Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Σύζυγος μεγαλογιατρού ...

“Ούτις”
Ήμουνα αραχτός στον καναπέ και χάζευα στο χαζοκούτι. Έβλεπα το τουρλουμπούκι, καρντάσια μου, που γίνεται στο “Κάτω Παρτάλι” και έπινα τον “ελληνικό” μου. Ελληνικό, ρε, όχι τούρκικο ή βυζαντινό. Άμα ήταν βυζαντινός θα είχε άρωμα από λιβάνι, κι αν ήταν τούρκικος θα σβούριζε σαν χανουμάκι που χορεύει το χορό της κοιλιάς. Ελληνικός, να πούμε. Τσιγάρο γιοκ, γιατίς δε γουστάρω να στηρίξω εγώ με τα πάφα- πούφα την οικονομία. Όποτε θέλουν οι μινάρες οι πολιτικοί να κάνουν τις αρπαχτές τους, βάζουν φόρο στα ποτά και στα καπνά. Καταντήσαμε να μας στοιχίζει στο κάπνισμα κάθε πούφ κι ευρώ.

Η συνέχεια >>> VagiaBlog…

Κι εκεί που απολάμβανα το καϊμακλίτικο καφεδάκι μου- κουπάτος “παπαγάλος” σε πράσινο φάκελο, περικαλώ, καθότι δεν είμαι και κανέρνα πιρπιτσόλι- ακούω, μωρέ καρντάσια μου, την αγριοφωνάρα της Αγλαΐας: «Να μου χαθείς, να χάνεσαι, ρε χαϊβάνι, που δεν έχεις καθόλου φαντασία. Ξεσκούριασε το μυαλουδάκι σου να στροφάρει λίγο. Πληρώσαμε, ρε άχρηστε, κουτουρού λεφτά στην εφορία. Βιζιτού έπρεπε να δηλώσω για να τα γλυτώσουμε τα ρημάδια.»! Έλα, Βαγγελίστρα μου, βιζιτού η Αγλαΐτσα μου. Αυτό, ρε π@ύστη μου, είναι από τα άγραφα. Όποιος αποφασίσει να πάει με την Αγλαΐα, θα τον γράψει η μυθολογία της επόμενης χιλιετίας. Θα λογίζεται σαν κατόρθωμα εφάμιλλο με τους άθλους του Ηρακλέους βεβαίως- βεβαίως. Γιατί το γυναικάκι μου είναι αντίγραφο της Γεωργίας Βασιλειάδου, και μάλιστα κακέκτυπο. Και μακάρι να είχε πάει η Αγλαΐτσα στην Αυστράλια, γιατί ξέμεινε στην Ελλάς και την πλερώνω εγώ, το άκακο ανθρωπάκι. Μου ‘χει ψήσει το ψάρι στα χείλη. Και τι ψάρι. Σπάρο που έκανε σουλάτσο στη Ραφήνα παρέα με την κυρία καβουρίνα. Και κλααάμαααα τα καβουράκια, παρντόν, η αφεντομουτσουνάρα μου. Γιατίς φτωχαδάκι εγώ και δεν με υπολήπτεται το γυναικάκι μου, καθότι αυτό είναι από σόι.
Να, πριν από ένα χρόνο κληρονόμησε και το θείο της το Βρασίδα, αδερφό του πατέρα της. Παντρεμένος, αλλά άκληρος ο θειούλης. Η θεία η Κούλα άφησε νωρίς αυτόν τον ψεύτη ντουνιά, οπότε ο θείος Βρασίδας ήταν και χήρος. Βιοτέχνης ο τυπάς με μπόλικο χρήμα ένεκα του ότι ήταν μόρτης κλέφτης της εφορίας και του δημοσίου. Χίλια έβγαζε, δέκα δήλωνε. Και γλετζές. Τι γλετζές, σκυλάς ήταν. Για να ξεχάσει τον πρόωρο χαμό της θείας. Είχε χάσει το λογαριασμό για το χρήμα που είχε ρίξει στα πόδια της Στανίση και της Άτζελας. Και γυναικάς. Τα μόνα θηλυκά που είχαν σωθεί από τη μουρνταριά του ήταν οι γάτες. Ένα πρωινό μας πήρε τηλέφωνο η προσφάτως σπιτωμένη Μπέμπα- έτσι φώναζε την νταρντανομπουτού του με τα μεγάλα μπαλκόνια- και μας ανάγγειλε ότι ο θείος δεν άντεξε στο αχαλίνωτο σεξ, και ξέμεινε πάνω στο καλύτερο. Οπότε μοναδική κληρονόμος σε όσα είχαν απομείνει από το γλετζέ σκορποχέρη θείο η Αγλαΐτσα μου. Ένα διώροφο στη Γλυφάδα και εκατό χιλιάρικα μετρητά. Πήδησα από τη χαρά μου- καθότι το άλλο το έχω ξεχάσει, ένεκα η κλιμακτήριος της Αγλαΐτσας. Αλλά στο κληρονομικό έπεσε και η εφορία, οπότε μείναμε με τον ένα όροφο και τα μισά μετρητά. Λες και έκλεβε ο θείος, ρε π@ύστη μου, για να τα μοιραστούμε με την εφορία. Το γυναικάκι μου φύσαγε σαν μπουρού από τσιμινιέρα του 1950. Δεν το χώνεψε ποτέ πως η εφορία μας έπιασε τον ποπό.
Μου ‘μεινε ο καφές στο λαρύγγι με την αγριοφωνάρα της γυναίκας μου. Ήταν και κουπάτος. «Ναι, ρε χλιμίτζουρα, βιζιτού έπρεπε να δήλωνα» είπε το στεφάνι μου και πρόφερε με έμφαση τη λέξη “βιζιτού”! «Άγιε μου Ονούφριε ερημίτη» σκέφτηκα, «τι δαίμονας την έπιασε; Πόσα χρόνια έχει να κοιταχτεί στον καθρέφτη; Αφού είναι απομίμηση γυναίκας..» Και πάνω που πήγα να γελάσω, πρόβαλε από την κουζίνα κρατώντας το τηγάνι. Στη θέα του τηγανιού κόπηκε με δίκοπο μαχαίρι το γέλιο. Τότε η Αγλαΐα μου είπε για τη γυναίκα του μεγαλογιατρού, που δήλωσε στην εφορία βιζιτού. Έλα μ..νί στον τόπο σου! Η κυρία από τα σαλόνια να σουλατσάρει στα αλώνια και να δηλώνει πως κάνει βίζιτες;
Θέλησα, ρε καρντάσια, να μάθω από πρώτο χέρι την είδηση. Και το ‘ψαξα. Η Αγλαΐτσα, το στεφάνι μου, είχε δίκιο. Ο ΒΗΜΑτοδότης έλεγε για τη γυναίκα του γυναικολόγου στην περιοχή των βορείων προαστίων, που βρέθηκαν στο λογαριασμό της 1,5 εκατομ. ευρώ, ενώ στη φορολογική της δήλωση είχε εμφανίσει μικροποσά. Όπως ήταν επόμενο, την κάλεσε το ΣΔΟΕ για να δώσει εξηγήσεις ή μάλλον για να δικαιολογήσει το ποσό που δεν είχε δηλώσει. Μπήκε στην εφορία, το λοιπόν, η κυράτσα με ύφος χιλίων καρδιναλίων, ντυμένη μοδάτα από μπουτίκ του Κολωνακίου, και κατευθύνθηκε στον έφορο. Όταν εκείνος τη ρώτησε από πού προήλθαν τα χρήματα, αυτή του απάντησε, κόβοντάς τον από την κορυφή μέχρι τα νύχια, σα να ψώνιζε πελάτη: «Από... βίζιτες, κύριε έφορε, από βίζιτες» και σηκώθηκε να φύγει... αφήνοντας σιδηρούν κιγκλίδωμα- επί το λαϊκότερον κάγκελο- τον έφορο.
Βιζιτού κατάντησε η μεγαλοκυρία, ρε τικιτάγκα μου. Αμάρτησε για τον σύζυγό της. Για να κρύψει τα αδήλωτα. Και βγήκαν να τη φάνε οι δημοσιογραφίσκοι της οκάς. «Το θράσος του φοροφυγά», είπαν. Τι λέτε, ρε μινάρες. Τον ηρωισμό, το θάρρος, το μεταφράσατε σε θράσος; Θα τολμούσε η έτσι σας να κάνει την π@υτάνα για την πάρτη σας;
Μέγα μυστήριον η γυνή, ρε καρντάσια. Μπορεί να γίνει ακόμη και π@υτάνα για το ρημάδι το χρήμα. Και να πουλάς το κορμί, μικρό το πρόβλημα. Να πουλάς , όμως, την υπόληψή σου και τη συνείδησή σου, εκεί είναι που πονάει την καημενούλα την κοινωνία. Τρανό παράδειγμα η γυναίκα του γιατρού βορίων προαστίων. Σύζυγος μεγαλογιατρού, επάγγελμα βιζιτού!
Από βίζιτες, που θα πει επισκέψεις, τα πήρε ο γιατρός, έτσι τα δήλωσε και το έτερον ήμισυ. Ο γυναικολόγος τα μάτσωνε εξετάζοντας αιδοία από πελάτισσες. Η γυναίκα δήλωσε πως παρείχε το αιδοίον της σε πελάτες. Επομένως, καμία διαφορά. Τα χρήματα είχαν σαν αντικείμενο το γυναικείο όργανο. Ο πουριτανός έφορος δεν το κατάλαβε. Μήπως ήταν φαλοκράτης; Πάντως η γυνή παρεξηγήθηκε. Δεν ήταν καθόλου προκλητική. Το cabrio, με το οποίο κυκλοφορεί στις πολυτελείς καφετέριες, είναι για να μη θεωρούν οι κυρίες της υψηλής κοινωνίας πως είναι του πεταμού και να δίνει με ούλο το θάρρος τις κάρτες του αντρού της για να έχει πελατεία. Η κυρία το παίζει όμορφα το ένα- δύο με τον αντρούλη της. Πάσα αυτή πελάτισσες στο γιατρό, πάσα τα χιλιάρικα που γίνονται εκατομμύρια ο γιατρός στο γυναικάκι του. Και περνάνε όμορφα με τα εκατομμυριάκια τους. Αμ πως!
Η κυράτσα το είχε καμάρι της να δηλώνει βιζιτού. Τι να την κάνει την αξιοπρέπεια και την τιμή. Η τιμή δε σου φέρνει ακριβά αυτοκίνητα και βίλες. Δε σου επιτρέπει να πιάνεις πρώτο τραπέζι πίστα στον Αντωνάκη τον Ρέμο και να τον εξαφανίζεις μέσα στο γαρύφαλλο. Ούτε να κάνεις τρέλες στις Σεϋχέλες. Δε σου δίνει τη δυνατότητα να φοράς τα ακριβότερα ρούχα κι ούτε να έχεις τα καλύτερα κοσμήματα. Δε πας για καφέ στο Παρίσι κι ούτε να δεις τον Ρονάλντο να κλωτσάει το τόπι στη Μαδρίτη. Με την αξιοπρέπεια ρίχνεις άγκυρα στα λίγα και γίνεσαι Τρίκαλο. Βίζιτες, το λοιπόν, και πάσης Ελλάδος. Εδώ ολόκληρος Χαρδούβελης ξέχασε να κάνει φορολογική δήλωση για δύο χρονιές κι έβγαλε στο νησάκι Τζέρσεϊ 500 χιλιάρικα και τον τιμήσαμε κάνοντάς τον υπουργό οικονομικών, και την κυράτσα που δήλωσε πως έκανε βίζιτες θα την κρεμάσουμε;
Για να δηλώσει βιζιτού, σημαίνει πως ήταν δηλωμένη π..τάνα. Και τα χρήματα τα είχε στην Ελλάδα. Τις αδήλωτες, που μας κυβερνούσαν τόσα χρόνια, και τις άλλες που τους προπαγάνδιζαν από τα ΜΜΕ, με τα κλεμμένα που τα έβγαζαν στο εξωτερικό, να φοβάσαι…

Δεν υπάρχουν σχόλια: