Εν μεγάλη Ελληνική αποικία, εν έτει 2011 μ.Χ….

[[ δαμ-ων ]]

Ποιος μπορούσε να σκεφτεί λίγο πριν ή λίγο μετά τις εκλογές του 2009 ότι η πατρίδα μας θα καταντούσε αποικία με ταμπέλα ένα μεγάλο πωλητήριο; Πωλούνται τα Ελληνικά νησιά- και μάλιστα μερικά σε Τούρκους, πωλείται η Θράκη, πωλείται η Μακεδονία, πωλείται η Κρήτη, πωλείται η Ήπειρος, πωλείται όλος ο ορυκτός πλούτος, πωλείται η δημόσια περιουσία, πωλείται η ελληνική συνείδηση… Εκχωρήθηκε εθνικός χώρος. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας παραδέχτηκε ότι: «Έτσι όπως χειριστήκαμε τα οικονομικά μας αφαιρείται και ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας». Η πρόεδρος της ελληνικής βουλής κ Άννα Ψαρούδα- Μπενάκη τον Μάρτιο του 2005, όταν ανακοίνωσε στον κ. Κ. Παπούλια την εκλογή του ως προέδρου της Δημοκρατίας, του είπε στην προσφώνησή της: «Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία, πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις : Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν, των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης. Η χώρα μας εξάλλου θα έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά διλήμματα σε πολλούς τομείς: στα εθνικά θέματα δρομολογούνται εξελίξεις που απαιτούν σύμπνοια και νηφαλιότητα, στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα πρέπει να γίνουν τομές και να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις…» Τελικά, μήπως η κ. Ψαρούδα διάβασε στον κ. Παπούλια το «Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου»; Μήπως όλα ήταν προσχεδιασμένα από ορισμένους κύκλους και γνωστά στους πολιτικούς, ερήμην εκείνων, που σε λίγα χρόνια θα δέχονταν τις οδυνηρές συνέπειες;

Κάποιοι αποφάσισαν να σβηστούμε από τον χάρτη ως εθνική οντότητα και από ελεύθερο κράτος να μετατραπούμε σε αποικία του διεθνούς κεφαλαίου. Βρήκαν στον πολιτικό κόσμο τους πρόθυμους εκτελεστές και στην κυβέρνηση του Παπανδρέου εκείνους που σε σύντομο χρονικό διάστημα θα υλοποιούσαν την απόφαση.

Ο Αλεξανδρινός ποιητής μας Κ. Καβάφης έγραψε το ποίημά του “Εν μεγάλη Ελληνική αποικία, 200 π.Χ.” το 1928. Διαπιστώνουμε την απόλυτη επαλήθευσή του το 2010 και το 2011 στην Ελλάδα μας. Ας διαβάσουμε προσεχτικά το ποίημα για να δούμε την αναλογία των γεγονότων του 200 π.Χ, χρονολογία στην οποία αναφέρεται το ποίημα, με το 2011 μ.Χ., όπου ζούμε τα όσα περιγράφει :

Η συνέχεια >>> εδώ …

« Εν μεγάλη Ελληνική αποικία, 200 π.Χ.

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ' ευχήν στην Αποικία

δεν μέν' η ελαχίστη αμφιβολία,

και μ' όλο που οπωσούν τραβούμ' εμπρός,

ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός

να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.

Όμως το πρόσκομμα κ' η δυσκολία

είναι που κάμνουνε μια ιστορία

μεγάλη κάθε πράγμα οι Αναμορφωταί

αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ

δεν τους χρειάζονταν κανείς). Για κάθε τι,

για το παραμικρό ρωτούνε κ' εξετάζουν,

κ' ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,

με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.

Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.

Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη•

η κατοχή σας είν' επισφαλής:

η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Αποικίες.

Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,

κι από την άλληνα την συναφή,

κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική•

είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει;

σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.

Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,

βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε•

πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.

Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,

κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,

απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,

να δούμε τι απομένει πια, μετά

τόση δεινότητα χειρουργική.-

Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.

Να μη βιαζόμεθα• είν' επικίνδυνον πράγμα η βία.

Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.

Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Αποικία.

Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;

Και τέλος πάντων, να, τραβούμ' εμπρός. »

