[[ δαμ-ων ]]
Έρχεται για άλλη μια φορά ο Αίσωπος, μέσα από έναν μύθο του, για να μας δείξει σε πόσο απελπιστική κατάσταση βρισκόμαστε. Και για το πόσο ανόητα έχουμε φερθεί ως έθνος από την κοντόφθαλμη τακτική του πολιτικού μας κόσμου, την χωρίς όραμα, φαντασία και στόχους. Μια τακτική που έχει σαν όριο την προδοσία!
Το τραγικό της υπόθεσης είναι πως- όπως στην υπόθεση της εθνοπροδοσίας, που οδήγησε στην κατοχή της Κύπρου, μετά την εισβολή των Τούρκων- θα φύγουμε από τον ψεύτικο και μάταιο αυτό κόσμο, τον κόσμο της αλαζονείας και της απάτης των ισχυρών, χωρίς να δούμε να αποδίδονται ευθύνες στους δωσίλογους. Καλύπτονται κάτω από την ασπίδα της βουλευτικής ασυλίας, που σκόπιμα ψήφισαν για να καλύπτουν τις βρωμιές τους, και η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα δικαιοσύνη δεν τολμά να ενεργήσει αυτεπάγγελτα, όπως επιτάσσει ο θεσμικός της ρόλος.
Σ’ αυτές τις εκλογές δεν μας έταξαν πολλά- εξάλλου δεν τους έπαιρνε, γιατί ο λαός δεν τρώει εσαεί κουτόχορτο. Μας έταξαν όμως αρκετά, που «πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις» κάνουν την πάπια, και υιοθετούν το «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε». Αυτή η περίφημη επαναδιαπραγμάτευση των όρων των μνημονίων ξεχάστηκε την Κυριακή το βράδυ, που έκλεισαν οι κάλπες. Κι ενώ οι δυνάστες μας της ευρωζώνης ήσαν πρόθυμοι προεκλογικά να ρίξουν νερό στο κρασί τους και να συζητήσουν για επιμήκυνση του χρέους και τους απεχθείς όρους των μνημονίων να τους αντικαταστήσουν με ευνοϊκότερους, τώρα σκληραίνουν τη στάση τους. Τη μόνη επιμήκυνση που μας επιφυλάσσουν είναι αυτή του μαστιγίου- από σεμνότητα δε μιλάμε για άλλη επιμήκυνση- που θα χρησιμοποιήσουν εναντίον μας. Οι απειλές είναι καθημερινές για την αποβολή μας από την ευρωζώνη και πως θα χρησιμοποιηθούμε ως αποδιοπομπαίοι τράγοι για τις αμαρτίες του όλου αμαρτωλού τραπεζικού συστήματος.
Η συνέχεια >>> εδώ …
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της ιταλικής εφημερίδας «Μεσατζέρο», το Βερολίνο εξετάζει ένα σχέδιο «παραδειγματικής έξωσης» της χώρας μας από το ευρώ, ως προειδοποίηση προς τις υπόλοιπες χώρες του νότου για τις οποίες η Ανγκελα Μέρκελ αναμένεται να ακολουθήσει στη συνέχεια μια πιο ελαστική πολιτική, προϊόν συμβιβασμού με τους υπόλοιπους ευρωπαίους εταίρους και διεθνείς παράγοντες.
Ο λαός μας θα πληρώσει τα πολιτικά παιγνίδια της Γερμανίας. Γιατί οι ίδιοι οι Γερμανοί ομολογούν την ενοχή τους. Στην τελευταία έκδοσή του το γερμανικό περιοδικό Stern αποκαλύπτει τα κρυφά παρασκήνια της εισόδου της Ελλάδας στο ευρώ. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ και τα έγγραφα που φέρνει στο φως, το 2000 η Γερμανική κυβέρνηση γνώριζε πολύ καλά ότι η Ελλάδα δεν πληρούσε τους όρους ένταξης. Η Γερμανική Κυβέρνηση διέθετε σειρά αρνητικών εισηγήσεων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας, με προειδοποιήσεις για το μεγάλο αναλογικά εμπορικό έλλειμμα, τη μεγάλη εξάρτηση από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, αλλά και για τους κινδύνους που απειλούν την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας. Σημείωναν δε ότι η χώρα δεν ήταν έτοιμη για το «σοκ της εισόδου στην Ευρωζώνη». Ήταν η εποχή που η κυβέρνηση Σημίτη παραποιούσε όλα τα σχετικά οικονομικά στοιχεία (σε αγαστή συνεργασία με την Goldman Sachs). Παρ’ όλα αυτά ο τότε Καγκελάριος Σρέντερ και η κυβέρνησή του αγνόησαν όλες τις προειδοποιήσεις και επιπλέον, καθησύχαζαν τους πάντες, λέγοντας ότι η Ελλάδα πληροί τους όρους ένταξης. Το ερώτημα φυσικά είναι γιατί ο Σρέντερ έκανε τα στραβά μάτια και τελικά επιτάχυνε την είσοδο της Ελλάδας στο ευρώ; Την απάντηση δίνει το περιοδικό Stern. Σημίτης και Σρέντερ είχαν κάνει μια συμφωνία κάτω από το τραπέζι: Ο Σρέντερ θα έκανε τα στραβά μάτια και θα έβαζε τελικά την Ελλάδα στο ευρώ και σε αντάλλαγμα ο Σημίτης υποσχέθηκε ότι η Ελλάδα θα παραιτούνταν από οποιοδήποτε δικαίωμα άσκησης βέτο για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που άλλωστε επιθυμούσε διακαώς τότε η Γερμανική κυβέρνηση.
Ας έρθουμε, όμως, στον αισώπειο μύθο μας:
[[ Κάποτε μια αλεπού, για κακή της τύχη, έπεσε μέσα σε ένα πηγάδι. Όπως ήταν φυσικό, δεν μπορούσε να βγει έξω και έτσι καθόταν στενοχωρημένη προσπαθώντας να σκεφτεί με ποιο τρόπο θα γλύτωνε από την δύσκολη θέση που είχε βρεθεί.
Ώρα πολλή είχε περάσει, όταν στο πηγάδι πλησίασε ένας διψασμένος τράγος, μια αρσενική κατσίκα δηλαδή. Βλέποντας ο τράγος την αλεπού μέσα στο πηγάδι την ρώτησε:
- Είναι το νερό καλό κυρά αλεπού; Να κατέβω κι εγώ να πιω, γιατί διψάω πολύ;
Η πονηρή αλεπού, τότε, του απάντησε:
- Το νερό είναι πεντακάθαρο και δροσερό. Μην το σκέφτεσαι καθόλου. Κατέβα να πιεις να ξεδιψάσεις. Εγώ πίνω συνέχεια και δεν το χορταίνω.
Ο αφελής τράγος, χωρίς να το σκεφθεί καθόλου, πήδηξε μέσα στο πηγάδι και άρχισε να πίνει νερό που όντως ήταν δροσερό και πεντακάθαρο. Ήπιε μπόλικο, με την ψυχή του, μέχρι που ξεδίψασε. Τότε ανακάλυψε ότι αν και μπήκε στο πηγάδι πολύ εύκολα, δεν μπορούσε να βγει από αυτό. Στράφηκε προς την αλεπού και την ρώτησε αν ήξερε κάποιο τρόπο για να βγουν από το πηγάδι.
Η αλεπού, παίρνοντας το πιο αθώο ύφος της, του απάντησε:
- Αυτό είναι πολύ εύκολο. Θα σταθείς όρθιος στα πισινά σου πόδια, ενώ τα μπροστινά θα τα ακουμπήσεις στα τοιχώματα του πηγαδιού. Θα τεντώσεις προς τα πάνω τον λαιμό σου και εγώ θα σκαρφαλώσω πάνω σου. Όταν βγω έξω από το πηγάδι, θα τραβήξω έξω και εσένα και ο καθένας θα πάρει τον δρόμο του.
