ΟΤΑ 2010

Καμούτσης Τάσος, Ιατρός

Η Δημοκρατία - μεταξύ άλλων – είτε ως πολιτικός όρος, είτε ως τρόπος ζωής επιβάλει εξ αρχής την ορθή και συχνή, έγκυρη και ειλικρινή ενημέρωση των πολιτών για θέματα που έχουν να κάνουν με την παρουσία τους στην Κοινωνία αλλά και καθορίζουν άμεσα την καθημερινότητά τους και την μελλοντική τους πορεία. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση ως ένας διαρκώς εξελισσόμενος θεσμός υπερασπίζεται τη Δημοκρατία σε Τοπικό επίπεδο άρα και την ενημέρωση, στήριξη και επίλυση των ουσιαστικών προβλημάτων των δημοτών.

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ο πολίτης παρατηρεί έναν σαφή παραγκωνισμό της άποψής τους πάνω σε τοπικά θέματα, καθώς ουδέποτε καλείτε να εκφράσει την γνώμη του, τόσο για τρέχοντα ζητήματα όσο και για σημαντικές αναδιαρθρώσεις που λαμβάνουν ή θα λάβουν χώρα και τον αφορούν στις Τοπικές Κοινωνίες και επηρεάζουν τον τρόπο ζωής τους.

H συνέχεια εδώ

Πολλοί από όσους ασχοληθήκαμε με τα κοινά, έχουμε προστάξει και προτάξει τον καθοριστικό και κυρίαρχο ρόλο του πολίτη τόσο ως μονάδα όσο και ως μέλος της κοινωνικής ομάδας και τον βάζουμε να συμμετάσχει (μάλλον ευφυολογώντας ή χαριτολογώντας) με την προεκλογική ορολογία που ορίζει το ... «πρώτα ο πολίτης».

Η Δημοτική αρχή με δεδομένο ότι αγγίζει αμεσότερα τον πολίτη ως άνθρωπο και η οποία επιθυμεί κοινωνική αποτελεσματικότητα στο έργο της, απαιτείται να εμφανίζει ισχυρή τοπική χρηματοοικονομική λογοδοσία, ώστε από την μια να μην δημιουργείτε δυσαναπλήρωτο κενό ανάμεσα στον πολίτη και τη δημοτική εξουσία και από την άλλη να αποτελέσει παράλληλα το έναυσμα για πιο δυναμική και ενεργητική συμμετοχή των πολιτών στην πορεία του τόπου και την ανάπτυξή του.

Ομολογούμε όλοι, αλλά δεν το πράττουμε, πως οι ΟΤΑ οφείλουν να έχουν πρώτη στην λίστα των επιλογών τους την διαφάνεια, τη νομιμότητα και εντιμότητα αυτών που διοικούν , να σέβονται απόλυτα τα όλων των ειδών δικαιώματα των πολιτών - δημοτών και να διαχειρίζονται ορθά τα δημόσια οικονομικά.

Αντί όμως για αυτό υπάρχει κατά γενική ομολογία ένα δυσμενές και νοσηρά διαμορφωμένο κλίμα το οποίο έρχονται να επιβεβαιώσουν επώνυμες και ανώνυμες καταγγελίες πολιτών ( εργοληπτών δημοσίων έργων, προμηθευτών, απλών δημοτών), αλλά και από τα αποτελέσματα των κατά καιρούς ερευνών και εκθέσεων ανεξάρτητων αρχών (επιθεωρητής και ελεγκτές της Δημόσιας Διοίκησης), για κακοδιαχείριση και διαφθορά σε αρκετούς δήμους. Για το Δημόσιο χρήμα που πολλάκις σπαταλάτε χωρίς σχεδιασμό, υποτυπώδη προγραμματισμό και για λόγους άσχετους με τις ανάγκες του δήμου και των δημοτών. Πόσο θλιβερό και συνάμα οδυνηρό είναι, το κύτταρο της Δημοκρατίας, η Τοπική Αυτοδιοίκηση να φιγουράρει στις πρώτες θέσεις στην λίστα διαφθοράς του επιθεωρητού Δημόσιας Διοίκησης.

Βασικός αρωγός που μας οδήγησε σε αυτή την άθλια κατάσταση ακούει στο όνομα ατιμωρησία. Μια παγιωμένη δυστυχώς κατάσταση, ένα σύγχρονο Ελληνικό φαινόμενο, που στο τέλος μας οδηγεί στην φαυλότητα. Αυτό έχει να κάνει με την καθεαυτή αξιοπιστία του θεσμού. Η κακοδιαχείριση και η διαφθορά είναι το ευαίσθητο κομμάτι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η Αχίλλειος πτέρνα του συστήματος. Αυτό είναι και το στοίχημα του 21ου αιώνα, που οφείλουν να κερδίσουν οι ΟΤΑ ως θεσμός και εκπρόσωποί των. Για να αλλάξουμε λοιπόν και να μην βουλιάξουμε οφείλουμε να κάνουμε τρόπο ζωής, τρόπο δράσης ειδικά οι αιρετοί, την διαφάνεια. Πλήρης ενημέρωση των πολιτών για κάθε απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου, ή των επιτροπών του, που αφορούν την Διοίκηση και την Διαχείριση των οικονομικών των ΟΤΑ. Οφείλουμε να προχωρήσουμε στην παραδειγματική τιμωρία όσων έσφαλαν ή δολίως διασπάθισαν τον «κοινό πλούτο». Να διασφαλίσουμε την συχνή λογοδοσία, για όλα, τον διοικητικό και οικονομικό έλεγχο από τα όργανα ανεξάρτητων αρχών των αιρετών και των υπηρεσιών τους. Με την δημοσίευση των φορολογικών δηλώσεων και των οικονομικών πράξεων των αιρετών και όσων παραγόντων (υπηρεσιακών και μη) διαχειρίζονται τα χρήματα του Δημότη.

Η νέα Διοικητική Μεταρρύθμιση της χώρας μας, ο Διοικητικός χάρτης ¨ Καλλικράτης¨ στοχεύει τουλάχιστον θεωρητικά στην δημιουργία ισχυρών και αποτελεσματικών ΟΤΑ. Δημιουργεί προσδοκίες για καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών στους πολίτες. Για να πραγματωθούν αυτές είναι άμεση ανάγκη να πλαισιωθεί η μεταρρύθμιση αυτή από ένα σύστημα λειτουργιών και διαδικασιών που ικανοποιούν τις ανάγκες των πολιτών στην διαχείριση της καθημερινότητας. Ταυτόχρονα οι έχοντες την εξουσία των ΟΤΑ οφείλουν να διαμορφώσουν ένα πλαίσιο συμμετοχής των πολιτών στη διαχείριση των τοπικών υποθέσεων, μια δυναμική εν τέλει ενεργοποίηση και σύμπραξη της κοινωνίας των πολιτών, αναβαθμίζοντας τον ρόλο των Δημοτών.

Καλούμαστε να υλοποιήσουμε αυτήν την μεταρρύθμιση εντός μιας κρίσιμης συγκυρίας που αφορά την βαθιά οικονομική κρίση αλλά και στην δύσκολα ανατρέψιμη και αντιστρέψιμη κρίση του πολιτικού συστήματος. Είναι κοινή απαίτηση και βούληση των πολιτών, η αναδιάταξη της σχέσης πολιτικών και κοινωνίας. Βασικός μοχλός για αυτό είναι η ανάληψη καταληκτικών δεσμεύσεων των πολιτικών ώστε να προτάξουν το ενδιαφέρον τους για τα προβλήματα, τις προτεραιότητες και τις προσδοκίες της κοινωνίας. Να εμπεδώσουν επιτέλους και να αποδεχθούν την ηθική στην πολιτική και κυρίως να αναδιατάξουν το πολιτικό σύστημα το οποίο θα στηρίζετε στις αρχές της συμμετοχικής δημοκρατίας, της διαφάνειας, της χρηστής διοίκησης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Βρισκόμενοι προ ολίγων μηνών από τις επερχόμενες εκλογές των αιρετών των ΟΤΑ, αναλογιζόμενοι τα κριτήρια των επιλογών μας (κοινωνική καταξίωση, η εμπειρία, η γνώση) πρέπει να προσθέσουμε πλέον ως βασικό και πρωταρχικό κριτήριο επιλογής την Πολιτική Ηθική.

Όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να καταστήσουμε για άλλη μια φορά την Λαϊκή Ετυμηγορία, τον Δικαστή που μοιράζει συγχωροχάρτια και απαλλακτικά σημειώματα, που θωρακίζει τους ¨εκτελεστές¨ της Κοινωνίας και του Λαού μας με περισσό θράσος και φαυλότητα. Βέβαια να μην παραγνωρίσουμε και να δεχθούμε πως ουκ ολίγες φορές οι αιρετοί καθίστανται ευάλωτοι σε άδικες κατηγορίες, προϊόν αθέμιτης διαμάχης για την καρέκλα, αλλά και εμπάθειας ορισμένων.

Όλα αυτά όμως λύονται με την συνλειτουργία αιρετών και πολιτών και την εφαρμογή της άμεσης δημοκρατίας.

Οφείλουμε να δούμε μέσω μιας σύγχρονης οπτικής γωνίας την προοδευτική αντίληψη των καταστάσεων, μακριά από τις φθαρμένες κομματικές ετικέτες, που θα μας οδηγήσει στην ανάδειξη των δημοκρατικών αρχών και αξιών και στην συνέχεια στην αξιολόγηση των ίδιων των αξίων. Να μπορέσουμε όχι μόνο να αρθρώσουμε σύγχρονο προγραμματικό πολιτικός λόγο με προσήλωση στην βιώσιμη ανάπτυξη, στην κοινωνική δικαιοσύνη, στην αλληλεγγύη, πολιτική ηθική και μετριοπαθές πολιτικό ήθος, εντιμότητα, διαφάνεια, ενθάρρυνση και επιδίωξη της συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών στη διοίκηση, αλλά και να πείσουμε πως κατέχουμε αυτά τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου αιρετού στον οποίο προσδοκά να εναποθέσει την πολιτική εντολή ο πολίτης και η κοινωνία και αποτελούμε εγγύηση για την εφαρμογή των. Έτσι λοιπόν και με αναφορά στην κρισιμότητα των στιγμών, η διαδικασία επιλογής των αιρετών, προτού φθάσει στο πεδίο της αποτελεσματικότητας, της γνώσης, της εμπειρίας και της διοικητικής ικανότητας πρέπει να εξαντλείται υποχρεωτικά στην αξιολόγηση της δημοκρατικής και πολιτικής ηθικής. Αυτό οφείλει να είναι κυρίαρχο, τόσο για τους πολίτες και την κοινωνία, όσο και τους πολιτικούς σχηματισμούς.