Αποικία, λοιπόν, η Ελλάδα, όχι με την αρχαιοελληνική της έννοια, αλλά με τη σημασία που της έχει δώσει ο καπιταλιστικός (ή νέο-ιμπεριαλιστικός) κόσμος. Στην περίπτωσή μας εννοούμε την κατοχή και διοίκηση εδαφών ή ενός έθνους από την κυβέρνηση ξένου κράτους ή άλλα κέντρα εξουσίας. Ο David Rockefeller, πρόεδρος- ιδρυτής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και της Τριμερούς Επιτροπής, πρόεδρος του CFR, του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων, έκανε κατά τη συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στο Μπάντεν Μπάντεν το 1991 τη δήλωση: «...Αλλά ο κόσμος σήμερα είναι πιο σύνθετος και προετοιμασμένος να δεχθεί μια παγκόσμια κυβέρνηση. Η υπερεθνική κυριαρχία μιας πνευματικής ελίτ και των παγκόσμιων τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμητέα σε σχέση με τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό που υφίστατο μέχρι τώρα». Ο Paul Warburg, Χρηματιστής, μέλος του CFR, του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων κυνικά δήλωσε: «Θα έχουμε μια παγκόσμια κυβέρνηση, είτε σας αρέσει είτε όχι. Το μόνο ζήτημα θα είναι να ξέρουμε αν θα προκύψει από κατάκτηση ή από συγκατάθεση». Ο ιστορικός του μέλλοντος είναι πολύ πιθανόν ότι θα γράφει για την εποχή μας: «Στο ξεκίνημα του 21ου μ.Χ. αιώνα, ένα πανίσχυρο παγκόσμιο καθεστώς άρχισε να αιχμαλωτίζει με τα ορατά και αόρατα πλοκάμια του ολόκληρο τον πλανήτη. Η Γη μεταμορφώθηκε σταδιακά σε μία πλανητικών διαστάσεων αόρατη φυλακή με τις πιο εξελιγμένες και εκλεπτυσμένες μεθόδους καταστολής». Η αλήθεια είναι ταυτόχρονα απλούστατη αλλά και πιο απίστευτη απ' ό,τι μπορούμε να διανοηθούμε: Οι Επικυρίαρχοι, μία απάνθρωπη υπερεθνική ελίτ, έχουν καταστήσει δέσμια την ανθρωπότητα και επιβάλλουν το σχέδιο της Νέας Τάξης μιλώντας για «ανοχή», «πολυπολιτισμικότητα», «ανθρώπινα δικαιώματα» και «παγκοσμιοποίηση». Αυτά τα Παγκόσμια Αφεντικά προσπαθούν με σατανικές μεθοδεύσεις να ορίσουν ξανά την πραγματικότητα και να εξουσιάσουν τον πλανήτη. Κατέχοντας μία τεράστια μερίδα του παγκόσμιου πλούτου, διαφθείρουν σταδιακά και προετοιμάζουν τις ανύποπτες μάζες να δεχθούν το παγκόσμιο αστυνομικό κράτος (Novus Ordo).

Μας αποκοιμίζουν και μας αποσπούν την προσοχή ενώ αυτοί εξαλείφουν μία- μία τις ελευθερίες μας και προετοιμάζονται για γενικευμένη καταστολή, χρησιμοποιώντας την «τρομοκρατία» ως ψευδές πρόσχημα.

Διδάσκουν τις μάζες ότι η Αλήθεια, η Δημοκρατία, η εθνική υπόσταση και η Δικαιοσύνη είναι καθαρά υποκειμενικά θέματα, για να αποδείξουν άτι ο άνθρωπος είναι απλώς ένα ζώο προορισμένο να υποδουλωθεί ή να καταστραφεί.

Ελέγχουν όλους τους μοχλούς εξουσίας: το πιστωτικό σύστημα, τα Μέσα Ενημέρωσης, την εκπαίδευση, τις κυβερνήσεις, τους πολιτικούς -νεοφιλελεύθερους, σοσιαλιστές, εκσυγχρονιστές, ροζ κομμουνιστές- ώστε να μπορούν εύκολα να μας εξαπατούν. Οι πραγματικοί κυρίαρχοι του κόσμου δεν είναι πλέον οι εθνικές κυβερνήσεις, αλλά οι επικεφαλής των οικονομικών ή βιομηχανικών πολυεθνικών ομίλων και των αδιαφανών Διεθνών Ιδρυμάτων (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παγκόσμια Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, G8, NATO κ.λπ.)...

Οι υπεύθυνοι των Οργανισμών αυτών -οι οποίοι ασκούν την πραγματική εξουσία δεν είναι εκλεγμένοι, αλλά εκλεκτοί της παγκόσμιας συνωμοτικής ελίτ, και το κοινό δεν ενημερώνεται καν για τις αποφάσεις τους. Σε διεθνές επίπεδο, οι Οργανισμοί αυτοί, που.... είναι πιο πλούσιοι από τα κράτη, αλλά και βασικοί χρηματοδότες πολιτικών κομμάτων όλου του φάσματος στις περισσότερες χώρες, είναι ουσιαστικά υπεράνω νόμων και πολιτικής εξουσίας, υπεράνω και της δημοκρατίας.