Ο τράγος, βρίσκοντας σωστά αυτά που του είπε η αλεπού, δεν έχασε καιρό και έκανε όπως του είχε πει. Η αλεπού, εύκολα πλέον, σκαρφάλωσε πάνω στον τράγο και πήδηξε έξω από το πηγάδι.
Μην τηρώντας όμως την υπόσχεση της, άρχισε να απομακρύνεται από το πηγάδι χωρίς να βοηθήσει τον τράγο. Καθώς απομακρυνόταν, τον άκουσε που την κατηγορούσε ότι αθέτησε την υπόσχεση της και ότι τον εγκατέλειψε μέσα στο πηγάδι. Τότε η πονηρή αλεπού του απάντησε:
- Κυρ τράγε μου, αν είχες γνώση όσες τρίχες έχεις στο γένι σου, δεν θα έμπαινες μέσα στο πηγάδι πριν σκεφτείς με ποιο τρόπο θα έβγαινες από εκεί. ]]
Η αλεπού στην ιστορία μας είναι οι τράπεζες και οι κερδοσκοπικοί οικονομικοί οίκοι. Τράγος είναι η Ελλάδα και κατ’ επέκταση και οι άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν έντονα οικονομικά προβλήματα- κυρίως του λεγόμενου Νότου της ευρωζώνης. Η Μέρκελ δεν ενεργεί για το συμφέρον του γερμανικού λαού. Μια μαριονέτα είναι κι αυτή του χωρίς πατρίδα και σημαία οικονομικού συστήματος. Μια αρκούδα με το χαλκά στη μύτη που χορεύει στο ρυθμό που της παίζουν οι πρωτεργάτες της επιβολής της Παγκόσμιας δικτατορίας. Η Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας (Deutsche Bundesbank), δεν είναι εθνική τράπεζα- όπως εξάλλου δεν είναι και η δική μας Τράπεζα Ελλάδος. Το ίδιο συμβαίνει με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Είναι ιδιωτικές τράπεζες που ανήκουν ή ελέγχονται απ’ αυτούς που απεργάζονται την Παγκόσμια Δικτατορία. Έτσι οι λαοί θυσιάζονται για να επιζήσουν οι τράπεζες! Οι διορισμένοι υπάλληλοι- αναλώσιμοι όπως ο Στρος Καν- επιχρυσώνονται με παχυλούς μισθούς και εκτελούν τις διαταγές της οικονομικής μαφίας των οικονομικών επικυρίαρχων. Οι ηγέτες της Ε.Ε.- όλοι τους διορισμένοι, κανείς εκλεγμένος μέσα από τις ευρωεκλογές- μιλάνε για διάσωση των χωρών. Παραμύθια της Χαλιμάς- γιατί του Αισώπου έχουν μηνύματα και ηθικό βάθος! Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι η όλη υπόθεση της "διάσωσης" χωρών όπως η Ελλάδα και η Ισπανία είναι μια παγίδα. Αντί να σώσουν αυτές τις οικονομίες, οι διασώστες- οικονομικοί μαφιόζοι με τα ακριβά κουστούμια και τα δισεκατομμύρια ή τρισεκατομμύρια, έχουν μεταφέρει τεράστιες ποσότητες χρέους, από τα χέρια ιδιωτών, τραπεζών και ισχυρών εταιρειών, στα χέρια των κρατών, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η κατάρρευση των οικονομιών. Αυτό που επιδιώκουν στην πραγματικότητα είναι η χρεοκοπία των κρατών, ώστε όλος ο πλούτος των χωρών, που χάνουν ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας, να περιέλθει στους κερδοσκόπους. Οι τράπεζες δεν αγοράζουν χρέος για να διευκολύνουν τις χρεωμένες χώρες, αλλά για να τις χρεοκοπήσουν. Και όλες αυτές οι δήθεν διαπραγματεύσεις μεταξύ των κυβερνήσεων και της ΕΚΤ δεν γίνονται για να εξυγιανθούν οι οικονομίες των χωρών, αλλά για να παραδοθούν τα έθνη του κόσμου, το ένα μετά το άλλο, σε μια δικτατορία των αγορών. Και αυτό ακριβώς διαδραματίζεται με κάποιες χώρες της Ε.Ε. Γινόμαστε μάρτυρες της υποκατάστασης των εθνών-κρατών από μια παγκόσμια φασιστική δικτατορία των τεχνοκρατών, την Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Είναι ουσιαστικά η οικονομική δικτατορία- χειρότερη από δικτατορία που έχει επιβληθεί με όπλα. Οι αγορές έγιναν ισχυρότερες των εθνών, γιατί τα ανδρείκελα με την επωνυμία “πολιτικοί”, ενώ έχουν τη δύναμη των όπλων, που μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν για να υπερασπίσουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των λαών τους, έχουν υποταχθεί στη δύναμη των ομολόγων και των χαρτιών χωρίς πραγματική αξία. Ζούμε στην εποχή του παράλογου, όπου τα κατάλληλα “μαγειρεμένα” χαρτιά των κερδοσκόπων έχουν μεγαλύτερη αξία από τα έθνη.
Οι αλεπούδες- μεγάλοι τραπεζικοί οίκοι που είχαν πέσει στο πηγάδι της οικονομικής αλαζονείας παράσυραν τα κράτη- τράγους. Πέσαμε στο πηγάδι του πλαστικού χρήματος, των χωρίς πραγματικό αντίκρισμα χαρτιών, όπου πίναμε νερό χωρίς να το χρειαζόμαστε με άσκοπα δάνεια. Δάνεια που δεν άλλαξαν την ελληνική κοινωνία, αλλά φαγώθηκαν από κυκλώματα μεγαλοεργολάβων, εκδοτών, πολιτικών, εργοστασιαρχών και εφοπλιστών. Βάλαμε πλάτη να σωθούν όλοι αυτοί. Να σωθούν οι χρεωκοπημένες τράπεζες και οι χρηματιστηριακοί οίκοι, οι οποίποι έπαιζαν κερδοσκοπικά παιγνίδια, κι εμείς μείναμε σαν τον τράγο στον πάτο του πηγαδιού για να ζήσουμε από εδώ και πέρα την τραγωδία μας. Αυτούς που μας έσυραν στα αδιέξοδα, ενώ είχαμε την ευκαιρία στις εκλογές αυτού του μήνα να τους στείλουμε στον αγύριστο, τους επιβραβεύσαμε για τη δολιότητά τους. Είναι απίστευτα αυτά που έχουν υπογράψει. Ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ομολόγησε ότι: «Η Αυστρία, η Γερμανία, το Λουξεμβούργο ή άλλες χώρες δεν έχουν εμβάσει ακόμα κανένα «φρέσκο» ευρώ στην Ελλάδα, αντίθετα, λαμβάνουν τόκους». Πληρώνουμε, δηλαδή, τόκους για δάνεια που δεν έχουμε πάρει! Γίναμε πιο ηλίθιοι κι από τον αισώπειο τράγο…
Ο τράγος- αιγόκερος στην ελληνική γλώσσα- έχει κέρατα. Κέρατα με τα οποία μπορεί να αμυνθεί αλλά και να επιτεθεί. Αυτά τα κέρατα ο τραγ-ικός ελληνικός λαός απόδειξε μέχρι τώρα ότι τα έχει μόνο για ομορφιά. Ήρθε ο καιρός να τα χρησιμοποιήσει. Πρώτα προς τους πολιτικούς, που αναιρούν τις προεκλογικές υποσχέσεις, και μετά προς τους κερδοσκόπους. Τώρα, που είναι ακόμα ζωντανός. Γιατί σε λίγο θα πεθάνει εγκλωβισμένος μέσα στο πηγάδι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου