Η ανθρωποπαγίδα

[[ δαμ-ων ]

Ο ελληνικός λαός έχει πέσει σε μια καλοστημένη παγίδα. Σε μια παγίδα που στήθηκε από τους πολιτικούς και τα οικονομικά πιράνχας. Από την παγίδα αυτή θα διασωθούν μόνον αυτοί που την έστησαν. Και είναι πολύ αμφίβολο αν διασωθούν όλοι τους. Γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα… «Μηδενί συμφορά ονειδίσης, κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον», είπε πριν από εικοσιτέσσερις αιώνες ο Αθηναίος Ισοκράτης, ενώ ο θυμόσοφος λαός μας λέει: «όποιος σκάβει τον λάκκο του αλλουνού ο ίδιος πέφτει μέσα». Στους επόμενους μήνες πολλά θα πάθουμε, περισσότερα θα δούμε και πολύ περισσότερα θα ακούσουμε. Έτσι τα παθήματα θα μας γίνουν μαθήματα ζωής για πολλές γενιές!

Το γνωστό μας «διαίρει και βασίλευε» είναι η εγνωσμένης αξίας και αποτελεσματικότητας πρακτική που έχει ευρύτατο πεδίο εφαρμογής. Στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας το «διαίρει και βασίλευε» αποβαίνει το απόλυτο όπλο όταν μια κυβέρνηση θέλει να εφαρμόσει τις δυσάρεστες αποφάσεις της για τους πολίτες. Οι υπάλληλοι του ΔΝΤ που θέλουν να παρουσιάζονται σαν εκλεγμένοι κυβερνήτες της χώρας μεθοδικά στήνουν ανθρωποπαγίδες. Ανθρωποπαγίδες για όλες τις τάξεις, για όλα τα επαγγέλματα.

Τα παραμύθια είπαμε και άλλες φορές είναι πολύ διδακτικά. Αφορμή θα πάρουμε και πάλι από ένα παραμύθι:

[[ Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε.

Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα!

Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!:

«Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!»

Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:

«Κύρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σένα. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»

Η συνέχεια >>> εδώ …

Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε: «Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!» Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε: «Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ.»

Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: «Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!» Και το βόδι απάντησε:

«Κοίταξε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου!»

Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε μόνος του να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!

Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι... Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα. Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Αλλοίμονο όμως, το δηλητήριο είχε προχωρήσει πολύ στον οργανισμό, ο γιατρός δεν μπόρεσε να κάνει και πολλά πράγματα και ο αγρότης την έφερε στο σπίτι με πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες… Έτσι ο αγρότης έσφαξε την κότα για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!

Η γυναίκα όμως πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες έρχονταν στο κτήμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8-ωρο. Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να “σφάξει το γουρούνι”.

Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλίτωσε! Πέθανε! Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να “σφάξει το βόδι”.

Ο κυρ ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν' έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη... ]]

Που φτάσαμε… (εδώ αναρωτιέται κανείς τι σημείο στίξης να βάλει, θαυμαστικό της κατάντιας μας ή πολλαπλό ερωτηματικό). Χάσαμε την ανθρωπιά μας και ενισχύσαμε τον ατομισμό μας..! Κλειστήκαμε σαν τα σαλιγκάρια στο καβούκι μας και είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε το τραγούδι μας καθώς θα μας βράζουν οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι οικονομικές ύαινες ζωντανούς, αλλά δεν παίρνουμε την απόφαση να βγάλουμε το κεφάλι μας στον ήλιο, τον ήλιο της δικαιοσύνης, και να απλώσουμε τις κεραίες της συνεννόησης και της αλληλεγγύης. Ξεχάσαμε πως όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο! Μας έκαναν να λησμονήσουμε πως είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ’ αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή! Ο εγωισμός που καλλιεργήσαμε μας τύφλωσε και μας κρύβει από τα μάτια ότι ο καθένας μας αποτελεί έναν κρίκο της ίδιας αλυσίδας! Είμαστε σαν τις ίνες ενός υφάσματος. Και αν ένα μέρος του υφάσματος χαλάσει, το ύφασμα είναι άχρηστο.... Κάποιοι πολιτικάντηδες μιλάνε φαρισαϊκά για κοινωνικό ιστό. Αλλά αυτοί είναι που πήραν το ψαλίδι και ψαλίδισαν τον κοινωνικό και ακόμη χειρότερα τον εθνικό μας ιστό!

Η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, οι φασίζοντες- ακριβοπληρωμένοι από το σύστημα που πιστά και δουλικά ως σύγχρονοι ευνούχοι υπηρετούν- δημοσιογράφοι των τηλεοπτικών παραθύρων έντεχνα ευτελίζουν τον διεκδικητικό αγώνα των διαφόρων κλάδων και παραγωγικών μονάδων. Οι πολίτες παρακολουθούν αμήχανοι να καθυβρίζονται οι διάφορες επαγγελματικές οργανώσεις, ως «συντεχνίες», «κλειστά επαγγέλματα» κλπ. Θυμηθείτε χθές ήταν οι αγρότες, οι μεταφορείς, οι λιμενεργάτες, οι συνταξιούχοι, σήμερα είναι οι γιατροί, οι φαρμακοποιοί, οι δικηγόροι, οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς, αύριο θα είναι ο καθένας από εμάς. Οι ευνούχοι δημοσιογράφοι κάνουν τον συνήγορο του διαβόλου και τα βάζουν με τις άλλες συντεχνίες, αλλά για τη δική τους, που «όζει και δυσωδεί», δεν τολμούν να την πιάσουν στο στόμα τους. Με Γκεμπελικές μεθόδους έχουν κατασυκοφαντήσει όλους τους παραγωγικούς κλάδους, όλες τις τάξεις εργαζομένων.

Σε σαλαμοκοπείον με μεγάλη επιγραφή «Μαζί τα φάγαμε» έχει μετατραπεί η κυβέρνηση. Προφανώς και η κατάσταση είχε ξεφύγει από τα όρια του ανεκτού. Φυσικά και έπρεπε να γίνει νοικοκύρεμα. Ο τρόπος όμως του συμμαζέματος μας βρίσκει αντίθετους. Η στοχοποίηση και ο ευτελισμός των κλάδων είναι ό,τι χειρότερο. Είναι η φασιστική προπαγάνδα στα χέρια των αχρείων, που για να επιβιώσει η ανήθικη φάρα τους θέλουν να διαλυθεί το σύμπαν.

Υποτίθεται ότι το πρόβλημα της Ελλάδας ήταν το δημοσιονομικό έλλειμμα. Ξοδεύαμε ως χώρα περισσότερα από αυτά που κερδίζαμε ή παρήγαμε. Στα πρώτα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση μισθολογικά εθίγησαν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Τους αποκάλεσε και κοπρίτες, τουτέστιν τεμπελόσκυλα, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο κύριος «μαζί τα φάγαμε» αλλά δε μας βγαίνουν στα κιλά, και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα χαρήκανε, που οι “τεμπέληδες” δημόσιοι υπάλληλοι θα μπαίνανε στη θέση τους. Μετά ήρθε ο εργασιακός αρμαγεδώνας στο ιδιωτικό τομέα, με μέτρα απεχθέστερα αυτών που είχαν εξαγγελθεί για τον δημόσιο τομέα. Χαμογέλασαν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, που ήσαν στο απυρόβλητο των εργασιακών ρυθμίσεων. Αλλά «πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις» ήρθε κι αυτών η σειρά. Άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων το είπε η κυβέρνηση… Ανάστατοι οι φορτηγατζήδες, οι ταξιτζήδες, οι γιατροί, οι φαρμακοποιοί, οι δικηγόροι, οι συμβολαιογράφοι, οι πολιτικοί μηχανικοί… Ανάστατοι οι τραπεζοϋπάλληλοι, σε αναβρασμό οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ. Χάος σε όλους τους κλάδους…

Η παγίδα των οικονομικών μέτρων δεν αφορά μόνο τον δημόσιο τομέα, τα ποντικάκια του παραμυθιού. Αφορά και τις κοτούλες και τα γουρουνάκια και τα αρνιά και τα μοσχάρια. Αφορά όλη τη “φάρμα” των εργαζομένων. Γιατί “φάρμα ζώων” είμαστε για την οικονομική ολιγαρχία που εγκαθιδρύει την Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Για την ελιτίστικη τάξη των τραπεζικών τρωκτικών είμαστε αναλώσιμα είδη… Θύματα στο βωμό των συμφερόντων τους και της με κάθε τρόπο παγκόσμιας κυριαρχίας τους. Παιδιά ενός κατώτερου θεού. Ο Θεός τους, ο βιβλικός Γιαχβέ, τους έχει δώσει την εντολή: « και κατακυριεύσατε της Γης και άρχετε των ιχθύων και των πετεινών και πάντων των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ανθρώπων…»