Η περίπτωση της χώρας μας είναι ακόμα περισσότερο ανησυχητική γιατί ο ίδιος ο εκλεγμένος πρωθυπουργός με την κυβέρνηση επιζητούν την Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Ο Παπανδρέου και η μικρή προσωπική του ομάδα, με την ανοχή των υπολοίπων βουλευτών μας οδηγούν στη νέα μορφή διακυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός έχει επανειλημμένως ταχθεί υπέρ μιας «παγκόσμιας διακυβέρνησης», με το σκεπτικό ότι, αφού συμβαίνει ούτως ή άλλως, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να την ελέγξουμε βάζοντας δημοκρατικές δικλίδες. Βέβαια, δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη, ούτε πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει «καλή» ή «δημοκρατική» παγκόσμια διακυβέρνηση, διότι εξ ορισμού λειτουργεί εις βάρος της δημοκρατίας και της ανεξαρτησίας των εθνών. Στο συνέδριο του Economist είχε δηλώσει ότι «χρειαζόμαστε μια παγκόσμια διακυβέρνηση, μια παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση και τη χρειαζόμαστε γρήγορα». Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είχε υπογραμμίσει ότι «ο αναπτυξιακός στόχος της χιλιετίας μάς ωθεί στην ανάγκη να αναπτύξουμε μια παγκόσμια διακυβέρνηση που θα μεταμορφώσει τον κόσμο των ελεύθερων αγορών σε κόσμο των ελεύθερων ανθρώπων». Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ είχε υποστηρίξει ότι «στόχος της ΕΕ πρέπει να είναι η διαμόρφωση ενός συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης, με την ουσιαστική συμμετοχή των στρατηγικών εταίρων (της ΕΕ), αλλά και τη συμμετοχή όλων των περιφερειών του πλανήτη μας, και βεβαίως η υιοθέτηση κοινών στόχων, κοινών αξιών, για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της εποχής». Σχεδόν σε όλες τις εκτός συνόρων ομιλίες του ο πρωθυπουργός αναφέρεται στην ανάγκη μιας «παγκόσμιας διακυβέρνησης». Επομένως, ο Παπανδρέου είναι αυτός που άνοιξε την Κερκόπορτα για την άλωση της Ελλάδας. Είναι ο πρωθυπουργός που από κυβερνήτης διάλεξε το ρόλο του αρμοστή, που από εντολέας έγινε εντολοδόχος.

Αρμοστής, γράφει το λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη, είναι: «Ο ανώτατος αξιωματούχος, κρατικός υπάλληλος, διπλωμάτης, που αποστέλλεται από τη χώρα του ως ανώτατος διοικητής εξαρτημένης ή υποτελούς περιοχής». Ο Γ. Παπανδρέου είναι υπο-αρμοστής, ο Δούρειος Ίππος των εβραιο-τραπεζιτών-τοκογλύφων στη χώρα μας. Και τον ονομάζουμε υπο-αρμοστή γιατί ουσιαστικά δεν άρχει στη χώρα που τον εξέλεξε η κυβέρνησή του- αυτή είναι μια ομάδα από ανδρείκελα- αλλά η τρόικα. Η φυσική του πατρίδα, η εβραιοκρατούμενη Αμερική, τον όρισε υπο-αρμοστή στην Ελλάδα για να της παραδώσει τα μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και τον υπόλοιπο ορυκτό πλούτο, τη γεωστρατηγική θέση και τα ανεκτίμητης ομορφιάς νησιά της- για τουριστικές επενδύσεις. Και αυτό δεν είναι δική μας αυθαίρετη άποψη. Είναι η ομολογία κάποιου από τα μεγάλα αφεντικά του Παπανδρέου, του Ντονινίκ Στρος Καν. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντ. Στρος Καν, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ζητήσει την παρέμβαση του ΔΝΤ πριν καν περάσουν δύο μήνες αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας! Από τον Δεκέμβριο του 2009! Υπενθυμίζεται ότι εκείνη την περίοδο ο πρωθυπουργός απέρριπτε δημοσίως κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο... Η υπαγωγή μας σε επιτήρηση, η σκλαβιά μας στο ΔΝΤ ήταν ειλημμένη απόφαση! Όλα τα υπόλοιπα, ο πηγαιμός για την Ιθάκη, το Καστελόριζο, οι λεονταρισμοί για το περίστροφο κ.λ.π. ήταν ένα καλοστημένο θέατρο για μικρούς και απονήρευτους πολίτες, για το λαό τον πάντα ευκολόπιστο και πάντα προδομένο.

Η Ευρωπαϊκή τράπεζα, το ΔΝΤ, η τρόικα ήταν το αποτέλεσμα ενός μακροχρόνιου δολοφονικού σχεδίου κατά του ελληνικού λαού, κατά της Εθνικής μας υπόστασης. Αν ο εκτελεστής Γιώργος Παπανδρέου και η ολιγοπρόσωπη ομάδα του μας παρέδωσαν από ηλιθιότητα και μωρία, τότε είναι εγκληματίες. Αν μας παρέδωσαν για τα τριάκοντα αργύρια της μίζας- υπάρχουν τα νόμιμα ποσοστά από δάνεια- τότε είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας. Μας σκλάβωσαν για δεκαετίες και μας έριξαν στην άβυσσο για το ιδιοτελές σαρκίο τους! Η Ελλάδα από ελεύθερο κράτος- εταίρος στης Ε.Ε.- έγινε αποικία, φόρου, δανείου και κατοίκων- ιδίως της νεολαίας μας- υποτελής στη διεθνή μαφία του κεφαλαίου.

Όταν ο Παπανδρέου προειδοποιούσε ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να απολέσει μέρος της εθνικής κυριαρχίας της, ελάχιστοι κατάλαβαν τι ακριβώς εννοούσε και ακόμα λιγότεροι συνειδητοποιούσαν πώς αυτό θα μεταφραζόταν στην πράξη για τη χώρα και τον καθένα από εμάς. Τώρα όντως έχουμε απολέσει ένα κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας, και μαζί της την εθνικής και την προσωπικής αξιοπρέπειας. Η απώλεια κυριαρχίας δεν είναι βραχυπρόθεσμη, όπως οι περισσότεροι πιστεύουν και ελπίζουν. Είναι σε βάθος δεκαετιών… Μαζί με την κυριαρχία συνεπάγεται απώλεια δημόσιου πλούτου καθώς και απώλεια των κοινωνικών- εργασιακών κεκτημένων, επομένως τη μετατροπή των Ελλήνων σε δουλοπάροικους.

Η συνταγή του ΔΝΤ, όπου εφαρμόστηκε, δεν αποσκοπούσε μόνο στην αντιμετώπιση μιας οικονομικής κρίσης. Η κρίση ήταν το όχημα για την είσοδο «αφανών» δυνάμεων που επιβάλλουν συγκεκριμένες πολιτικές και έχουν ξεκάθαρες προθέσεις: Στόχος ήταν και παραμένει η αρπαγή του εθνικού πλούτου των χωρών και η βίαιη προσαρμογή των κοινωνιών σε μέτρα και σταθμά που εξυπηρετούν ένα ακραία νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο. Αυτό προϋποθέτει την εκούσια παράδοση εξουσιών από το κράτος στους «σωτήρες», μεταβίβαση η οποία γίνεται υπό το κράτος του πανικού που δημιουργεί στους λαούς και στις κυβερνήσεις η εκάστοτε κρίση και με την υπόσχεση ότι θα τους παρασχεθεί βοήθεια και «θεραπεία», ώστε να αποτραπούν τα χειρότερα. Σχεδόν κανείς δεν έχει πλέον αμφιβολία για το τι πραγματικά «παίχτηκε» με την περίπτωση της Ελλάδας…

Για το μνημόνιο, που υπόγραψε και ψήφισε η κυβερνητική παράταξη ο πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών κ. Παξινός είπε: «τέτοιους όρους δε βρίσκεις ούτε στις αποικιοκρατικές συμβάσεις». Οι όροι είναι, δηλαδή, απεχθέστεροι. Συνεπώς ο Παπανδρέου υπόγραψε τέτοια σύμβαση γιατί φαίνεται να πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι αποικία μιας άλλης πατρίδας του… Στις 11 Γενάρη δημοσιεύτηκε ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ Κυρ. Βελόπουλου: «ΘΕΜΑ: Υπήρξε πρόταση των Ελλήνων Εφοπλιστών, για να βοηθήσουν την ελληνική οικονομία, προ του Μνημονίου και η κυβέρνηση αρνήθηκε;

Συμφώνως με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδος «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ» της 7ης Ιανουαρίου 2011, επισημαίνεται ότι, υπήρξε πρόταση των Ελλήνων Εφοπλιστών, αρχικώς προς τον κ. Χ. Μανουέλ Μπαρόζο και κατόπιν προς την Κυβέρνηση προ Μνημονίου, να βοηθήσουν στην στήριξη της ελληνικής οικονομίας, αλλά, όπως αναφέρεται, η κυβέρνηση αρνήθηκε, ενώ δεν έγιναν καν δεκτοί στο Μέγαρο Μαξίμου, από τον Πρωθυπουργό, που είχαν ζητήσει να τον συναντήσουν!

ΕΡΩΤΑΤΑΙ

1. Ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της ανωτέρω εφημερίδος, για την πρόταση βοηθείας στην οικονομία, των Ελλήνων Εφοπλιστών και την άρνηση της κυβερνήσεως;

2. Στην καταφατική περίπτωση που όντως αληθεύουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, για ποιους ακριβώς λόγους, η Κυβέρνηση αρνήθηκε αυτή τη βοήθεια – προσφορά, αφού θα διέσωζε την Ελλάδα από την απάνθρωπη «μέγγενη» του Μνημονίου και τις όποιες δεσμεύσεις και πολυχρόνιες εξαρτήσεις από ξένα κράτη, διεθνείς Οργανισμούς και ομίλους Τραπεζών; Γιατί άραγε, δεν έγιναν καν δεκτοί, στο Μέγαρο Μαξίμου;

Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ».

Στο φως της δημοσιότητας ήρθαν πληροφορίες για προθυμία των Ρώσων και των Κινέζων, μόλις ο Παπανδρέου ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, να μας δώσουν χαμηλότοκα δάνεια, ώστε να αποφύγουμε το ΔΝΤ. Και πάλι ο Παπανδρέου δεν εξέτασε τις προτάσεις τους. Είχε, βλέπετε, τις προτάσεις των Εβραιοαμερικάνων για τη μετατροπή της χώρας, που του εμπιστεύτηκε την τύχη της, σε αποικία.

Το 2009 θα καταγραφεί ως η χρονιά που η τότε αντιπολίτευση του ΓΑΠ ( ο ίδιος προσωπικά) αποφάσισε παρασκηνιακά να δώσει την χώρα στο ΔΝΤ άνευ σχεδίου. Και όταν ανέλαβε την εξουσία, το έκανε πράξη. Το ότι ο πρωθυπουργός βρισκόταν σε συνομιλίες με τον Στρος Καν από τότε, δεν είναι καινούργιο φρούτο. Μάλιστα το “Ποντίκι” είχε αποκαλύψει ότι οι συζητήσεις ξεκίνησαν από τον Ιούνιο του 2009 και όχι τον Δεκέμβριο όπως (ξανα)διέρρευσε τώρα. Άρα ήταν προαποφασισμένη επιλογή “ο μονόδρομος του ΔΝΤ”… Και οι προεκλογικοί λαοσωτήρες, έγιναν μετεκλογικά, με τις ερπύστριες του ΔΝΤ, εθνοκτόνοι και λαοκτόνοι οδοστρωτήρες. Αφού παραμέρισαν τα διλήμματα και μας μίλησαν για τα τερατώδη χρέη και τα εξωφρενικά ελλείμματα. Τα χρέη και ελλείμματα, που δεν δημιουργήθηκαν, κατά λάθος. Ούτε, επειδή τα «έφαγε ο λαός μαζί» με την πολιτική και οικονομική ολιγαρχία. Αλλά εσκεμμένα. Για να μας σύρουν, όπως τους μαύρους της Αφρικής, στην ατιμωτική δουλεία και του ΔΝΤ την τοκογλυφία. Και για να μας σώσουν, τάχα, από τα χρέη και τα ελλείμματα, προχώρησαν στα, από μακρού χρόνου, προμελετημένα τους εγκλήματα: Έστειλαν χιλιάδες νέους στην ανεργία. Πετσόκοψαν τους μισθούς και τις συντάξεις. Στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Φαλκίδευσαν και υπονόμευσαν τα εργασιακά και τα οποιαδήποτε λαϊκά δικαιώματα. Και δεν το έκαμαν μόνο για να υπονομεύσουν και ευτελίσουν τη ζωή μας. Αλλά κυρίως και προπάντων, για να εξευτελίσουν και τρομοκρατήσουν την ψυχή μας. Έτσι ώστε να μας σύρουν ταπεινωμένους και τρομοκρατημένους στην παραδοχή της έσχατης και αίσχιστης προδοσίας και της επονείδιστης, στο ΔΝΤ, δουλείας. Για να ξεχάσουμε, μια και καλή, το σοσιαλισμό και να μας βουλιάξουν στη βαρβαρότητα. Και από την εκχώρηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, να μας περάσουν στην εκποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της πατρίδας μας και των προνομιακών δημόσιων επιχειρήσεων και εθνικών καταπιστευμάτων…

H έγκυρη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Rundschau έγραψε πριν λίγες μέρες:

«Η υπερχρεωμένη Ελλάδα εκχώρησε μέρος της κυριαρχίας της. Η δημοσιονομική της...πολιτική έχει τεθεί υπό την αυστηρή εποπτεία της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Αυτό είναι το τίμημα για το ευρωπακέτο που ενέκριναν πέρσι την άνοιξη οι χώρες της ΕΕ αποτρέποντας έτσι τη χρεοκοπία της χώρας. Κάθε τρίμηνο επισκέπτονται την Αθήνα επιθεωρητές και ελέγχουν τις προόδους της ελληνική κυβέρνησης. Κάθε φορά πρόκειται για μια διαδικασία που προκαλεί πικρία και την οποία πολλοί Έλληνες βρίσκουν ταπεινωτική. Αυτό ακριβώς δείχνει και η δυσφορία της ελληνικής κυβέρνησης. Η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να έρθει σε ρήξη με τους χρηματοδότες της, γιατί εάν σταματήσουν τις δόσεις τους εντός ολίγων εβδομάδων η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει αδυναμία να εξυπηρετήσει το χρέος της. Αυτό το ξέρει καλύτερα από όλους ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου.

Πριν από ένα χρόνο είχε δηλώσει “όποιος έχει χρέη, δεν είναι πια ελεύθερος”.»

Τότε ήταν που είπε ο Παπανδρέου στη Βουλή: «Θέλω να ξέρετε, να το τονίσω και πάλι, ότι δεν υπάρχει θέμα να απολέσουμε τα βασικά στοιχεία της κυριαρχίας μας»… Και στη συνέχεια κάλυψε αυτή την αναφορά με διάφορες εθνικοαπελευθερωτικές κορώνες του στυλ:.....«Σε αυτό θα δώσουμε μάχη, όπως έδωσα μάχη και θα ξαναδώσω και θα ξαναδώσουμε μάχη, όποτε χρειαστεί, για να εγγυηθούμε την κυριαρχία μας». Τι θέλει να πει ο «ποιητής» εδώ; Τι υπονοεί η αναφορά του στα «βασικά στοιχεία» της κυριαρχίας της Ελλάδας; Για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, έρχεται κάποιος και βάζει διαβάθμιση στα στοιχεία της εθνικής κυριαρχίας ενός κράτους- και δυστυχώς, εδώ πρόκειται για τη χώρα μας. Ποια είναι λοιπόν τα βασικά στοιχεία της κυριαρχίας; και ποια δεν είναι βασικά στοιχεία της κυριαρχίας; Αυτά μόνο η νοσηρή σκέψη ενός “στοχαστή” μπορεί να διακρίνει… Όμως ο ίδιος ο Παπανδρέου στη δανειακή σύμβαση που υπέγραψε, στο άρθρο 14 παρ. 5, αναγνωρίζει στους δανειστές της χώρας το δικαίωμα να προχωρούν σε κατάσχεση όχι μόνον της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, αλλά και κρατικής περιουσίας ταγμένης στην εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού. «Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος.» Και δεν είναι για εκποίηση μόνο η δημόσια γη, είναι και οι υποδομές και οι ΔΕΚΟ, και ο ορυκτός πλούτος και τα κοιτάσματα… Σύμφωνα με την εφημερίδα “Τα Νέα”, δεν αποκλείεται η µίσθωση ακινήτων του ∆ηµοσίου για µακρά περίοδο (π.χ. 99 χρόνια) όπως συµβαίνει σε άλλες χώρες της Ευρώπης (Αγγλία), έτσι ώστε να κάνει εφικτή την οικονοµική αξιοποίηση της δηµόσιας περιουσίας και να µην αποθαρρύνει τυχόν επενδύσεις σε ακίνητα του ∆ηµοσίου. Οι τροϊκανοί μας υπενθυμίζουν τη δέσμευση της κυβέρνησης να πουλήσει φιλέτα της κρατικής περιουσίας για να εξοικονομήσει 50 δις. Η δήλωση του επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλόντ Γιούνκερ, σύμφωνα με την οποία η ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει για εκποίηση δημόσιας περιουσίας, μέχρι 50 δις, είναι απολύτως ακριβής. Υπάρχει κυβερνητική δέσμευση ότι η Ελλάδα θα προχωρήσει σταδιακά σε εκποίηση της δημόσιας περιουσίας της (συμμετοχές σε ΔΕΚΟ ή εισηγμένες, ακίνητα, Γή, λιμάνια, αεροδρόμια), μέχρι του ποσού των 50 δις ευρώ. Ευτυχώς που η τρόικα μας καθησύχασε: «Όχι, δεν θα χρειαστεί να πουλήσετε τα αρχαία μνημεία σας» Η κυβέρνηση διακατέχεται από το σύνδρομο του μυστικισμού και δεν φανερώνει τις προθέσεις της και τις συμφωνίες της στους έλληνες ιθαγενείς- αναλώσιμα είδη είναι για τους επικυρίαρχους και τους ντόπιους τοποτηρητές τους είμαστε- οπότε ευτυχώς που υπάρχουν τα ξένα ΜΜΕ και μαθαίνουμε όσα αποφασίζουν για εμάς: «Σε προχωρημένο στάδιο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις (τρόπος του λέγειν) της ελληνικής κυβέρνησης με την Άνγκελα Μέρκελ, για την εκχώρηση της Κρήτης στους Γερμανούς! Στην ουσία πρόκειται για ειρηνική παράδοση του νησιού με άλλοθι τις γερμανικές επενδύσεις. Οι Γερμανοί φιλοδοξούν αφ ενός μεν να εκμεταλλευτούν γεωστρατηγικά το νησί (βλέπε πετρέλαια, ΑΟΖ, Σούδα κλπ) και αφετέρου να το μετατρέψουν σ ένα οργανωμένο θέρετρο για τους εύπορους πολίτες τους.» Την αποκάλυψη βόμβα κάνει γερμανική ιστοσελίδα. «Η κα Μέρκελ ζήτησε πρόσφατα από τον Έλληνα πρωθυπουργό να δει την Κρήτη σαν το "ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" που βρίσκεται στα χέρια του γερμανικού κολοσσού, της HOCHTIEF…», σημειώνει η ιστοσελίδα.

Για να ξεχρεωθούμε πρέπει να ξεπουλήσουμε: Αυτό είπαν, ορθά-κοφτά, οι επικεφαλής της Τροϊκανής αντιπροσωπείας σε συνέντευξη Τύπου, εξηγώντας ότι ναι μεν θα πάρουμε την τέταρτη δόση του δανείου (ύψους 15 δισεκατομμυρίων ευρώ) αλλά και εμείς θα πρέπει να προχωρήσουμε σε μαζικές αποκρατικοποιήσεις. Να ξεπουλήσουμε δηλαδή σε τιμή ευκαιρίας! Εκτιμούν δε ότι το ποσό που μπορεί να αντληθεί από μια τέτοια κίνηση είναι 50 δισεκατομμύρια ευρώ σε ορίζοντα τετραετίας. Όμως, η ελληνική οικονομία δεν πρόκειται να σωθεί, αλλά έντεχνα θα χρεωθεί ακόμη περισσότερο μέχρις ότου οι πόροι της χώρας να περάσουν σε χέρια συγκεκριμένων εταιρειών. Το παιγνίδι είναι καλοστημένο… Ας θυμηθούμε τη δράση του κ. John Perkins, στελέχους της CIA, οικονομικού εκτελεστή και συγγραφέα του βιβλίου: “Καταθέσεις ενός οικονομικού εκτελεστή”. Είχε αποστολή να σχεδιάζει κυβερνητικά συμβόλαια, που θα φαίνονταν ιδανικά, αλλά ο πραγματικός στόχος θα ήταν να “υποδουλώσει” μια χώρα σε χρέος και να την κρατήσει υποδουλωμένη για πάντα. Γιατί ως γνωστόν, όποιος χρωστάει, μόνο “ΝΑΙ”, μπορεί να λέει σ αυτόν που του έχει δανείσει χρήματα. « Ο πιο κοινός τρόπος να δράσουμε, είναι να εντοπίσουμε μία χώρα που διαθέτει πόρους, όπως πετρέλαιο και μετά θα κανονίσουμε ένα τεράστιο δάνειο για τη χώρα αυτή, από την παγκόσμια τράπεζα ή έναν από τους αδερφούς οργανισμούς (ΔΝΤ). Αλλά τα χρήματα ποτέ δεν πάνε στην πραγματικότητα στη χώρα αυτή . Πηγαίνουν σε μεγάλες εταιρείες για να χτίσουν έργα υποδομής σ αυτήν τη χώρα. Εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας, βιομηχανικά πάρκα, λιμάνια. Πραγματικό κέρδος έχουν οι λίγοι και πλούσιοι. Και φυσικά οι εταιρείες μας.

Στην πραγματικότητα δεν βοηθούν την πλειοψηφία των ανθρώπων. Εντούτοις, αυτοί οι άνθρωποι σε όλη τη χώρα υπομένουν και κρατάνε το τεράστιο χρέος. Το χρέος είναι τόσο μεγάλο που είναι αδύνατο να εξοφληθεί. Και αυτό είναι μέρος του σχεδίου. Δεν μπορούν να το ξεπληρώσουν. Και εμείς οι οικονομικοί εκτελεστές πάμε πίσω και τους λέμε: Μας οφείλετε πολλά λεφτά και δεν μπορείτε να πληρώσετε το χρέος σας. Οπότε, πουλήστε το πετρέλαιό σας πολύ φθηνά στις δικές μας εταιρείες. Επιτρέψτε μας να χτίσουμε στρατιωτική βάση στη χώρα σας ή στείλτε στρατεύματα για να υποστηρίξουν τα δικά μας. Όπως στο Ιράκ, ή ψηφίστε υπέρ μας στη σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών ή ιδιωτικοποιήστε την εταιρεία ύδρευσης και ηλεκτρισμού και πουλήστε σε δικές μας εταιρείες.

Είναι τυπικός ο τρόπος που λειτουργεί το ΔΝΤ και η παγκόσμια Τράπεζα. Χρεώνουν μία χώρα και το χρέος είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορούν να το αποπληρώσουν. Και μετά προσφέρονται να αναχρηματοδοτήσουν αυτό το χρέος και να πληρωθούν με περισσότερο τόκο. Και εσύ απαιτείς αυτό το αντάλλαγμα που αποκαλείς «εξάρτηση» ή «καλή διακυβέρνηση», το οποίο βασικά σημαίνει ότι πρέπει να ξεπουλήσουν τους πόρους τους, συμπεριλαμβάνοντας πολλές από τις κοινωνικές υπηρεσίες, τις εταιρείες κοινής ωφέλειας, τα εκπαιδευτικά συστήματα μερικές φορές τα ποινικά τους συστήματα, τα ασφαλιστικά τους συστήματα σε ξένες εταιρείες» Επομένως, η ελληνική οικονομία θα παραμείνει έρμαιο των διαθέσεων αυτών που μας δανείζουν… Ούτε που μπορούμε να υπολογίσουμε πόσα χρόνια. Οι αριθμοί δεν βγαίνουν. Όσα χρειαζόμαστε ετησίως, για να αποπληρώσουμε τους τόκους και τα δάνειά μας, αλλά και για επιβιώσουμε, δεν φτάνουν. Η συνέχιση του δανεισμού, είναι αυτονόητη… Εμείς θα φτωχαίνουμε, θα γίνουμε δουλοπάροικοι για να τρώνε κάποιοι με χρυσά κουτάλια… Τράπεζες και δήθεν επενδυτές είναι οι ευνοημένοι του παιγνιδιού. Ας δούμε πως: Το χρέος μας είναι λίγο κάτω από 300 δις ευρώ. Από το 2008 μέχρι σήμερα οι τράπεζες έλαβαν συνολικά ρευστότητα 98 δις ευρώ δηλαδή το 1/3 του χρέους μας. Τα δάνεια, επομένως, δεν παίρνονται για αναπτυξιακές υποδομές αλλά για να δοθούν στους τραπεζίτες. Ας δούμε τώρα πως ωφελούνται οι λεγόμενοι επενδυτές: Η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου κόστισε συνολικά 740 εκ ευρώ. Από αυτά:

• Το 10% (74 εκ. ευρώ,) το έβαλε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται.

• Το 40% (296 εκ..) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το πληρώσαμε εμείς.

• Το υπόλοιπο 50% (370 εκ. ) είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με κρατικές εγγυήσεις. Που σημαίνει ότι αν... στραβώσει η δουλειά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος, δηλαδή από εμάς. Αν δεν στραβώσει, θα τα πάρει από τα διόδια, δηλαδή πάλι από εμάς.(σ.σ. Είδες που θα πάει η σύνταξη κι ο μισθός που σου έκοψαν;) Βάσει των συμφωνημένων, η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα εκμεταλλεύεται τη γέφυρα μέχρι το 2039, δηλαδή επί 35 χρόνια. Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ. Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία, δηλαδή 8,36 φορές παραπάνω από όσα έβαλε, ή περιθώριο κέρδους 736%. Δεν είναι κι άσχημα! Οι εκμεταλλευτές των εθνικών οδών έχουν μεταμορφωθεί, με τις ευλογίες της κυβέρνησης, σε αδηφάγα ανθρωπόμορφα τέρατα με τα υπέρογκα διόδια…

Ο Παπανδρέου κατέστησε την Ελλάδα πειραματόζωο για να δοκιμασθεί πάνω της ο μόνιμος μηχανισμός που ετοιμάζεται για ολόκληρη την ευρωζώνη και την Ε.Ε. σήμερα. Το μόνο που επιδιώκει είναι να εξασφαλίσουν οι τοκογλύφοι δανειστές μας τα κέρδη τους. Πλασιέ των κερδοσκόπων έχει γίνει. Την περασμένη βδομάδα στο ταξίδι του στη Γερμανία προκειμένου ο Παπανδρέου να πείσει την κ. Μέρκελ να δεχτεί το σχέδιο των κερδοσκόπων, έδειξε ότι είναι διατεθειμένος να τα δώσει όλα. Όχι τα δικά του, αλλά ότι έχει απομείνει στη χώρα και το λαό. Έτσι, η «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας, οι υποδομές, τα νοσοκομεία, ότι διαθέτει και δεν διαθέτει η χώρα, μπήκαν στο τραπέζι της συναλλαγής. Ήδη ανακοινώθηκε ότι το Γερμανικό υπουργείο υγείας θα αναλάβει εργολαβικά να «εκσυγχρονίσει» το δημόσιο σύστημα υγείας της Ελλάδας. Η ουσία είναι ότι η διαχείριση των ελληνικών δημόσιων νοσοκομείων παραδίδεται σε Γερμανικές εταιρείες υγείας, οι οποίες αποτελούν από τους πιο σημαντικούς χορηγούς του κόμματος της Μέρκελ και θησαυρίζουν αυτή την εποχή από τις ιδιωτικοποιήσεις στη Γερμανία και έρχονται τώρα να λεηλατήσουν και ότι έχει απομείνει από το δημόσιο σύστημα υγείας στην Ελλάδα. Βασικό μέλημα του Παπανδρέου είναι να πουλήσει στους Γερμανούς την ιδέα της επαναγοράς των ομολόγων. Ως τυπικός μεσίτης των αγορών τρέχει να περιορίσει όσο το δυνατόν τις ζημιές των κερδοσκόπων κατόχων ομολόγων.

Δεκάδες σελίδων θα μπορούσαμε να γράψουμε για τις εγκληματικές παραλήψεις και για τις δολερές ενέργειες της κυβέρνησης. Τα μνημόνια 1,2,3,4,…∞, θα είναι σε βάρος του λαού και πάντοτε υπέρ των τραπεζιτών και των μεγαλοεπενδυτών. Όλοι αυτοί θα ασελγούν στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας. Αποικία γίναμε της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης με Δούρειο Ίππο την κυβέρνηση Παπανδρέου. Αλλά, όταν η μητρόπολη είναι δυναστική, η αποικία έχει την επιλογή της επανάστασης. Το θέμα είναι πότε θα αποφασίσουμε να κλείσουμε την μαυλιστική τηλεόραση των πληρωμένων από τα μεγάλα αφεντικά τηλε-σειρήνων και θα σηκωθούμε από τον χαυνωτικό καναπέ…