Και αναρωτιέμαι εγώ τώρα ...

Σπυριδούλα

Και αναρωτιέμαι εγώ τώρα … Πού είναι ο Γιώργος, οέο; Ξέρετε, εκείνος που η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού έχρισε πρωθυπουργό το 2009. ... που του δώσαμε εντολή να κυβερνήσει αφού μας έπεισε ότι λεφτά υπάρχουν ... Καλά, δεν είπε και ψέματα, εγώ έχω 6 ευρώ στην τράπεζα και άλλα 33 στον κουμπαρά μου! Δεν είναι και άσχημα αν σκεφτεί κανείς ότι είμαι μόνο 27 χρόνων και έχω κάμποσα πτυχία στον τοίχο μου. Μάθε παιδί μου γράμματα μου έλεγαν οι γονείς μου από μικρή, έμαθα και εγώ. Ο ωραιότατα βαμμένος τοίχος μου δε, έμαθε ακόμα περισσότερα!

Ξέφυγα όμως… Πού είναι ο Γιώργος λοιπόν; Μην πήρε τα όρη, μην πήρε τα άγρια βουνά; Γιατί ακόμα δεν τον πήρε και τον σήκωσε… Σε μια υπερβολικά δύσκολη και κρίσιμη κατάσταση για τη χώρα, ο πρωθυπουργός είναι εξαφανισμένος, «απειλεί» με χρεωκοπία αφήνοντας τον «διάδοχο» Βενιζέλο να βγάζει κάτι περίεργους, ασυνάρτητους λόγους και τον εκπρόσωπο Μόσιαλο να στέλνει στα ΜΜΕ γραπτές ανακοινώσεις για τα νέα πράσινα λαχανικά που θα πρέπει να καταπιούμε αμάσητα.

Όχι πως θα έκανε διαφορά στους περισσότερους από εμάς, αλλά μήπως να του πει κάποιος ότι πρέπει να αντιμετωπίσει καταπρόσωπο τον λαό; Ξέρετε, εκείνον τον λαό που όλο δίνει, που από το σφίξιμο στο ζωνάρι δεν του έχει μείνει μέση, που δεν βρίσκει δουλειά, που απολύεται, που σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα αυτοκτονεί… Μήπως θα έπρεπε να εμφανιστεί και να πει κάτι; Οτιδήποτε! Να δείξει ότι υπάρχει, να ακούσει τους πολίτες επιτέλους! Είναι τραγικό να σε αμφισβητούν όλοι και εσύ εξαφανισμένος να σώζεις για μια ακόμα φορά την Ελλάδα. Αν δεν ήταν και τόσο fit θα έλεγες ότι έχει πάει στη Ραφήνα και παίζει playstation τρώγοντας πιτόγυρα με τον Κωστάκη.

Βγες και παλικάρι μου και ζήτα μια συγνώμη. Κανείς δεν θα την δεχτεί, αλλά βγες. Παραδέξου την αποτυχία σου και σταμάτα να κρύβεσαι πίσω από τους αντιπροέδρους σου. Βγες και πες ότι ξέρεις πως το όριο της φτώχειας κατά την λατρεμένη EUROSTAT είναι 6.500 ευρώ και εσύ δέχτηκες να φορολογήσεις τα 5.000. Τι φοβάσαι, μήπως δεν εκλεγείτε στις επόμενες εκλογές; Σας το λέω εγώ, άκυρο θα φάτε, και εσείς και ο κάθε Αντωνάκης. Για να το πω και στη γλώσσα σου show up and give Greece a chance, for God’s sake!