Η παγίδα του μνημονίου δεν είναι για τα ποντικάκια μόνο. Είναι για όλους τους εργαζόμενους. Ωφελημένοι θα είναι οι μεγαλοεργολάβοι, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι επαγγελματίες πολιτικοί. Όλοι οι υπόλοιποι λίπασμα θα γίνουμε για να υπερτραφούν οι κοινωνικοί και οικονομικοί κισσοί και τα λοιπά παρασιτοειδή… Και ποιος ρίχνει το λίπασμα; Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου!

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, υπό το βάρος της αδυναμίας της να δανεισθεί είναι γνωστό ότι προέβη σε μία επαχθή συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το περίφημο Μνημόνιο, το οποίο υπαγορεύει όρους που θέτουν άλλοι και η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει.

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα, μέσω του Μνημονίου απώλεσε το κυριαρχικό της δικαίωμα να καθορίζει τα Οικονομικά του οίκου της και είναι υποχρεωμένη να ικανοποιεί τους υπαγορευόμενους όρους. Υπό την απειλή μάλιστα της μη εκταμίευσης από τους δανειστές της των δόσεων των δανείων που περιμένει. Η κυβέρνηση Παπανδρέου στο πλαίσιο της δανειακής σύμβασης των 110 δισ. ευρώ από τον «μηχανισμό», υπέγραψε, μεταξύ πολλών άλ¬λων, τα εξής, στο άρθρο 14, παρ. 5: «Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυ¬λίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στον βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος».

Η συνταγή της τρόικας είναι γνωστή, έστω και αν ξεδιπλώνεται σταδιακά. Μετά τις οριζόντιες περικοπές μισθών, συντάξεων και δαπανών, ήταν δεδομένο πως θα ερχόταν η σειρά της δημόσιας περιουσίας. Στόχος των δανειστών δεν είναι η επιβεβλημένη αξιοποίησή της. Στόχος τους είναι η μαζική εκποίηση, που, λόγω και των συνθηκών διεθνούς κρίσης, ισοδυναμεί με ξεπούλημα. Αυτό όχι μόνο δεν τους ενοχλεί, αλλά το επιδιώκουν. Πρώτον, για εισπρακτικούς λόγους. Δεύτερον, επειδή θεωρούν ότι μόνο εάν υπάρξουν συνθήκες ξεπουλήματος δημοσίων επιχειρήσεων και εκτάσεων (σε συνδυασμό με το χαμηλό κόστος εργασίας) θα προσελκυσθεί διεθνές επενδυτικό ενδιαφέρον. Αυτή είναι η μονοδιάστατη και αφόρητα δογματική εκδοχή των δανειστών για την ανάπτυξη! Έτσι φτάνουμε στην εξαγγελία του ξεπουλήματος για την είσπραξη 50 δις. Το βέβαιο είναι πως δε θα βρεθούν. Στη συνέχεια θα μπει σε εφαρμογή το επόμενο μέρος του σχεδίου, που είναι το ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου.

Σύμφωνα με σχετικά πρόσφατες δηλώσεις του Καθηγητή του Τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Αντώνη Φώσκολου και συμβούλου της Καναδικής Κυβέρνησης, νοτίως της Κρήτης και εντός της ελληνικής ΑΟΖ, υπάρχει μια ολόκληρη ενεργειακή «Αλάσκα» σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο!

Στην ενεργειακή αυτή ελληνική «Αλάσκα», υπολογίζεται πως υπάρχουν περί τα 3 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, που ισοδυναμούν με 19 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου!

Η συνολική αξία των παραπάνω γιγάντιων κοιτασμάτων νοτίως της Κρήτης, εκτιμάται στα 850 δισεκατομμύρια ευρώ! Όσο τρεις φορές το ελληνικό δημόσιο Χρέος! Και αυτό ακριβώς φαίνεται πως είναι το κλειδί του ξαφνικού εκτροχιασμού της ελληνικής οικονομίας, όταν δεκάδες χώρες έχουν τα ίδια και χειρότερα ελλείμματα και χρέη, αλλά μόνο η Ελλάδα, λόγω των πολιτικών νάνων της, εκτροχιάστηκε ξαφνικά και οδηγήθηκε από τον Πρωθυπουργό της ως πρόβατο στη σφαγή της Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ (Τρόικα), υπογράφοντας εγκληματική συμφωνία εθνικής αυτοκτονίας, του πλέον ατιμωτικού αποικιοκρατικού τύπου των περασμένων αιώνων, όπου εγκαταλείπεται η Εθνική Ασυλία της Ελλάδος επί των περιουσιακών της στοιχείων! Επί των κοιτασμάτων της δηλαδή, που λόγω τεχνολογίας τα γνωρίζουν οι ξένοι πολύ νωρίτερα από εμάς!

Έτσι πίσω από το Μνημόνιο της Εθνικής Υποτέλειας, αυτό το τεράστιο σκάνδαλο, υπάρχει το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και ο άφθονος ορυκτός πλούτος της Ελλάδας! Την οποία ώθησαν να πάρει τα χειρότερα οικονομικά μέτρα στην ιστορία, να τσακίσουν το λαό, τους δημοσίους υπαλλήλους, τις παραγωγικές τάξεις, τα «κλειστά» (προστατευμένα από πολυεθνικές) επαγγέλματα, ώστε να καταρρεύσουμε τόσο πολύ ώστε να μας αρπάξουν την εθνική μας περιουσία, τον εθνικό πλούτο, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, συνολικής αξίας πάνω από 2 τρισεκατομμύρια ευρώ, για ένα κομμάτι ψωμί, για ένα δάνειο μόλις 110 δις (που δεν θα προλάβουν να μας το δώσουν όλο)!

Με κέρδος δηλαδή σχεδόν 2.000%!!! Ο Παπανδρέου από τη στιγμή της εκλογής του είχε σαν στόχο την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και την παντελή κατάρρευση της χώρας. Αυτά μεθόδευσε στις μυστικές συνομιλίες του με τον Τζώρτζ Σόρρος, το ορατό μέλος της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης. Στην "Καθημερινή" της Κυριακής διαβάζουμε το άρθρο της Κατερίνας Σώκου: «Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είχε ζητήσει την παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα από τις αρχές Δεκεμβρίου του 2009, ούτε δύο μήνες αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ δημοσίως απέρριπτε κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αυτό αποκαλύπτει ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν σε ντοκιμαντέρ του γαλλικού καναλιού Canal+ που θα μεταδοθεί τον επόμενο μήνα.»

Σύμφωνα με τον κ. Στρος-Καν, όταν ο Ελληνας πρωθυπουργός του έθεσε πριν από 14 μήνες την ιδέα προσφυγής στο ΔΝΤ, εκείνος απάντησε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θα δεχτούν σε καμία περίπτωση τη μονομερή παρέμβαση του Ταμείου σε μία χώρα της Ευρωζώνης. Η πληροφορία ότι ο πρωθυπουργός εξέταζε την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ από την αρχή, ουσιαστικά, της κυβερνητικής του θητείας, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα. Γιατί δεν αναζήτησε πρώτα μία λύση εντός της Ε. E.; Και αν είχε αντιληφθεί τόσο νωρίς τη δεινή κατάσταση της χώρας, πώς εξηγείται η απροθυμία του να λάβει μέτρα δραστικής περιστολής του δημοσιονομικού ελλείμματος τους μήνες που ακολούθησαν, ώστε να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο; Σε μία περίοδο που η κυβέρνηση, υπό το κράτος της ανησυχίας για το πολιτικό κόστος των ιδιωτικοποιήσεων που συμφώνησε με την τρόικα, επιλέγει να επιτεθεί στο «ύφος» των εκπροσώπων της, η απάντηση φαντάζει εύκολη…

Θα κάνουμε μια αφελή ερώτηση. Αν τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα δεν είναι συμμέτοχοι στο ίδιο παιγνίδι και ενάντια στο Μνημόνιο, γιατί μετά τις αποκαλύψεις του Στρος Καν, γιατί δεν κάνουν έκτακτη συζήτηση της ολομέλειας στη Βουλή και πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης με φανερή ψηφοφορία; Έτσι θα καταγράψει ο μελλοντικός ιστορικός ποιοι βουλευτές είναι γνήσιοι οι Έλληνες και ποιοι οι προδότες της πατρίδας τους. Μέχρι τώρα δεν ήξεραν, νόμιζαν ότι οδηγηθήκαμε στο ΔΝΤ από τις διεθνείς συγκυρίες. Τώρα, όμως ξέρουν. Μας οδήγησε ο Γιώργος Παπανδρέου και η μικρή παρέα του… Η οικονομική χούντα του ΔΝΤ είναι στην χώρα μας εδώ και ένα χρόνο. Εντολοδόχο έχει την εκλεγμένη κυβέρνηση, που εξελέγη με ψεύτικα εξαγγελίες και υποσχέσεις. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση- γιατί αν είχαμε Ν.Δ-κρατική κυβέρνηση θα γινόταν της Αιγύπτου το κάγκελο- στο όνομα του λαού περνάει τα πλέον αντιλαϊκά μέτρα. Σήμερα, αυτή η οικονομική δικτατορία αυξάνεται, γιγαντώνεται και αδυνατώντας να κρυφτεί πλέον, αποκαλύπτεται περίτρανα στα μάτια των πολιτών. Την ίδια στιγμή, μεταλλάσσεται και προχωρά (όπως είναι φυσικό) καταπατώντας το Σύνταγμα! Προσχηματικά πλέον στην Ελλάδα αναφέρεται η λέξη δημοκρατία. Οι κοινωνικές τάξεις -που διαμαρτύρονται για τις επιθέσεις που δέχονται- γίνονται στόχος των "όπλων" της ιδιότυπης χούντας Παπανδρέου - ΔΝΤ, αφού προηγηθούν τακτικές κοινωνικού αυτοματισμού και δημιουργία έντασης - σύγκρουσης μεταξύ των πολιτών.

Αυτή η χούντα ήρθε στη χώρα μας για να πειραματιστεί στον έλεγχο μεγάλων μαζών, αλλά και για να δημιουργήσει τις ικανές συνθήκες που απαιτούνται για την διατήρηση της ισχύος της στο παγκόσμιο μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό και οικονομικό περιβάλλον. Η κυβέρνηση έχει πάρει πια την κατρακύλα του απολυταρχισμού. Έτσι:

● Στέλνει τις αστυνομικές της δυνάμεις στην Κερατέα επικαλούμενη την αποκατάσταση της τάξης, να κοπανάνε όποιον βρεθεί μπροστά τους. Πρώτο της θύμα ένα αγέννητο μωρό.

● Συλλαμβάνει και δικάζει εργαζόμενους που τόλμησαν να κάνουν συγκέντρωση λες και έχουν χάσει οι έλληνες πολίτες το δικαίωμα να κάνουν συναθροίσεις.

● Επιτίθεται απροκάλυπτα στο κίνημα “Δεν πληρώνω” νομοθετώντας πρόστιμα και ποινές στον ΚΟΚ- λες και είναι οδική παράβαση η άρνηση πληρωμής του “οθωμανικού χαρατσίου”- αποκαλύπτοντας έτσι ποιοι είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες (οι μεγαλοεργολάβοι που πληρώνονται στο δεκαπλάσιο προκαταβολικά τα έργα που θα κάνουν στο μέλλον) αυτής της χώρας, των οποίων και μόνο τα συμφέροντα υπηρετεί.

● Προετοιμάζει στρατιωτικές μονάδες στην αστυνομική καταστολή , εκπαιδεύοντας τους νέους που υπηρετούν την θητεία τους στην πατρίδα πως να αντιμετωπίζουν και να καταστέλλουν τις λαϊκές κινητοποιήσεις, αρνούμενη μάλιστα στην βουλή ότι έχει γνώση για τέτοιου τύπου εκπαίδευση.

Οι εργαζόμενοι έμειναν μόνοι μπροστά στις παγίδες και τα ψεύδη της πολιτείας. Το συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα αποδέχεται αδιαμαρτύρητα τις εξοντωτικές αποφάσεις της κυβέρνησης που πλήττουν αδιάκριτα μισθωτούς και συνταξιούχους. Είναι τόσο εμφανής και προκλητική η παθητική στάση των λεγομένων συνδικαλιστών απέναντι στην κυβέρνηση, που ακόμη και ο πλέον καλοπροαίρετος πολίτης απορεί για την παθητικότητα. Η κυβέρνηση έχει καταφέρει να «σαλαμοποιήσει» τις τάξεις των εργαζομένων, απομονώνει την κάθε μία ξεχωριστά στην γωνία και η επίθεση αρχίζει με αιχμή του δόρατος την παραπληροφόρηση των Μ.Μ.Ε. και χρυσή εφεδρεία τον τραβεστί συνδικαλισμό. Η μια ομάδα εργαζομένων τίθεται αντίθετη στην άλλη. Το μαζικό εργατικό κίνημα πέθανε. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η φάκα έχει στηθεί για όλους μας. Όσες θυσίες και αν κάνουμε, οι δυνάστες μας δεν θα χορτάσουν! Είναι τόσο αχόρταγοι, τόσο αλαζόνες, που δε θα σταματήσουν παρά όταν καταφέρουν να γίνουμε άβουλα ανθρωπάκια. Ανθρωπόμορφα ρομποτάκια χωρίς ανάγκες, έτοιμα να τα δώσουν όλα για το καλό των αφεντικών. Σε λίγο καιρό, αν δεν υπάρξει αντίδραση, δεν θα υπάρχουν κατηγορίες πολιτών. Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά. Οι φτωχοί θα γίνουν φτωχότεροι, οι μεσαίοι πρώτα φτωχοί και μετά φτωχότεροι, οι μεγαλο-μεσαίοι πρώτα μεσαίοι και μετά φτωχοί και στην συνέχεια φτωχότεροι. Καμία κοινωνική και οικονομική τάξη δεν θα μείνει αλώβητη και ανέπαφη. Θα ομογενοποιηθούμε όλοι μας. Και οι επικυρίαρχοι με μια ομάδα καλά αμειβομένων και πειθήνιων υπαλλήλων τους, θα μας χρησιμοποιεί σαν νεο-δουλοπάροικους. Τα πράγματα είναι πολύ πιο επικίνδυνα απ’ ότι από μια πρώτη ματιά φαίνονται. Σήμερα έχει ξεκινήσει ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος. Πρόκειται για έναν κοινωνικό και εσωτερικό πόλεμο, έναν πόλεμο εξόντωσης που διεξάγεται από τις υπερεθνικές ελίτ εναντίον όλων των εθνών, εναντίον των εργαζομένων σε όλα τα μήκη και όλα τα πλάτη. Αυτός ο πόλεμος που χαρακτηρίζεται από την παλινόρθωση μιας νέας δουλείας, ονομάζεται «νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση» και διεξάγεται με μία σειρά εξελιγμένων τεχνικών και τεχνολογιών υποταγής και παραπλάνησης του μέσου πολίτη ώστε τελικά αυτός να υποταχθεί. Σιωπηλά όπλα και ψυχοκυβερνητική διαχείριση του φόβου, τηλενάρκωση, mind control, μη φονικά όπλα, υποτάσσουν για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία το πνεύμα ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ήδη το ντόμινο των επαναστάσεων ξεκίνησε στην Αφρική και θα απλωθεί και σε άλλες ηπείρους. Η Μέση Ανατολή σε σημερινά δημοσιεύματα χαρακτηρίζεται μπαρουταποθήκη της υφηλίου. Καζάνι που σιγοβράζει είναι και η Βαλκανική χερσόνησος. Στην πατρίδα μας επιφυλάσσουν απώλειες εδαφών. Χάνουμε πολλαπλά την εδαφική μας κυριαρχία. Η απώλεια αυτή έχει πολλές συνιστώσες.

Η ανθρωποπαγίδα είναι μπροστά μας. Είναι ενεργοποιημένη, έχουν βάλει και το τυρί. Μας αφορά όλους. Δεν είναι για ποντικάκια. Είναι για όλη την ανθρωπότητα. Μα τα ποντικάκια έχουν από τη φύση τη δυνατότητα να ροκανίζουν… Μπορούν να ροκανίσουν την ποντικοπαγίδα τους, μπορούν και τον ξύλινο θρόνο της βασιλείας των επικυρίαρχων. Αν γίνει αυτό το ροκάνισμα θα σωριαστεί διαλυμένος με ορυμαγδό ο θρόνος μαζί με τον επίδοξο αυτοκράτορα… Το ερώτημα είναι: Θα συνεννοηθούν τα ποντικάκια να κάνουν το ροκάνισμα ;;;