Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Η Ελλάδα ως βιβλική Σουζάννα και οι γεροπόρνοι πολιτικοί και τοκογλύφοι.

[[ δαμ-ων ]]

Μέρες γιορτινές, με έντονο θρησκευτικό χρώμα. Για να είμαστε μέσα στο πνεύμα των ημερών, θα χρησιμοποιήσουμε μια ιστορία από την Π. Διαθήκη και θα την αναγάγουμε σε όσα συμβαίνουν σήμερα πολιτικά στη χώρα μας. Είναι μια ιστορία που βρήκαμε στο βιβλίο “Δανιήλ”. Αναφέρεται στον εκβιασμό μιας αρχόντισσας, της Σουζάννας, από δύο πορνόγερους που ήσαν εξουσία, για να υποκύψει στη διαστροφική τους όρεξη.
Ο Δανιήλ ήταν Εβραίος προφήτης και αξιωματούχος στη Βαβυλωνιακή και στη Μηδοπερσική αυτοκρατορία. Εξήγησε στον Ναβουχοδονόσορα, τον βασιλιά της Βαβυλώνας, δύο όνειρα προφητικής σημασίας. Το ομώνυμο προφητικό βιβλίο της Αγίας Γραφής περιέχει προφητικά οράματα και αγγέλματα, καθώς και αφηγήσεις για το πώς ο Δανιήλ και τρεις σύντροφοί του σώθηκαν με θεϊκή παρέμβαση.
Ας έρθουμε τώρα στη βιβλική ιστορία:
[[ Στη Βαβυλώνα κατοικούσε ένας Ιουδαίος που ονομαζόταν Ιωακείμ. Αυτός είχε μια γυναίκα που την έλεγαν Σουζάννα, κόρη του Χελκία• ήταν πάρα πολύ όμορφη και θεοσεβής. Οι γονείς της ήταν ευσεβείς και είχαν διαπαιδαγωγήσει την κόρη τους σύμφωνα με το νόμο του Μωυσή. Ο Ιωακείμ ήταν πάρα πολύ πλούσιος και είχε στο σπίτι του κήπο. Πολλοί Ιουδαίοι τον επισκέπτονταν για να τον συμβουλευθούν, γιατί τον εκτιμούσαν περισσότερο από κάθε άλλον.
Το χρόνο εκείνο αναδείχθηκαν από το λαό δύο πρεσβύτεροι ως δικαστές, οι οποίοι όμως απείχαν από του να κυβερνούν σωστά το λαό. Για ανθρώπους σαν κι αυτούς ο Κύριος είχε πει ότι «η αδικία προέρχεται από τη Βαβυλώνα από πρεσβύτερους δικαστές που νόμιζαν ότι κυβερνούσαν το λαό». Σύχναζαν κι αυτοί στο σπίτι του Ιωακείμ, και έρχονταν σ’ αυτούς όλοι όσοι είχαν διαφορές.
Το μεσημέρι, που έφευγε ο κόσμος, ερχόταν η Σουζάννα και έκανε τον περίπατό της στον κήπο του άντρα της. Οι δύο πρεσβύτεροι την παρατηρούσαν κάθε μέρα που πήγαινε και περπατούσε, και καταλαμβάνονταν από φλογερή επιθυμία γι’ αυτήν.

Η συνέχεια >>> εδώ …

Με το μυαλό σκοτισμένο προσήλωναν τα μάτια τους σ’ αυτήν, αντί να τα στρέφουν στον ουρανό για προσευχή• δε σκέφτονταν πως ήταν υπεύθυνοι δικαστές του λαού. Ήταν και οι δυο κυριευμένοι από το πάθος τους γι’ αυτήν αλλά δε φανέρωναν στον άλλο τα αισθήματά τους, γιατί ντρέπονταν που ήθελαν να πλαγιάσουν μαζί της. Αναζητούσαν, λοιπόν, με λαχτάρα κάθε μέρα ευκαιρία για να την κοιτάζουν.
