“Λόγος και σιγή” σε όσα συμβαίνουν…

[[ δαμ-ων ]]

Μερικά σκόρπια δημοσιεύματα των ημερών:

● Σε αδιέξοδο έφτασε μια μάνα στο Ηράκλειο της Κρήτης, επειδή είναι άνεργη, που δεν είχε τη δυνατότητα να φροντίσει το παιδί της ούτε για τα απαραίτητα. Έτσι, πήρε αγκαλιά το δυόμισι ετών παιδί

της και βούτηξε στη θάλασσα, με σκοπό να πνιγεί η ίδια και το παιδί.

● Αυξητική τάση των αυτοκτονιών παρατηρείται στην Ελλάδα, η οποία, σύμφωνα με τους ειδικούς, ταυτίζεται χρονικά με την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης. Η χώρα κατατάσσεται στην πρώτη θέση της λίστας με τις ευρωπαϊκές χώρες, που παρουσιάζουν αύξηση των αυτοκτονιών. Ειδικότερα, μόνο το πρώτο πεντάμηνο του 2011 καταγράφεται ποσοστό αύξηση που αγγίζει το 40%.

● Κρατώντας σφιχτά στην αγκαλιά της ένα μικρό αγοράκι, η νεαρή μητέρα μπήκε δειλά δειλά στο γραφείο της Εισαγγελίας Ανηλίκων της Αθήνας, χαμήλωσε το βλέμμα της στο πάτωμα και με φωνή που μόλις ακουγόταν είπε: ... «Kύριε εισαγγελέα, πάρτε το παιδί μου και βάλτε το σε ίδρυμα. Δεν έχω ούτε για το γάλα του!»

● Ακόμη πιο συγκλονιστική ήταν η ιστορία που διαδραματίστηκε στα γραφεία της Εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας με πρωταγωνιστές ένα ζευγάρι που διατηρούσε μικρή εμπορική επιχείρηση σε μια γειτονιά της Αθήνας. Τα χρέη έπνιξαν την επιχείρησή τους και οι επιταγές χωρίς κάλυψη οδήγησαν τους ιδιοκτήτες σε καταδικαστικές αποφάσεις χωρίς επιστροφή. Δύο νέους ανθρώπους με αξιοπρεπή εμφάνιση είχε ένα μεσημέρι απέναντί του ο εισαγγελέας ανηλίκων. «Πρόκειται να οδηγηθούμε στη φυλακή για χρέη» είπε η γυναίκα στον εισαγγελέα, ο οποίος στην αρχή σκέφτηκε ότι ίσως οι άνθρωποι απευθύνθηκαν σε λάθος γραφείο. Ομως το ζευγάρι ήταν θύμα της οικονομικής κρίσης που αναγκάστηκε να καταφύγει στην Εισαγγελία Ανηλίκων με αίτημα να μπουν σε ίδρυμα τα δύο ανήλικα παιδιά τους. «Για να επιζήσουν όσο θα βρισκόμαστε στη φυλακή!», είπαν.

● Η έκρηξη της φτώχειας αποτυπώνεται στα στοιχεία των κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου Αθηναίων αλλά και των μεγάλων δήμων της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Στην Αθήνα καθημερινά δίνονται 1.200 γεύματα με τη συνεργασία της Εκκλησίας και μοιράζονται άλλα 1.000 πακέτα. Περισσότερες από 200 οικογένειες καλύπτουν τις καθημερινές τους ανάγκες σε τρόφιμα από το κοινωνικό παντοπωλείο και άλλες τόσες δέχονται πακέτα με είδη πρώτης ανάγκης σε εβδομαδιαία βάση. Εκατοντάδες είναι και οι άνθρωποι που απευθύνονται περιστασιακά στις κοινωνικές υπηρεσίες, για να πάρουν μερικά πακέτα μακαρόνια και γάλα εβαπορέ.

● Οι δάσκαλοι βγαίνουν ζητιανιά για ένα πιάτο φαγητό για να ταΐσουν τα παιδιά στο σχολείο που πεινάνε, οι άνεργοι αυξάνονται και οι τυχεροί που έχουν ακόμη δουλειά παίρνουν αντίδωρο αντί μισθού και δεν προλαβαίνουν να πληρώσουν φόρους. Βιώνουμε τα μεγαλύτερα ποσοστά εξαθλίωσης, με περισσότερη φτώχεια και ανέχεια.

Κάθε μήνα προστίθενται 20.000 άνθρωποι στη μαύρη λίστα της ανεργίας!

Χιλιάδες άλλα δημοσιεύματα θα μπορούσαμε να παραθέσουμε αποτυπώνοντας την άθλια θέση στην οποία μας οδήγησαν οι έχοντας χάσει κάθε ίχνος ανθρωπιάς, ηθικής και συνείδησης πολιτικοί μας. Μπροστά σε όλα αυτά, εμείς οι πολίτες θα σιωπήσουμε ή θα μιλήσουμε. Λόγος ή σιγή;

Η συνέχεια >>> εδώ …

Θα ανατρέξουμε στο ποίημα “Λόγος και σιγή” του Αλεξανδρινού ποιητή Κων. Καβάφη:

«Aζά καν ελκαλάμ μιν φάντα, ασσουκούτ μιν ζαχάμπ»

«Είναι χρυσός η σιωπή και άργυρος ο λόγος.»

(Aραβική Παροιμία)

«Τίς βέβηλος προέφερε τοιαύτην βλασφημίαν;

τίς χαυνωθείς Aσιανός παραιτηθείς εις μοίραν

τυφλήν, βωβήν, τυφλός, βωβός; Ποίος οικτρός παράφρων

ξένος τη ανθρωπότητι, την αρετήν υβρίζων,

χίμαιραν είπε την ψυχήν, και άργυρον τον λόγον;

Το μόνον μας θεοπρεπές δώρημα, περιέχον

τα πάντα — ενθουσιασμόν, λύπην, χαράν, αγάπην•

εν τη ζωώδει φύσει μας ανθρώπινον το μόνον!

Συ όστις τον αποκαλείς άργυρον, δεν πιστεύεις

το μέλλον, λύον την σιγήν, μυστηριώδες ρήμα.

Συ εν σοφία δεν τρυφείς, πρόοδος δεν σε θέλγει•

με την αμάθειαν — χρυσήν σιγήν — ευχαριστείσαι.

Νοσείς. Είν’ η αναίσθητος σιγή βαρεία νόσος,

ενώ ο Λόγος ο θερμός, ο συμπαθής, υγεία.

Σκιά και νυξ είν’ η Σιγή• ο Λόγος, η ημέρα.

Ο Λόγος είν’ αλήθεια, ζωή, αθανασία.

Λαλήσωμεν, λαλήσωμεν — σιγή δεν μας αρμόζει

αφού εις το ομοίωμα επλάσθημεν του Λόγου.

Λαλήσωμεν, λαλήσωμεν — αφού λαλεί εντός μας

η θεία σκέψις, της ψυχής άυλος ομιλία.»

Μπορείς να σιγήσεις όταν διαβάζεις ότι 117 κοπρίτες πρώην και συνταξιούχοι βουλευτές ζητούν με αγωγές αναδρομικά εκατοντάδες χιλιάδων ευρώ; Επί παραδείγματι, βουλευτής με υπηρεσία 37 μηνών διεκδικεί διαφορές βουλευτικής αποζημίωσης 240.196 συν τους τόκους. Πάντως, σχεδόν όλοι όσοι προσέφυγαν ζητούν παράλληλα και χρηματική ικανοποίηση 10.000 ευρώ για ηθική βλάβη λόγω της μη αναπροσαρμογής των αποδοχών τους. Τη στιγμή που ο δουλευτής μιας ολόκληρης ζωής παίρνει σύνταξη 300 ή 600 ευρώ, ο τεμπέλης του καφενείου της βουλής παίρνει σύνταξη μόνο με μια τετραετία! Αν αυτό δεν είναι πρόκληση, τότε τι είναι; Και ζητάει από πάνω αναδρομικά! Οι κλέφτες, τα λαμόγια, που έπρεπε να είχαν γεμίσει τις φυλακές, προκαλούν τον συνταξιούχο, ή τον άνεργο που ψάχνει τα σάπια στις λαϊκές αγορές ή τους σκουπιδοτενεκέδες. Προκαλούν αυτούς που με υπομονή και σκυφτό το κεφάλι από ντροπή για τα καμώματα της μοίρας περιμένουν στην ουρά για ένα πιάτο φαγητό στα δημοτικά συσσίτια.

Μπορείς να σιγήσεις όταν ο υπουργός οικονομίας και χαρατσίων εξαγγέλλει νέα μέτρα οικονομικής αφαίμαξης, πριν καν περάσουμε το σοκ των μειώσεων μισθών με το νέο μισθολόγιο και την άρση των ορίων αφορολόγητου; Μπορείς να σιωπήσεις όταν η τρόικα ωθεί χιλιάδες οικογενειάρχες στην ανεργία και νοικοκυριά στην πείνα; Όταν θα πουλήσουμε το σπίτι μας- το μοναδικό όνειρο του κάθε Έλληνα να έχει ένα κεραμίδι για να βάλει το κεφάλι του- για να πληρώνουμε το μόνιμο χαράτσι, που θα επιβάλλουν οι δολοφόνοι των λαών της Ε.Ε;

Έχεις το δικαίωμα να σιγήσεις όταν ο συνταγματολόγος, που έγινε υπουργός οικονομίας, παραδέχεται ότι οι θυσίες δύο χρόνων πήγαν χαμένες και ότι τα επόμενα τριάντα χρόνια θα είμαστε είλωτες; «Είμαι εξουθενωμένος, μένω εδώ από εθνικό καθήκον... Δυστυχώς όλες οι θεμελιώδεις μακροοικονομικές και δημοσιονομικές προγνώσεις του αρχικού προγράμματος του μνημονίου δεν επιβεβαιώθηκαν. Δεν επιβεβαιώθηκαν οι προγνώσεις για το μέγεθος της ύφεσης, δεν επιβεβαιώθηκαν οι προγνώσεις για τον χρόνο επανόδου στις διεθνείς αγορές, δεν επιβεβαιώθηκαν οι προγνώσεις σε σχέση με τη δημοσιονομική προσαρμογή γιατί δημοσιονομική προσαρμογή υπό συνθήκες διογκούμενης και σωρευμένης ύφεσης και με αυξημένο κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους δεν μπορείς να πετύχεις εύκολα.», μας είπε προχθές ο επίδοξος διάδοχος Βενιζέλος του ποντικιού ΓΑΠ που λάκισε από την πλήρως αποτυχημένη κυβέρνηση, αφού με τίποτα δε σώζεται το καράβι ΕΛΛΑΣ, που με πρόσω ολοταχώς έριξε στο παγόβουνο του ΔΝΤ.

Πλήρης αποτυχία των πολιτικών και οικονομικών εφαρμογών. Ένα φαινομενικά αποτυχημένο πείραμα! Αποτυχημένο για τις προσδοκίες της μεσαίας και μικρομεσαίας τάξης, που αφανίστηκε. Μα, πλήρως πετυχημένο για τους δολοφόνους των λαών, που για την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας διακυβέρνησης πειραματίστηκαν την διαχείριση της αντίδρασης και την εκτόνωση της οργής αυτών που πουλιούνται στα σκλαβοπάζαρα των οικονομικών οίκων. Εμείς γινήκαμε τα βατραχάκια, που έριξαν στη χύτρα με το νερό και σιγά- σιγά το θέρμαιναν. Συνηθίσαμε τα βαθμιαία αυξανόμενα σε βάρος μας φορομπηχτικά μέτρα, ώστε δεν αντιδρούμε.

Και κανένας δεν έχει την ευθιξία να παραιτηθεί, να αφήσει άλλους, πιθανόν πιο άξιους, μήπως και μπορέσουμε στο παρά ένα να σωθούμε.

…. Είναι χρυσός η σιωπή...

Ποιος βέβηλος μπορεί να εκστομίσει τέτοια βλαστήμια; Ποιος παράφρων έχει το δικαίωμα να μας συμβουλεύει να σιωπήσουμε, εμείς οι αμνοί, οι αίροντες τις αμαρτίες των λαμογιών και των κλεφτών; Ποιος χαύνος από τη χλιδή των κλοπιμαίων και το στόμωμα από τις μίζες έχει το θράσος να σιωπήσουμε μπροστά στον αρμαγεδδώνα κατά του λαού μας και της πατρίδας μας;

Όχι, δεν μας αρμόζει η σιωπή, όπως θέλουν να την επιβάλλουν οι νεοκατακτητές. Γιατί είναι σιωπή νεκρών, σιωπή τάφου. Βαριά ακούγονται οι στίχοι του Σολωμού:

« Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει.

λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.

Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει

στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει.

"Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ' έχω 'γώ στο χέρι;

Οπού συ μου 'γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει".»

Η σιωπή αρμόζει στους κρετίνους της πολιτικής, στους αποτυχημένους και χαμερπείς υπουργούς, τους εξουθενωμένους, όπως ομολογεί ο Μπένι Βενιζέλος, ο εμπνευστής του χαρατσιού, συνδέοντας το κοινωνικό αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας (ΔΕΗ) με το απεχθέστερο φορομπηχτικό μέτρο μετά την απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό.

Ο Ν. Καζαντζάκης παρουσιάζει τη σιγή όχι σαν σφάλισμα του στόματος μπροστά στα δεινά και την απελπισία, αλλά σαν άσκηση του ανθρώπου, που πολύ πάλεψε και έφτασε στο τέρμα του κοπιαστικού αγώνα του. Η σιγή γι’ αυτόν δεν είναι έκφραση απελπισίας. Είναι έκφραση τελείωσης! Γράφει:

«Ο ανώτατος αυτός βαθμός της άσκησης λέγεται: Σιγή. Όχι γιατί το περιεχόμενο είναι η ακρότατη άφραστη απελπισία… Σιγή θα πει: Καθένας, αφού τελέψει τη θητεία του σε όλους τους άθλους, φτάνει πια στην ανώτατη κορφή της προσπάθειας- πέρα από κάθε άθλο, δεν αγωνίζεται, δε φωνάζει• ωριμάζει αλάκερος σιωπηλά, ακατάλυτα, αιώνια, με το Σύμπαντο. Αρμοδέθηκε πιά, σοφίλιασε με την Άβυσσο, όπως ο σπόρος του αντρός με το σπλάχνο της γυναίκας.»

Κι αφού δεν μπορούμε να φτάσουμε αυτή την ανώτατη σιγή, τον πραγματικό χρυσό για την ψυχή μας…, θα γυρίσουμε στο ποίημα του Κ. Καβάφη: «Λαλήσωμεν, λαλήσωμεν, σιγή δε μας αρμόζει…», μας λέει. Λόγος, λοιπόν…

«Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ήν ο Λόγος»: έτσι αρχίζει το ευαγγέλιό του ο Ιωάννης. Και εμείς, αφού πλαστήκαμε ως ομοίωμα του Λόγου, έχουμε καθήκον να εκφραζόμαστε με το λόγο. Να μη σιωπούμε!

Αν ο κόσμος μπορεί να σταματήσει να καταρρέει, αν έχει τη δυνατότητα να γίνει καλύτερος, μπορεί να γίνει μόνο με το λόγο. Με την καταγγελία όσων υποβαθμίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, με τη φανέρωση όλων των υποχθόνιων σχεδίων που μας φέρνουν στην κατάσταση των υποζυγίων. Με την πρόταση όσων μπορούν να δώσουν ελπίδα και προοπτική, να σταματήσουν την κατακόρυφη πτώση της πατρίδας μας και του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της.

Ο λόγος είναι δημιουργικός. Τα ιερά βιβλία μας αναφέρουν ότι δια του λόγου δημιουργήθηκε το σύμπαν: «και είπεν ο Θεός• γενηθήτω φως• και εγένετο φως.» Με τον λόγο, λοιπόν, θα διαλυθεί το ζοφερό σκοτάδι. Με τον λόγο θα στηρίξουμε ό ένας τον άλλον, θα παρηγορηθούμε, θα εγκαρδιωθούμε και θα ξαναελπίσουμε σε καλύτερες μέρες. Και αν κάποιος ρωτήσει: «Και τι βγαίνει σήμερα αν μιλάει κανείς και αν αγωνίζεται;» θα σας θυμίσω αυτό που είπε ο Καζαντζάκης: «Να μιλάς ακόμα και στην έρημο, έστω και αν δεν σ’ ακούει κανένας». Ακόμα κι αν πιστεύεις πως είσαι «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», έστω κι αν φτάσεις στο έσχατο σημείο απόγνωσης, όπου θα αναγκαστείς να πεις: «ηλί, ηλί, λαμά σαβαχθανί»! Γιατί γύρω εξυφαίνεται μια παγκόσμια συνομωσία κατά της ανθρωπότητας, κατά της ανθρώπινης υπόστασης. Και έχεις χρέος να μιλήσεις. Να μη σιωπήσεις, όπως έκανε ο Καραμανλής ο νεώτερος μπροστά στο φόβο του θανάτου. Αν μιλούσε όταν έκαιγαν την Ελλάδα, αν μιλούσε και φανέρωνε τους νταβατζήδες, τα λαμόγια και τους τοκογλύφους, αν έλεγε την αλήθεια πριν τις εκλογές και δε φρόντιζε να πηδήσει από το καράβι που βούλιαζε, ίσως τώρα η χώρα να ήταν σε καλύτερη θέση. Να μην είχε υποταγεί στους οικονομικούς κατακτητές. Λιποτάκτησε, όμως, κιότεψε, κι αντί να κερδίσει μια σελίδα στην ιστορία μας, το μόνο που θα κερδίσει τελικά είναι μια μαρμαρένια ταφόπλακα που θα σκεπάσει το θλιβερό κουφάρι του.

Όποιος θέλει να λέγεται άνθρωπος κι όχι ανθρωπάριο, πρέπει να λέει, όπως ο Καζαντζάκης: «Είμαι ένα πλάσμα εφήμερο, αδύναμο, καμωμένο από λάσπη κι ονείρατα. Μα μέσα μου νογώ να στροβιλίζουνται όλες οι δυνάμεις του Σύμπαντου.» Κι αυτές οι δυνάμεις του σύμπαντος να τον στροβιλίζουν πάνω από τη λάσπη και να τον αποκολλάνε από το χώμα, από το χωμάτινο σαρκίο του. Να του θυμίζουν ότι το όνομα άνθρωπος, ακόμα κι αν δεν προέρχεται από το «άνω θρώσκω», , σίγουρα συνδέεται μ’ αυτό. Και ο άνθρωπος είναι εραστής της αλήθειας. «Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» μας παραγγέλνει ο μέγας Διδάσκαλος. Οι ψεύτες δεν ανήκουν στο ανθρώπινο βασίλειο. Απλά έχουν προσωπίδα ανθρώπου. Επομένως οι πολιτικοί, που βασίζουν την πολιτική τους επιβίωση στα ψέματα, είναι τέρατα με μάσκα ανθρώπου. Όλοι οι υπουργοί της διετίας ΠΑΣΟΚ- συγκυβέρνησης Παπαδήμου είναι αιμοβόρα θηρία με ανθρώπινη προσωπίδα. Μεθούν από τη μυρωδιά του αίματος των μεροκαματιάρηδων, των μισθωτών και των συνταξιούχων. Ηδονίζονται με την μέχρι αυτοκτονίας απόγνωση των απλών ανθρώπων.

Καταστράφηκε η Ελληνική Οικονομία, ισοπεδώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά, η ανεργία βρίσκεται σε άνοδο με ιλιγγιώδη ταχύτητα, οι νεκροί από αυτοκτονίες αυξάνονται όπως συμβαίνει όπου πηγαίνει το ΔΝΤ, η Παιδεία, η Υγεία, το Κοινωνικό κράτος… όλα έχουν καταστραφεί προκειμένου να εφαρμοστεί το μεγαλεπήβολο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας. Προφανώς, με στοιχειώδεις γνώσεις απλής αριθμητικής φαινόταν από την αρχή πως αυτό το «σχέδιο» το μόνο που δεν μπορούσε να πραγματοποιήσει ήταν το να σώσει την Ελλάδα και τους Έλληνες από την καταστροφή. Αλλά ήταν το παραμύθι για να αποκοιμίσουν τον αφελή και ευκολόπιστο πολίτη.

Το σχέδιο είχε εκπονηθεί για να σώσει τους τοκογλύφους, τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεπενδυτές που θα αγόραζαν τα ασημικά της χώρας σε εξευτελιστικές τιμές, τα γκόλντεν μπόυς που πιστά υπηρέτησαν τα μεγάλα αφεντικά της παγκόσμιας καμόρα με τα ονόματα “τριμερής”, “λέσχη Μπίλντερμπεργκ”.

Έγιναν, και συνεχίζουν να γίνονται, αίσχη από τους 300 καλοπληρωμένους δολοφόνους την ελληνικής βουλής κατά του Συντάγματος και κατά των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών, προκειμένου δείξουν οι πολιτικοί πως είναι πειθήνια όργανα στα σχέδια της μαφίας, που αποτελούν οι ύαινες των οικονομικών οίκων και οι τραπεζίτες. Το σύστημα της διεθνούς οικονομικής καμόρα τους αλυσόδεσε με μίζες και “δώρα” και τους χρησιμοποιεί πλέον σαν μαριονέτες. Θύμα η πατρίδα μας για να σωθούν όχι οι λαοί της Ευρώπης, αλλά όσοι διορίζονται από το παγκόσμιο κατεστημένο για να εξασφαλίσουν τα υπερκέρδη τους οι αιμοδιψείς τρισεκατομμυριούχοι. Χωρίς αιδώ η ευρωβουλευτής του ΛΑΟΣ Νίκη Τζαβέλα είπε προ ημερών:

«Τουλάχιστον η Ελλάδα αν καεί, να καεί για να υπάρξει μία συνοχή, και μία πραγματικά ενωμένη Ευρώπη»! Διάσωση των δολοφόνων των λαών, λοιπόν, με κατασυκοφαντημένες μάγισσες που οδηγούνται στο καθαρτήριο πυρ, όπως στην εποχή της ιεράς εξέτασης, τους Έλληνες!

Οι διασώστες μας, οι σωτήρες μας, αυτοί που μας ξανα-δανείζουν σήμερα για να μας πάρουν τα πάντα αύριο- άρχισαν τις γνωστές τους απειλές για την 7η δόση, ώστε να υποκύψουμε χωρίς διαπραγμάτευση- αποφάσισαν πως δεν τους αρκεί να κερδοσκοπήσουν από την ηλιθιότητα των πολιτικών της χώρας και εις βάρος του Ελληνικού λαού. Σκέφτηκαν πως ακόμη και ο θάνατος Ελλήνων πολιτών, λόγω των κυβερνητικών μέτρων που παίρνονται κατά διαταγή των δανειστών - τοκογλύφων, μπορεί να τους δώσει κέρδη! Αύξηση θανάτων που θα προκύψει από την οικονομική πολιτική των υποταγμένων ελλήνων κυβερνώντων της κυβέρνησης Παπαδήμου, των δουλικών των funds, οι οποίοι φροντίζουν να πραγματώσουν κάθε όνειρο κερδοσκοπίας των ανθρωποφάγων οικονομικών τρομοκρατών. Οι οικονομικοί δολοφόνοι έχουν και τους εκτελεστές τους. Οι πολιτικοί μας ανέλαβαν την “βρώμικη” δουλειά. «Όταν η συμφορά συμφέρει λογάριαζέ την για πόρνη.» έγραψε ο Ελύτης. Οι σωματικά και ψυχικά πόρνοι των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, των δύο δωσίλογων πρωθυπουργών στους οποίους δεν ρέει ο ιχώρ του Έλληνα, βάλθηκαν να αντικαταστήσουν τις Ουκρανέζες με Ελληνίδες. Τους Αλβανούς με Ελληνόπουλα.

Δεν κατέχομαι από αντιπολιτευκό παραλήρημα. Μιλώντας για πόρνους, κατέχομαι από αγανάκτηση όταν ο κλέφτης Καρατζαφέρης μιλάει απαξιωτικά για τα παιδιά μας:

Σε τηλεοπτική εκπομπή του κ. Παπαδάκη στις 13/12/2011 ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ αναφερόμενος στην οικονομική δυσκολία της Ελλάδος έφερε ένα παράδειγμα από μία ταινία. Στην ταινία αυτή διάφοροι Πακιστανοί και άλλοι σύμμαχοι των Βρετανών μετά τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου πολέμου μπαίνουν στην Ιταλία και “χαϊδεύουν σεξουαλικά” τα παιδάκια που στέκουν με τις μανάδες τους. Αυτές τα σπρώχνουν στις αγκαλιές των στρατιωτών κι όταν ερωτάται κάποια γυναίκα γιατί συμβαίνει αυτό το ανοσιούργημα, παίρνει σαν απάντηση ότι από το να δουν τα παιδιά τους νεκρά προτιμούν αυτό!...

Πορνεία, λοιπόν, η λύση κατά τον Καρατζαφέρη. Και μας παρουσιάζεται ως υπερεθνικόρφων… Ξεχνώντας τις Σουλιώτισσες, τις γυναίκες της Νάουσας, τις Ηπειρώτισσες, θέλησε να προσφέρει γλυώδεις υπηρεσίες στα αφεντικά του, που τον έκαναν συγκυβερνήτη.

… Νενέκοι, η πλατεία Συντάγματος πρέπει να γεμίσει αγχόνες…

Γιατί ξέρουμε την αλήθεια… Ο Κ. Πρόντι, γνώστης των ευρωπαϊκών μηχανισμών, το είπε ωμά: «το πρόβλημα της Ελλάδος θα μπορούσε να είχε λυθεί σε 5 λεπτά»! Άρα κάποιοι όχι μόνο δεν το έλυσαν, αλλά έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να το επιδεινώσουν, προκειμένου να αξιοποιήσουν την κατάστασή μας για τους πολιτικούς τους σχεδιασμούς.

Ο νέος πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, ο νέος Χατζηαβάτης, ανήκει στην παγκόσμια κυβερνώσα “ελίτ”. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός, ότι είναι μέλος “αδελφότητας”, της τριμερούς επιτροπής που «κατασκευάζει» παγκοσμίως… “παγκοσμιοποιημένους ηγέτες”, προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντα του διεθνούς κεφαλαίου, του καπιταλισμού, με τους όρους της μισητής παγκοσμιοποίησης. Αυτής που προβλέπει την υποδούλωση και διάλυση των εθνών, με απώτερο στόχο την παγκόσμια διακυβέρνηση, δηλαδή, την πιο φρικαλέα δικτατορία.. Ο Παπαδήμος δεσπόζει στην λίστα των μελών της “Τριμερούς”, αυτού του κλειστού προπυργίου του καπιταλισμού, που ετοιμάζει την παγκόσμια δικτατορία με την κυριαρχία των ολίγων της οικονομικής ελίτ, και τους υπόλοιπους άβουλα εργασιακά ρομποτάκια.

Η Παγκοσμιοποίηση, η Νέα Τάξη, είναι ήδη εδώ. Και πόσο δίκιο έχει ο Οδ. Ελύτης, όταν λέει: «Οταν ακούς "τάξη" ανθρωπινό κρέας μυρίζει». Η Νέα Τάξη πραγμάτων κάνει τα πειράματά της με πειραματόζωα τους Έλληνες: «Αν θέλετε, ήμασταν και ένα πειραματόζωο στην προσπάθεια επίλυσης της κρίσης…» παραδέχτηκε ο πρώην πρωθυπουργός, που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για τη δύσμοιρη πατρίδα μας, με αποτέλεσμα να μη φτάσουμε στην Ιθάκη, που μας έταξε. Τα μίσθαρνα όργανά της, οι άβουλοι υποτακτικοί της, οι πολιτικοί, θέλουν νεκρούς, για να κερδίσουν τα αφεντικά τους. Και θα τους δημιουργήσουν με κάθε τρόπο και με οποιοδήποτε μέσο χρειαστεί… Ακόμα και με εμφύλια σύρραξη…

Ναι, θα μιλήσουμε. Η σιγή δεν μας αρμόζει. Η σιγή των προηγούμενων μηνών στα πολιτικά ανήκει στο παρελθόν…

Με ποιήματα, παραμύθια, ιστορίες και αναγνώσματα σαν οδηγό, πάλι θα αναλάβουμε το ρόλο του «φωνή βοώντος εν τη ερήμω»…, γιατί όπως είπε ο Ελύτης:

«Αχ δεν είναι αυτός πλανήτης

όλο κότες και πρόβατα

και βλακώδεις άλλες κύπτουσες υπάρξεις.»

Μπορεί να ανήκουμε στην κατηγορία αυτών που λένε: «Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.» Γιατί… μπορεί να είναι και τιμωρία της μοίρας να μιλάς…

Θα κλείσω αυτό το άρθρο με ένα απόσπασμα από την “Ασκητική” του Ν. Καζαντζάκη:

«Ένα σύνθημα, σα συνωμότες, ένα λόγο απλό να προφτάσω να πω στους συντρόφους!...

Ας ενωθούμε, ας πιαστούμε σφιχτά, ας σμίξουμε τις καρδιές μας, ας δημιουργήσουμε εμείς, όσο βαστάει ακόμα η θερμοκρασία τούτη της Γης, όσο δεν έρχονται σεισμοί, κατακλυσμοί, πάγοι, κομήτες να μας εξαφανίσουν, ας δημιουργήσουμε έναν εγκέφαλό και μιαν καρδιά στη Γη, ας δώσουμε ένα νόημα ανθρώπινο στον υπερανθρώπινο αγώνα!»