“Ούτις”
Εγέρθητο, ρεεε. Όταν μπαίνει στο στούντιο ένας δικός μας είναι μια ιεροπραξία. Κανείς δε ξέρει τι θα γίνει. Ούτε ο Θεός, ούτε ο Βελζεβούλης. Πολύ περισσότερο δε ξέρει ο “όχι- όχι” Παπαδάκης, ούτε κι ο ατάραχος Βούδας ο Πάκης- είδατε ομοιοκαταληξία που κάνω ο άτιμος ο Χρυσαυγίτης; Και πολύ περισσότερο από ιεροπραξία- κάτι ανάμεσα σε παρέλαση και επιθεώρηση αγήματος- είναι όταν αγέρωχος εισέρχεται στο κανάλι ο Λιάκος μας, το καμάρι μας. Κορμοστασιά, εεε; Σα να ‘χει καταπιεί το σπαθί του βασιλιά Αρθούρου. Κορμί λαμπάδα. Είναι και γυμνασμένος να αντιδρά πάραυτα, άσχετα αν στο τέλος κερδίζει το «πάρε αυτά…»- με τα δύο χέρια να έχουν τεταμένες τις παλάμες και σε γωνία 30 μοιρών να δείχνουν ό,τι υπάρχει μεταξύ των σκελών ενός άνδρα. Ο δικός μας είναι σπάνιο παλικάρι. Ταύρος στο πλατώ και λαγός στο διάδρομο του καναλιού. Σπάνια διασταύρωση, όπως τη σπούδασε εκεί στη Γεωπονική σχολή. Μην αλαργέψει το πονηρό μυαλό σας. Τις πολεμικές τέχνες, πώς να ρίχνει σβουριχτές σε ενοχλητικές δεξιοκρατούσες κουμουνίστριες, δεν τις έμαθε στη Γεωπονική. Αυτές τις έμαθε με ονομαστούς δάσκαλους, που διδάσκουν αυτοκυριαρχία, διοχέτευση του θυμού, έλεγχο των συναισθημάτων και βασικά χτυπήματα, όπως χαστούκια, σκαμπίλια κι ανάποδες φάπες. Αμέ, ήταν εκπαιδευμένο σε ούλα αυτά το παλικάρι. Και αριστούχος και με μεγάλη εμπειρία. Είχε βάλει 3333 ώρες να δέρνει έγχρωμους βρωμιάρηδες. Όχι, ρε, μόνος. Οι χρυσαυγίτες είναι ομαδικά όντα. Πάνε κοπαδιαστά, από 20 και πάνω. Δεν είναι Χιώτες για να πάνε δυο- δυό.
Αυτά τα κανάλια, οι φυλλάδες και τα μπλόγκ δε ξέρουν τι λένε. Εμείς θα αποκαταστήσουμε την αλήθεια. Το λοιπόν, αυτές οι δυο αριστερές καρακάξες είχαν συνεννοηθεί να του κάνουν τα νεύρα τσατάλια. Στην πολιτική, ρε πισωγλέντη μου, δεν τα βρίσκουν ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ να κάνουνε καμιά κυβέρνηση να γλυτώσουμε τις πολλές εκλογές, αλλά για να την πέσουν στον βράχο μας, τα βρήκαν οι σκρόφες. Η μια έκοβε, η άλλη έραβε. Τους είχε βάλει δύσκολα ο Ηλίας μας και η Συριζού αναψοκοκκίνησε, ενώ την άλλη την είχε πιάσει κουμουνιστικό αμόκ. Είχε πάρει, ρε παιδί μου, ανάποδες στροφές και θα έκαιγε τη φλάτζα. Μόλις ο ιππότης μας- ολόκληρο σπαθί του Αρθούρου είχε καταπιεί- είδε την ξανθιά να κοντεύει να της έρθει κόλπος, πήρε το ποτήρι με το νερό, τη μπουγέλωσε για να τη συνεφέρει. Η κίνησή του δεν ήταν επικίνδυνη. Το νερό ήταν εμφιαλωμένο, λάιτ, με χαμηλά λιπαρά και χωρίς εξασθενές χρώμιο. Άρα, ό,τι πρέπει για μπουγέλωμα.
Η συνέχεια >>> εδώ …
Τότες η μελαχρινή ζήλεψε για το ενδιαφέρον του Λιάκου μας. Κάτι από τα παλιά την έκανε να ανατριχιάσει, που το είχε απωθήσει πολύ βαθιά μέσα της, από τότες που άρχισε να πηγαίνει στη Μυτιλήνη. Το πρόστυχο μυαλό σας μη πάει στο βορειοδυτικό μέρος του νησιού, εκεί που έζησε η ονομαστή ποιήτρια. Η Λιάνα στον Άγιο Ραφαήλ πήγαινε, το είχε τάμα. «Ρε, τα πουσταριά δε θα περάσουν», είπε, «Δε μπορεί να προσέχει μόνο την ξανθόψειρα. Εμείς, τι είμαστε, πιρπιτσόλια;». Και τον σκούντησε με τον Ριζοσπάστη, έτσι, μόνο για να την προσέξει. Με το που είδε ο δικός μας να τον αγγίζει ο Ριζοσπάστης- κάλιο να τον φιλούσε λεπρός στο στόμα- έκανε μια κίνηση για να ξορκίσει το κακό. Όπως, ρε παιδί μου, οι ξορκιστές τεντώνουν τα χέρια κάνοντας διάφορα σχήματα να ξορκίσουν τον εξαποδώ. Αλλά, που να ξέρουν από τέτοια, οι παρευρισκόμενοι. Νόμιζαν πως έπεσαν μπουκέτα…
Και η άλλη, πάνω που ξύπνησε το γυναικείο ένστικτο και ήταν έτοιμη να πει: «Παιδαρά μου, κάνε μου αυτό που θέλουν όλες οι γυναίκες. Ρίξε μου και χαστούκια. Θέλω να νιώσω στο κορμί μου ηδονή και πόνο», με το που είδε το πανδαιμόνιο στο πλατώ, ξέχασε τα πρώτα λόγια, δηλαδής «ό,τι θένε οι γυναίκες», και έμεινε στα χαστούκια.
Ο Ηλίας μας, καθότι Κασιδιάρης, αφού η κωλοφυλλάδα τον άγγισε στην κασίδα, ένιωσα αηδία. Έτρεξε να βρει την τουαλέτα να πλύνει από πάνω του το μίασμα. Και είπαν πως κρύφτηκε. Όχι, ρε πούστη μου, τα παλικάρια δε λακάνε. Να πλύνει την κασίδα του ήθελε. Μα δε βρήκε τη μάρκα σαπουνιού που χρησιμοποιεί. Γι’ αυτό έφυγε εσπευσμένα να βρει τα σαπούνια του, τις κολώνιες του, να αλλάξει ασπρόρουχα και ρούχα, να φύγει από πάνω η μυρωδιά της παλιοφυλλάδας του Περισσού. Έτσι έγιναν τα πράματα. Αυτή η πάσα αλήθεια, όπως την έχουμε καταλάβει εμείς της μαλαματένιας αυγούλας.
Το παλικάρι αφού έκανε σάουνα, μασάζ με αιθέρια έλαια και έβαλε ζεστές πέτρες στην σπονδυλική στήλη να ηρεμήσει τα τσάκρας του, καταπώς του έχει μάθει ο δάσκαλος των πολεμικών τεχνών, δυο μέρες έπεσε σε βαθύ διαλογισμό. Τώρα δυνατός και ήρεμος θα παρουσιαστεί στον εισαγγελέα για να λάμψει η αλήθεια. Νέες και νέοι φερέλπιδες θα τον περιμένουν στα δικαστήρια να του συμπαρασταθούν και να τον ενθαρρύνουν. Έχει γίνει το ίνδαλμά τους. Εκφράζει τον τσαμπουκά και τον ηρωισμό του νεοέλληνα: « Μπράβο, Ηλία, παιδαρά, που έσπασες της Λιάνας το τσαμπουκά», «Μπουκέτα και μπουγέλα, τους έδειξες πως είναι όλοι τους για γέλια». Οι νέες κλαίνε από χαρά και τσιρίζουν όπως όταν έρχονταν παλιά οι Ρόλιγκ Στόουνς και οι Άιρον Μέιντεν. Η Άγκελα Μέρκελ θέλει να τον κάνει επίτιμο πολίτη της Γερμανίας, ενώ μια Γερμανική τράπεζα σπέρματος έσπευσε να του κλείσει συμβόλαιο.
Κι εσείς, ρε ψευτοκουλτουριάρηδες, τον κατηγορείτε πως δεν είναι άντρας γιατί τα έβαλε με γυναίκες. Ουστ, ρε συριζοκουμούνια. Στην πατρίδα μας οι άντρες πηδούν και δέρνουν. Αυτό έκανε ο Λιάκος. Έριξε πηδηχτά το νερό-πήγε ψηλοκρεμαστά- στη συριζού και έριξε δυο σβουριχτές στη δεξιά που γέρνει αριστερά και νομίζει πως είναι κουμουνίστρια. Άντρας με τα ούλα του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου