Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί…

[[ δαμ-ων ]]

Αυτές τις μέρες αποφεύγω να βλέπω τηλεόραση. Όποτε ακούω ειδήσεις ψυχοπλακώνομαι. Αισθάνομαι τόσο αδύναμος, τόσο ευάλωτος, τόσο εξαρτώμενος από τα διεθνή κέντρα, που αναρωτιέμαι: οι παππούδες μας στην κατοχή, πόσο διαφορετικά συναισθήματα είχαν;

Πριν από πέντε μήνες εκλέξαμε μια νέα κυβέρνηση για να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα ανακούφισης των μικρομεσαίων και των συνταξιούχων και για να βάλει τάξη στο άναρχο φορολογικό σύστημα. Το σύστημα που ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της άρχουσας τάξης, ώστε οι φτωχοί- οι πολλοί- να γίνονται φτωχότεροι για να μπορέσουν οι πλούσιοι- οι λίγοι- να γίνουν πλουσιότεροι. Εικονικές εταιρείες έδιναν την ευκαιρία της φοροφυγής ή της φοροαπαλλαγής σ’ εκείνους που είχαν και το πεπόνι κα το μαχαίρι δικά τους. Δεν περιμέναμε να μας φέρει η νέα κυβέρνηση τον παράδεισο, μα κι ούτε περνούσε από τη σκέψη μας η κόλαση αυτού του τριμήνου!

Καταιγισμός ειδήσεων που σε φέρνουν στα όρια της τρέλας: Η Ελλάδα στα πρόθυρα της πτώχευσης τη μια μέρα, η «Ελλάς εάλω» την άλλη, εκτόξευση των spreads σαν να ήσαν «Σπούτνικς», ψυχολογικά βασανιστήρια αλλά Γκουεντανάμο από την eurogroup, ναζιστική τρομοκρατία από την Μέρκελ, ο εφιάλτης σαν σε πυρηνικό όλεθρο από το ΔΝΤ.

Και οι Έλληνες αποδείχτηκαν τέρατα ψυχραιμίας: Ενώ τις άλλες φορές τρέχαμε στα σουπερμάρκετ και σηκώναμε από τα ράφια μέχρι και τις σκυλοτροφές, τώρα τρέξαμε στις τράπεζες για να βγάλουμε τις καταθέσεις μας για να τις κρύψουμε σε θυρίδες ή εν ανάγκη στα σεντούκια, και οι έχοντες και κατέχοντες σε τράπεζες του εξωτερικού.

Για τη διασπορά του πανικού πάντα υπάρχουν τα κατάλληλα παπαγαλάκια. Δασκαλεμένα από τα αφεντικά τους παίζουν τον καθοριστικό ρόλο τους και παπαγαλίζουν τις φράσεις που ωφελούν τα ανθελληνικά κέντρα. Από την εποχή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, ο Αμερικανοεβραίος εκλεκτός πολιτικός της Νέας Τάξης Χ. Κίσιγκερ είχε πει για το λαό μας: «Ο λαός των Ελλήνων είναι αναρχικός και δύσκολος να τιθασευτεί. Γι' αυτό πρέπει να τον χτυπήσουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ίσως αναγκασθεί να συμμορφωθεί. Εννοώ να πλήξουμε τη γλώσσα του, την θρησκεία του, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε την δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, ώστε να μην μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή την νευραλγική περιοχή στρατηγικής σημασίας για μας.» Και αυτό παρακολουθούμε να εξυφαίνεται από την μεταπολίτευση και μετά…

Η συνέχεια >>> εδώ…

Τούτες τις μέρες στα αυτιά μου αντηχεί το τραγούδι «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί» σε στίχους του Γιώργου Σκούρτη, μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου, που πρωτοτραγούδησε ο αξέχαστος Νίκος Ξυλούρης. Ας θυμηθούμε τους στίχους του και στη συνέχεια να προχωρήσουμε τον προβληματισμό μας:

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,

τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί,

κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές

την πρώτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,

αδέρφια πήραν οι οχτροί,

κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές

την άλλη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,

φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί,

κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά

την τρίτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,

σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί,

κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά

την άλλη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,

μοιράσαν δώρα οι οχτροί,

κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά

την πέμπτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,

κρατούσαν δίκιο οι οχτροί,

κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια

σαν κάθε μέρα.

Οι “οχτροί” πρώτα χτύπησαν τη γλώσσα μας και γενικότερα την Παιδεία. Είχαμε κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων, αλλαγή ορθογραφίας, αντικατάσταση κλασικών λέξεων και εκφράσεων από αγγλικές. Διδάσκονται πέντε ξένες γλώσσες στα σχολεία μας- τα αγγλικά υποχρεωτικά και επιλογή δεύτερης γλώσσας μεταξύ τεσσάρων άλλων γλωσσών, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που απαξιούν και οι ίδιοι οι υπουργοί παιδείας, με αποτέλεσμα οι μαθητές μας να μη μαθαίνουν ούτε την ελληνική. Η σημερινή υπουργός παιδείας- εκλεκτή της λέσχης Μπίλντεμπεργκ- πριν από μερικά χρόνια εισηγήθηκε να υιοθετήσουμε σαν δεύτερη μητρική μας γλώσσα την Αγγλική. Υποστηρίζει τόσο πολύ και εμπιστεύεται το δημόσιο σχολείο, ώστε έχει εγγράψει τον γιο της σε ιδιωτικό σχολείο. Έχει τόση εμπιστοσύνη στα ελληνικά Πανεπιστήμια, ώστε ο γιος της να είναι σε κλάδο του ιδιωτικού σχολείου, που δεν θα δώσει πανελλαδικές εξετάσεις για τα ΑΕΙ, αλλά θα φύγει κατευθείαν σε Πανεπιστήμιο του εξωτερικού, εκεί που σπουδάζει η ελίτ. Κι ενώ οι εξαγγελίες ήσαν πως δεν θα υπάρξουν περικοπές σε Παιδεία και Υγεία, η πρώτη δόση των παγίων λειτουργικών εξόδων των σχολείων- που δίνεται με αρκετή καθυστέρηση- είναι μειωμένη σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή κατά 65%, ενώ ο συμπαθής υπουργός Εργασίας κ. Ανδρέας Λοβέρδος γνώρισε στο πετσί του την ταλαιπωρία του ΕΣΥ. Αντί να μειωθούν οι μαθητές ανά δάσκαλο ή καθηγητή για καλύτερη διδασκαλία, θα στοιβάξουμε σε ακατάλληλες αίθουσες 30 μαθητές. Κι ενώ θα έπρεπε πρώτα να κατασκευαστούν οι αναγκαίες αίθουσες διδασκαλίας, με προδιαγραφές της τρίτης χιλιετίας που διανύουμε, σε αίθουσες που πέφτουν σοβάδες ή στάζουν τα ταβάνια θα στήσουμε διαδραστικούς πίνακες(!) γιατί κάποιοι εισαγωγείς πρέπει να γίνουν πλουσιότεροι. Αυτό που πρέπει να πληροφορηθούμε είναι σε ποιους τοίχους θα τους στήσουν, εκτός αν μαζί με τους πίνακες χορηγήσουν και αναρτηστικά συστήματα, γιατί οι τοίχοι των μισών σχολείων μας είναι σαθροί..

Πολιτικοί και πανεπιστημιακοί πούλησαν την ψυχή τους- την ελληνική ψυχή- ή την απόθεσαν σε βωμούς αλλότριων χορηγών. Δεν είπαν όπως ο νομπελίστας ποιητής μας Οδ. Ελύτης «μονάχη έγνοια η γλώσσα μου». Γιατί αυτήν του παρέδωσαν οι πρόγονοι κι αυτήν ατόφια πρέπει να την παραδώσει στους απόγονους:

Τη γλώσσα μού ‘δωσαν ελληνική•

το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου.

Εκεί σπάροι και πέρκες

ανεμόδαρτα ρήματα

ρεύματα πράσινα μες τα γαλάζια

όσα είδα στα σπλάχνα μου ν' ανάβουνε

σφουγγάρια, μέδουσες

με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων

όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη.

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου με τα πρώτα μαύρα ρίγη.

Εκεί ρόδια, κυδώνια

θεοί μελαχρινοί, θείοι και εξάδελφοι

το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια•

και πνοές από τη ρεματιά ευωδιάζοντας

λυγαριά και σχίνο

σπάρτο και πιπερόριζα

με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων,

ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι !

Εκεί δάφνες και βάγια

θυμιατό και λιβάνισμα

τις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλια.

Στο χώμα το στρωμένο με τ' αμπελομάντιλα

κνίσες, τσουγκρίσματα

και Χριστός Ανέστη

με τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων.

Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του ΥΜΝΟΥ.

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του Ύμνου ! ( Οδ. Ελύτης, “Το άξιον εστί”, Τα πάθη,Β’)

Και τώρα με τα κινητά τηλέφωνα και την επικοινωνία διαμέσου Η/Υ αντικαθιστούμε τα γράμματα του αλφαβήτου μας με τα Greeklish. Τινάζεται στον αέρα η ορθογραφία, χάνεται η ελληνική γραφή.

Η πρώτη εγκύκλιος της υπουργού Παιδείας αναφερόταν στην εξάλειψη της λέξης “Εθνικής” από τον τίτλο του υπουργείου της και η προσθήκη της έκφρασης “Δια βίου Μάθησης”, και για επιβεβαίωση αυτού “του δια βίου” περιέκοψε στο ελάχιστο τις μεταπτυχιακές σπουδές! Αν και υπουργός Παιδείας η κ. Διαμαντοπούλου δεν έχει διαβάσει τη ρήση του ποιητή μας Κωστή Παλαμά: «Ο Πατριωτισμός είναι έμφυτος, και εγώ είμαι εθνικιστής!» Ο πατριωτισμός είναι αποτυπωμένος στο DΝΑ του Έλληνα, από τη φύση του είναι πατριώτης, άρα και εθνικιστής ο πραγματικός Έλληνας. Διαφορετικά είναι κίβδηλος…

Το εκλεκτό και πειθήνιο όργανο του ανθέλληνα Τζώρτζ Σόρρος, η Θάλεια Δραγώνα, τοποθετήθηκε ως γενική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας χωρίς να διαθέτει πτυχίο ΑΕΙ, απλά έχει τελειώσει το Κολέγιο Deree ( στο οποίο καταφεύγουν όσοι αποτυγχάνουν στις εισαγωγικές εξετάσεις των ΑΕΙ). Η πικρόχολη γραμματέας, που απεχθάνεται όπως ο διάολος το λιβάνι τη λέξη “εθνικό”, με μεθόδους ανάλογες της Νατάσσας Μπεζεΐτη, της συζύγου του κουρασμένου από το πολύ πλέι στέισιον πρώην πρωθυπουργού- γόνου της οικογένεια Καραμανλή- που από νηπιαγωγός βρέθηκε στην ιατρική σχολή και πριν καν πάρει πτυχίο ιατρού να κάνει διδακτορικό(!!!)-επίτευγμα για το βιβλίο Γκίνες- η κ. Θάλεια, λοιπόν, βρέθηκε να έχει διδακτορικό δίπλωμα στην Ψυχολογία που πήρε από Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ (Αγγλία), χωρίς να έχει βασικό τίτλο σπουδών, με σκανδαλώδη απόφαση του εν πολλαίς αμαρτίαις ΔΙΚΑΤΣΑ. Η κ. Δραγώνα μας διδάσκει “Τι είναι Πατρίδα” σε ένα βιβλίο, όπου γράφει:

«Η Ελληνική Εθνική Ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή έντονου εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού»). Επίσης θα πρέπει να μαθαίνουμε πως είναι ρατσιστής « όποιος αποσιωπά την σημασία, την τεράστια δύναμη, την έκταση και το κύρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Επίσης, όποιος αρνείται τις τουρκικές επιρροές στον Νεοελληνικό μας Πολιτισμό (σελ. 81), κι όποιος ισχυρίζεται ότι ο τουρκικός πολιτισμός έχει επιδράσει αρνητικά στους Έλληνες». Ακόμα σύμφωνα με τη νέα Γραμματέα του Υπ. Παιδείας «Εθνικιστικές τάσεις κρύβει και η επιθυμία να διδάσκεται στη μέση εκπαίδευση η αρχαία Ελληνική Γλώσσα (σελ. 86), ενώ το να μιλάμε για απόλυτη ομοιογένεια του πληθυσμού της Ελλάδος και να αποσιωπούμε την ύπαρξη χιλιάδων Εβραίων στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις επί 450 χρόνια είναι καθαρός ρατσισμός! (σελ. 95)».

Τέτοιους “οχτρούς” έχουμε διασπαρμένους σε πολλές υπηρεσίες και υπουργεία, που ανοίγουν Κερκόπορτες, ή σαν τον Εφιάλτη οδηγούν από κρυφά μονοπάτια “Πέρσες” στα νώτα των Ελλήνων για λίγο χρυσάφι, για τριάκοντα αργύρια! Άνθρωποι που λατρεύουν τον Μαμωνά, προσφέρουν θυσία την Ελλάδα στον ανθελληνικό νέο-θεό Μολώχ.

Γι’ αυτόν τον θεό έγραψε ο Κωστής Παλαμάς:

Των Ελλήνων την πατρίδα

βάρβαροι την ατιμάζουν!

Όπου ανθοπετούσαν οι Έρωτες

παραδέρνει η νυχτερίδα.

Στη νυχτιά μας μιά πυγολαμπίδα,

των αρχαίων η μνήμη, ψευτοφέγγει

κ’ είναι μιά νυχτιά που δεν τη διώχνεις,

του παντοτινού μας ήλιου αχτίδα!

Και πατρίδα και ψυχή ρουφάν

βάρβαροι από βάθη και από ύψη.

Κι όταν, μ’ ένα τρίσβαθο ωχ!

των Ελλήνων θεέ, ρωτούμε σε:

«Είσ’ εσύ ο ξανθός Απόλλωνας;»

Αποκρίνεσαι: -«Είμ’ εγώ ο Μολώχ!»

Άλλος στόχος η ιστορία μας! Οι Μακεδόνες του Φίλιππου και του Μ. Αλέξανδρου θα σβήσουν για να μπορέσουν να υπάρξουν οι Σλάβοι της FYROM. Παραχάραξη της ιστορίας για καθαρά πολιτικούς λόγους. Οι ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι του εμπορίου, των ναρκωτικών και των πωλήσεων όπλων, για τους οποίους παίζονται γεωπολιτικά παιγνίδια με πιόνια τους λαούς, χαράσσονται πάνω στους καμωμένους με τις οπλές αλόγων και τα βήματα των αρχαίων φύλων ιστορικούς δρόμους. Τα άνομα συμφέροντα διεθνιστών ισοπεδώνουν τα ιστορικά μονοπάτια, που χαράχτηκαν βήμα- βήμα από ηρωικούς πατριώτες. Οι πολυεθνικοί καπιταλιστές σε ένα οικονομικό ιμπέριουμ ρίχνουν τα σύνορα, εξαλείφουν λαούς, για να μπορούν να τους απομυζούν.

Ένα σχέδιο ξεδιπλώνεται εδώ και καιρό κατά της Ελλάδας. Για χρόνια δεν ήταν φανερό στους πολλούς, παρά μόνο στους υποψιασμένους. Λίγοι αυτοί, μιλούσαν, αλλά ήσαν ωσάν βιβλικοί «φωνήν βοώντες εν τη ερήμω». Τώρα όμως όλα είναι ολοφάνερα. Οι “οχτροί” επιθυμούν το γενικό και ολοκληρωτικό ξεπούλημα της Ελλάδας. Πουλήστε τον ορυκτό σας πλούτο, πουλήστε τις φυσικές σας ομορφιές, τις παραλίες, τα βουνά και λαγκάδια, πουλήστε τα νησιά σας, πουλήστε ακόμη και τον Παρθενώνα! Μας εξωθούν να βάλουμε ένα μεγάλο πωλητήριο: « Πωλείται η Ελλάς », σε τιμή εξευτελιστική…

Δεν υπάρχουν φίλοι. Κι όσοι μας κάνουν τους φίλους, “οχτροί” είναι ντυμένοι φίλοι, όπως λέει ο Οδ. Ελύτης:

ΗΡΘΑΝ

ντυμένοι "φίλοι"

αμέτρητες φορές οι εχθροί μου

το παμπάλαιο χώμα πατώντας.

Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.

Έφεραν

το Σοφό, τον οικιστή και το Γεωμέτρη,

Βίβλους γραμμάτων και αριθμών,

την πάσα Υποταγή και Δύναμη,

το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.

Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.

Ούτε μέλισσα καν δε γελάστηκε το χρυσό ν' αρχινίσει παιχνίδι•

ούτε ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσει ποδιές.

Έστησαν και θεμελείωσαν

στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα

πύργους κραταιούς κι επαύλεις

ξύλα και άλλα πλεούμενα,

τους Νόμους, τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα,

στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.

Και το μέτρο δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.

Ούτε καν ένα χνάρι θεού στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε•

ούτε καν άνα βλέμμα ξωθιάς τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.

Έφτασαν

Ντυμένοι "φίλοι"

αμέτρητες φορές οι εχθροί μου,

τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.

Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε

παρά μόνο σίδερο και φωτιά.

Στ' ανοιχτά που καρτέρεγαν δάχτυλα

μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά

Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά. ( Οδ. Ελύτης, “Το άξιον εστί”, Οι ημιονηγοί, Ζ’ )

Ντυμένοι φίλοι οι Αμερικάνοι, που μας πιέζουν να αναγνωρίσουμε τα Σκόπια σαν Μακεδονία. Θα θυμηθούμε εδώ τα λόγια του ίδιου του πρώην Προέδρου των Σκοπίων κ. Γκλιγκόρωφ, ότι δηλαδή οι Σκοπιανοί είναι Σλαύοι , η εθνικότητά τους Σλαυική και η γλώσσα τους ένα μείγμα Σλαυικής και Βουλγαρικής διαλέκτου. Οι φιλόδοξοι ηγέτες του κρατιδίου, με τις πλάτες των ΗΠΑ και την χρηματοδότηση του Σόρρος, σπουδαγμένοι κατάλληλα σε Αμερικάνικα Πανεπιστήμια προπαρασκευής πολιτικών ηγετών για την προώθηση των σχεδίων της Νέας Τάξης, θεωρούν εαυτούς απογόνους του Μ. Αλέξανδρου και ονειρεύονται την Μακεδονία του Αιγαίου, με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη! Αναγνωρίζοντας η Ελλάδα το δικαίωμα στο κρατίδιο να χρησιμοποιεί διεθνώς την σύνθετη ονομασία «Βόρεια Μακεδονία», τους δίνουμε την ευκαιρία μελλοντικά να ζητήσουν την συνένωση με την «Νότια Μακεδονία» που βρίσκεται υπό ελληνική κατοχή! Έγιναν πολλά λάθη στο παρελθόν από υποταχτικούς πολιτικούς με μυωπική πολιτική όραση! Η αποδοχή του ονόματος «Βόρεια Μακεδονία» ισοδυναμεί με εκχώρηση ελληνικών εδαφών… και μόνο σε περιπέτειες μπορεί να μας οδηγήσει. Δημιουργείται με τη δική μας ανοχή ένα νεοταξικό προτεκτοράτο, έτοιμο να δώσει τα πάντα σε βάσεις και πολεμικές διευκολύνσεις, μαζί με το Κόσσοβο, στους ιμπεριαλιστές Αμερικάνους, δηλ. ουσιαστικά στις πολυεθνικές όπλων, πετρελαίου, φαρμάκων και μεταλλαγμένων τροφίμων που διευθύνουν οι Εβραίοι ( ο Σιωνισμός, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους!)

Καραδοκούν και οι Αλβανοί με το όνειρο της Μεγάλης Αλβανίας, θέτοντας θέμα Τσαμουριάς, δηλ. επέκταση των συνόρων τους μέχρι την Άρτα. Ο μυστικός στρατός UCK χρηματοδοτείται κι αυτός από τον Σόρρος (τυχαίο;).

Μα ο μεγαλύτερος κίνδυνος βρίσκεται στα ανατολικά μας σύνορα. Είναι το μόρφωμα που θαυμάζει η κ. Δραγώνα, ο νέο-οθωμανισμός. Συγκυριαρχία στο Αιγαίο, γκρίζες, δηλ. τουρκικές ζώνες, το νησιωτικό πλέγμα του Ανατ. Αιγαίου στο νέο οθωμανικό κράτος των σχεδίων Νταβούτογλου και χερσαία επέκταση μέχρι τον Στρυμόνα. Το πετρέλαιο του Αιγαίου, το πλούσιο σε ακριβά μέταλλα υπέδαφος της Θράκης και η γεωπολιτική στρατηγική σημασία των υπό αμφισβήτηση περιοχών στο νέο διαμορφούμενο χάρτη χωρών είναι τα κίνητρα των βλέψεων της Τουρκίας μαζί με τις φιλοδοξίες των πολιτικών και των στρατηγών που καλλιεργείται από τους υπερατλαντικούς κύκλους.

Οι απόγονοι του Αττίλα παραποιούν την ιστορία τους, αποκηρύσσοντας μετά βδελυγμίας την καταγωγή από τις στέπες της Μογγολίας και υιοθετούν την καταγωγή τους από τους Έλληνες αποίκους της Μ. Ασίας, δηλ. κάνουν ένα ιστορικό άλμα προς τα πίσω χιλιάδων ετών. Φτάνουν στο σημείο να παρουσιάζουν τον Όμηρο ως πρόγονό τους. Τώρα τι σχέση έχει η ομηρική γλώσσα με την τουρκική θα την ανακαλύψετε όταν βρείτε τη σχέση του φάντη με το ρετσινόλαδο!

Ντυμένοι φίλοι και οι εταίροι μας στην ΟΝΕ, μας κάνουν σκωτσέζικο ντουζ στην τραγική οικονομική κατάσταση που αντιμετωπίζουμε. Αντί να έρθουν αρωγοί, θέτοντας φυσικά τους περιοριστικούς τους όρους στους έχοντες τη νοοτροπία ξιπασμένου νεόπλουτου Έλληνες, μας ωθούν στα τάρταρα για να έρθουν να αγοράσουν όσο- όσο τη γη μας. Θα μπορούσαν να συμβάλλουν στη μείωση των εξόδων με μια πολύ απλή κίνηση. Να γίνει νόμος της Ε.Ε. πως τα σύνορα των χωρών της είναι σύνορα και της Ε.Ε. Κάθε εχθρική ενέργεια και επιβουλή κατά κράτους- μέλους, αποτελεί εχθρική πράξη κατά της Ε.Ε. και αντιμετωπίζεται από όλα τα κράτη. Θα σταματούσε αυτόματα η οικονομική αιμορραγία των εξοπλισμών. Μα, θα μου πείτε, τότε θα έχαναν η Γερμανία κυρίως και η Γαλλία τον καλύτερο ευρωπαίο πελάτη τους. Που αλλού θα μπορούσαν να πουλήσουν τα υποβρύχια που γέρνουν ή τα ξεπερασμένα επιχειρησιακά άρματα Leopard που μένουν στο δρόμο οι Γερμανοί; Πρόεδροι- καγκελάριοι- πρωθυπουργοί έχουν καταντήσει πλασιέ όπλων. Συμπαράσταση και αλληλεγγύη των λαών σημαίνει πως οι πολιτικοί ηγέτες των χωρών εργάζονται για τους λαούς τους. Η πείρα μας δείχνει πως αυτοί είναι εντολοδόχοι των συμφερόντων των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών και βασικά των εταιρειών όπλων.

Παρακολουθούμε εμετικά δημοσιεύματα από ακαλλιέργητα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, χωρίς ίχνος κουλτούρας, που θέλησαν να κυλήσουν στο επίπεδό τους τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, ο οποίος μπόλιασε με ανθρωπισμό την Ευρώπη. Οι αναίσχυντοι έφτασαν να μας υποδείξουν να πουλήσουμε ακόμη και τον Παρθενώνα! Πάνω από τον άνθρωπο, λοιπόν, οι τιμές των spreads, πάνω από την αξιοπρέπεια τα τραπεζικά επιτόκια! Ένας λαός στον οικονομικό Καιάδα για να χτυπήσει το δολάριο το ευρώ! Αν αυτή την εποχή δεν βασιλεύει ο Μαμωνάς, πότε βασίλευσε;

Οι ξένοι “οχτροί” βρήκαν εύκολα βοηθούς και στο εσωτερικό. Ορισμένοι Έλληνες, ουσιαστικά πράκτορες των ύποπτων διεθνών οργανώσεων, εργάζονται εδώ και πολύ καιρό συστηματικά. Έχουν διεισδύσει μέσα στους πλέον σημαντικούς και ευπαθείς τομείς της κοινωνικής μας ζωής, όπως η Παιδεία, η εξωτερική πολιτική, τα ΜΜΕ, καθώς και στους κομματικούς χώρους. Κατόρθωσαν να σταθεροποιήσουν ένα σημαντικό προγεφύρωμα με την οικονομική ενίσχυση των ξένων και στηριζόμενοι στην άγνοια των πολλών και στην αποσιώπηση εκ μέρους των οπορτουνιστών έχουν ήδη προξενήσει μεγάλες βλάβες στην παραδοσιακή συνοχή του λαού μας, τουλάχιστον ως προς τις παραδοσιακές του αξίες. Η άμβλυνση των ηθών και της αντίδρασης ανησυχητική. Την ίδια μέρα που ο πρωθυπουργός εξάγγειλε τα επώδυνα οικονομικά μέτρα για τα ελληνικά νοικοκυριά, οι Έλληνες έτρεχαν στα περίπτερα για να πάρουν το τσοντο-DVD της εθνικής μας πορνοστάρ. Η αποχαυνωμένη πολιτεία παρακολουθεί το ελληνικό κάμα-σούτρα χωρίς να αντιδράσει! Ανύπαρκτα τα υπουργεία Πολιτισμού, Δικαιοσύνης, Παιδείας και Οικονομικών, που το καθένα έπρεπε να επέμβει για δικό του σοβαρό θέμα! Κι αφού είναι ανίκανη η πολιτεία να προστατεύσει τα ήθη και τη νεολαία, τουλάχιστον ας έσπευδε να κατοχυρώσει διεθνώς το “σαμπανάτο” ως ελληνικό εφεύρημα.

Εδώ θα θυμίσω τον διαχρονικό λόγο του αττικού ρήτορα Ισοκράτη, που πριν από 2500 περίπου χρόνια είπε: « Η δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι καταχράστηκε το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία ». Έγινε στα χρόνια μας υπερκατάχρηση της ελευθερίας, η οποία κατέληξε σε αμάλγαμα οχλοκρατίας και ασυδοσίας. Η παρανομία από τους ισχυρούς θεωρείται δικαίωμα, ενώ η αυθάδεια και η αναίδεια προσόν. Τόσο χαμηλά φτάσαμε…

Η διάβρωση της ελληνικής κοινωνίας ξεκινάει από ψηλά. «Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι » λέει ο λαό μας. Πρωθυπουργός ήταν αυτός που επέτρεψε το λάδωμα και τον θυμόμαστε να κατέληξε σε θλιβερό κι ανήμπορο γεροντάκι για το οποίο έκαναν οι φίλοι έρανο για να μπορέσει να αγοράσει στη νόμιμη παλλακίδα του το περιβόητο “κωλόσπιτο”… Πρωθυπουργός επέτρεψε τη λεηλασία των απλών ανθρώπων από το χρηματιστήριο. Ο ίδιος μας οδήγησε στην οικονομική λαιμητόμο των Ολυμπιακών αγώνων. Πρωθυπουργός ήταν έτοιμος να παραχωρήσει άκριτα το όνομα Μακεδονία στους Σκοπιανούς λέγοντας πως σε δέκα χρόνια θα έχουμε ξεχάσει το θέμα και θεώρησε φυσιολογικό το γεγονός τα παιδιά του να παίρνουν δώρα από την Siemens. Πρωθυπουργός ήταν αυτός που από το γραφείο του δόθηκε η εντολή για την “Βατοπεδιάδα” και στη συνέχεια πήρε πάνω του την παρανομία, καλύπτοντας τους εμπλεκόμενους. Έτσι έγινε κανόνας το λάδωμα στις υπηρεσίες, το φακελάκι στους γιατρούς, η φοροκλοπή και η φοροδιαφυγή. Κι ο λαός παρακολουθούσε απαθής, νευριάζοντας όχι για τις παρανομίες, αλλά γιατί δεν μπορούσε να κάνει κι αυτός “αρπαχτές”! H μοιραία μέρα του αδειάσματος των ταμείων του κράτους θα ερχόταν αναπόφευκτα… Ήταν θέμα χρόνου…

Ο Κωστής Παλαμάς δίνει με στίχους την κατάσταση που επικρατούσε στη Βασιλεύουσα την εποχή της μεγάλης παρακμής:

Κι ήταν οι καιροί που η Πόλη

Πόρνη σε μετάνοιες ξενυχτούσε,

Και τα χέρια της δεμένα τα κρατούσε

Και καρτέραγ' ένα μακελάρη...

...Και καρτέραγε τον Τούρκο να την πάρη. ( Κ. Παλαμάς, “Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου” )

Παρόμοια ήταν και η κατάσταση των χρόνων που πέρασαν στην πατρίδα μας. Ο μακελάρης τώρα είναι πολλαπλός. Είναι οι μεγαλοκαρχαρίες- τράπεζες, το ΔΝΤ, το μεγάλο κεφάλαιο, οι γειτονικές χώρες…

Για τους αξιωματούχους όλων των βαθμίδων πριν την άλωση, λέει ο ποιητής:

Κ' οι προφήτες που θα προσκυνά,

Νάνοι και αρλεκίνοι

Και σοφοί του και κριτάδες

Του άδειου λόγου οι τροπαιούχοι,

Και διαφεντευτάδες

Κυβερνήτες του οι ευνούχοι. ( Κ.Π, όπως παραπάνω)

Και στη σημερινή εποχή συναντάμε τους ίδιους να μας διοικούν. Φυσικά με δικό μας φταίξιμο, γιατί εμείς τους εκλέγουμε… Αναπόφευκτα ήρθαν οι μαύρες μέρες, όπως και τότε, που περιγράφει με τους στίχους:

Να κι ο Τούρκος, να κι ο Φράγκος, να κι ο Σλάβος

...στη χυτή σου τη φωτιά, ω! τι μοίρα!

Μόνη σου θα πέσεις να καής,

Τρισαπελπισμένη της ζωής... (Κ.Π. όπως παραπάνω )

Μα και σ’ αυτό, το έσχατο σημείο που φτάσαμε, η ελπίδα παραμένει ακόμα στο πιθάρι της Πανδώρας. Ο ποιητής βάζει τον Προφήτη να δει διαισθητικά αυτό που είναι η πραγματική μοίρα της πατρίδας: πως η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει!

Έτσι, μετά από αυτήν την καταστροφή, την κατάρα και μέσα από την ζοφερότερη νύχτα, λέει στην Ψυχή της Ελλάδος πως όλα αυτά τα βάσανα και η παρακμή, που νους του ανθρώπου δεν μπορεί να χωρέσει, όλα αυτά δεν θα κρατήσουν για πάντα, αλλά…

...να ξημερώσει μιαν αυγή

και να σε καλέσει ο λυτρωμός

Ω Ψυχή παραδαρμένη από το κρίμα!

...Και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί

να κατρακυλήσεις πιο βαθιά

στου Κακού τη σκάλα-

για τ' ανέβασμα ξανά που σε καλεί

θα αιστανθείς να σου φυτρώσουν, ω χαρά!

Τα φτερά,

Τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα! (Κ.Π, όπως παραπάνω )

Τι κι αν μπήκαν, αν εμείς με την ανοχή μας αφήσαμε να μπουν “οχτροί” στην πόλη. Αρκεί το πάθημα να μες γενεί μάθημα. Είναι ευκαιρία να αλλάξουμε, οι περιστάσεις να μας κάνουν να αλλάξουμε. Ακούσαμε πολλά καμπανάκια. Μα δεν ακούσαμε τους ήχους γιατί ο υλισμός μας είχε φρακάρει τους ακουστικούς πόρους. Τώρα ακούμε τις κραυγές των ανθρώπων λόγω της ανεργίας, λόγω της φτώχειας, ακούμε τις κραυγές των απελπισμένων νέων. Και ξυπνήσαμε από τον λήθαργο….

Τώρα, απομένει μόνο με αποφασιστικότητα να πούμε:

Κι αν πέσαμε σε πέσιμο πρωτάκουστο

Και σε γκρεμό κατρακυλίσαμε

Που πιο βαθύ καμιά φυλή δεν είδε ως τώρα,

Είναι γιατί με των καιρών το πλήρωμα

Όμοια βαθύ έν' ανέβασμα μας μέλλεται

Προς ύψη ουρανοφόρα. (Κ.Π. όπως παραπάνω )