Αίσιμα και αδήριτα (ΚΑ΄)

Ούτις

● Τα δύο σαΐνια, οι Γιώργηδες

Αυτά τα παλικάρια της κυβέρνησης θα μας καραφλιάσουν εντελώς. Στο τέλος θα καταντήσουμε λαός φαλακρών, σε αντίθεση με τους προγόνους μας που ήθελαν τους “καρηκομόοντες” και δασύτριχους άντρες. Μετά από τα λεφτά, την αξιοπιστία και την αξιοπρέπεια ως λαός, θα χάσουμε και τα μαλλιά μας. Θυσία και αυτά στο βωμό του μνημονίου για να μη χάσουν οι τοκογλύφοι δανειστές μας το ζεστό χρήμα από τον κοπανιστό αέρα που μας δάνεισαν. «Βρισκόμαστε στη μέση του τούνελ. Κοιτώντας πίσω, αν και έχουμε κάνει πολλά, βλέπουμε μόνο ένα αχνό φως. Αχνό φως βλέπουμε αν κοιτάξουμε και μπροστά, πράγμα που σημαίνει ότι επιβάλλεται να κάνουμε ακόμη περισσότερα». Με αυτά τα λόγια την περασμένη Τετάρτη ο Γ. Παπακωνσταντίνου περιέγραψε στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ το αδιέξοδο της πολιτικής που έχει ακολουθήσει η κυβέρνηση. Αυτό το αχνό φως μόνο οι κυβερνώντες το βλέπουν. Δύο τινά μπορούν να συμβαίνουν: Ή ότι έχουν πολύ καιρό να επισκεφθούν τον οφθαλμίατρό τους που θα διαπιστώσει ιατρικά βλάβη στον αμφιβληστροειδή τους, ή ότι έχουμε το σύνδρομο της Ιωάννας της Λωραίνης με τα οράματά της! Αν το γυρίσουμε στο ελληνικό- το αφήσαμε δεύτερο γιατί οι δυο Παπα- τέτοιοι δεν πιστεύουν στην Ελλάδα- μάλλον ο διοπτροφόρος Γιωργάκης μάσησε πολλά φύλλα δάφνης και αντί να μαντέψει το μέλλον της οικονομίας μας, ζαλίστηκε και βλέπει ψευτοεικόνες με τούνελ που δεν οδηγούν πουθενά. Ο χαμηλόβαθμος πρώην υπάλληλος του ΟΟΣΑ, έχει μπερδέψει το τούνελ με τον λαβύρινθο. Τουλάχιστον ο λαβύρινθος είχε μια αρχιτεκτονική, σχεδιασμένος από τον μεγαλύτερο μηχανικό της προϊστορίας μας, τον μυθικό Δαίδαλο και απέβλεπε σαν κατοικία του Μινώταυρου και στη παγίδευση των εχθρών των Μινωιτών. Το τούνελ του Παπακωνσταντίνου είναι χαοτικό, σύμφωνα με τη θεωρία του χάους που επικαλέστηκε ο πολιτικός του προϊστάμενος και ύπατος αρμοστής του ΔΝΤ, Παπανδρέου, και έχει γίνει ο λαβύρινθος των Ελλήνων. Οι δύο Παπα- τέτοιοι έχουν αναλάβει τη μεγάλη αποστολή να αφαιμάξουν και να αφελληνίσουν τους πολίτες, που με χιλιάδες ψέματα και απατηλές υποσχέσεις τους εξέλεξαν.

Ο Γιώργης της Margaret Chant έχει χάσει την μπάλα εντελώς, και η κυβέρνησή του- ιδίως μετά το καπέλωμα από την τρόικα για το ξεπούλημα των 50 δις και το προσωπικό του άδειασμα από τον αφέντη Ντομινίκ Στρος Καν για το ΔΝΤ- έχει γίνει ο ορισμός του μπάχαλου και της θεωρίας του χάους με την “μπαχαλική” έννοια.

Η συνέχεια >>> εδώ …

Ο πρωθυπουργός- μαριονέτα της εβραϊκής παγκόσμιας μαφιόζικης δικτατορίας- που κατά κυνική ομολογία του ορατού σκέλους της Τζώρτζ Σόρρος βρίσκεται πίσω από το ντόμινο των “αυθόρμητων” λαϊκών εξεγέρσεων στις χώρες της Μεσογείου- στην ομιλία του προχθές στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ είπε: «Ο δρόμος είναι μακρύς αλλά η μόνη ελπίδα είναι να πάμε με σταθερό βήμα και να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας, η αλήθεια είναι οδηγός μας πάνω στην οποία θα χτίσουμε μία διαφορετική Ελλάδα». Φαίνεται ότι οι άνθρωποί του δεν του έχουν μιλήσει ακόμη ότι οι σκιτσογράφοι τον παρουσιάζουν σαν Πινόκιο με μύτη τρία μέτρα. Να προσέχει, λοιπόν, στις στροφές με τη μύτη του, γιατί θα βρει… Το προεκλογικό ψέμα ότι «λεφτά υπάρχουν» δεν το είπε ο Γιώργης, το είπε ο Φούφουτος. Το άλλο ψέμα ότι δεν πρόκειται να μπούμε στο ΔΝΤ, τη στιγμή που το ζητούσε από τον πρόεδρό του, δεν το είπε ο Γιώργης, το είπε ο Jeffrey Papandreou. Δεν έχει πρόβλημα κάθε τόσο που αμολάει κι ένα ψέμα ο Γιώργος- Jeffrey. Του δίνουν μπόλικα συγχωροχάρτια οι κολλητοί του, πότε ο μακαριότατος Ιερώνυμος και πότε ο παναγιότατος Βαρθολομαίος. Αν ζούσε και ο ΣΙΑ-κωβος θα του τα έδινε με το τσουβάλι…

Ερχόμαστε πάλι στην ομιλία του Γιωργάκη- ναι, του ελαχιστότατου πρωθυπουργού που βρέθηκε στο μέγαρο Μαξίμου από το 1974 και μετά, μικρότερος και από το παιδοβούβαλο- Κωστάκη, τον απόγονο της άλλης δυναστείας- όπου αναγνώρισε ότι η διαδρομή είναι δύσκολη, πονάει και έχει θυσίες. Ακόμη, δέχτηκε ότι υπάρχουν προβλήματα συντονισμού στην κυβέρνηση, τα οποία ωστόσο θεώρησε ότι προκύπτουν από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το πολιτικό σύστημα εδώ και πολλές δεκαετίες. Η διαδρομή στα βράχια, όπου έριξε το καράβι «ΕΛΛΑΣ» ο καπετάνιος, που μας υποσχέθηκε να μας οδηγήσει στην Ιθάκη, έχει θυσίες και πόνο μόνο για τους μικρομεσαίους και τους φτωχούς. Οι πλούσιοι, οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι, δηλαδή αυτοί που θα μπορούσαν να βοηθήσουν πραγματικά τη χώρα, βρήκαν την ευκαιρία και στραγγάλισαν τον απλό εργαζόμενο. Σε τίποτα δεν έχασαν. Κέρδισαν σε προνόμια, σε εργασιακές σχέσεις και σε χρήμα. Η κυβέρνηση τα παίρνει από τους φτωχούς και τα δίνει στους πλούσιους. Γίνονται οι φτωχοί λίπασμα για να θεριέψει το δέντρο των σύγχρονων κοτσαμπάσηδων.

«Δεν πορευόμαστε λανθασμένα», υποστήριξε ο πρωθυπουργός, «αλλά στην πορεία μας προς την αλλαγή και την ανόρθωση της χώρας αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, όμως παρά τις δυσκολίες θα τα καταφέρουμε και θα οδηγήσουμε τη χώρα σε έναν νέο προορισμό». Μου θυμίζει την ατάκα που είπε ο κωμικός Φράνκο: «Τσίτσο, το λιμάνι φεύγει» ή την ελληνική φράση: «έχετε γεια, γειτόνισσες, κι εγώ ψη(ω)λαρμενίζω». Το σίγουρο είναι πως οδηγούν τη χώρα σε έναν νέο προορισμό… Σε αυτό της υποτέλειας, της σύγχρονης σκλαβιάς, του ευτελισμού και της εθνικής ανυποληψίας!

Ο θίασος σκιών, που λέγεται κυβέρνηση, παίζει στο μπερντέ του ψεύδους το έργο της παγκόσμιας διακυβέρνησης, με καραγκιοζοπαίχτη τον Ντομινίκ Σρος Καν. Φτηνές χάρτινες φιγούρες στα χέρια της οικονομικής μαφίας που το μόνο της μέλημα είναι το μεγάλο κέρδος. Εμείς, τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού, του Θεού του δόγματος «κάψε με, αγά μου, να αγιάσω» είμαστε αναλώσιμα είδη. Ξύλα που θα καούμε για να πάει μπροστά η ατμομηχανή των πολυεθνικών, των τραπεζών, των εταιρειών όπλων, πετρελαίου και φαρμάκων, της σύγχρονης Σκύλας και Χάρυβδης.

Ακόμη και οι χάρτινες φιγούρες διαμαρτύρονται: «Πρόεδρε δεν πάει άλλο...» Οι περισσότεροι υπουργοί έχουν χάσει τον ρυθμό τους και μόλις δυο τρεις καταφέρνουν να ξεφύγουν από την κατηγορία της «λευκής απεργίας». Λευκή πετσέτα πέταξαν στην κυβέρνηση και ετοιμάζονται σαν τα ποντίκια να πηδήσουν από το καράβι που βουλιάζει. Αυτή είναι η αλήθεια, Γιώργη, και αυτοί που σου γράφουν τους λόγους και αναφέρουν για «πορεία μας προς την αλλαγή και την ανόρθωση της χώρας» και σε κάνουν να θαρρείς πως είσαι σωτήρας , είναι γλείφτες, ψεύτες υπηρέτες ενός ψεύτη- που στα ελληνικά blogs τον αποκαλούν Πινόκιο- πρωθυπουργού, ο οποίος επέλεξε αντί να γίνει ηγέτης, που θα μείνει στην ιστορία σαν ο πρωθυπουργός που έκοψε τον Γόρδιο δεσμό του φαύλου πολιτικού συστήματος, να μείνει σαν ο πρωθυπουργός του ξεπουλήματος του λαού του και της πατρίδας του πατέρα του.

Ο έτερος Γιώργης, ο υπουργός οικονομίας και διεθνούς σφαλιάρας, μίλησε για τον Τιτανικό- οικονομία. Όταν ρωτήθηκε στην αρχή της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ από τους δημοσιογράφους για την κατάσταση της Ελλάδας και τι μέτρα θα λάβει η κυβέρνηση, απάντησε: «η ελληνική οικονομία είναι ένας Τιτανικός και είναι δύσκολο να αντιστρέψουμε την πορεία του μέσα σε μια ημέρα». Μα καλά, δεν έχει διαβάσει την ιστορία του τραγικού υπερωκεάνιου; Δεν του έχει πει κανείς ότι στο τέλος ο Τιτανικός βούλιαξε παρασύροντας στο βυθό εκατοντάδες ανθρώπους; Έτσι και ο δικός μας Τιτανικός συμπαρασύρει στην άβυσσο της φτώχειας, της ανεργίας, της απελπισίας και της αβεβαιότητας τον ελληνικό λαό. Οι μόνοι που θα επιζήσουν στις λίγες βάρκες του πλοίου είναι οι “έχοντες και κατέχοντες”. Οι ανά τους αιώνες της ανθρώπινης ιστορίας συνήθως επιζώντες και ωφελημένοι στις μεγάλες κρίσεις και τους πολέμους. Γιατί και τώρα πόλεμο έχουμε. Πόλεμο οικονομικό με παράπλευρες απώλειες τους αδύναμους και απροστάτευτους εργαζόμενους. Εμείς βλέπουμε- και δε μας γελάνε ούτε τα μάτια μας, ούτε η διαίσθησή μας- ότι το πλοίο βουλιάζει αύτανδρο και ο καπετάνιος με τους ανώτερους αξιωματικούς του ετοιμάζονται να το εγκαταλείψουν.

Το ερώτημα είναι με ποιο τρόπο θα φύγουν. Ημέρα, νύχτα, με κανονική πτήση ή με έκτακτη και κρυφά; Και ξέρετε, Γιώργηδες, από τον τρόπο της φυγής σας θα καταλάβουμε τι ρόλο παίξατε. Αν ήσασταν απλά ανόητοι και άπειροι ή προδότες, συνεργοί στο ξεπούλημα.

Ο υπουργός οικονομικών, κάθε φορά που έρχεται σε επαφή με τους ευρωπαίους οικονομικούς παράγοντες και τους πιστωτές κατέχεται από το σύνδρομο του αδιάβαστου μαθητή. Τρέμει, είναι ωχρός και μετά βίας κρατάει τα “τσίσα” του. Είναι η υλοποίηση του “Διδυμότειχου μπλουζ” στην εκδοχή της αγχωμένης μα@ακίας. Η απειρία, η ετοιμότητα για παράδοση και το «Ναι σε όλα» είναι έκδηλη στο πρόσωπό του. Οι πιο καλοπροαίρετοι του αποδίδουν απειρία και άγχος στις συναντήσεις του για τα ελληνικά αιτήματα. Το σίγουρο είναι ότι αντιμετώπιζεται με μεγάλη επιφυλακτικότητα από τους Ευρωπαίους ομολόγους του για τους οποίους το πολιτικό και επιστημονικό “βιογραφικό” του δεν έχει καμιά ιδιαίτερη αξία. Σε αρκετές κλειστές ευρωπαϊκές συζητήσεις μάλιστα οι “συγκρίσεις” με όλους τους προκατόχους του, σε κύρος αλλά και σε ικανότητες, φαίνεται ότι είναι καταλυτικές εις βάρος του. Οι σχετικές πληροφορίες έχουν φτάσει και στον ίδιο και αυτό του προκαλεί μεγαλύτερο άγχος- δεν είναι μικρό, δα, πράγμα να σε αντιμετωπίζουν σαν κουμπούρα- με αποτέλεσμα να μεταβάλλεται σε «βασιλικότερο του βασιλέως» και επιρρεπή στον ενδοτισμό σε όσα του ζητήσουν.

Σε πρόσφατη δήλωσή του είπε: « στη μάχη του χρέους θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα όπλα μας». Το θέμα είναι ότι τα όπλα μας είναι άσφαιρα. Όπως το αμυντικό μας οπλοστάσιο ξέμεινε από ανταλλακτικά και σφαίρες ή οβίδες λόγω οικονομικών περικοπών, έτσι και το οικονομικό επιτελείο ξέμεινε από επιχειρήματα και διαπραγματευτική ισχύ. Στέρεψαν οι ιδέες, εξατμίστηκαν οι δικές μας προτάσεις. Περιπέσαμε στον απόλυτο ραγιαδισμό…

Εφαρμογή διαρθρωτικών αλλαγών και «θετικά σοκ» χρειάζεται η ελληνική οικονομία, ανέφερε ο υπουργός Οικονομικών σε συνέντευξή του στο “Βήμα της Κυριακής”. Ο υπουργός τόνισε ότι «θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα όπλα μας και θα πράξουμε ό,τι χρειαστεί για να αποδείξουμε πως μπορούμε να χειριστούμε το δημόσιο χρέος». Ως πρώτο “όπλο” ο υπουργός ανέφερε το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων 15 δισ. ευρώ, που στοχεύει στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων και είσοδο “ζεστού” χρήματος. Επιπλέον, οι διαρθρωτικές αλλαγές, στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου, στοχεύουν σε δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων σε ύψος 5% του ΑΕΠ μέχρι το τέλος του 2014, με δημοσιονομικό όφελος άνω των 20 δισ. ευρώ. Το κύριο βάρος στην αναδιάρθρωση θα αναλάβουν τα υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Παιδείας.

Αν καταλάβαμε καλά, επειδή δεν παράγουμε και επειδή είμαστε ανίκανοι να πάρουμε μέτρα αναπτυξιακά, θα ξεπουλήσουμε- «πάρε κόσμε, όλα στη φτήνια, τρελάθηκε το αφεντικό»- όσο- όσο. Καραδοκούν τα αρπαχτικά, ντόπια και ξένα, να αρπάξουν τα φιλέτα, π.χ. έκταση πρώην αεροδρομίου, νησιά, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ. Και, ποιος ξέρει- φτου, να ξορκίσουμε το κακό- μπορεί να φτάσουμε στο σημείο να πληρώνουμε ακόμη και το βρόχινο νερό, όπως κάνουν στην Αργεντινή- άλλη μια χώρα που γεύεται τα αγαθά του ΔΝΤ. Να προσέξουμε ότι τη νύφη θα πληρώσουν τα υπουργεία Εσωτερικών- καημένη αυτοδιοίκηση που θα διαλυθείς με τον “Καλλικράτη” και την έλλειψη πόρων- η Υγεία και η Παιδεία. Δηλαδή οι βασικότεροι τομείς θα γνωρίσουν τη λαίλαπα των δραστικών μειώσεων. Προφανώς το “σοκ” θα το υποστούν οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί, οι μικρομαγαζάτορες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, όλοι δηλαδή οι τρελοί δέχονται μοιρολατρικά ή από άγνοια και που νιώθουν στο πετσί τους να ΔΝΤ-ικά μέτρα και δεν αντιδρούν. «Μόνο προδότη δεν με είπαν επειδή συζήτησα με τον επικεφαλής του ΔΝΤ» είπε ο πρωθυπουργός- ανθύπατος Γιώργης σε μια αποστροφή του λόγου του στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ.

Γιώργη μου, κι αν δε σε είπαν, το εννοούσαν. Γιατί ακόμη κι αν δεν πρόδωσες στους ξένους τοκογλύφους τη χώρα από δόλο, αλλά την παγίδεψες από αφέλεια, απειρία, ανικανότητα ή αδυναμία να σπάσεις τον ιστό που έντεχνα είχαν στήσει, όφειλες να πεις στο λαό ξεκάθαρα την αλήθεια. Σίγουρα, όμως, πρόδωσες τις προσδοκίες όσων σε ψήφισαν. Πρόδωσες τις ιδέες του σοσιαλισμού και της δημοκρατίας. Έγραψες στα παλιά σου υποδήματα τη λαϊκή κυριαρχία.

Στο κόμμα των λαϊκών αγώνων μαζεύτηκαν πολλές κότες. Το πολύ το φαγοπότι- γιατί μαζί δεν τα φάγαμε, οι κοπρίτες είναι στη βουλή και στα πέριξ αυτής- βάρυναν τις λειράτες τετράπαχες κότες. Ξέχασαν να μιλούν, να φέρνουν αντιρρήσεις, να υπερασπίζονται το συμφέρον των εργαζομένων και τα εργατικά δικαιώματα, και μόνο κακαρίζουν όσα τους επιβάλει το προσωπικό τους συμφέρον. Ο κλάδος των πολιτικών είναι ο μόνος που δεν κινδυνεύει από μνημόνια και λιτότητες. Το πόσο ξεφτύλες είσαστε φάνηκε από την ατολμία να βάλετε κάποιον στη φυλακή. Η λαϊκή έκφραση «της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες» δεν μπορεί να ισχύει ια εσάς. Γιατί δεν υπάρχουν λεβέντες στο κτίριο της πλατείας Συντάγματος. Θέλετε και άλλη ξεφτύλα; Την πληροφορηθήκαμε αυτές τις μέρες: Το Επίδομα Κοινωνικής αλληλεγγύης, αυτό, που εισπράττουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι για να συμπληρώσουν την πενιχρή σύνταξή τους, δήλωσε ότι έλαβε το 2008 ο πρώην υπουργός και πρώην βουλευτής της ΝΔ Μιχάλης Λιάπης! Απίστευτη μεν ιστορία, αληθινή δε, σύμφωνα με τη φορολογική δήλωση, που υπέβαλλε ο Μιχαλάκης- για λύπηση είναι ο ντερζής- για το οικονομικό έτος 2009 στη ΔΟΥ Κηφισιάς, όπου αναφέρει ότι εισέπραξε «καθαρό ποσό επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης (ΕΚΑΣ) 6.434,49 ευρώ». Να σας πάρουμε όχι με τις πέτρες, αλλά με τις λεμονόκουπες και τις σάπιες ντομάτες πρέπει, πολλαπλέ μου- της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, του ΠΑΣΟΚ, της κυβέρνησης και σία…- πρόεδρε.

Γιώργηδες, σαΐνια μας, η Ελλάδα δεν χρειάζεται στο τιμόνι της, ούτε λογιστάκους, ούτε διαχειριστές, ούτε μεσάζοντες, ούτε ανθύπατους. Ικανούς πολιτικούς άνδρες χρειάζεται, που να αποβλέπουν προς το κοινό καλό και όχι μόνο στα κομματικά ή προσωπικά οφέλη Και τέτοιοι δεν είσαστε. Το μνημόνιο δεν ήταν λύση. Ήταν παγίδα. Δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της χώρας, αλλά τον δανειστών της. Όλο και περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι η Ελλάδα βρίσκεται σ’ ένα φαύλο κύκλο. Έχουν περάσει 16 μήνες διακυβέρνησης και τα πράγματα όχι μόνο δεν βελτιώνονται αλλά και χειροτερεύουν! Η κυβέρνηση βρίσκεται εγκλωβισμένη και επειδή δεν ξέρει τι να κάνει, έχει παραιτηθεί από κάθε πρωτοβουλία. Μοιρολατρικά, περιμένει να αποφασίσουν οι άλλοι για την τύχη μας. Και όταν αποφασίζουν τρίτοι για εσένα, το κάνουν με βάση τα δικά τους συμφέροντα και όχι τα δικά σου. Θέλετε να σας θυμίσω που μας φτάσατε; Τον Φλεβάρη του 2010, όταν τα επιτόκια του ελληνικού δανεισμού είχαν εκτοξευτεί στη στρατόσφαιρα, ο Αμιτ Σαρκάρ επικεφαλής ενός μεγάλου αμερικανικού επενδυτικού κεφαλαίου (Μarian) έκανε μια δήλωση αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο μας αντιμετωπίζουν οι… αγορές: «η δουλειά μας», είχε πει ο μεγαλοεπενδυτής (κερδοσκόπος ή τοκογλύφος αν προτιμάτε) , «είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους Έλληνες πολίτες. Δεν υπάρχει εξ άλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευθείς τον μαλάκα».

Το μεγάλο ερώτημα, που καλείται ο ιστορικός του μέλλοντος να διερευνήσει, είναι: Τόσο μεγάλοι μα@άκες ήσασταν ή τόσο κάνατε το μα@άκα για να παίξετε το παιγνίδι των αφεντικών σας στην πλάτη μας…!