Ένα μεσημέρι είπε ο ένας στον άλλο: «Ας πάμε σπίτι τώρα• είναι ώρα για φαγητό». Φεύγοντας, όμως πήραν διαφορετικούς δρόμους και σε λίγο γύρισαν και οι δυο πίσω και συναντήθηκαν στο ίδιο σημείο. Ρωτώντας ο ένας τον άλλο για το λόγο που είχαν επιστρέψει, φανερώθηκε η κοινή τους επιθυμία. Τότε αποφάσισαν μαζί ποια θα ήταν η κατάλληλη μέρα που θα μπορούσαν να ξεμοναχιάσουν τη Σουζάννα. Όταν ήρθε εκείνη η μέρα, οι δυο προεστοί παραμόνευαν και είδαν τη Σουζάννα, που μπήκε ως συνήθως με δυο μόνο δούλες• ήθελε να κάνει το μπάνιο της στον κήπο, γιατί έκανε ζέστη. Δεν ήταν κανείς εκεί, εκτός από τους δύο πρεσβύτερους, που ήταν κρυμμένοι και την αποθαύμαζαν. Η Σουζάννα είπε στις δούλες: «Φέρτε μου λάδι και την αλοιφή και κλείστε τις πόρτες του κήπου για να κάνω μπάνιο». Εκείνες έκαναν όπως τις διέταξε; Έκλεισαν τις πόρτες του κήπου και βγήκαν από τις πλαϊνές πόρτες, για να φέρουν ό,τι τους παρήγγειλε• δεν είδαν όμως τους πρεσβυτέρους στην κρυψώνα τους.
Όταν οι δούλες είχαν φύγει, σηκώθηκαν οι δυο πρεσβύτεροι και έτρεξαν κοντά στη Σουζάννα και της είπαν: «Οι πόρτες του κήπου είναι κλειστές και κανείς δε μας βλέπει• σε ποθούμε κι οι δυο• έλα και μην αρνηθείς να πλαγιάσεις μαζί μας, αλλιώς θα σε κατηγορήσουμε ότι ήταν μαζί σου κάποιος νεαρός και γι’ αυτό έδιωξες τις δούλες από κοντά σου». Η Σουζάννα στέναζε κι έλεγε: Αχ, πώς έμπλεξα έτσι! Αν υποκύψω με περιμένει ο θάνατος για μοιχεία• αν δεν υποκύψω, πάλι δε γλιτώνω από τα χέρια σας. Καλύτερα να μην υποκύψω κι ας πέσω στα χέρια σας, παρά να αμαρτήσω στον Κύριο».
Ξαφνικά έβαλε τις φωνές, αλλά άρχισαν να φωνάζουν κι οι δυο πρεσβύτεροι εναντίον της. Ο ένας μάλιστα έτρεξε κι άνοιξε τις πόρτες του κήπου. Μόλις, όμως άκουσαν τις φωνές από τον κήπο αυτοί που ήταν στο σπίτι, πήδησαν μέσα από την πλαϊνή πόρτα για να δουν τι συνέβαινε στη Σουζάννα. Οι πρεσβύτεροι είπαν την αιτία που φώναζαν και οι υπηρέτες καταντροπιάστηκαν, γιατί ουδέποτε μέχρι τότε είχε ακουστεί κάτι τέτοιο για τη Σουζάννα.
Την άλλη μέρα, όταν είχε συγκεντρωθεί κόσμος στο σπίτι του άντρα της, του Ιωακείμ, ήρθαν οι δύο πρεσβύτεροι για να πραγματοποιήσουν το παράνομο σχέδιό τους εναντίον της Σουζάννας και να πετύχουν τη θανατική της καταδίκη. Είπαν, λοιπόν, μπροστά σε όλους: «Στείλτε ανθρώπους να φέρουν εδώ τη Σουζάννα, κόρη του Χελκία και γυναίκα του Ιωακείμ». Έτσι κι έκαναν. Ήρθε τότε εκείνη, οι γονείς της, τα παιδιά της και όλοι οι συγγενείς της. Η Σουζάννα ήταν πάρα πολύ κομψή και όμορφη εξωτερικά. Είχε όμως καλύψει το πρόσωπό της και γι’ αυτό τη διέταξαν να το ξεσκεπάσει για ν’ απολαύσουν την ομορφιά της. Οι δικοί της και όλοι όσοι την έβλεπαν ακάλυπτη έκλαιγαν. Τότε σηκώθηκαν και οι δύο πρεσβύτεροι μπροστά στη σύναξη και έβαλαν τα χέρια τους στο κεφάλι της. Αυτή όμως κλαίγοντας κοίταξε στον ουρανό, γιατί η καρδιά της είχε εμπιστοσύνη στον Κύριο. Τότε είπαν οι πρεσβύτεροι: «Ενώ εμείς περπατούσαμε στον κήπο μόνοι, μπήκε αυτή με δύο δούλες, έκλεισε τις πόρτες του κήπου κι άφησε τις δούλες ελεύθερες να φύγουν. Τότε την πλησίασε ένας νεαρός που μέχρι τότε ήταν κάπου εκεί κρυμμένος και πλάγιασε μαζί της. Εμείς ήμασταν στη γωνιά του κήπου, είδαμε την παρανομία, τρέξαμε προς τα ΄κει και τους είδαμε να συνευρίσκονται. Εκείνον δεν μπορέσαμε να τον πιάσουμε, γιατί ήταν πιο δυνατός από μας• άνοιξε τις πόρτες κι έφυγε. Πιάσαμε, όμως, αυτήν και τη ρωτούσαμε ποιος ήταν ο νεαρός, αλλά δεν ήθελε να μας τον φανερώσει. Αυτά είχαμε να καταθέσουμε».
Η σύναξη τους πίστεψε, επειδή ήταν πρεσβύτεροι και δικαστές, και την καταδίκασαν σε θάνατο. Τότε η Σουζάννα φώναξε δυνατά και είπε: «Αιώνιε Θεέ, εσύ που είσαι γνώστης των κρυπτών και γνωρίζεις τα πάντα πριν γίνουν, ξέρεις καλά ότι αυτοί οι πρεσβύτεροι μαρτύρησαν ψέματα εναντίον μου• και τώρα πρέπει να πεθάνω χωρίς να έχω κάνει τίποτε απ’ όσα αυτοί μηχανεύτηκαν εναντίον μου».
Ο Κύριος άκουσε τη Σουζάννα που του ζήτησε βοήθεια κι ενώ την οδηγούσαν στο θάνατο, αφύπνισε την άγια συνείδηση κάποιου νέου που ονομαζόταν Δανιήλ και φώναξε δυνατά: «Εγώ δεν έχω καμιά σχέση με το φόνο αυτής της γυναίκας!». Ο κόσμος στράφηκε τότε προς αυτόν και τον ρώτησε τι σήμαιναν αυτά τα λόγια. Ο Δανιήλ στάθηκε ανάμεσά τους και τους είπε: «Μα είστε στα καλά σας, Ισραηλίτες; Καταδικάσατε σε θάνατο μια Ισραηλίτισσα χωρίς ανάκριση και χωρίς ν’ αποδειχτεί η αλήθεια. Γυρίστε πίσω στο δικαστήριο! Ψέματα είπαν αυτοί εναντίον της». Έτσι γύρισαν όλοι αμέσως πίσω. Τότε οι άλλοι πρεσβύτεροι του είπαν: «Εμπρός πάρε θέση δικαστή ανάμεσά μας και πες μας τι ξέρεις, γιατί σ’ εσένα έχει δώσει ο Θεός σοφία γερόντων». Ο Δανιήλ τους είπε: «Πάρτε μακριά τον ένα πρεσβύτερο από τον άλλο και θα τους εξετάσω χωριστά».
Κάλεσε τον πρώτο και του είπε: «Γέρασες αμαρτάνοντας. Τώρα θα τιμωρηθείς για όλες τις αμαρτίες που έχεις κάνει. Μέχρι τώρα έβγαζες αποφάσεις άδικες• καταδίκαζες τους αθώους και αθώωνες τους ενόχους, ενώ ο Κύριος λέει να μη θανατώσεις τον αθώο και τον δίκαιο. Τώρα λοιπόν, εάν πράγματι την είδες, λέγε: κάτω από τι δέντρο τους είδες να συνευρίσκονται;» Εκείνος απάντησε: «Κάτω από ένα σχίνο». Τότε ο Δανιήλ είπε: «Να, που είπες ψέματα, γιατί ο άγγελος του Θεού έχει λάβει κιόλας εντολή από το Θεό να σε σχίσει στα δύο». Τον κράτησε μακριά και διέταξε να φέρουν τον άλλο: «Απόγονε του Χαναάν και όχι του Ιούδα», του είπε, «η ομορφιά σε παρέσυρε και η παράνομη επιθυμία διέφθειρε το μυαλό σου. Έτσι κάνατε στις Ισραηλίτισσες, κι εκείνες, επειδή φοβόντουσαν, πλάγιαζαν μαζί σας. Αλλά αυτή η Ιουδαία δεν υπέκυψε στην παρανομία σας. Τώρα λοιπόν πες μου: κάτω από τι δέντρο τους έπιασες να συνευρίσκονται;» εκείνος απάντησε: «Κάτω από ένα πουρνάρι». Κι ο Δανιήλ του είπε: «Νάτο, ψέμα είπες κι εσύ, που μάλιστα στρέφεται εναντίον σου! ο άγγελος του Θεού σε περιμένει με το ξίφος του για να σε κόψει στα δύο και να σ’ εξαφανίσει».
Όλη η σύναξη τότε αλάλαξε και δόξασε το Θεό, που σώζει όσους ελπίζουν σ’ αυτόν. Έπειτα επιτέθηκαν εναντίον των δύο πρεσβυτέρων και τους έκαναν ό,τι εκείνοι είχαν σκεφτεί να κάνουν στην συμπατριώτισσά τους, γιατί ο Δανιήλ απέδειξε ότι έλεγαν ψέματα. Εφήρμοσαν το νόμο του Μωυσή και τους εκτέλεσαν. Έτσι σώθηκε μια αθώα εκείνη την ημέρα. ]]
Αυτή ήταν η βιβλική ιστορία. Εμείς, τώρα, θα αντιπαραβάλλουμε την πατρίδα μας με τη Σουζάννα και τους ψεύτες πορνόγερους με τους πολιτικούς, τους τοκογλύφους και τους οίκους αξιολόγησης.
Τα κάλλη της Σουζάννας- Ελλάδας είναι ο ήλιος της, η θάλασσά της, να νησιά της, ο γαλανός ουρανός της, το κλίμα της, ο Παρθενώνας, οι Δελφοί, η Ολυμπία, οι Μυκήνες, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο (άσχετα αν θέλουν να μας παραμυθιάζουν πως δεν έχουμε), το νικέλιο, το αλουμίνιο, το μαγνήσιο, το όσμιο, το χρώμιο, το ραδόνιο, το ουράνιο, ο χρυσός, οι υδρίτες, το ασβεστολιθικό της έδαφος και τα ασβεστολιθικά βουνά της, και όσα άλλα πλουσιοπάροχα μας έδωσε η φύση ως φυσικό περιβάλλον. Αυτά λιμπίστηκαν οι σημερινοί συκοφάντες της. Είναι τυχαίο που οι Γερμανοί θέλουν τον ήλιο μας; Σε ποιά χώρα υπάρχει Κέρκυρα, Μύκονος, Σαντορίνη, Κρήτη; Γιατί να παραβλέψουμε την γεωστρατηγική θέση της Κρήτης και γενικότερα της Ελλάδας; Αν πάρουμε τη συνολική έκταση της ξηράς και της θάλασσας είναι μία από τις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης.
Αυτή την ωραία χώρα έβαλαν στο μάτι οι πόρνοι στην ψυχή κερδοσκόποι και τοκογλύφοι. Και έστησαν πολύ καλά την πλεκτάνη να ασελγήσουν στο κορμί(ό) της Ελλάδας, δηλαδή στο λαό της. Ποιοι άνοιξαν την πόρτα του κήπου για να μπουν οι “γεροπόρνοι”; Η ιστορία θα γράψει με τα μελανότερα γράμματα: «οι πολιτικοί». Γι’ αυτούς έχουμε γράψει πολλά κατά το παρελθόν και θα γράψουμε κι άλλα πολλά στο μέλλον. Σήμερα θα μεταφέρουμε όσα είπε ο επίσκοπος Σιατίστης Παύλος:
« Μια και κάποιοι μας σπρώχνουν να μπούμε στο χορό, ας μπούμε.
Η πατρίδα μας ζει πρωτοφανείς συνθήκες κατάρρευσης, εξαθλίωσης, καταστροφής.
Ο λαός μας οδηγείται σε μια εξουθενωτική φτώχεια, αλλά και σε ένα απίστευτο εξευτελισμό.
Φτώχεια ο λαός μας έζησε και στο παρελθόν, αλλά τότε αυτή η φτώχεια μας έκανε περήφανους γιατί ήταν καρπός αντίστασης.
Σήμερα ο λαός μας ζει μια κατάσταση ντροπής και ευτελισμού.
Η Πατρίδα μας έγινε περίγελως του κόσμου. Ποιός φταίει;
Πρώτος και χειρότερος η πολιτική εξουσία αυτού του τόπου.
Μια εξουσία που κατέστρεψε το τόπο μόνο και μόνο για να συνεχίσει αδιατάρακτα τη νομή της.
Μήπως οι εκάστοτε κυβερνώντες δεν ήξεραν καλά μαθηματικά, καλή οικονομία, καλή λογιστική; Τα ήξεραν όλα.
Τα έβλεπαν όλα και όμως συνέχισαν την πορεία προς την καταστροφή προκειμένου να νέμονται την εξουσία.
Υπήρξαν ή ανίκανοι η διεφθαρμένοι ή και τα δύο μαζί.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν αγάπησαν αυτόν τον τόπο. Δεν νοιάστηκαν για το λαό παρά μόνο για τις μεθόδους εξαπάτησής του. Δεν σεβάστηκαν αυτό τον τόπο.
Παρακολουθήσαμε τέτοιες απίστευτες στιγμές στις τηλεοράσεις μας τον τελευταίο καιρό που έδειξαν περίτρανα ότι δεν τους ένοιαζε η σωτηρία αυτού του τόπου παρά μόνο πως θα κρατήσουν ή πως θα αποκτήσουν την εξουσία.
Παρακολουθήσαμε την ιδιοκτησιακή αντίληψη που έχουν για το κράτος, καθώς ο προσωπικός τους πλουτισμός είναι πιο πολύ σημαντικός από τη σωτηρία της χώρας.
Σήμερα μας υποβάλλουν σε απίστευτες στερήσεις, οδηγούν τους πολίτες σε απόγνωση, εξοντώνουν τους ασθενέστερους, ποτέ τους εαυτούς τους, για να σώσουν δήθεν την χώρα.
Μας κουνούν απειλητικά το χέρι. Ποιοί θα μας σώσουν; αυτοί που μας κατέστρεψαν;
Αυτοί που λεηλάτησαν αυτόν τον τόπο; Και γιατί δεν μας έσωσαν τόσα χρόνια; Τώρα έγιναν ικανοί;
Αλλά για ποιο λόγο να σώσουν την Ελλάδα, όταν θα έχουν αφανίσει το λαό της; Μήπως και πάλι για την πάρτη τους.
Ο «πολύς» αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης είπε τη χαρακτηριστική φράση «Μαζί τα φάγαμε».
Πρόκειται για πολύ σημαντική ομολογία, αλλά και αποκάλυψη μιας νοοτροπίας.
Της νοοτροπίας που ήθελε το Κράτος ιδιοκτησία δική τους. Και επειδή θεώρησαν το Κράτος ιδιοκτησία τους γι’ αυτό το λεηλάτησαν και τα έφαγαν μαζί με την παρέα τους, αλλά όχι μαζί με το λαό.
Ναι κύριοι «τα φάγατε» μαζί με εκείνους που θεωρήσατε την Πατρίδα μας σαν ιδιοκτησία δική σας.
Πρέπει να είμαστε ευνουχισμένοι για να τους ανεχόμεθα, πρέπει να είμαστε ευνουχισμένοι για να τους φοβόμαστε, πρέπει να είμαστε μαζοχιστές για να τους ακούμε, πρέπει να είμαστε ηλίθιοι για να περιμένουμε κάτι καλό από αυτούς.»
Ο σεβάσμιος γέροντας τα είπε όλα για τον σημερινό αδρανή και αποχαυνωμένο όχλο, που αποτελεί τους κατοίκους αυτής της χώρας, χρησιμοποιώντας τρεις λέξεις: ευνουχισμένοι- μαζοχιστές και ηλίθιοι!
Οι πολιτικοί, λοιπόν, άνοιξαν τις πόρτες για να μπουν και να κρυφτούν οι τοκογλύφοι, οι κερδοσκόποι, οι τζογαδόροι, οι οικονομικοί δολοφόνοι του λαού μας. Ο πολιτικός μας κόσμος αποτελεί την μια κατηγορία των λάγνων πρεσβυτέρων. Βουτηγμένοι μέχρι την κορυφή της κεφαλής μέσα στην ασυδοσία, την παρανομία, την αδικία, την αντισυνταγματικότητα, τη διαφθορά, την αναλγησία και την απονιά, δεν ακούνε τις κραυγές απόγνωσης των συμπατριωτών τους, δεν βλέπουν τους άστεγους και τους πεινασμένους, δεν οσμίζονται τη μπόχα από τα πτώματα των δολοφονημένων από τα μέτρα που πήραν και παίρνουν χωρίς σταματημό. Έτσι ακόμη δεν συνήλθαμε από τις προηγούμενες περικοπές μισθών και συντάξεων και μας πασάρουν τα νέα: « 2012: Θα δουλεύεις μόνο για να πληρώνεις φόρους...» Όπως προβλέπει ο προϋπολογισμός, τα έσοδα από τους φόρους στα εισοδήματα των φυσικών προσώπων, την περιουσία και την κατανάλωση πετρελαίου θα αυξηθούν το επόμενο έτος κατά ποσοστό 74,5% ή κατά 7,34 δισ. ευρώ! Οι ανίκανοι να δώσουν λύσεις προχωρούν για μια ακόμη φορά στην εύκολη λύση. Αφαίμαξη των μισθωτών και συνταξιούχων. Φορολόγηση…, μέχρι να φορολογήσουν και τον αέρα που αναπνέουμε…
Για να μη χάσουν τα προνόμια της καρέκλας στη βουλή ή στην κυβέρνηση, άκριτα ψηφίζουν, χωρίς καν να μπουν στον κόπο να διαβάσουν τι ψηφίζουν, όσα μέτρα τους πασάρουν οι ψεύτες και οι αρχιψεύτες, όποιο όνομα κι αν έχουν: Παπανδρέου- Παπακωνσταντίνου- Βενιζέλος.
Οι κερδοσκόποι, οι τοκογλύφοι και οι οίκοι οικον. αξιολόγησης είναι η άλλη κατηγορία πορνόγερων. Έτσι ήρθε να αναπτερώσει τις ελπίδες μας η εταιρεία που “μαγείρεψε” τα οικον. στοιχεία για να φύγουμε από τη δραχμούλα και να μπούμε στο ενιαίο νόμισμα, το ευρώ. Μεγάλη, λοιπόν, ελπίδα δίνει η έκθεση της Goldman Sachs, η οποία εκτιμά ότι η Ελλάδα θα είναι ξανά ανταγωνιστική το 2026! Δεκαπέντε χρόνια σκόνη και μπούλμπερη στην Ελλάδα. Ο Χάρος σε καθημερινή παγανιά! Ο οίκος Moody’s παίζει τα παγκοσμιοποιημένα παιγνίδια του με τις χώρες υποβαθμίζοντάς τες. Προσφιλής σάκος του μποξ η Ελλάδα! Τα παιδιά με τα ατσαλάκωτα κουστούμια, τα γκόλντεν μπόις, πίσω από τους ηλεκτρονικούς τους υπολογιστές εξαπολύουν τις επιθέσεις τους στους στόχους που έχουν επιλέξει τα μεγάλα αφεντικά τους. Παίζουν με αριθμούς και εικονικό χρήμα. Έτσι τα κράτη, που διαθέτουν τα όπλα και τα πυρηνικά οπλοστάσια, είναι υπόδουλα των τραπεζιτών. Το παγκόσμιο χρήμα που κυκλοφορεί και ελέγχεται από το πολύ 2000 ανθρώπους(στελέχη εταιρειών επενδύσεων υψηλού ρίσκου) και είναι δέκα φορές περισσότερο από τον παγκοσμίως παραγόμενο πλούτο.
Αυτό συμβαίνει και οδηγεί αναπόφευκτα σε μια παγκόσμια φούσκα, γιατί τα κράτη έθνη, που υποτίθεται πως εκδίδουν το χρήμα, δανείζουν τις τράπεζες με επιτόκιο 0,25%-1% κι αυτές με τη σειρά τους επαναδανείζουν τα κράτη με επιτόκια 3%-8% και εμάς τους ιδιώτες με πολλαπλάσια επιτόκια, υπερχρεώνοντάς μας. «Ο τρόπος με τον οποίο σήμερα οι τράπεζες παράγουν χρήμα, είναι τόσο απλός, που ούτε ένας έξυπνος άνθρωπος δεν μπορεί να το αντιληφθεί» έγραφε πριν μερικές δεκαετίες ο John Kenneth Galbraith. «Απ΄τη στιγμή που μπορώ να ελέγχω το χρήμα ενός κράτους, μου είναι αδιάφορο ποιος φτιάχνει τους νόμους», έλεγε ο M. A. Rothschild. Ο L. Thurow, πρώην πρύτανης στο ΜΙΤ της Μασαχουσέτης, έγραφε πριν μια δεκαετία περίπου: «Ο μεγάλος πλούτος επιτρέπει σε κάποιον να προσλαμβάνει, να απολύει, να προάγει και να υποβιβάζει άλλα ανθρώπινα όντα….
.Εκείνοι, που έχουν μεγάλο πλούτο μπορούν να ελέγχουν το φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον γύρω τους. Εκείνοι, που δεν έχουν πλούτο είναι υποχρεωμένοι να προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους». Επομένως η Ελλάδα που δεν έχει πλούτο γιατί κάποιοι δανείζονταν και τον έτρωγαν με σπατάλες και εξαγωγή του στις τράπεζες του εξωτερικού, πρέπει να προσαρμοστεί στις λάγνες, αδηφάγες και σαδιστικές ορέξεις τους.
Έτσι, από τα 73 δισ. ευρώ, που έλαβε η χώρα μας από την τρόικα των δανειστών, το 85,5%, ή 62,4 δισ. ευρώ, κατευθύνθηκε στην αναχρηματοδότηση του υφιστάμενου χρέους. Ό,τι απέμεινε από αυτό το δάνειο, μόλις 10,6 δισ. ευρώ, αξιοποιήθηκε κατά το δοκούν από την κυβέρνηση, για να καλυφθούν διάφορες υποχρεώσεις του Δημοσίου. Μόλις ένα πολύ μικρό μέρος αυτού του ποσού, διατέθηκε για την κάλυψη της μισθοδοσίας όσων εργάζονται σε υπουργεία, ΟΤΑ, υπηρεσίες και οργανισμούς του Δημοσίου. Όταν μας θέτουν σε δίλλημα «ή δεχόσαστε τα νέα οικον. μέτρα ή αλλιώς δεν θα υπάρχουν χρήματα για μισθούς και συντάξεις» μας εξαπατούν. Χρήματα για τους τοκογλύφους θέλουν…
Θα μας τρελάνουν στις περικοπές και στη λιτότητα χωρίς αποτέλεσμα. Γι’ αυτό οι αναλυτές της Moody’s
στην έκθεση τους αναφέρουν: «αν και η δημοσιονομική απειθαρχία αρχικά φαινόταν ότι είναι η βάση των προβλημάτων της Ελλάδας, η λιτότητα είναι αυτή που προκαλεί το μεγαλύτερο κακό, αυξάνοντας την ανεργία τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ισπανία. Και μάλιστα χωρίς αποτέλεσμα, καθώς, παρά τα μέτρα, οι πληρωμές τόκων και κεφαλαίου παραμένουν σε μη βιώσιμα επίπεδα»
Ο σοφός από τη βιωματική γνώση Μαχάτμα Γκάντι, συνόψισε τα “7 σφάλματα του κόσμου”, όπως δίνονται παρακάτω:
« Πλούτος δίχως μόχθο
Ηδονή δίχως συνείδηση
Γνώση δίχως χαρακτήρα
Εμπόριο δίχως ηθική
Επιστήμη δίχως ανθρωπιά
Λατρεία δίχως θυσία
Πολιτική δίχως αρχές »
Οι Ευρωπαίοι δαιμονοποίησαν την Ελλάδα, παρουσιάζοντας ότι το πρόβλημα της ευρωζώνης είναι η κρίση στην Ελλάδα. Το ζεύγος της παράνοιας Μερκοσαρκοζί, για να διασώσουν τις χώρες τους επέλεξαν τον αποδιοπομπαίο τράγο, την πατρίδα μας. Ο Γαλλογερμανικός άξονας με τα μέτρα που θέλει να επιβάλλει θυμίζει τις γάτες που σκεπάζουν τις ακαθαρσίες τους στην άμμο. Οι Γερμανοί βρήκαν την μεγάλη ευκαιρία να κατακτήσουν την Ελλάδα με τους οικονομικούς τους εκβιασμούς. Οι Αμερικάνοι να παίξουν τα παιγνίδια τους για τους ορυκτούς πόρους. Φυσικά πίσω από τις χώρες είναι τα μεγάλα εβραϊκά συμφέροντα. Αυτοί που ονειρεύονται και επιδιώκουν την παγκόσμια δικτατορία με τους λαούς υποτελείς και δούλους σε συνθήκες 21ου αιώνα (καιρός να ξεσκονίσουμε το βιβλίο η καλύβα του μπαρμπα-Θωμά).
Αυτό που μας θλίβει είναι ότι η πατρίδα μας σύρεται αμαχητί σ’ αυτό τον παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο (πού καιρός για ήρωες…). Ότι περισσεύουν οι δωσίλογοι και οι νενέκοι. Προδότες οι πολιτικοί. Σιωπή των αμνών από την πνευματική ηγεσία. Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, οι ακαδημαϊκοί αντί να ταράξουν τα νερά, «αγρόν ηγόρασαν»… Στο “μεγάλο δείπνο” με το ξερό ψωμί και τις λίγες ελιές που θέλει να τους καλέσει ο απλός λαός, που δοκιμάζεται και πονάει, αυτοί απαντούν όπως οι βιβλικοί καλεσμένοι της παραβολής ; «αγρόν ηγόρασα». Τα λόγια του Δημοσθένη: «Αισχρόν έστι σιγάν, της Ελλάδος πάσης αδικουμένης.» είναι, φαίνεται, μόνο για φιλολογικές αναλύσεις στα αμφιθέατρα των σχολών. Αυτό, που με συμπάθεια για τον ξεπεσμό τους, μπορούμε να πούμε, είναι: «Μπορείς εύκολα να συγχωρήσεις ένα παιδί που φοβάται το σκοτάδι, η πραγματική τραγωδία είναι όταν οι μεγάλοι φοβούνται το Φως»
Αδικία, φίλοι μου … Αδικία… Γι’ αυτό ας σταθούμε για λίγο στους στίχους του ποιήματος: “Η αδικία δεν σταματά με λόγια...” (δυστυχώς, δε βρήκα το όνομα του ποιητή):
« Διώξε τις σκέψεις που το γέλιο σου διώχνουν
και τον γαλάζιο ουρανό κάθε πρωί στα μάτια κοίτα.
Μην ξεχνάς το τίποτε είναι η αρχή των πάντων.
Ο ιστός της αράχνης που απλώνεται χιλιόμετρα…
για να κάνει ένα και μόνο δίχτυ.
Η κρυφή ματιά στο μέλλον
κατακρεουργεί το παρόν χαράσσοντας μέσα του…
νέες πορείες διαφορετικές.
Μικρές κλειστοφοβικές στοές διαφυγής.

Να ακούσεις τα βράδια τον αέρα να σε προσπερνά.
Έτσι όπως και ο χρόνος κάνει.
Να σκεφτείς κάθε που αναπνέεις ότι γιορτάζεις.
Μα μην φοβηθείς τις γιορτές να αφήσεις για μια ιδέα.
Μην διστάσεις ούτε στιγμή να αισθανθείς νέος.

Γιατί η γιορτή σου διαρκεί…
όσο το πέταγμα μιας πεταλούδας.
Η ευτυχία δεν είναι αποσμητικό…
να το φοράς πριν βγεις από το σπίτι.

Η επανάσταση δεν είναι λέξη καραμέλα…
να την πιπιλίζεις κάθε που ο λαιμός σου πονά.

Η αδικία δεν σταματά με λόγια
και η στιγμή που όλοι θέλουμε δεν θα έρθει ποτέ.
Εμείς πρέπει να πάμε σε αυτήν,
με νύχια και με δόντια.

Πρώτα θυμωμένοι, μετά σοβαροί και τέλος χαμογελώντας.»
Να γνωρίζουμε, όμως ότι: «Δεν μπορεί να σταθεί η εξουσία, όταν στηρίζεται στην αδικία, στην επιορκία και στην προδοσία.» (Δημοσθένης). Μετά το βαθύ σκοτάδι, πάντα προβάλλει ο ήλιος… Η ανθρωπότητα έχει γνωρίσει και στο παρελθόν παρόμοιες καταστάσεις. Ο λαός μας έχει ζήσει και χειρότερες περιόδους. Ίσως αυτή να ήταν η αναγκαία φωτιά για να φύγει η σκουριά που μαζεύτηκε στο έθνος μας. Η φωτιά όχι μόνο είναι καθαρτήρια, αλλά μαλακώνει το μέταλλο (της ψυχής) και το κάνει εύπλαστο για να του δώσουμε το κατάλληλο σχήμα (να απαλλαγεί η ψυχή από την έντονη υλική προσκόλληση και να ατενίσει την πνευματική της ατραπό).
Ένα να έχουμε κατά νου: «Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση γίνεται καθήκον!»…

Δεν υπάρχουν σχόλια: