“Ούτις”
Α, όλα κι όλα. Μετά το χαζοχαρούμενο ύφος του Ραν Ταν Πλαν, που είχε ο προηγούμενος αρχηγός Γιωργάκης- τον οποίο φάγαμε στη μάπα δύο ολόκληρους χρόνους- ο τωρινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έχει αστραποβόλο βλέμμα- φαντάζει και κομμάτι παρανοϊκό- και ύφος πενήντα καρδιναλίων. Πέρα απ’ αυτό έχει και εκτόπισμα εφάμιλλο του θωρηκτού “Ποτέμκιν”. Ο άλλος ήταν ισχνός, κακομοιριασμένος. Τον είχε φάει το κανό και το ποδήλατο. Προσπάθησε να εφαρμόσει το αρχαιοελληνικό «νους υγιής εν σώματι υγιεί», αλλά επειδή δεν ήξερε καλά ελληνικά αντί για “νους” νόμιζε πως ήταν “πους”. Και γύμναζε τα πόδια με ορθοπεταλιά- καθότι τον πείραζε η σέλα ένεκα των αιμορροΐδων που είχε αποκτήσει από τότε που κάπνιζε σαν φοιτητής φουντίτσες- και με το κανό- σαν Τσερόκε Ινδιάνος, συνήθεια από το Αμέρικα . Έτσι από μυαλό, κουκούτσι. Ευτυχώς που ήταν η μάδερ Μάργκαρετ και ο μπράδερ Νίκος και τον καθοδηγούσαν σαν να ήταν ΑΜΕΑ.
Τούτος ο λεβέντης ο Σαλονικιός είχε κορμοστασιά, γιατί τσάκιζε κάθε πρωί μια ντουζίνα μπουγάτσες και επτά πεϊνιρλί- αυτός κάτεχε από γνώσεις και χρησιμοποιούσε την ελληνική αριθμοσοφία. Είχε και ευφράδεια, γιατί στη σαλάτα του έβαζαν μπόλικη γλυστρίδα. Λένε πως είναι και πανούργος, μα εγώ δε το πιστεύω, γιατί μου φαντάζει άκακος σαν βούβαλος. Υποστηρίζω πως είναι άκακος και τούτο το στηρίζω στο γεγονός γιατί δεν ήθελε να δημιουργήσει ψυχολογικό τραύμα από τη χασούρα στον συνυποψήφιό του Παπουτσή- επίθετο κι αυτό, να θέλει να γίνει αρχηγός ένας που βρωμάει ποδαρίλας- και γι’ αυτό φρόντισε και τον ξωπέταξε. Έτσι έμεινε ένας και μοναδικός αρχηγός, κάτι που εκμεταλλεύτηκαν οι κακόγλωσσοι και είπαν πως κάτι τέτοιο ούτε ο Γιώργης ο Παπαδόπουλος- ο ορθοπεδικός, ντε, που ήθελε να μας βάλει στο γύψο επί επταετίας- δεν τόλμησε. Ρε παλληκάρια, ο Βαγγέλας είχε εκτόπισμα και γι’ αυτό κανένας άλλος δε μπόρεσε να κάνει ζάφτι για διάδοχος του GAP (σας θυμίζει σαν να βροντάει τούβλο;) . Κι έχεις κι αυτή την Κατίνα την Περλεπέ, από Χαλκίδα μεριά, να σου λέει πως της ερχόταν να ρίξει σφαλιάρες στο παιντί. Μόνο που δε μας διευκρίνισε: από σεξουαλικό βίτσιο ή από λαϊκή αντίδραση; Τώρα τα λες, μωρή παρλαπίπω, που το τσάιλντ δεν έχει δύναμη, αφού την έκανε με ελαφριά πηδηματάκια από αρχηγός, και σκέφτεται να ανοίξει σχολή εξάσκησης των μελλοντικών πολιτικών; Γιατί δεν του έριχνες καμία σβουριχτή όταν ήταν πρωθυπουργός και σας έβαζε σαν αμνούς να ψηφίζετε τα μνημόνια που του επέβαλε ο Σόρος και τα λοιπά αφεντικά;
Η συνέχεια >>> εδώ …
Ο Μπενύτο μας ήταν ο καλύτερος υπουργός οικονομίας! Καλυτερότερος από το βαψομαλλιά τον Γιώργη τον Παπακωνσταντίνου, που δεν ήξερε αριθμητική και μπέρδεψε τα ποσοστά του δημόσιου ελλείμματος. Μίλαγε με τους εταίρους και τον υπολόγιζαν γιατί σκεφτόντουσαν: ρε, λες να πας πατήσει ο χοντρός; προτιμότερο να μας πατήσει ελέφαντας. Κι ο Μπενύτο σε τίποτα δεν τους έφερνε αντίρρηση. Ό,τι κι αν του έλεγαν, όσα μέτρα κατά των Ελλήνων του επέβαλαν, αυτός τα δεχόταν όλα. Τόσο μαλα-κός ήταν! Κάτι ανάμεσα σε λαπά και κερί. Όλα για την Ελλάδα, ρε γαμώτο. Για να σωθεί από τον όλεθρο… Να σωθεί το πολιτικό κατεστημένο, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι μεγαλοεκδότες. Όλοι οι μεγάλοι κλέφτες, που μαζί τα φάγανε με τους πολιτικούς. Η πλέμπα, ο κοσμάκης; Ποιος νοιάζεται γι’ αυτόν… Η πλέμπα είναι το λιπαντικό για να κινούνται χωρίς να τρίζουν τα γρανάζια του συστήματος. Κι ο Τούρκογλου- που άλλαξε από παλιά το παράνομα σε Βενιζέλος- ήταν ο καλός στρατιώτης του συστήματος! Τον φρόντισε το σύστημα, και θα το φροντίσει κι αυτός. Έτσι κάνουν οι καλοί στρατιώτες- με το αζημίωτο, φυσικά.
Ο φτωχούλης φανταράκος, που πρόσφερε τις υπηρεσίες του στη χώρα- στη χώρα που φροντίζει μόνο τα λαμόγια, τους άρπαγες, τους φοροφυγάδες και τους φοροκλέφτες- με πρώτους και καλύτερους τους πολιτικούς, που βαφτίζουν πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων νεροσυλλέκτες, βίλες δισεκατομμυρίων κωλόσπιτα, και τσεπώνουν χρήμα με ουρά χωρίς να πληρώνουν φόρους, όπως ο φυτευτός πρωθυπουργός που μας ύψωσε αντί για λάβαρο το σκιάχτρο της χρεωκοπίας, ο Παπαδήμος- ξεκατινιάστηκε προ ημερών με τον πρόεδρο του ΣΕΒ, που τον ξεβράκωσε ότι τα μέτρα κατά των εργαζομένων ήταν δική του πολιτική επινόηση. Ναι, ο Βαγγέλας ήταν ο οδοστρωτήρας- τον βοηθούσαν ντε και τα κιλά του- στην κατεδάφιση και την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Σκοτίστηκαν οι τροϊκανοί για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Στο μπάχαλο το δημόσιο ζητούσαν να μπει τάξη. Και για τα χάλια του την ευθύνη την είχαν οι πολιτικοί, που διόριζαν με τη σέσουλα και μετά διαλαλούσαν: «Πελάτες μου!» .
Φτωχούλης μπήκε ο Βαγγέλας ο φαρδοκοιλιάς στην πολιτική, εκατομμύρια έχει τώρα. Όλα με τον ιδρώτα του! Αυτός δεν είναι σαν το γεροντοφρικιό τον Άκη, που δεν ήξερε να κρυφτεί. Ήθελε η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά των κλεμμένων δεν την άφηνε. Ο Μπενύτο μας όμως γάτα. Και τι γάτα. Γάτα με πέταλα. Το γατί φροντίζει και κρύβει τις βρωμιές του. Κοτζάμ ζωντόβολο ο Μπενύτο, δεν θα τις έκρυβε;
Θα του αναγνωρίσουμε το χάρισμα- τι ευγλωττία είναι αυτή! Θεέ μου- να πείθει τα πλήθη για τα μέτρα και τα χαράτσια, που βάζει. Ο λαός τα δέχτηκε με χαρά και τραγουδούσε: «Είναι χάρμα, είναι μέλι, το χαράτσι του Βαγγέλη». Του το αναγνώρισε κι ο νέος Γάλλος Πρόεδρος, ο Ολάντ, που τον κάλεσε να τον σφίξει στην αγκαλιά του. Ε, τι μόνο ο Αντρίκος ο Λοβέρδος, θα του έδινε το ρουφηχτό γλωσσόφιλο; Ο αυτοαναγορευμένος “εκπρόσωπος του λαού”, ξέρει πολύ καλά τι συμφέρει το λαό: Δεν μπορεί ο λαός να έχει λεφτά, γιατί θα του βάλουν σκοτούρες, τι να τα κάνει- εξάλλου κυκλοφορούν και οι κλέφτες, που υποθάλπουν οι Συριζαίοι αναγορευόμενοι σε “προστάτες” των Πακιστανών και των άλλων λαθρομετανατών. Κι ούτε πρέπει να βάλει o κοσμάκης πάνω του πολλά κιλά, γιατί φέρνουν χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, λιπίδια- το ξέρει ο Μπενύτο από πρώτο χέρι, αυτός ο κωλογιατρός του τον έχει ζαλίσει, δεν τον αφήνει γα χαρεί τα κοψίδια που τόσο του αρέσουν. Γι’ αυτό κομμένοι οι μισθοί. Να έρθουν στα ίσια με τους μισθούς Βουλγαρίας. Γιατί να έρχονται οι Βουλγάρες να ξεσκατίζουν γέρους Έλληνες και Βούλγαροι να δουλεύουν στα χωράφια μας; Φέρνοντας στα ίσια τα μεροκάματα θα τους στείλουμε εμείς Έλληνες. Έτσι θα μειώσουμε και την ανεργία.
Αλλά, ρε παιδί μου, και τι συνέπεια αυτή του χοντρού! Όταν ήταν στην κυβέρνηση μας τσίριζε ότι οι όροι του μνημονίου είναι αδιαπραγμάτευτοι, ενώ τώρα στην αντιπολίτευση προτείνει έξι θέσεις διαπραγμάτευσης. Αν και κήτος, τον θαυμάζουμε στην κωλοτούμπα! Ούτε θαλασσινός ελέφαντας στη μέση του Ατλαντικού δεν θα έκανε τέτοια κυβίσθηση- το ελληνικό μου σκίζει, ε, σα να ‘ταν τρίφυλλη κουρελού. Μα πάνω απ’ όλα τον θαυμάζουμε στη λογιστική του: πήρε το κόμμα από 44%, που κέρδισε τις εκλογές του 2009, και το έφερε στο 13% το 2012- με προοπτική 9% στις εκλογές του Ιουνίου. Το κατόρθωμα δεν ήταν ολάκερο δικό του. Ήταν του δίδυμου χοντρού- λιγνού, δηλαδή Βαγγέλα- Γιωργάκη. Σίγουρα ο Βαγγέλας μας έδειξε πως η ιστορία μπορεί να γυρίσει πίσω- σαν να ξέχασε να βάλει μπριλ κριμ- αν και ο Αντρέας έλεγε το αντίθετο. Έφερε τα ποσοστά του κόμματος στο 1975!
Εκείνο, όμως, που μας κάνει εθνικά υπερήφανους, είναι ότι το κόμμα του, το ΠΑΣΟΚ ντε, δε θα γίνει “τσόντα” κανενός! Ούτε του Αντωνάκη του Καλαματιανού, ούτε του Αλέξη με το μαλλί αλλά Τεν Τεν. Α, όλα κι όλα. Μπορεί να σας ακούγεται σεξιστική η τσόντα, αλλά το φάρδος και το πλάτος του αρχηγού δεν την επιτρέπουν.
Και πάνω απ’ όλα αισθανόμαστε σιγουριά γιατί ο στρατιώτης Ευάγγελος μας εγγυάται κυβερνητική λύση την επομένη των εκλογών, εφόσον δε θα υπάρξει κυβέρνηση χωρίς τη συμμετοχή του κόμματός του. Όλοι οι καλοί στρατιώτες εκτελούν τις διαταγές των ανωτέρων τους. Η διαταγή για συγκυβέρνηση θα εκτελεστεί. Οι στρατηγοί της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης δεν αφήνουν περιθώρια. Οι μισθοφόροι στρατιώτες είναι υποχρεωμένοι να εκτελέσουν τις διαταγές που πήραν. Και θα το εκτελέσει ο Μπενύτο, γιατί είναι καλός στρατιώτης… Του αρέσει το αίμα και το πλιάτσικο. Εκστασιάζεται σαν διονυσιακή μαινάδα όταν διαβάζει καθημερινά για αυτοκτονίες ελλήνων πολιτών που είναι σε οικονομική απόγνωση. Σκιρτά η καρδιά του όταν βλέπει να ψάχνει τους σκουπιδοτενεκέδες ο λαουτζίκος . Γεμίζουν υπερηφάνεια τα πνευμόνια του όταν βλέπει να αναβαίνουν κατακόρυφα τα νούμερα της ανεργίας. Ο Μπενύτο μας ετοιμάζεται για το επόμενο γιουρούσι κατά του ελληνικού λαού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου