Οι σύγχρονοι Ερυσίχθονες

[[ δαμ-ων ]]

Υπάρχει ένας αρχαίος μύθος, πολύ λίγο γνωστός, που ταιριάζει απόλυτα στην εποχή μας και φανερώνει τις ολέθριες συνέπειες της υπερτροφίας του “εγώ” μιας μικρής μερίδας άπληστων ανθρώπων. Είναι ο μύθος του Ερυσίχθονα.

Το όνομα του Ερυσίχθονα –ερυσίχθονας είναι αυτός που σχίζει, αυλακίζει τη γη - μπορεί και να σημαίνει εκείνον που προκαλεί πληγή στη γη. Αυτή την πληγή που δημιουργεί το αδυσώπητο “εγώ”, και στις μέρες μας έχει θεριέψει και νομιμοποιηθεί. Ατομισμός, υπερκαταναλωτισμός, ανταγωνισμός, παγκοσμιοποίηση της εξουσίας, οι οικονομικές και λογιστικές μονάδες να έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από τις ανθρώπινες μονάδες. Οι άνθρωποι να είναι σκέτα σκουπίδια μπροστά στα χωρίς λογική κέρδη. Αυτές είναι οι αξίες μας σήμερα, Αυτές προβάλλονται και επιβάλλονται από τα marketing, τα advertising, τα ΜΜΕ, την κάθε υπερδύναμη. Και υπερδυνάμεις σήμερα δεν είναι κάποια κράτη. Υπερδυνάμεις είναι οι τραπεζικοί οίκοι και οι οίκοι αξιολόγησης, δηλ. οίκοι που πουλάνε χαρτιά και παίρνουν αίμα. Σ’ αυτές σκοτωνόμαστε να ανταποκριθούμε και σαν τον Ερυσίχθονα τρώμε τις σάρκες μας και βλαστημάμε τη ζωή μας. Σήμερα θέλω να γράψω και να πετύχω να ξεφύγω από την μιζέρια και τον παραλογισμό των ημερών με τους αλλεπάλληλους εφιάλτες- με τελευταίο της πτώχευσης και της στάσης πληρωμών- δίνοντας ένα μήνυμα ελπίδας, χρησιμοποιώντας την μυθολογική γνώση.

Η συνέχεια >>> εδώ …

Η μυθολογία αναφέρει ότι κάθε βελανιδιά έχει τη δική της νύμφη που γεννιέται και πεθαίνει με το δέντρο της και την ονομάζανε Αμαδρυάδα. Επίσης στα βελανοδάση ζούσαν οι Δρυάδες. Η βελανιδιά αποτελούσε το ιερό δένδρο του Δία και το χαρακτηριστικό θρόϊσμα των φύλλων της μαζί με το νερό που έβγαινε από την κοιλότητα του δέντρου θεωρούνταν στη Δωδώνη έδινε χρησμό. Ο Λατίνος ποιητής Οβίδιος στο ποιητικό του έργο “Μεταμορφώσεις” γράφει για ένα μύθο σχετικό με την βλασφημία που ήταν η κοπή της βελανιδιάς για τους αρχαίους Έλληνες. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι ο Ερυσίχθονας ο Θεσσαλός από υπεροψία προς τους θεούς διέταξε να κόψουν μια ιερή βελανιδιά που ήταν αφιερωμένη στη θεά Δήμητρα Ο Ερυσίχθονας ήταν βασιλιάς στη Θεσσαλία. Ήταν μυθικός γιος του Μυρμιδόνα ή του Τρίοπα και εγγονός του θεού Ποσειδώνα. Είχε αποκτήσει μεγάλη φήμη, όχι για τα ηρωικά του κατορθώματα, ούτε για την καλοσύνη του, αλλά για τη σκληρότητα του, τον οξύθυμο χαρακτήρα του, και την πλεονεξία του.

Θέλοντας να χτίσει ένα μεγαλόπρεπο παλάτι αποφάσισε να κόψει ξύλα από ένα δάσος κοντά στο παλάτι του. Έτσι ο Ερυσίχθονας άρχισε να κόβει αλόγιστα τα δέντρα του δάσους. Οι υπήκοοι του έχοντας διαπιστώσει την κατάχρηση που έκανε εξαιτίας της πλεονεξίας του, προσπάθησαν να τον μεταπείσουν για την άσκοπη κοπή τόσων δένδρων, και του εξέφρασαν τους φόβους τους για το ενδεχόμενο να ξεσπούσε επάνω του η οργή της θεάς Δήμητρας. Ο Ερυσίχθονας όχι μόνο δεν έλαβε υπόψη του τις προειδοποιήσεις των ανδρών του, αλλά εκστόμισε σκληρά λόγια τόσο για τα δέντρα, όσο και για τις νύμφες Αμαδρυάδες που κατοικούσαν μέσα σ’ αυτά, αλλά και για την ίδια τη θεά της γεωργίας. Μια ημέρα πήρε μαζί του είκοσι δούλους του και πήγε στο άλσος που είχαν αφιερώσει οι Πελασγοί στη θεά Δήμητρα. Εκεί διέταξε τους δούλους να κόψουν τα δέντρα για να μπορέσει να χτίσει ένα δώμα στο οποίο θα γλεντούσε με τους φίλους του. Ανάμεσα στα άλλα δέντρα βρισκόταν και μία πανύψηλη βελανιδιά που ήταν το αγαπημένο δέντρο της Δήμητρας. Γύρω από τη βελανιδιά αυτή οι Δρυάδες Νύμφες έψελναν τα όμορφα τραγούδια τους και χόρευαν τους μαγικούς χορούς τους. Ο ασεβής Ερυσίχθονας δεν σταμάτησε το καταστρεπτικό του έργο ούτε μπροστά στο ιερό αυτό δέντρο. Με την πρώτη όμως τσεκουριά που του έδωσε παρουσιάσθηκε μπροστά του η ιέρεια της Δήμητρας Νικίππη, που δεν ήταν παρά η ίδια η θεά μεταμορφωμένη. Η ιέρεια προσπάθησε να σταματήσει το κόψιμο των δέντρων, αλλά ο Ερυσίχθονας την απείλησε με το τσεκούρι του. «Φύγε, μη σου μπήξω τούτο το τσεκούρι στο κορμί», της είπε ο ασεβής. Η θεά τότε πέταξε τη μεταμφίεση της ιέρειας και εμφανίσθηκε με όλη της τη θεϊκή μεγαλοπρέπεια. Οι δούλοι σκόρπισαν από δω και από κει, έτοιμοι να πεθάνουν από τον φόβο τους. Η Δήμητρα όμως τους λυπήθηκε και τους άφησε να φύγουν χωρίς να τους βλάψει, ενώ τον ασεβή Ερυσίχθονα τον τιμώρησε με ακράτητη πείνα. «Ναι λοιπόν, φτιάξε το δώμα, σκύλε, να τραπεζώνεις συχνά. Αφού αυτό είναι που επιθυμείς, από εδώ και πέρα συχνά πυκνά θα τρως!» Αυτά είπε η θεά, και μεγάλα βάσανα περίμεναν πια τον Ερυσίχθονα.

Η Δήμητρα πρόσταξε την θεά Πείνα να τον επισκεφτεί. Η Πείνα υπάκουσε αμέσως κάνοντας τον βασιλιά της Θεσσαλίας να πεινάει συνεχώς. Από τη στιγμή εκείνη ο Ερυσίχθων άρχισε να τρώει ό,τι έβρισκε μπροστά του. Αφού έφαγε ό,τι φαγώσιμο βρισκόταν στο σπίτι του και όλα του τα ζώα, άρχισε να γυρίζει στους δρόμους και να αρπάζει τις προσφορές από τους βωμούς. Ο Ερυσίχθονας άρχισε να υποφέρει καθώς έβλεπε ότι η πείνα του δε μπορούσε να κορεστεί με κανέναν τρόπο, καθώς όσο και αν έτρωγε άλλο τόσο επιθυμούσε να φάει. Οι δυστυχισμένοι οι γονείς του δεν ήξεραν πώς να τον βοηθήσουν. Ο πατέρας του κατέφυγε στον Ποσειδώνα, ο οποίος όμως ήταν εξίσου ανίκανος να θεραπεύσει τον εγγονό του από το κακό που τον βρήκε.

Στο μεταξύ ο Ερυσίχθονας βασανιζόταν όλο και περισσότερο από την πείνα. Σύντομα άρχισε να ξεπουλάει όλη του την περιουσία, για να μπορεί να έχει χρήματα ώστε να αγοράζει φαγητό. Στο τέλος αναγκάστηκε να πουλήσει το παλάτι του, τους δούλους του και την όμορφη μοναχοκόρη του Μήστρα για να αγοράσει τρόφιμα. Αλλά η Μήστρα, που ήταν μάγισσα, επέστρεψε στο σπίτι της και παρεκάλεσε και πάλι τον Ποσειδώνα. Ο θεός, μη μπορώντας να βοηθήσει τον Ερυσίχθονα, έδωσε στη Μήστρα την ικανότητα να μεταμορφώνεται σε διάφορα ζώα και να ξεφεύγει από τον πατέρα της. Μία εκδοχή αναφέρει ότι η Μήστρα, από δική της πρωτοβουλία, εκμεταλλεύθηκε το χάρισμα της μεταμορφώσεως για να πουλιέται ως δούλα συνεχώς και να βοηθά έτσι τον πατέρα της. Αλλά στο τέλος, ο Ερυσίχθονας, μη έχοντας να φάει τίποτα πια, άρχισε να τρώει το ίδιο του το κρέας μέχρι που πέθανε.

Σύγχρονος Ερυσίχθονας είναι η Νέα Τάξη (ή γενικεύοντας μπορούμε να πούμε ότι σαν την Λερναία Ύδρα ο σύγχρονος Ερυσίχθονας είναι πολυκέφαλος). Αυτή η αδηφάγος κάστα της οικονομικής ελίτ, που επιθυμεί να επιβάλλει την Παγκόσμια Διακυβέρνηση, να καταστήσει την ανθρωπότητα υποχείριό της και τον άνθρωπο άβουλο είλωτα. Βελανιδιές είναι τα κράτη και Αμαδρυάδες οι λαοί. Πρόθυμοι υπηρέτες του Ερυσίχθονα οι πολιτικοί ηγέτες των κρατών, γαλουχημένοι στα ειδικά κολλέγια και πανεπιστήμια να μη νιώθουν διόλου οίκτο για τους απλούς πολίτες, τους ξωμάχους, τους μεροκαματιάρηδες. Αυτοί είναι αναλώσιμοι. Τους χρησιμοποιούν οι πολιτικοί λέγοντας λόγια απατηλά για να αναρριχηθούν στην εξουσία και μετά τους πίνουν σαν βρικόλακες το αίμα για να ζήσουν αυτοί πλουσιοπάροχα, εντελώς αποκομμένοι από τα προβλήματα του όχλου.

Ένας πληρωμένος υπηρέτης του Ερυσίχθονα, που φρόντισε και μάζεψε αρκετούς ομόφρονες δούλους, πρόθυμους να υλοποιήσουν χωρίς λύπηση τα σχέδια του βασιλιά, για να χτίσει το νέο παγκοσμιοποιημένο παλάτι, απ’ όπου θα ασκεί την παγκόσμια Διακυβέρνηση, είναι ο απόγονος της δυναστείας και τρίτο κατά σειρά μέλος, ο Γιωργάκης, ο κατά την ομολογία του αδελφού του Νίκου, ακατάλληλος για πρωθυπουργός. Μας έταξε να μας οδηγήσει στη νέα Ιθάκη, αλλά λόγω ανικανότητας καταλήξαμε σε ένα θλιβερό ναυάγιο. Ενάμιση χρόνο παίρνουν μέτρα, κόβοντας μισθούς, συντάξεις, φάρμακα από ασθενείς, απολύοντας εργαζόμενους, βάζουν φόρους και πανωτόκια στα δάνεια, αλλά η τρύπα της ελληνικής οικονομίας είναι σαν το πιθάρι των Δαναΐδων. Θα απολύσουν 200 χιλιάδες εργαζόμενους από τον αμαρτωλό δημόσιο τομέα και διαφορά δε θα ‘χουμε. Και τον αμαρτωλό δημόσιο τομέα τον διόγκωσαν οι φαύλοι πολιτικοί. Δε φταίνε οι πολίτες για τα πελατειακά μαγαζιά που άνοιξαν οι ακριβοπληρωμένοι πολιτικοί της ρεμούλας και της μίζας, έστω κι αν οι χοντρόπετσοι νενέκοι τους αποκαλούν κοπρίτες.

Μας σφυροκοπούν με ειδήσεις και εφιαλτικά σενάρια. Αυτή είναι κρίσιμη βδομάδα. Εσπευσμένα τα μεγάλα αφεντικά από την άλλη μεριά του Ατλαντικού κάλεσαν τον συνπρωθυπουργεύοντα ευτραφή τσάρο της Οικονομίας. Ο ολίγιστος Γιωργάκης- που ήταν έτοιμος να λακίσει μόλις τον ζώσανε τα πολύ δύσκολα αλλά τον συγκράτησε η μάμυ Μάργκαρετ γιατί τα άλλα παιδιά της, ο Αντρίκος και ο Νικολάκης, δεν είχαν πάρει τα αναμενόμενα κέρδη από τον τζόγο πάνω στη πτώχευση της άμοιρης χώρας- ετοιμάζεται να κάνει περατζάδα από τα κράτη της Ε.Ε. για να διαλαλήσει το εμπόρευμα της δημόσιας περιουσίας.

Κορυφώνονται, λέει, οι διαβουλεύσεις για να αποφασιστεί το επίθετο που θα συνοδεύσει την ελληνική χρεοκοπία: Θα είναι «επιλεκτική» ή «απόλυτη» , «τακτική» ή «άτακτη»; Θα συνοδεύεται από κούρεμα με την ...ψιλή ή «λίγο στο πλάι»; Σε κάθε περίπτωση, όπως και να ονομαστεί, η οικονομία- και κυρίως οι εργαζόμενοι - της χώρας ζουν τις συνέπειες της χρεοκοπίας. Μια από αυτές τις συνέπειες, η σημαντικότερη ίσως, είναι η “μηχανή” που έχει στηθεί (και στελεχωθεί με εγχώριο επικεφαλής τον κύριο Μητρόπουλο) για το... κούρεμα της δημόσιας περιουσίας. Τι κούρεμα… Γιουσουρούμ έγινε η Ελλαδίτσα μας. Όλα στο σφυρί. Πάρτε πλούσιοι. Εμείς δε πουλάμε, χαρίζουμε. Χαρίζουμε αεροδρόμια, λιμάνια, τα ΕΛΤΑ, τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, την ΕΥΔΑΠ, τον ΟΛΘ, τον ΟΠΑΠ, τα νησιά, τη Λάρκο, τον ορυκτό μας πλούτο. Η κυβέρνηση (και η ΝΔ για να μην ξεχνιόμαστε) έχουν συμφωνήσει με την τρόικα που απαιτεί από την Ελλάδα να πωλήσει ακίνητη περιουσία και ποσοστά σε μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις, προκειμένου να αντλήσει 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015. Για σήμερα, Πέμπτη, έχει προγραμματιστεί να γίνει η έκτακτη σύνοδος κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες, η οποία θα αποφασίσει τι ακριβώς λύση θα επιλέξει για το δημόσιο χρέος της Ελλάδας και επομένως με τον τρόπο αυτό θα καθορίσει το μέλλον της χώρας μας για πολλά χρόνια, πιθανότατα για δεκαετίες. Η συγκατάβαση της Μέρκελ υποδηλώνει ότι η γερμανική κυβέρνηση έχει καταλήξει στο σχέδιο που θα επιβληθεί στην Ελλάδα. Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών έχει προσανατολιστεί στη λύση της επιλεκτικής χρεοκοπίας μέσω της χρηματοδότησης της κυβέρνησης Παπανδρέου από την ΕΕ (από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης) προκειμένου να αγοράσει ελληνικά ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά σε “σκοτωμένες” τιμές. Με έκπτωση δηλαδή που αρχικά θα κυμαίνεται γύρω στο 50%, καθώς τόσο πολύ έχουν υποτιμηθεί στις αγορές τα ελληνικά κρατικά ομόλογα. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι πολιτική βούληση να βοηθήσουν πραγματικά την Ελλάδα να ξεπεράσει τα προβλήματά της δεν έχουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των τραπεζών τους φροντίζουν πρωτίστως σε συνδυασμό με τα δικά τους στενά πολιτικά συμφέροντα, έχοντας μάλιστα καλλιεργήσει στους λαούς των χωρών τους μια έντονη εχθρότητα εναντίον των άλλων ευρωπαϊκών λαών, ιδίως αυτών που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, τους οποίους παρουσιάζουν ως τεμπέληδες, σπάταλους, παράσιτα που ζουν εις βάρος των άλλων. Στο πλαίσιο αυτό, οι ηγέτες “πολιτικοί νάνοι” που κυβερνούν σήμερα την Ευρώπη αναζητούν κατ’ ουσίαν γελοίες τεχνοκρατικές ρυθμίσεις που ναι μεν παρέχουν προσωρινές ανάσες για λίγους μήνες στην οικονομία, κατ’ ουδένα τρόπο όμως λύνουν τα προβλήματα - πόσο μάλλον σε πλαίσιο αλληλεγγύης. Ούτε που τους νοιάζει πόσο θα υποφέρουν οι Έλληνες, οι Πορτογάλοι, οι Ιρλανδοί, οι Ισπανοί, οι Ιταλοί. Ούτε που τους καίγεται καρφί για το ότι με την πολιτική που ακολουθούν ενσταλάζουν το μίσος στις καρδιές των ευρωπαϊκών λαών. Οι μισοί Ευρωπαίοι αρχίζουν να θεωρούν τους υπόλοιπους “δούλους” και οι τελευταίοι αρχίζουν να μισούν τους πρώτους ως “κατακτητές”.

Σήμερα, ημέρα Πέμπτη 21 Ιουλίου, θα μοιράσουν τα μερίδια της Ελλάδας. Αυτός είναι ο πραγματικός σκοπός της συνόδου. Σε εμάς απλώς θα πουν ότι η Ελλάδα σώθηκε. Η σωτηρία θα είναι αυτή που τους στοιχίζει λιγότερο: κάποια ψευτοαναδιάρθρωση του χρέους ως υπόσχεση. Κανέναν τους δεν συμφέρει η οριστική σωτηρία της Ελλάδας. Πρέπει πρώτα να εξυπηρετηθούν οι κερδοσκοπικές δουλοκατακτητικές ανάγκες τους. Σε εμάς απλώς θα πουν πως ανοίγει ο δρόμος για την σωτηρία της Ελλάδας… Στην πραγματικότητα θα παιχτεί ερήμην μας ή με την συναίνεσή μας ένα ακόμα μέρος του δράματος της σκλαβιάς μας. Ήρθε για την Ελλάδα, η ώρα του πλιάτσικου, απλά τσακώνονται πως, με ποια ανταλλάγματα ελληνικής δουλείας θα πείσουν τις ισχυρές πολυεθνικές τους να ανταλλάξουν κάποια ομόλογα, κάποια δάνεια . Τι μερίδιο θα δώσουν και σε ποιους. Είχαμε αυτές τις μέρες και την ύψιστη τιμή να μας επισκεφθεί η κυρία του πρώην πλανητάρχη. Η Χίλαρι Κλίντον, η εκπρόσωπος της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής κακουργίας, έσπευσε βιαστικά στη χώρα μας, φοβούμενη προφανώς τον παραζαλισμένο “υπάλληλό” της ΓΑΠ, μήπως τα κάνει θάλασσα κάτω από την πίεση της ΕΕ (Γερμανίας) και της φιλοευρωπαϊκής κυβερνητικής πτέρυγας (Βενιζέλος)… Έχουμε μπει στις πυρετώδεις διαδικασίες εκποίησης και ξεπουλήματος της Ελλάδας. Η κυβέρνηση των ανδρεικέλων κάνει ό,τι μπορεί για να επιταχυνθούν αυτές οι διαδικασίες… Ο ερχομός της Κλίντον, μετά βαΐων και κλάδων από τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ μας έδειξε πως είναι να γελά κανείς με τις δημοσιογραφικές πόρνες που εγκωμιάζουν ασύστολα τη θηριώδη αμερικανική μαφία που ήρθε με το χαμόγελο για να αρπάξει τα πετρέλαια του Αιγαίου και να κερδοσκοπήσει βάναυσα πάνω στην χρεοκοπία της Ελλάδας. Εδώ μαλώνουν τα ιμπεριαλιστικά βουβάλια και τα ΜΜΕ αγιοποιούν το πιο επικίνδυνο βουβάλι: τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Οι Αμερικανοί επιχειρούν να διασωθούν από τη δική τους κατάρρευση σε βάρος όλης της υφηλίου και ιδιαίτερα σε βάρος της ΕΕ, φορτώνοντας τα έξοδα της καπιταλιστικής κρίσης σε αυτήν. Τα ευρωπαϊκά ιμπεριαλιστικά βουβάλια, με προεξέχον τη Γερμανία, επιχειρούν να διασωθούν κερδοσκοπώντας πάνω στη χρεοκοπία των αδύνατων ευρωπαϊκών κρατών, δηλαδή και της χρεοκοπημένης, αντικειμενικά, Ελλάδας. Γι αυτό η Γερμανία δεν θέλει τον “ξαφνικό θάνατο” της Ελλάδας, δηλαδή την ακαριαία επίσημη πτώχευση, αλλά την “ελεγχόμενη” από τους μηχανισμούς της ΕΕ. Μέσα από αυτόν το μηχανισμό της “ελεγχόμενης πτώχευσης” οι ισχυροί της ΕΕ και ιδιαίτερα η Γερμανία θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος στην εκποίηση και το ξεπούλημα της χώρας μας… Εκφραστής αυτής της “ελεγχόμενης” διαδικασίας είναι ο τσάρος Βενιζέλος… Οι Αμερικανοί επιδιώκουν τον “ξαφνικό θάνατο” της Ελλάδας, αφού πρώτα θα έχουν βάλει στο χέρι τα πετρέλαια και ό,τι άλλο… Ο “ακαριαίος θάνατος”, δηλαδή η ξαφνική και ανεξέλεγκτη πτώχευση της χώρας μας διευκολύνει τα μέγιστα τους σχεδιασμούς του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Γι’ αυτό ήρθε η Κλίντον στην Ελλάδα: Να πάρει από τον αμερικανό υπάλληλο (ΓΑΠ) τα πετρέλαια και ό,τι άλλο και να επισπεύσει τον “ξαφνικό θάνατο”… Οι μέρες είναι πονηρές και γκαστρωμένες… Ανεμογκάστρι για τους Έλληνες πολίτες, με θρεφτάρια για τα ιμπεριαλιστικά βουβάλια και τους τραπεζίτες... Δε σας θυμίζουν τα παραπάνω το μύθο του Ερυσίχθονα; Δρυς, που τσεκουρεύετα, η Ελλάδα– ιερή, τολμάω να πω όταν αναθυμούμαι όσα πρόσφερε στην ανθρωπότητα πολιτιστικά και στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο- από το ασεβές οικονομικό συνδικάτο των εγκληματιών. Χτυπούν τον κορμό της και χύνεται το αίμα των πολιτών, που βρίσκονται στη χειρότερη περίοδο των τελευταίων 70 χρόνων. Για να φτιάξουν το τραπέζι της πλεονεξίας τους σκοτώνουν το λαό της. Βέβαια κόβουν κι άλλα δέντρα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ισπανία κ.λ.π. Και στο τέλος το δέντρο, η βελανιδιά μας, θα σωριαστεί άψυχο με μεγάλο γδούπο. Μπορεί και να παρασύρει κι άλλα δέντρα… Αλλά η αδηφαγία τους θα τους κάνει στο τέλος να φάνε τις σάρκες τους. Γιατί διαπράττουν ύβρη. Στην αρχαιότητα, οι πρόγονοί μας πίστευαν στη διαδοχή: ύβρις→άτη→νέμεσις→τίσις. Μπορούμε να πούμε ότι οι αρχαίοι πίστευαν πως μια “ύβρις” συνήθως προκαλούσε την επέμβαση των θεών, και κυρίως του Δία, που έστελνε στον υβριστή την “άτην”, δηλαδή το θόλωμα, την τύφλωση του νου- σ’ αυτό το στάδιο βρισκόμαστε τώρα. Αυτή με τη σειρά της οδηγούσε τον υβριστή σε νέες ύβρεις, ώσπου να διαπράξει μια πολύ μεγάλη α-νοησία, να υποπέσει σε ένα πολύ σοβαρό σφάλμα, το οποίο προκαλούσε την “νέμεσιν”, την οργή και εκδίκηση δηλαδή των θεών, που επέφερε την “τίσιν”, δηλ. την τιμωρία και τη συντριβή/καταστροφή του.

Συνέλληνες, « έστ’ ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται και ες αεί έσεται!» [Θα έρθει μέρα που ο Φοίβος (Απόλλωνας) θα επιστρέψει και θα μείνει για πάντα!] Ο Φοίβος συνδεόταν με το φως. Το σκοτάδι δεν μπορεί να είναι παντοτινό. Το φως θα επανέλθει και θα σκορπίσει το σκοτάδι της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Ο νόμος είναι αδυσώπητος. Όποτε διαπραχθεί ύβρις, ακολουθεί η νέμεσις και η τίσις. Και οι κοσμικοί νόμοι- κοσμικοί νόμοι είναι αυτοί που ρυθμίζουν τη λειτουργία του σύμπαντος, του κόσμου- είναι πάνω από τους νόμους που θεσπίζουν οι επικυρίαρχοι για τα άνομα συμφέροντά τους…