήσει στην Ιθάκη, και να μας βγάλει από την δεινή κατάσταση που οι φαύλες κυβερνήσεις μας οδήγησαν, να μας οδηγήσει με ασφάλεια στην ασφυχτική αγκαλιά της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, και οι άδικες συγκυρίες τον έφεραν στο Ερζερούμ! Στο Ερζερούμ όπου πέταξε κάποια φραστικά πυροτεχνήματα στους Τούρκους, των οποίων το αυτί καθόλου δεν ίδρωσε. Τα δικά μας παπαγαλάκια νόμισαν ότι επειδή ο πρωθυπουργός μας φόρεσε τη μάσκα του λιονταριού και μιμήθηκε το βρυχηθμό του γίνηκε από τη μια στιγμή στην άλλη από λαγός λιόντας. Σικέ παιγνίδι ήταν, όπου το καρντάσι του ο Ταγίπ τον άφησε να βάλει γκόλ. Ο Γ. Παπανδρέου, από άβουλος στην εξωτερική πολιτική, εμφανίζεται ξαφνικά σαν… ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος που πήγε στην Τουρκία και έκανε τα μούτρα κρέας στον Ερντογάν. Γκολ εκτός έδρας δηλαδή, σύμφωνα με τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης που αβαντάρουν την κυβερνητική προσπάθεια στην εξωτερική πολιτική. Έτσι, μπορούμε να πάμε περήφανοι ως Έλληνες στις εκλογές γιατί έχουμε πρωθυπουργό έναν πολιτικό που δεν… μασάει… Οι Τούρκοι στρατηγοί τον υποδέχτηκαν με τιμές στέλνοντας τα αεροπλάνα τους να κάνουν παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου. Έτσι, για να εμπεδώσει ο “οδοιπόρος για τα Σούσα” ποιος έχει το πάνω χέρι, ποιος είναι το αφεντικό της περιοχής. Την ίδια μέρα για να μην το πάρει πάνω του ο Γιώργος μας, φρόντισαν και δημοσίευσαν τον χάρτη του Αιγαίου με τις κόκκινες γραμμές, για να δείξουν ότι η Τουρκία είναι η δύναμη της περιοχής.

Τα θέματα που είχαν προγραμματιστεί να συζητηθούν επίσημα δεν ήσαν άλλα, απ’ αυτά που ανέπτυξε ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Νταβούτογλου στο Μαρντίν- τον προηγούμενο τόπο συγκέντρωσης, πέρυσι- δηλαδή η ευεργετική επίδραση από πολιτισμικής, οικονομικής και πολιτικής πλευράς του Νεo- Οθωμανισμού, όπως την εξέθεσε ο ίδιος εκεί. Απλώς στην περίπτωση του Ερζερούμ αναπτύχθηκαν και αναλύθηκαν προς όφελος της Τουρκίας οι καινούργιες προκλήσεις και ευκαιρίες, όπως αυτή της Ελλάδας, με την παρουσία του κ. Γιώργου Παπανδρέου.

Καλό είναι να κάνουμε γνωστή σε όσους δεν γνωρίζουν τις προθέσεις και τους γενικότερους στρατηγικούς προσανατολισμούς της γείτονος, γύρο από το στρατηγικό βάθος του Νέο -Οθωμανισμού, δια στόματος Νταβούτογλου.

Οι επισημάνσεις προέρχονται από το Infognomonpolitics και τα σημαντικότερα σημεία είναι τα ακόλουθα.

Κατά το συνέδριο των πρέσβεων του τουρκικού υπουργείου εξωτερικών ο κ. Αχμέτ Νταβούτογλου έδωσε μία περιγραφή του Νέο-οθωμανισμού ως ιστορικού πλαισίου και ως ιστορικής αναγκαιότητας… Πρόκειται για την εξιδανίκευση και τη μεταφυσική δικαίωση της τουρκικής παρουσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι οποίες παρουσιάζονται ως αναπόφευκτοι και σταθεροί ιστορικοί παράγοντες, αλλά και προτείνονται ως θετικά πρότυπα για τον μελλοντικό κόσμο…

Ο κ. Νταβούτογλου αναπτύσσει με τον αέρα του διανοούμενου την αντίληψη της οθωμανικής παρουσίας, ως ρυθμιστικού και αναγκαίου παράγοντα της ιστορικής διαδικασίας όλης της Εγγύς Ανατολής.

Παρουσιάζεται μία ειδυλλιακή εικόνα της Τουρκίας ως εξισορροποιητικού παράγοντα, ο οποίος είναι απαραίτητος για τη συμβίωση και την ανάπτυξη των λαών της περιοχής. Ο κ. Νταβούτογλου… προσπαθεί να εξωραΐσει την καταπιεστική Οθωμανική Αυτοκρατορία, της οποίας η κατακτητική ύπαρξη αποσκοπούσε στην υποταγή και στην ανελέητη εκμετάλλευση των λαών της Εγγύς Ανατολής.

Αυθαίρετα, αλλά με μεγάλη σιγουριά και πειστική αυτοπεποίθηση, ο κ. Νταβούτογλου ομιλεί για ένα ιστορικό βάθος, στο οποίο η Τουρκία έχει συστατικό ρόλο. Ο λόγος του φιλοδοξεί να έχει διανοητική και φιλοσοφική βαρύτητα. Προικίζεται έτσι η Τουρκία με μια αρχαία παράδοση, η οποία κατά τα λεγόμενα του κ. Νταβούτογλου είναι θεμελιώδης για την οθωμανική κουλτούρα.

Εδώ ο κ. Νταβούτογλου συναντά με επιστημονικοφανή τρόπο την ‘ηλιακή θεωρία’ του Κεμάλ Ατατούρκ, κατά την οποία οι Τούρκοι αποτελούν το γενεσιουργό έθνος της παγκόσμιας ιστορίας.

Απερίφραστα ο κ. Νταβούτογλου δηλώνει ότι στοχεύει στο να καταστήσει την Τουρκία κεντρικό πόλο όλων των πολιτισμών της Εγγύς Ανατολής. Η σύγχρονη παγκοσμιοποίηση παραλληλίζεται με την pax Ottomanica, ενώ προτείνεται ένας αόριστος οικουμενισμός που φορέας του θα είναι η σύγχρονη Τουρκία. Γίνεται λόγος για κάποιο «συμπατριωτισμό» λαών που μοιράζονται την ίδια ιστορία, που εμείς υποθέτουμε ότι θα προϋποθέτει την πρωτοκαθεδρία της Τουρκίας. Ο κόσμος κατά τον κ. Νταβούτογλου χρειάζεται μία νέα τάξη και μια ενοποιητική ταυτότητα. Φυσικά αυτή την τάξη θα την επιβάλει η Τουρκία ως δημιουργός μάλιστα μιας ενοποιητικής ταυτότητας, που δεν θα είναι άλλη από την πρόσφατα δημιουργημένη τουρκική ταυτότητα. Έτσι, με ένα καθαρά οργουελλιανό double think η Τουρκία εκπροσωπεί τους πάντες. Είναι και αρχαία, είναι και ευρωπαϊκή, είναι και ασιατική στα πλαίσια μιας ολότητας, αφού η ίδια είναι «συμμετοχική» και «δεκτική», τόσο ώστε να απολαμβάνει καθολική αποδοχή στην «ενοποίηση» που επιχειρεί. Η ενοποίηση αυτή περιλαμβάνει συγκεκριμένες χώρες, όπως η Υεμένη, η Συρία, το Ιράκ, η Κροατία και η Βοσνία. Γίνεται αναφορά σε μια νέα τάξη στα Βαλκάνια, η οποία θα είναι οικουμενική και θα βασίζεται φυσικά στην Τουρκία. Η Ελλάδα επιμελώς αποσιωπάται, αν και στο τέλος η παντουρκική θύελλα δεν ξεχνά να συμπεριλάβει και τον ελληνικό πολιτισμό σαν στοιχείο «μιας χώρας που εμπεριέχει κάθε είδους παρελθόντα της ιστορίας της ανθρωπότητας». Υποθέτουμε ότι ο κ. Νταβούτογλου επιφυλάσσει στην Ελλάδα τον ρόλο δορυφόρου.1

Σαφέστατα ο Παπανδρέου, έχει στόχο να μας υπαγάγει ως δορυφόρο στον Νέο- Οθωμανισμό, σύμφωνα με τα κελεύσματα των «άσπονδων ατλαντικών και υπερατλαντικών φίλων μας.

Ως «Υπουργός Εξωτερικών της Τρόικας», πήγε να πάρει τις νέες εντολές και να δώσει τα διαπιστευτήρια της υποτέλειας στον Ερντογάν και τους άλλους Τούρκους συναδέλφους του. Η παρουσία του εκεί δεν είχε κανένα άλλο νόημα, εκτός από την υποχώρηση της Ελλάδας σε θέματα που άπτονται της εθνικής ανεξαρτησίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας.

Τα σημάδια είναι πολύ ανησυχητικά, αν λάβουμε υπόψη μας ότι θέλει να δημιουργήσει, στα πλαίσια της παγκόσμιας διακυβέρνησης, που προπαγανδίζει, μια παγκοσμιοποιημένη πολυπολιτισμική και πολυεθνική Ελλάδα.

«Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το έγκλημα», όπως τονίζει ο κ. Βασίλης Μαρκεζίνης, «αφού περί εγκλήματος πρόκειται. Γιατί οι δικοί μας πολιτικοί κρύβουν πίσω από τη θεωρία του “εκσυγχρονισμού” την έμφυτη πνευματική και πολιτική τους υποταγή στην αμερικανική πολιτική, ευελπιστώντας να εξασφαλίσουν το αναγκαίο, για την πολιτική τους καριέρα, πιστοποιητικό καλής διαγωγής».

Να σημειωθεί ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές για την Ελλάδα περιορίζονται στην εξής μια: τον καθορισμό των ορίων της υφαλοκρηπίδας. Για την Τουρκία όμως είναι ένας μακρύς κατάλογος παράλογων τουρκικών απαιτήσεων, στον οποίο, μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνονται ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο σύνολο του Αιγαίου, τουλάχιστον 151 ελληνικότατα νησιά, η εξωτική Γαύδος και, φυσικά, η ελληνικότατη ΑΟΖ του Καστελόριζου, που αποτελεί ένα από τα τελευταία …ορεκτικά του τουρκικού μενού. Θα σταθούμε σε ένα βασικό σημείο: μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε το νέο “Πρωτόκολλο Πολιτικής Εθνικής Ασφάλειας” της Τουρκίας, το γνωστό “Κόκκινο Βιβλίο”, που αποτελεί ένα ιδιότυπο μυστικό υπερσύνταγμα και δεσμεύει νομικά την κυβέρνηση και τα όργανα του κράτους να το υπηρετούν κατά γράμμα. Στο κείμενο αυτό, μεταξύ άλλων, γίνεται αναφορά και στο αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Συγκεκριμένα, στο έγγραφο αναφέρεται επί λέξει το εξής: «Δεν θα επιτραπεί στην Ελλάδα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια». Με άλλα λόγια, όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις, όσο ισχύει το προσφάτως εγκριθέν υπερσύνταγμα, δεν θα έχουν δικαίωμα να προβούν σε οποιαδήποτε ενέργεια, όπως για παράδειγμα υπογραφή συμφωνιών, που θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, όπως δικαιούται με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.

Το πιο κρίσιμο, όμως, ζήτημα, είναι η περίεργη και ανεξήγητη θέση της Ελλάδας όσον αφορά την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ. Η δημιουργία της κυπριακής ΑΟΖ, από το 2004, με απόφαση του μ. Τάσσου, έπρεπε να προκαλέσει το ανάλογο ενδιαφέρον και της Αθήνας. Παρά τις συνεχείς οχλήσεις της Λευκωσίας, η ελληνική Κυβέρνηση, για λόγους ακατανόητους, αποφεύγει να οριοθετήσει την ΑΟΖ. Κλειδί είναι το Καστελόριζο. Τελευταίες μελέτες έχουν καταδείξει ότι υπάρχουν τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου στην περιοχή Καστελόριζου, Κρήτης, Κύπρου. Η τρέχουσα ελληνική εξωτερική πολιτική είναι αδιέξοδη. Όταν δεν εγκαταλείπεται στον αυτόματο πιλότο, αυτοσχεδιάζεται από την πολιτική ηγεσία κατά την προσωπική της αρχιτεκτονική. Λείπει μια στρατηγική ανοικτών οριζόντων, επεξεργασμένων θέσεων, υπερκομματικής θεώρησης. Επείγει να διαμορφώσουμε στρατηγική που να αντανακλά την αδιαπραγμάτευτη αξιοπρέπεια του Ελληνισμού και να αντιμετωπίζει, όχι να κατευνάζει τον εχθρό.

Αφού δεν διδασκόμαστε από τον Θουκυδίδη ας διδαχθούμε τουλάχιστον απ’ τον αντίπαλο: Καμία υποχώρηση, καμία παραχώρηση. Δρώσα και αεικίνητη διπλωματία. Μηχανισμοί εξωραϊσμού. Λόμπι παντού και για όλα. Επιθετικότητα στην πράξη, συγκατάβαση στα λόγια. Ο Ερντογάν κινείται τώρα με παράφορη αυτοπεποίθηση.

Η επίκληση της στρατιωτικής αδυναμίας δεν τιμά αυτούς που την επικαλούνται. Πρώτον διότι ο λαός υποβάλλεται σταθερά σε βαρύτατη φορολογία για να έχει αξιόμαχες ένοπλες δυνάμεις, δεύτερον διότι τα τελευταία χρόνια διαλύθηκε και η υποτυπώδης αμυντική βιομηχανία μας ενώ την ίδια ώρα η Άγκυρα ανέπτυξε με γεωμετρική πρόοδο τη δική της πρωτογενή και σε συμπαραγωγές, με κορύφωση αυτές των F-35 και των μη επανδρωμένων οπλικών συστημάτων. Γεγονότα επικίνδυνα, ικανά να αλλάξουν την ισορροπία ισχύος στο Αιγαίο.

Στο Αιγαίο έχουμε ανεχθεί την de facto συγκυριαρχία. Στη Θράκη τη συνδιοίκηση. Στην Κύπρο διαπραγματευόμαστε σαν ηττημένοι. Και οι δημοσιογράφοι των καναλιών με τις υπόγειες διασυνδέσεις με την κυβέρνηση μας παρέστησαν σαν “εθνικό κατόρθωμα” το ότι πήγε ο Έλληνας Πρωθυπουργός στην Τουρκία κι εξέθεσε τις επίσημες Ελληνικές θέσεις για τις τουρκικές προκλήσεις! Αναρωτιόμαστε: Δηλαδή τι άλλο θα μπορούσε να κάνει; Να μη μιλήσει καθόλου για τις τουρκικές παραβιάσεις; Να τις κάνει γαργάρα; Να αποσιωπήσει τη μη αναγνώριση της Κύπρου από την Τουρκία;

Να μη μιλήσει για την ενθάρρυνση της μαζικές λαθρομετανάστευσης από την Τουρκία στην Ελλάδα; Και ο Ταγίπ έκανε δήθεν τον έκπληκτο για το μεγάλο πλήθος των λαθρομεταναστών. Δούλεμα σε ψιλό γαζί… Να μη μιλήσει για το casus belli; Θα περίμενε κανείς να μη μιλήσει ο Έλληνας Πρωθυπουργός για όλα αυτά;

Ή να πει άλλα απ’ αυτά που αποτελούν τις πάγιες θέσεις των Ελληνικών κυβερνήσεων; Τι ακριβώς μας λένε; Να τον «θαυμάσουμε» που πήγε και είπε τα αυτονόητα;

Κι ύστερα, τι δουλειά είχε ο Έλληνας Πρωθυπουργός να μιλήσει στη Σύνοδο των Πρέσβεων της Τουρκίας; Η Τουρκία οργανώνει την περικύκλωση της Ελλάδας από παντού! Πείθει τις χώρες που έχουν στενή εξάρτηση από την Άγκυρα να αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως «Μακεδονία» (όπως έγινε πρόσφατα με την Συρία). Ανοίγει ναυτικές βάσεις στην Αλβανία, πολύ κοντά στα βορειοδυτικά σύνορα της Ελλάδας. Ασκεί την επιρροή της η Τουρκία, ώστε να πείσει το Ανώτατο Δικαστήριο της Αλβανίας να ακυρώσει την σύμβαση οριοθέτησης των θαλασσίων συνόρων με την Ελλάδα.

Αυτά μεταξύ πολλών άλλων, κάνει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια στην περιοχή μας, πέρα από τις «στενά» ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αποφασιστικός μοχλός στην προώθηση όλης αυτής της «ατζέντας» είναι η τουρκική διπλωματία. Οι ανώτατοι εκπρόσωποι της οποίας μαζεύτηκαν προχθές στο Ερζερούμ για να συζητήσουν (ή για να πάρουν γραμμή) πώς θα τα προωθήσουν όλα αυτά ακόμα περισσότερο… Και εκεί πήγε ο Έλληνας Πρωθυπουργός. Γιατί ακριβώς; Για να τους αποκαλέσει “καρντάσια” (δηλαδή… «αδέλφια»)! Οι δύο πρωθυπουργοί είχαν μια κατ’ ιδίαν συζήτηση, χωρίς την παρουσία τρίτων. Τι είπαν πίσω από κλειστές πόρτες οι δύο πρωθυπουργοί; Να μίλησαν, άραγε, για το διαμοιρασμού του Αιγαίου στη μέση; Κάτι που ήδη προεξοφλούν οι επίσημοι τουρκικοί χάρτες… Η σκόπιμη επιλογή του πρωθυπουργού να μην αναφερθεί στον ορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο από την Ελλάδα και η πρότασή του να υπάρξει παραπομπή για την επίλυση του θέματος της υφαλοκρηπίδας στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, φανερώνει ότι κυοφορούνται «συμφωνίες» μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής κυβέρνησης για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, χωρίς απαραίτητα να λυθεί τώρα το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, δηλαδή των θαλάσσιων συνόρων της χώρας με την Τουρκία. Η στρατηγική επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να μην ασκήσει μονομερώς το κατοχυρωμένο από το Διεθνές Δίκαιο αποκλειστικό - κυριαρχικό δικαίωμα ορισμού ΑΟΖ στην προέκταση των ελληνικών ηπειρωτικών και νησιωτικών ακτών, απαντά στα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης και των ξένων μονοπωλίων, που καίγονται να ορμήσουν στον ενεργειακό πλούτο του Αιγαίου. Συνιστά ταυτόχρονα εγκατάλειψη των κυριαρχικών δικαιωμάτων, αφού αυτό είναι προϋπόθεση για να μπορεί να προχωρήσει η τυχόν εκμετάλλευση των κοιτασμάτων σε διάφορες θαλάσσιες περιοχές πέρα από τη στενή ζώνη των χωρικών υδάτων των 6 ν. μιλίων, όπως αυτή έχει οριστεί έως σήμερα. Είναι καθαρό πλέον πως κάτι ετοιμάζεται στο Αιγαίο. Κάτι σοβαρό, επικίνδυνο και ασύμφορο βέβαια για τη χώρα μας. Οι Τούρκοι θέλουν δικά τους όλα από τη μέση γραμμή (25ο μεσημβρινό περίπου) και ανατολικά. Έτσι νησιά ελληνικά θα βρεθούν στην επικράτεια της Τουρκίας, ενώ συρρικνώνεται η ελληνική ΑΟΖ.

Ο πρωθυπουργός ενέδωσε για μια ακόμη φορά. Ανέδωσε στους τραπεζίτες, έδωσε γην και ύδωρ στο ΔΝΤ, ανέδωσε στους ντόπιους βιομήχανους και τζογαδόρους μεγαλοεκδότες- εργολάβους. Ενέδωσε και στις ορέξεις των Τούρκων πηγαίνοντας στην αυλή του σύγχρονου Αρταξέρξη, του Ταγίπ Ερντογάν. Οι κεφαλαιούχοι Τουρκίας- Ελλάδας, το μακρύ χέρι του παγκόσμιου κεφαλαίου που δεν έχει πατρίδα και δε γνωρίζει από συναισθηματισμούς κι αγώνες για εθνική ανεξαρτησία του έδωσαν την εντολή: Βρείτε τα με τους Τούρκους! Οδοιπόρος πήγε στο Ερζερούμ , τα σύγχρονα Σούσα. Η σατραπεία που του πρόσφεραν είναι μία θέση στην παγκόσμια σκηνή- μια θέση ας πούμε γραμματέα στον ΟΗΕ ή κάτι ανάλογο και μερικά δις. ευρώ για τον ενδοτισμό!

Θέλησε να ρίξει στάχτη στα μάτια μας και λεοντορολόγησε στην έδρα του “Αρταξέρξη” για να πάρει την απάντηση από ανώτατο στέλεχος της τουρκικής κυβέρνησης. Ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας Φαρούκ Τσελίκ, σε μία προσπάθεια να απαντήσει στην “αυθάδεια” του Γιώργου Παπανδρέου, είπε:

«Αυτοί οι οποίοι έφτασαν να παραδώσουν τη χώρα τους στους μεσίτες, που την έριξαν στο σημείο να κρεμάσουν πωλητήριο για να γλιτώσουν τα χρέη τους, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μιλάνε για την Τουρκία».

Τι είπε δηλαδή ο κύριος Τσελίκ; Είπε πως στην Ελλάδα έχει κρεμαστεί πωλητήριο και μάλιστα, από αυτούς που έχουν δημιουργήσει τα χρέη. Να πουλήσει Ελλάδα πήγε ο Έλληνας πρωθυπουργός στο Ερζερούμ. Δεν επιζητεί από εκείνους που του έδωσαν την ψήφο τους τα “εύγε” και τον “έπαινο” πως έκανε ό,τι μπορούσε για να βγούμε από τα αδιέξοδα. Τη “σατραπεία” ήθελε από την εποχή που ήταν απλός βουλευτής ή υπουργός. Παίζει το ρόλο του σωστά. Το ρόλο που του έδωσαν εκείνοι που από το “τίποτα” τον έκαναν πρωθυπουργό. Ο Γιώργος δεν είναι καμωμένος για αγώνες Ελληνικούς. Είναι για υποχωρήσεις. Γιατί όπως είπε και ο Βάσος Λυσσαρίδης: «Αν εθελούσια δε γονατίσεις, ούτε νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν»!!!