Ο λαός να γίνει γκρεμιστής του σάπιου και διεφθαρμένου συστήματος

[[ δαμ- ων ]]

Στις μαύρες και καταθλιπτικές μέρες που ζούμε, θα στάξουν λίγες σταλαγματιές στα στεγνά και διψασμένα χείλια μας οι ποιητές από το νέκταρ των στίχων τους, όπου έχουν συμπυκνώσει όσα η ψυχή μας θέλει να πει, μα βουβάθηκε:

«Γιοί των ανθρώπων, τι να πω;

Τα φριχτά σηκώνει η γης κι η ψυχή τα φριχτότερα!»

μας λέει ο Οδ. Ελύτης. Για να βγάλει από τα εσώψυχά του την απελπισία, που είναι και δική μας απελπισία:

«Δεν αντέχω

και τα σταυροδρόμια που ήξερα έγιναν αδιέξοδα.

Σελδζούκοι ροπαλοφόροι καραδοκούν.

Χαγάνοι ορνεοκέφαλοι βυσσοδομούν.

Σκυλοκοίτες και νεκρόσιτοι κι ερεβομανείς

κοπροκρατούν το μέλλον.»

Φρικτές οι καθημερινές διαπιστώσεις: Η επιστροφή στο βιοτικό επίπεδο του 1960 συνεχίζεται με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Πρόκειται για πορεία προς τα πίσω, όπου οι Έλληνες θα ζουν όλο και πιο φτωχά για δεκαετίες. Κανείς δεν αντιστέκεται σε αυτή την ολέθρια πορεία. Τα τρία μεγάλα κόμματα έχουν παραδώσει την εξουσία στους κερδοσκόπους, αποκομίζοντας ψίχουλα από τα διεθνή κερδοσκοπικά παιγνίδια. Ο προηγούμενος πρωθυπουργός, ο όπως αποδεικνύεται με την πάροδο του χρόνου συνειδητά προδότης του έθνους, δωσίλογος και υπηρέτης των παιγνιδιών των εβραίων τραπεζιτών για τον διεμβολισμό της Ε.Ε., Γιώργος Παπανδρέου, παρέδωσε την εξουσία σε οικονομικούς επιτρόπους. Ο διάδοχός του Λουκάς Παπαδήμος, ο δοτός που μας επέβαλαν οι δανειστές, αποδεικνύεται ανίκανος για το μέλλον της χώρας. Είναι το φύλλο συκής της προηγούμενης κυβέρνησης, που συνεχίζει το ολέθριο έργο της, με μικρό λίφτιγκ από ίχνη Ν.Δ. και ΛΑΟΣ. Μέλλος κι αυτός της ίδιας πολιτικής συμμορίας, φανερώνει τις αδυναμίες του να κουμαντάρει τον θίασο των επίδοξων σωτήρων, που για μας είναι ολετήρες! Η κυβέρνηση είναι ανύπαρκτη στις διαπραγματεύσεις με τους τοκογλύφους- νεοκατακτητές. Απλώς παρίσταται. Το ΔΝΤ, η ΕΕ και οι ξένοι τραπεζίτες και κερδοσκόποι διαπραγματεύονται μεταξύ τους το μέλλον της Ελλάδας. Φτάσαμε στο έσχατο σημείο να εμφανίζεται το ΔΝΤ ως ο ακραίος υπερασπιστής των συμφερόντων της... Ελλάδας (!) ενώ εμείς ως γνήσιοι χριστιανοί ψάλλουμε: «Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον».

Η συνέχεια >>> εδώ …

«Μοιραίο λάθος πολιτικά» χαρακτηρίζει τώρα δημοσίως το Μνημόνιο ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Ναι, ο μικρούλης πρωθυπουργός των Ιμίων, που δουλοπρεπής ευχαρίστησε τους Αμερικάνους που μας συγκράτησαν και δεν κάναμε τη νίλα της εκατονταετίας στους Τούρκους για να απαλλαγούμε για πολλά- πολλά χρόνια απ’ αυτούς. Ο πρωθυπουργούλης που μας φέσωσε από τους χωρίς κανένα αντίκρισμα ολυμπιακούς αγώνες του 2004 και μας έβαλε ξεβράκωτους στα αγγούρια της Ε.Ε., αφού φρόντισε και αποψίλωσε τους μικρομεσαίους υπέρ των λαμογιών με το χρηματιστήριο. «Η πορεία προς την κρίση δεν ήταν αναπόφευκτη και θα μπορούσε να έχει ανακοπεί» δήλωσε μέχρι και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργος Προβόπουλος. Ως και ο γκαουλάιτερ Χορστ Ράιχενμπαχ, ο Γερμανός «κατοχικός διοικητής» της χώρας, δήλωσε φιλεύσπλαχνα ότι «οι Ελληνες έχουν υποστεί μεγάλες θυσίες και η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει με αυτή τη στρατηγική» μιλώντας και για «καταβαράθρωση της ζήτησης» ως αποτέλεσμα της ασκούμενης πολιτικής λεηλασίας των εισοδημάτων. Ακόμη και η σιδηρά κυρία της Ε.Ε. είχε στιγμές μετάνοιας. Την αποτυχία τόσο της διεθνούς κοινότητας όσο και της ελληνικής κυβέρνησης να λάβουν μέτρα σταθεροποίησης της κρίσης χρέους παραδέχθηκε η Άνγκελα Μέρκελ, αμφισβητώντας ανοικτά για πρώτη φορά την ορθότητα της στρατηγικής που εφαρμόστηκε στο πρόβλημα της Ελλάδας. Σε συνέντευξή της σε έξι μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες η καγκελάριος της Γερμανίας παραδέχθηκε ότι το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας σε συνδυασμό με την επιβολή μέτρων λιτότητας απέτυχε στην πράξη οδηγώντας στην επιδείνωση της κρίσης εντός της Ευρωζώνης. Άλλοι, βέβαια, έκαναν τα λάθη και άλλοι τα πληρώνουν με τη ζωή τους.

Ανατριχιάσαμε ακούγοντας τον υπουργό Ανάπτυξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να δηλώνει: «Δεν διάβασα το Μνημόνιο»!!! Είναι απίστευτο. Δεν το χωράει ο νους μας. Ένας κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου και της κυβέρνησης Παπαδήμου, να ομολογεί δημόσια και κυνικά ότι συναίνεσε να δεσμευτεί η Ελλάδα για δεκαετίες με μια δανειακή σύμβαση, την οποία δεν έκανε καν τον κόπο να διαβάσει - ούτε λόγος φυσικά να τη μελετήσει.

«Είχα άλλες υποχρεώσεις, είχα άλλα καθήκοντα. Είχα να αντιμετωπίσω το έγκλημα ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Δεν ήταν δική μου δουλειά να μελετήσω το Μνημόνιο», πρόσθεσε ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης.

Ακόμη και η αρμόδια υπουργός σε οικονομικά θέματα- στο υπουργείο Ανάπτυξης αυτή- Λούκα Κατσέλη αφιέρωσε μόνο τρεις ώρες για να διαβάσει στα πεταχτά το μνημόνιο! Όλα στα πόδι… Ο προκαλών θυμηδία και τον οίκτο υπουργός ανάπτυξης- μάλλον οπισθοδρόμησης- σε νεότερη συνέντευξη παραδέχθηκε ότι υποχρεώθηκε να ψηφίσει το μνημόνιο "με το πιστόλι στον κρόταφο", κάτι που υποστήριξε ότι συνέβη με όλους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Επισήμανε ότι σε όλες τις ψηφοφορίες που ακολούθησαν την ψήφιση του μνημονίου -για τη λήψη πρόσθετων μέτρων- τόσο το υπουργικό Συμβούλιο όσο και η κοινοβουλευτική ομάδα βρίσκονταν ουσιαστικά υπό καθαρό εκβιασμό!

Το πιο ανατριχιαστικό- εφιαλτικό θα το χαρακτηρίζαμε- είναι η ωμή επέμβαση του υπουργού Αδικίας και Παραφροσύνης- όχι Δικαιοσύνης- στο έργο δύο σωστών λειτουργών του κράτους! Ο Μ. Παπαϊωάννου ζητάει να αποπεμφθούν οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς που προτείνουν την δίωξη του Γ. Παπανδρέου και του Γ. Παπακωνσταντίνου γιατί ήταν οι ηθικοί αυτουργοί στην πλαστογραφία του χρέους που οδήγησε την χώρα στην οικονομική καταστροφή. Με πρωτοφανής και ωμή παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης ζητάει την αντικατάσταση των δυο οικονομικών εισαγγελέων, κ.κ. Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρου Μουζακίτη γιατί, άκουσον άκουσον!: «δεν πρέπει να αποδυναμώνεται από γκρίζες και νεφελώδεις, αλλά και ατεκμηρίωτες καταγγελίες για πρόσωπα και συμφέροντα, που δήθεν παρεμποδίζουν τις προσπάθειες αναζήτησης της αλήθειας...». Ζητάει να αποκεφαλίσει τους λειτουργούς, που έκαναν το καθήκον τους, γιατί δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις των διεφθαρμένων. Και … επειδή φανερώνουν τις βρωμιές του συστήματος ο μακελάρης Ανδρέας Λοβέρδος απειλεί να γίνει μακελειό! Μακελειό για τα ψευδή στοιχεία που έδωσαν και να μας υποδουλώσουν ως χώρα και ως λαό στο ΔΝΤ και τους κερδοσκόπους σαρκοφάγους. Φούσκωσαν το έλλειμα από 12% μετά τις εκλογές στο τέλος του 2009 και το έφτασαν στο 15,4% , όπως καταγγέλλει η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κ. Ζωή Γεωργαντά: «Ήθελαν να έχουμε το μεγαλύτερο έλλειμμα στην ΕΕ και μας ανάγκασαν να συμπεριλάβουμε στοιχεία των ΔΕΚΟ με αποτέλεσμα να ξεπεράσουμε την Ιρλανδία, που είχε τότε έλλειμμα 14% και το δικό μας έφθασε το 15,4%».

Όλα αυτά συμβαίνουν στον βρώμικο κόσμο που ζούμε. Το πολιτικό και οικονομικό σύστημα στην Ελλάδα νοσεί. Αυτοί που το εκπροσωπούν είναι σάπιοι, διεφθαρμένοι, ηθικά χρεοκοπημένοι, βουτηγμένοι στην παρακμή και στην ίντριγκα. Λερώνουν τις έννοιες: δημοκρατία, κοινοβούλιο, σοσιαλισμός, σωτηρία, πατρίδα έθνος. Ασελγούν κατ’ εξακολούθηση εναντίον του λαού. Πολιτικοί υπηρέτες των αφεντικών τους σε μόνιμη συναλλαγή. Φτηνά ανδρείκελα της πλουτοκρατίας που βρήκε την ευκαιρία να πάρει στη φτήνια τα φιλέτα του δημόσιου πλούτου. Αυτοί μας κυβερνούν! Αυτοί είναι που λένε εμάς «κοπρίτες», πως «κυβερνούν μια διεφθαρμένη χώρα», πως «είμαστε τεμπέληδες»! Αυτοί μας σπρώχνουν στην άβυσσο, στον αφανισμό! Αυτοί διαφεντεύουν το μέλλον των παιδιών μας! Αυτοί κλέβουν τα όνειρά τους, λεηλατούν τη ζωή τους! Αυτοί αντί πινακίου φακής ξεπουλούν όλον τον ορυκτό μας πλούτο και υποθηκεύουν τη χώρα μας, ή το χειρότερο την εξαφανίζουν από τον χάρτη.

Προφητικά- άραγε;- ο Κωστής Παλαμάς πριν από 100 χρόνια έγραψε το ποίημα “Γύριζε”:

«Γύριζε, μη σταθής ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,

ο ψεύτης είδωλο είν' εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια,

η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δε θάβρει.

Αλάργα. Μόρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.

Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους

κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.

Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!

Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.

Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,

ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι,

κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,

των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.»

Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,

και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι.

λύκοι, ω κοπάδια, οι πιστικοί καιψωριασμένοι οι σκύλοι

κι οι χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη!»

Μας έχουν στερήσει το χαμόγελο, μας έκλεψαν την ελπίδα. Μας έχουμε καταδικάσει να μην έχουμε δικαίωμα στο αύριο. Ο κόσμος έχει κουραστεί, έχει απογοητευτεί. Η απογοήτευση τον οδηγεί στην παραίτηση. Έχει παραιτηθεί από όλα, ακόμα κι από το δικαίωμα να ελπίζει! Κι έτσι περιμένει το μοιραίο. Και το περιμένει, ως λύτρωση… Να λυτρωθεί από το φόβο του αναπόφευκτου. Επιτέλους να έρθει το κακό για να τελειώνουμε!

Αυτό είναι το επικίνδυνο…. Ένας παραιτημένος λαός δεν έχει μέλλον. Απλά περιμένει το τέλος για να λυτρωθεί από τη μαρτυρική αγωνία του αύριο.

Λίγο πριν πλακώσει η άκρα καταστροφή, ο θολωμένος νους πρέπει να ξαστερώσει, συνέλληνες, μήπως κάπου μπορέσουμε σαν τον πνιγμένο να πιαστούμε. Μια φωνή προσμένουμε ν’ ακούσουμε, ή μια φωνή πρεπούμενο να πούμε, όπως λέει ο Ελύτης:

«Η λαλιά που δεν ξέρει από ψέμα

μεγαλόφωνα το νου μου ν’ απαγγείλει,

ευανάγνωστα να γίνουν τα σωθικά μου.»

Με παρρησία να πούμε αυτό που θέλει να βγει από μέσα μας, καυτό σαν λάβα ηφαιστείου. Αυτό που καίει τα σωθικά μας και θέλει να βγει και να γενεί πράξη. Κι αυτό, που από τα σωθικά μας βγαίνει, εκφράζεται μέσα από τους στίχους του ποιητή, όπου κόχλαζε το ελληνικό αίμα, του Κωστή Παλαμά, στο ποίημα “ο Γκρεμιστής”:

« Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ' εγώ κι ο κτίστης,

ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης.

Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.

Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι.

Κι αν είμαι της νυχτιάς βλαστός, του χαλασμού πατέρας,

πάντα κοιτάζω προς το φως το απόμακρο της μέρας.

εγώ ο σεισμός ο αλύπητος, εγώ κι ο ανοιχτομάτης•

του μακρεμένου αγναντευτής, κι ο κλέφτης κι ο απελάτης

και με το καριοφίλι μου και με τ' απελατίκι

την πολιτεία την κάνω ερμιά, γη χέρσα το χωράφι.

Κάλλιο φυτρώστε, αγκριαγκαθιές, και κάλλιο ουρλιάστε, λύκοι,

κάλλιο φουσκώστε, ποταμοί και κάλλιο ανοίχτε τάφοι,

και, δυναμίτη, βρόντηξε και σιγοστάλαξε αίμα,

παρά σε πύργους άρχοντας και σε ναούς το Ψέμα.

Των πρωτογέννητων καιρών η πλάση με τ' αγρίμια

ξανάρχεται. Καλώς να ρθή. Γκρεμίζω τη ασκήμια.

Είμ' ένα ανήμπορο παιδί που σκλαβωμένο το 'χει

το δείλιασμα κι όλο ρωτά και μήτε ναι μήτε όχι

δεν του αποκρίνεται κανείς, και πάει κι όλο προσμένει

το λόγο που δεν έρχεται, και μια ντροπή το δένει

Μα τ ο τσεκούρι μοναχά στο χέρι σαν κρατήσω,

και το τσεκούρι μου ψυχή μ' ένα θυμό περίσσο.

Τάχα ποιός μάγος, ποιό στοιχειό του δούλεψε τ' ατσάλι

και νιώθω φλόγα την καρδιά και βράχο το κεφάλι,

και θέλω να τραβήξω εμπρός και πλατωσιές ν' ανοίξω,

και μ' ένα Ναι να τιναχτώ, μ' ένα Όχι να βροντήξω;

Καβάλα στο νοητάκι μου, δεν τρέμω σας όποιοι είστε

γκρικάω, βγαίνει από μέσα του μια προσταγή: Γκρεμίστε!»

O δεύτερος εθνικός μας ποιητής, μας τα είπε όλα, μας τα προτείνει όλα, μέσα σε λίγους στίχους. Tο να περιμένει κανείς από τα ελληνικά πολιτικά κόμματα να τα βάλουν με τους παγκόσμιους τοκογλύφους και το μνημόνιο είναι το λιγότερο ανοησία. Δεν υπάρχουν πατριώτες βουλευτές. Πουλημένοι είναι, αιχμάλωτοι των παθών τους και παραδομένοι στο Μαμωνά. Δεν έχουν ιερό και όσιο. Κι αν καμιά φορά πηγαίνουν στην εκκλησία, είναι για δημόσιες σχέσεις. Εξάλλου η πολιτική και η θρησκευτική εξουσία πάντοτε είχαν άριστες σχέσεις… Τι είναι τα ελληνικά πολιτικά κόμματα. Μια μετεξέλιξη του κοτζαμπασισμού. Βουλευτές κληρονομούν τα έδρανά τους στη βουλή σε τέκνα και ανίψια. Κάποιες οικογένειες ή τζάκια προωθούν τους δικούς τους, αποκλείοντας τους αξιότερους και ηθικότερους. Τι αξία θα είχαν οι Κίμωνας Κουλούρης, Νάσος Αλευράς, Κυριάκος Μητσοτάκης, Μιχάλης Λιάπης και τόσοι άλλοι πολιτικοί κισσοί και τενεκέδες; Ποιοί είναι σήμερα οι έλληνες βουλευτές και λοιποί πολιτευτές: Κάτι αστείοι και παντελώς ανυπόληπτοι πλέον στην κοινωνία τύποι που δεν τολμούν (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) να κυκλοφορήσουν χωρίς συνοδεία έξω στον κόσμο. Είναι η χαρά των γιαουρτιών και οι περιφερόμενες γλάστρες των καναλιών. Όσο για την ιδεολογία;… Έχουν καταντήσει «his master’s voice»…Εκτός από το ΚΚΕ, που είναι από μόνο του ένα ιδεολογικό απολίθωμα, κανένα άλλο ελληνικό κόμμα δεν έχει σταθερή ιδεολογία, πρόγραμμα και στρατηγική. Είναι «με πυξίδα το πολιτικό όφελος ή το πολιτικό κόστος» και σε αντίθεση με τις προεκλογικές διακηρύξεις. Ο εκάστοτε αρχηγός πηγαίνει το καράβι εκεί που θέλει, ακόμα και στα βράχια. Η Ιθάκη αποδεικνύεται Φαλκονέρα!

Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα απ αυτούς που μας οδήγησαν εδώ. Είναι πολύ λίγοι όλοι τους για να αντισταθούν στην Νέα Τάξη, στην Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Αντίθετα, είναι οπαδοί της! Άρα, εχθροί του λαού! Εδώ οι παλιές διαχωριστικές γραμμές τελείωσαν- τα ιδεολογικά χρώματα έπαψαν να υπάρχουν- και πλέον ένα έχει σημασία:

Είσαι με την παγκοσμιοποίηση, τις τράπεζες και την Νέα Τάξη ή είσαι με την πατρίδα; Πιστεύεις στην εθνική υπόσταση και την ελευθερία των λαών ή ταυτίζεσαι με την παγκόσμια δικτατορία, θέλοντας να γίνεις ένας αρμοστής και υπηρέτης της; Αυτή είναι η νέα διαχωριστική γραμμή. Δεξιά, κέντρο και αριστερά πλέον τελείωσαν. Είναι έννοιες ξεπερασμένες. Η διαχωριστική γραμμή πλέον είναι: με τη Παγκόσμια Διακυβέρνηση ή εναντίον της; Τα υπάρχοντα κόμματα μπορούν- και κατά βάθος πιστεύουν- να φέρουν τη λύση; Θέλουν να υπάρξει η Ελλάδα χωρίς κηδεμονία και να αναγεννηθεί από τις στάχτες της σαν τον μυθικό φοίνικα ή θέλουν να είναι κοτζαμπάσηδες σε νεοραγιάδες; Η γνώμη μας είναι ότι δεν θέλουν ή οι ανομίες και η διαφθορά πραγματικά τους έχει βάλει το πιστόλι στον κρόταφο, όπως παραδέχτηκε ο Χρυσοχοΐδης, οπότε θα ψηφίζουν και θα υπογράφουν ό,τι τους επιβάλλει η λέσχη Μπίλνερμπεργκ ή η Τριμερής επιτροπή ή η Διεθνής συμμορία των τοκογλύφων. Από το υπάρχον πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να δοθεί λύση στην κρίση.

Επομένως, πρέπει να αναρωτηθούμε: τι θα κάνουμε; Θα ακολουθήσουμε ως σφάγια αυτό που έντεχνα θέλουν να μας παρουσιάσουν σαν πεπρωμένο οι αθέατοι επικυρίαρχοι;

Θα προσπαθήσουμε να τραβήξουμε λίγα από τα πέπλα- όσα μπορούμε- για να φανεί ένα μέρος της αλήθειας.

Η γνώση της αλήθειας, είναι, πάντοτε, ο μόνος σίγουρος τρόπος να οδηγηθεί η σκέψη στις σωστές αποφάσεις. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος να κρύβει κάποιος την αλήθεια, είναι η αντικατάστασή της από το ψέμα. Το ψέμα όμως που σου παρουσιάζουν έντεχνα σαν αναγκαία πραγματικότητα. Η παραπλανητική προπαγάνδα των ΜΜΕ από τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια μας έχει αποπροσανατολίσει. Χρειάζεται, λοιπόν, η αποδόμηση αυτής της αισχρής προπαγάνδας, για να φανεί η αλήθεια. Αυτό ίσως θα μας βοηθήσει να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις για τη ζωή μας και, κυρίως, για τη ζωή των επόμενων γενεών- αν τους επιτρέψουμε να υπάρξουν.

Κανένα από τα μέτρα, που θα πάρουν για το καλό μας, δεν αποβλέπει στο καλό των πολλών. Όποιο μέτρο προτείνεται είναι για να πάρουν άμεσα τους τόκους τους οι δανειστές και μεσοπρόθεσμα, όταν στραγγίξει και η τελευταία ρανίδα του αίματός μας, με βάση τη δανειακή σύμβαση σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο, ό,τι ανήκει στην πρώην ελληνική επικράτεια(!)- γιατί πλέον το ελληνικό έθνος θα έχει διαλυθεί! Κανένα “κούρεμα” δεν μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση. Το ποσοστό του κουρέματος απλά θα καθορίσει το βάθος του τάφου του λαού μας.

Τώρα πρέπει να υπάρξει λαϊκή αντίδραση. Τώρα πριν τις υπογραφές του PSI , του νέου μνημονίου και της νέας δανειακής σύμβασης. Όπως υποστηρίζουν επιφανείς καθηγητές πανεπιστημίου και γνήσιοι Έλληνες, μέχρι τώρα η πρώτη δανειακή σύμβαση είναι άκυρη. Η χώρα δεν οφείλει ούτε ένα ευρώ με βάση το εσωτερικό αλλά και το διεθνές δίκαιο. Όσοι υπέγραψαν παράνομα, είναι ατομικά υπεύθυνοι και θα πρέπει να λογοδοτήσουν. Όμως, αν υπογραφεί το PSI, που θα βάζει όλο το υπόλοιπο χρέος στο αγγλικό δίκαιο, αν υπογραφεί η νέα δανειακή που θα νομιμοποιεί την πρώτη παράνομη και ταυτόχρονα θα σκλαβώνει την Ελλάδα στη Γερμανία και τους άλλους κερδοσκόπους. Το σάπιο πολιτικό- και οικονομικό- σύστημα έβαλε αντισυνταγματικά μπροστά έναν δοτό πρωθυπουργό και κρύβεται πίσω του προκειμένου να περάσουν όλα αυτά και να δέσουν το λαό χειροπόδαρα, χωρίς να υποστεί το ίδιο πολιτική φθορά ενώ τα νέα εργασιακά μέτρα να δημιουργήσουν δουλοπαροικές συνθήκες.

Ήρθε η ώρα να πούμε ως εδώ και μη παρέκει. Αυτή η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει άλλο. Η Ελλάδα της εξάρτησης, η Ελλάδα των τιποτένιων φελλών που ξαφνικά έγιναν άρχοντες, η Ελλάδα των λαμπρών σαπρόφυτων οικογενειών που διαφέντευαν την χώρα, αυτή η Ελλάδα πρέπει να πάψει. Το πικρό μάθημα από τα λάθη μας το πήραμε.

Να γκρεμίσουμε το σάπιο καθεστώς. Να το πετάξουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Να ξεφορτωθούμε στις χωματερές τα άχρηστα υλικά κατεδάφισης. Κανένας από όσους ψήφισαν τα μνημονιακά μέτρα, τα χαράτσια, τη διάλυση του ΕΣΥ και της παιδείας να μη ξανακαθίσει στα έδρανα της βουλής. Είναι ανίκανοι να βρουν το νόημα των στίχων: «Πάρετέ μου τα όνειρα, πώς να τα διαβάσετε;

Πάρετέ μου τη σκέψη, πού να την πείτε;»

Εμείς θα αντισταθούμε στις ύαινες με μάσκα ανθρώπου και θα πούμε:

«Τώρα το χέρι του Θανάτου

αυτό χαρίζει τη Ζωή

και ο ύπνος δεν υπάρχει.»

Γιατί όταν ξυπνήσει μέσα μας ο πρεπούμενος θυμός δε θα διστάσουμε με αποκοτιά να πούμε:

« Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ' εγώ κι ο κτίστης,

ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης.»

Σήμερα, αυτή η πατρίδα, αυτός ο λαός, καλείται να περάσει μέσα από ένα καμίνι. Καλείται να απεκδυθεί την σύγχυση που του έχουν επιβάλει και να βρει την λύτρωσή του μέσα από διαδικασίες που ο ίδιος ο λαός θα ορίσει. Να σκύψει μέσα στο είναι του και να βρει τις νέες δυνάμεις, που αστείρευτα πηγάζουν από το λαό. Μα πάνω απ’ όλα να πετάξει από πάνω του το δίχτυ του παγκοσμιοποιημένου πολίτη- καταναλωτή, που του πέταξαν οι παγκόσμιοι δικτάτορες, οι οποίοι μεθοδικά το ύφαιναν, και να ενδυθεί τον μανδύα του συνειδητοποιημένου Έλληνα πολίτη. Κι ας μας επιτρέψει να του θυμίσουμε από το “Άξιον εστί” του Οδ. Ελύτη τους συμβολικούς στίχους:

«Όπου, φωνάζω, και να βρίσκεστε, αδερφοί,

όπου και να πατεί το πόδι σας,

ανοίξτε μια βρύση,

τη δική σας βρύση του Μαυρογένη.»

«Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδερφοί,

όπου και να θολώνει ο νους σας,

μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό

και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.»

Μην προσμένουμε, συνέλληνες, τον “από μηχανής θεό”, γιατί αυτόν τον συναντάμε μόνο στις τραγωδίες. Να αποφύγουμε την ελληνική τραγωδία του 2012… Είμαστε ευρηματικοί, είμαστε πολυμήχανοι… Μπορούμε να γενούμε οι γκρεμιστές του σάπιου συστήματος και συνάμα οι κτίστες της νέας Ελλάδας. Το οφείλουμε στα παιδιά μας, το οφείλουμε στις επόμενες γενιές. Στις δύσκολες περιστάσεις αναδύονται ηγέτες από ‘κει που δεν το περιμένουμε. Πίστη στις δυνάμεις μας… Μιας και Γερμανοί είναι αυτοί που μας κάνουν τον βίο αβίωτο ας μη ξεχνάμε: Οι Γερμανοί μας οφείλουν, δεν τους χρωστάμε. Το ομολόγησε ο Γερμανός καθηγητής Ιστορίας της οικονομίας Albrecht Ritschl, λέγοντας: « Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις, αρχίζοντας από την Ελλάδα, και αν η Γερμανία ποτέ αναγκαστεί να πληρώσει, θα μας «πάρουν ακόμη και τα σώβρακα». Θα έπρεπε αντίθετα να είμαστε ευγνώμονες, να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας.» Να τους κοιτάξουμε κατάματα, χωρίς κόμπλεξ κατωτερότητας, γιατί και λαδιάρηδες είναι- μη ξεχνάμε τα σκάνδαλα με Siemens- και μέσα στην ανηθικότητα κολυμπούν, όταν μας εκβιάζουν να αγοράσουμε όπλα από αυτούς με τα λεφτά που θα μας δώσουν δήθεν για να μας σώσουν. Να τους μιλήσουμε- μιάς και το ζήτημα είναι επιβίωσης ή αφανισμού- όπως ο ήρωας Καραϊσκάκης στους Τούρκους κατακτητές:

«Γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε «από ημάς» συνθήκην με «έναν» κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην-να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα!

Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω θα μου κλάσουν τον μπούτσον».