“ Ούτις”
Ρε, τσι ψούαμ» (ρε, τι πάθαμε). Τον Θοδωρή τον φαγανό, να τον κλειδώσει η “έτσι του” στο σπίτι. “ Έτσι του” είναι το έτερό του δέκατο- μη χ… τώρα, όχι και έτερο ήμισυ, δε βγαίνει στα κιλά και στον όγκο- η Χ. Χ, το Χριστινάκι του, η Χίλαρυ των Καλυβίων και δεν της αρέσει το μούσι. Ε και; Αυτουνού του άρεσε. Μούσι πουλούσε τόσα χρόνια που ασχολήθηκε με την πολιτική. Μούσι με το σακί . Βέβαια, πούλησε και τον Οτσαλάν στους Τούρκους, αλλά έτσι του είπαν οι Αμερικάνοι, αυτοί οι ανιδιοτελείς φίλοι μας. Πούλησε και τη σημαία εκεί στα Ίμια. Έτσι απαλά- απαλά την πήρε ο αγέρας και την εξαφάνισε. Σημαίες είχαμε πολλές. Και να πάρει μια ο αέρας, δεν χάθηκε δα κι ο κόσμος. Μούσι πούλησε κι όταν έλεγε να έρθει η ΔΕΗ να τον κλείσει φυλακή γιατί δεν είχε να πληρώσει το χαράτσι. Γιατί χοντρόπετσος είναι, μ@λ@lά@@ς δεν είναι να πληρώσει. Σήμερα πληρώνουν τα κορόϊδα, στα οποία χρεώνουν το λογαριασμό τα κάθε ράτσας παχύδερμα. Γιατί σε τούτη την κατηραμένη κενωνία άλλοι τρώνε, κι άλλοι πληρώνουν.
Τώρα που πήρε σύνταξη από την πολιτική ο Θοδωρής, είπε να αφήσει μούσι. Σύνταξη παχυλή, ρε πεινάλες. Οι 300 δεν είναι του πεταμού για πενταροδεκάρες. Όλοι οι νόμοι είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα τους και στα μέτρα των άλλων κλεφτών που λέγονται τραπεζίτες, καναλάρχες, μεγαλοεργολάβοι, εφοπλιστές, εργοστασιάρχες και χρηματιστές. Γιατί οι βολευτάδες πρώτα φροντίζουν να βολέψουν την αφεντομουτσουνάρα τους κι όλο τους το σόι να το χώσουν στη βουλή που έχει μισθό με ουρά. Δεν είναι πιρπιτσόλια. Και τα λεφτά, που τρώνε χωρίς εμάς τους πεινάλες, τα βγάζουν έξω στην Ελβετία, μη γίνει καμιά στραβή και πάει η κλεψιά και το φάγωμα χαμένα. Εμείς πιανόμαστε Κώτσοι, Μήτσοι κι όλα τα λήγοντα σε –τσοι, της συνομοταξίας των μακάκων και αισθανόμαστε τύψεις ότι μαζί τα φάγαμε. Ο Θοδωρής μπήκε στη βουλή 120 κιλά αξιοπρεπής αριστεροσοσιαλιστής και βγήκε 400 κιλά αμετροεπής δεξιοΣοσιαΛηστής.
Η συνέχεια >>> εδώ …
Αυτό θα πει πρόοδος και πολιτική διορατικότητα. Έλα όμως που με το μούσι ήταν σαν μαλλιαρός γεροφρικιοκώλος. Και χάλαγε την αισθητική της Χίλαρυ των Καλυβίων. Πώς μπορούσε αυτή μια κυρία- έστω κι αποτυχούσα δήμαρχος- να κυκλοφορεί στο πλάι του γεροΚίγκ Κόγκ της Δυτ. Αττικής; Τουλάχιστον ο σούπερ έξτρα λάρτζ γορίλας της Τζέσικα Λάγκ είχε αισθήματα! Τούτος ήταν ντιπ για ντιπ ένα κτήνο,ς που είχε ειδική σήραγγα με διαδρομή στόμα- πρωκτός. Το τι άλεθε καθημερινά, αδελφάκι μου, δεν περιγράφεται. Κάθε φορά που πήγαινε να ανακουφιστεί, είχαμε συμφόρηση στο βιολογικό σταθμό στη Ψυτάλλεια. Αααα, όλα κι όλα. Δεν μπορούσε αυτή η ευπαρουσίαστη κυρία να κυκλοφορεί πλάι στο μαλλιαρό γεροκώλο. Δεν φτάνει, που τις άλλες φορές που βγαίνανε της ερχόντουσαν ρουκέτες με το: «Τι του βρήκε, του χοντομαλάκα», τώρα να πέφτουν πύραυλοι με το: «πώς τον κυκλοφορεί τον εριοφόρο γεροντοπρωκτό»; Και μια μέρα που ο Θοδωρής είχε περιδρομιάσει 10 κιλά μπαρμπούνια, 5 αστακούς, 4 κιλά γαρίδες σαγανάκι, δύο δίμετρες συναγρίδες και τρεις γαβάθες σαλάτα με μπόλικη σως για να γλιστράνε τα θαλασσινά, και είχε πέσει σε λήθαργο τ’ ανάσκελα ροχαλίζοντας σαν σπαστήρας για γαρμπίλι, βρήκε το Χριστινάκι την ευκαιρία και τον κλείδωσε στο σπίτι. Τι σπίτι δηλαδή, μια έπαυλη των 850 τετραγωνικών φιλοξενούσε τον ξεθυμασμένο έρωτά τους.
Είχε, αδερφάκι μου, ο εκ γυναικός φυλακισμένος εν τη οικία, τη φλασιά να γράψει ένα ηλεκτρονικό βιβλίο. Τεμπέλης ήταν τώρα που πήρε σύνταξη από την πολιτική και είπε να γράψω κατιτίς για να τσιγκλίσει τους πεινάλες και τους άνεργους. Τεμπέλης βέβαια ήταν και σαν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Το μόνο που έκανε ήταν να ρίχνει καμιά μαλακία για να γίνεται ντόρος, ώστε να περνάει η κυβέρνηση τα μνημονιακά νομοσχέδια χωρίς να το καταλαβαίνει ο λαουτζίκος. Με το σεξ είχε πάρει διαζύγιο εδώ και πολλά χρόνια, το πουλί του έχει εξαφανιστεί κάτω από τη πλούσια και πολύπτυχη μπάκα του, οπότε είχε άπλετο χρόνο- ελληνικούρα, εεε- για να συγγράψει. Το θέμα του βιβλίου μέγα: «Μαζί τα φάγαμε». Ναι ρε, μπασκ ι χίγκρεμ (μαζί τα φάγαμε)- να ρίχνουμε και το αρβανίτικο, μιας και καυχιέται ο Θόδωρας πως είναι αρβανίτης- για να δείξουμε ότι είμαστε πολυπολιτισμικοί. Τώρα αν κάποιοι έφαγαν εκατομμύρια και άλλοι κάτι ψηλά, αυτό είναι έτερον θέμα. Η κλεψιά είναι κλεψιά. Το αμάρτημα ίδιο! Η εντολή λέει «ου κλέψεις», δε λέει να μη κλέψεις εκατομμύρια. Δεν κάνει διάκριση και ούτε έχει διατίμηση. Στα μάτια του Θεούλη όλοι είμαστε το ίδιο ένοχοι και αμαρτωλοί. Είτε κλέψουμε ένα κουλουράκι που κάνει ένα ευρούλι γιατί πεινάμε, είτε κλέψουμε χίλια ευρώ από την εφορία, είτε κλέψουμε πενήντα δισεκατομμύρια από τους φορολογούμενους του κράτους, είτε κλέψουμε δέκα τρισεκατομμύρια σαν παγκόσμιοι κλέφτες. Εκτός βέβαια κι αν προλάβουμε και εξομολογηθούμε. Ε τότε, ο καλός Θεούλης θα πάρει στο σφουγγάρι του και θα διαγράψει την κλεψιά. Αμέεεε, έτσι λέει ο εκλεκτός κλήρος, που τα τρώει μαζί με τους πολιτικούς. Με το ίδιο σφουγγάρι θα σβήσει την κλεψιά των πενήντα δισεκατομμυρίων και την κλεψιά των 50 ευρώ ή την κλεψιά των πενήντα λεπτών. Γιατί, τι σημασία έχουν μερικά ψωρομηδενικά;
Το λοιπόν, μαζί τα φάγαμε. Αν ο Θοδωρής τινάζει στον αέρα τα ελατήρια της ζυγαριάς κι εσύ, φιλάρα, είσαι σαν να σου έκαναν ακτινογραφία, που έμεινες πετσί και κόκκαλο από την ασιτία, έτερον εκάτερον. Γι’ αυτό το μεγάλο φαγοπότι, έγραψε και έχει κατά καιρούς μιλήσει ο αναστενάρης των ταβερνών και της σπιτικής κουζίνας. Αυτόν τον φαγανό είδε η Αγγελικούλα η Μέρκελ- τι θείο πλάσμα κι αυτή, το αρχέτυπο του σεξ- και μας αλλάζει την μητέρα του Χριστού ανάποδα.
Ένα βιβλίο για να έχει αναγνώστες θέλει διαφήμιση. Ο μόνιμος θαμώνας των καναλιών, όταν ήταν στην πολιτική, είχε φίλους δημοσιογράφους, που τα έτρωγαν μαζί. Αυτοί θέλησαν να τον καλέσουν για μια ζωντανή διαφήμιση. Μα η “έτσι” τον είχε κλειδωμένο. «Έλα μπαρμπουνάκι μου, άσε τα πείσματα. Άντε καταϊφάκι μου, δώσε τα κλειδιά. Έ, ρε ροδοψημένο παϊδάκι μου, άνοιξε την πόρτα», της έλεγε. Μα αυτή τσαούσα: «Δε σ’ ανοίγω, δε σ’ ανοίγω, μα τον Άγιο Κωσταντίνο», του απαντούσε. «Πρώτα θα θυσιάσεις τις τρίχες της ροδαλούς μουσούδας σου». Ε, τι να κάνει κι αυτός ο έρμος. Θυσίασε το μούσι του για το μέγα πόνημα που είχε συγγράψει. Έτσι από μαλλιαρός γεροκώλος έγινε άτριχος μαϊμουδόκωλος. Και διαφημίζει στα κανάλια το “Μαζί τα φάγαμε”, αφού η Χ.Χ. επέτρεψε το «άρατε πύλας».
Να το αγοράσουμε το βιβλίο, ρε καρντάσια, για να μάθουμε επιτέλους πώς αφού τα φάγαμε μαζί εμείς έχουμε γίνει τσίροι από την πείνα κι αυτός ζυγίζει έναν τόνο. Πώς εμείς κοντεύουμε να τρελαθούμε που δεν έχουμε να πληρώσουμε φόρους, χαράτσια και τα κερατιάτικα που μας χρέωσαν με τα μνημόνια κι αυτοί έχουν εκατομμύρια στις ξένες τράπεζες και δεκάδες ακίνητα χωρίς να πληρώνουν κεφαλικό φόρο. Πώς εμείς ντρεπόμαστε για την κατάντια της πατρίδας μας κι αυτοί δεν ντρέπονται που την ρεζιλεύουν με τα καμώματά τους. Να το αγοράσουμε για να το παραδώσουμε στα παιδιά μας, ώστε αυτά να μην στέλνουν στη βουλή ανθρωπάκια σαν τον Πάγκαλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου