Μ ή δ ε ι α

[[ δαμ- ων ]]

2. ΑΙΗΤΗΣ

Ήταν γιος του Ήλιου και της Ωκεανίδας Πέρσης. Αδελφές του ήταν η μάγισσα Κίρκη, και η Πασιφάη, η γυναίκα του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, κι αδελφός του ο Αλωέας. Κάποιοι ιστορούν για μάνα του Αιήτη την Αντιόπη.

Ο Όμηρος στην Οδύσσεια αναφέρει το γεννεαλογικό δένδρο του Αιήτη περιγράφοντας την άφιξη του Οδυσσέα στο νησί της Κίρκης:

[[ Στης Αίας πάμε το νησί που κατοικούσε η Κίρκη,

θεά μεγάλη, φοβερή, που σα θνητή λαλούσε,

κι ήταν ομόσπλαχνη αδελφή του δολοπλέχτη Αιήτη.

Είχαν το θνητοφωτιστή πατέρα τους τον Ήλιο,

κι είχαν την Πέρση μάνα τους, του Ωκεανού την κόρη.]] (Όμηρος, “Οδύσσεια”, κ΄, 135- 139)

Τα ίδια μας αναφέρει και ο Ησίοδος:

[[ Στον Ήλιο τον ακάματο του Ωκεανού η κόρη η ξακουστή,

η Περσηίς, του γέννησε την Κίρκη και το βασιλιά Αιήτη.

Ο Αιήτης, ο γιος του Ήλιου, του φωτοδότη των θνητών,

την κόρη του Ωκεανού, του τέλειου ποταμού,

την Ιδυία με τα ωραία μάγουλα, παντρεύτηκε με των θεών τη βούληση.

Κι αυτή τη Μήδεια τού γέννησε με τους ωραίους αστραγάλους,

αφού νικήθηκε απ᾽ τον έρωτα χάρη στην Αφροδίτη τη χρυσή. ]] (Ησίοδος, Θεογονία, 956- 962)

Ο πατέρας τους Ήλιος σαν μεγάλωσαν οι γιοι του, τους μοίρασε το βασίλειό του. Στον Αλωέα έδωσε την Αρκαδία και στον Αιήτη την Κόρινθο, που εκείνα τα χρόνια Έφυρα την έλεγαν.

Η συνέχεια >>> VagiaBlog

Ο Αιήτης ήταν άνθρωπος ανήσυχος και δεν τον χωρούσε ο μικρός τόπος της Κορίνθου. Δεν ήθελε να κάτσει να γεράσει και να πεθάνει άπραγος στο βασίλειο που κληρονόμησε. Το σαράκι του εξερευνητή δεν το άφηνε σε ηρεμία. Μπορεί και να πήρε χρησμό να φύγει από την Κόρινθο για την μακρινή Κολχίδα, Θέλησε, λοιπόν, να πάει να αποικήσει προς τα μέρη της μακρινής Ανατολής, εκεί όπου ξεκινούσε κάθε πρωινό ο πατέρας του, ο Ήλιος πάνω στο λαμπρό άρμα του το μεγάλο ταξίδι του στο τοξοτό δρόμο πάνω στο γαλάζιο ουρανό, φέγγοντας στους θνητούς και δίνοντας ζωή σε καθετί που ζούσε πάνω στην παντοθρέφτα γη.

Έχοντας κατά νου πως μερικές φορές η τύχη παίζει παράξενα παιγνίδια στους ανθρώπους, για να εξασφαλίσει το μέλλον της οικογένειάς του, αν συναντούσε στη βαρβαρική γη αναποδιές, θέλησε να εξασφαλίσει το θρόνο του στην Κόρινθο. Διάλεξε για αντικαταστάτη του τον Βούνο, γιο του άλλου θεού, του φτεροπόδαρου Ερμή, και της Αλκιδάμειας. Αφού συμφώνησαν να παραδώσει τον θρόνο είτε στον ίδιο, αν γύριζε γρήγορα, ή σε κάποιο από τους απογόνους του, αν αυτός πέθαινε στη ξένη γη, ο Αιήτης σχεδίασε με κάθε λεπτομέρεια το μεγάλο ταξίδι. Πήρε την υπόσχεση από τον Βούνο πως αν επέστρεφε γρήγορα θα του ξανάδινε πάλι το σκήπτρο της βασιλείας. Κι αν ο ίδιος είχε φύγει για τον Κάτω Κόσμο, όποιος από τους διαδόχους καθόταν στο θρόνο της εξουσίας. Έτσι, ο Αιήτης αφού ρύθμισε όλες τις υποθέσεις του στην πατρίδα, την Κόρινθο, ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι με τους ανθρώπους του. Μετά από πολύ καιρό έφτασε στα πέρατα του κόσμου. Εκεί που τελείωνε ο Ωκεανός, στην πολύ μακρινή Αία, που την έλεγαν και Κοκχίδα. Στην αλαργινή αυτή χώρα, που βάρβαροι την κατοικούσαν, έγινε βασιλιάς.

Ήταν θέλημα των θεών να πάρει για γυναίκα του την Ειδυία, ή Ιδυία, μια από τις κόρες του Ωκεανού. Μαζί της απόχτησε δύο πανέμορφες κόρες, την Μήδεια, που ήταν πανέξυπνη και γνώριζε άριστα τη μαγεία και τη χρήση των γιατρικών και των βοτάνων, και την Χαλκιόπη. Η δεύτερη γυναίκα του, η Ευρυλύτη, του χάρισε τον μοναχογιό του, τον Άψυρτο.

Γρήγορα διαδόθηκε η φήμη στους ξένους πως στην Κολχίδα βασίλευε ένας φοβερός βασιλιάς. Ο Αιήτης έγινε σκληρός γιατί ο πατέρας του ο Ήλιος του έδωσε χρησμό πως θα γνώριζε το θάνατο από το χέρι κάποιου Αιολίδη (*1). Υπήρχε κι άλλος χρησμός- μπορεί να ήταν και προειδοποίηση του νεκρού Φρίξου σε όνειρο που είδε ο ρήγας Αιήτης- πως η εξουσία του, ακόμα και η ίδια του η ζωή, θα κρατούσε για όσο χρόνο ήταν στο άλσος του Άρη, κρεμασμένο πάνω στην ιερή βελανιδιά το χρυσόμαλλο δέρας. Αν τύχαινε κι ερχόταν από τα μακρινά ξένα κάποιος και έπαιρνε το χρυσόμαλλο δέρας, μαζί θα ερχόταν και το τέλος του Αιήτη.

Και ποιος δε θα ‘παιρνε με τέτοιο χρησμό τα μέτρα του; Έτσι, ο ξενοφερμένος ρήγας της Κολχίδας έσπειρε παντού τη φήμη πως όποιος ξένος πατούσε το πόδι του στη γη των Κόλχων, ήταν καταδικασμένος να βρει τον θάνατο.

--------------------------------------------

(*1) Αίολος: Ήταν γιος του Έλληνα και της Νύμφης Οθρηίδας. Επομένως υπήρξε εγγονός του Δευκαλίωνα και της Πύρρας. Αδελφοί του Αίολου ήσαν ο Δώρος και ο Ξούθος. Ο Αίολος βασίλεψε στη Θεσσαλία, που παλιά ονομαζόταν Αιολίδα. Το όνομα Θεσσαλία το απόκτησε αργότερα από τον Θεσσαλό, τον γιό του Ιάσονα και της Μήδειας. Ο Αίολος παντρεύτηκε την Εναρέτη, την κόρη του Δηίμαχου.