Ταμήλος ο δουλευταράς ξύστης

“Ούτις”

Έκτακτο ανακοινωθέν από την αυλή του Μιχαλάρα του Ταμήλου, του μουστάκια από Τρίκαλα μεριά: «Χι, χάι, άει, ρααα, που θα μ’ βάλητι ημένα μα μάθου τώρα π’ γέρασα για νιρά κι περιβάλουν. Τι ήμι ιγώ, υδρουγιουλόγους; Μπίπτσαμεν ντιπ για ντιπ. Για τόσους λίγους παράδες, εβδουμήντα πέντι ηυρούδια. Τι είμαστι; Ψιλικτζήδες; Ημίς, ρα ζαγάρια, δεν τα ξύνουμι. Ημείς, ρα μπλάρια, τα έχουμι ματώσ’ εικί στη βλή. Χι, χάι ρα, που θα κάθουμι μι τις ώρς να ξίνου τα τέτια μ’ για εβδουμίντα πέντι ηυρώπλα».

Καρντάσια, με τέτοια ανακοινωθέντα, γίνονται αστέρες της παλάμης και της αρβύλας με τους τέσσερις χάχες οι ξενέρωτοι βουλευτάδες, που στρατεύονται για τους πολλούς παράδες. Μπορεί να ψηφίζουν για εμάς, το λαουτζίκο μεροκάματο των 20 ευρώ, αλλά αυτοί, οι βολευτάδες, τα θέλουν να τα παίρνουν χοντρά! Γιατί δεν είναι ψιλικατζήδες για εβδομήντα πέντε ευρώπουλα να τρέχουν με τις ώρες σε υποεπιτροπές και να μελετούν τα αμελέτητα. Άκου ο βλαχοδήμαρχος από ντουβάρια και δρόμους, που τα ‘παιρνε χοντρά, να καταντήσει ψιλικατζής νερουλάς. Να σε υποχρεώνει ο αρχηγός να μελετάς το περιβάλλον. Αυτό, ρε- είναι το “ρα” του Τρίκαλου- το περιβάλλον μόνο να το βιάζει είναι γεννημένος ένας μηχανικοδημαρχοβολευτής!

Ο Μιχαλάρας ο Ταμήλος- ακόμα και το επίθετο σου τη βαράει στο δόξα πατρί, τάααμμμμ- ήταν πετυχημένος σαν δήμαρχος στα Τρίκαλα, αφού ανέβασε τα χρέη του δήμου στα 66 εκατομμυριάκια. Μετά ήταν η σειρά του να μας σώσει. Εκτιμώντας τα προσόντα της λαμογιάς του ο Αντωνάκης ο Μεσσήνιος τον έχρισε βουλευτή. Ο Μιχαλάρας είχε κάνει το κουμάντο του. Από ένα λογιστικό λάθος βρέθηκε με 1200 υπάλληλους στο δήμο του. Όχι, ρε, δεν έκανε ρουσφέτια. Κι ούτε λαμόγιο ήταν. Ικανός και μαγκίτης ήταν! Από αποτυχημένος και χρεωκοπημένος μηχανικός, μόλις πήγε στο δήμο έγινε λεφτάς. Αυτό στην Ελλάδα λέγεται ικανότητα. Παραμύθια είναι ότι το ΣΔΟΕ τον έχει στην λίστα αυτών που πλούτισαν ξαφνικά. Ο Ταμήλος το λαχείο του δημαρχείου πέτυχε. Με αυτούς που διευκόλυνε να πιάσουν δουλειά και με το λαχείο που του έλαχε βρέθηκε στη βουλή! «Εσύ, ρε Ταμήλο, είσαι το πρόσωπο που χρειάζομαι στη θέση του ξοφλημένου Χατζηγάκη», του είπε ο Αντωνάκης, ο Ανοιξη-ώτης. Και ο Μιχάλας, αφού απότυχε να ξαναβγεί δήμαρχος, έγινε βουλευτής. Ανέβηκε κλίμακα και έγινε βολευτής με ειδικότητα ξυσίματος αρ@ιδιών. Γιατί ο μουστάκιας ήταν γεννημένος για μεγαλεία βαριεστιμάρας.

Η συνέχεια >>> εδώ …

Αλλά εκεί, ρε μαγκίτες, στα ορεινά της βουλής, έπληττε. Αυτός είχε μάθει στα ορεινά των Τρικάλων με τους σαρακατσαναίους και τα κοψίδια. Έχασε τον καθαρό αέρα του και στο καυσαέριο της Αθήνας μπούκωσε. Για αυτούνο και τον πλάκωσε οξεία μουργελίτιδα. Ήσαν και άβολα εκείνα τα έδρανα της βουλής. Αυτός δεν ήταν για νομοσχέδια, μνημόνια και επιτροπές. Δεν του πήγαιναν οι υποεπιτροπές υδάτων και περιβάλλοντος- ρε, που τις βρήκαν αυτές τις μα@ακίες. Αυτός ήταν για κανένα τσιπουράκι- με γλυκάνισο, Τρικαλινό- και για γερές μίζες. Άντε και για κανένα μανουλομάνουλο, από αυτά που λιγώνονται για άντρακλες με “τέτοια” σαν του κριαριού και μουστάκι σαν σταρ του σινεμά της δεκαετίας του 50- 60, πριν γεμίσει με πισωγλέντηδες το Χόλυγουντ. Ο Ταμήλος ήταν γεννημένος για ρουσφέτια. Ολάκερα κατεβατά από ρουσφέτια έκανε κάθε μέρα. Δουλειά του Μιχαλάρα ήταν να πηγαίνει από υπουργείο σε υπουργείο, να πιέζει τους υπουργούς και να βγάζει το λάδι στους υφυπουργούς, για τους ψηφοφόρους του. Χωρίς αυτούνους θα ήταν ένα χαμένο κορμί, άσμα στο στόμα του Μάκη του Χριστοδουλόπουλου στα πανηγύρια των καμποχωριών. Για να καλοπιάσει τους υπουργούς, τους πήγαινε και ρόδια για να διώξουν τη γρουσουζιά και την γκαντεμιά. Τη γκαντεμιά δεν την πάγαινε με τίποτα ο Ταμήλος. Του κάθονταν σαν καπίστρι στο λαιμό. Δεν ήταν δα και κανένα μπλάρ (= μουλάρι) να έχει καπίστρι.

Η Μχάλς (= ο Μιχάλης) με τα μπλάρια είχε καλές σχέσεις. Αυτά βέβαια δεν είχαν αρ@ίδια, αλλά σαν δήμαρχος καβάλα σε ένα μπλάρ έκανε τη διαδρομή Σαμαρίνα- Κόρινθο- Αθήνα- Τρίκαλα χωρίς στάση για να μπει στο βιβλίο Γκίνες. Γι’ αυτό σαν λέω, καρντάσια μου, ο Μιχαλάρας είναι για παγκόσμια πράματα, δεν είναι ψιλικατζής. Το μυστακοφόρο μπλαρ καβάλησε το άλλο μπλαρ και έκανε τη διαδρομή. Έτσι έδειξε πως έχει απ’ “αυτά” που δεν είχε το κάτω μπλαρ και χωρίς να χυδαιολογήσει- γιατί αυτή ήταν η γνήσια κοψιά του- είπε στους δημοσιογράφους σε γνήσια Τρικαλινή διάλεκτο: «Ισίς οι δημοσιουγράφ αντίς να μας κατιγουρίστιτι ιμάς τς βουλιφτές π’ πήγαμι κι ψηφίσαμ του μνημόνιου, μας κατιγουρίτ π’ ξύνουμι τα αρχ@δια μας». Α ρε, θα πείτε, ο Ταμήλος δεν μπορεί να χαμήλωσε τόσο πολύ τον πήχη της βουλής. Όχι, ρε καρντάσια, δε χαμήλωσε τον πήχη. Ξυστό έπαιξε ο άνθρωπος.

Ο Μιχαλάρας είναι ωραίος και στα βελάσματα! Σε κομματική συγκέντρωση τα ‘χωσε σε έναν τριπλοθεσίτη λέγοντάς του ότι «είναι απολίθωμα κομματικού μηχανισμού που ψάχνει ρόλο στα τοπικά δρώμενα, όταν αυτό που ξέρει μόνο να κάνει είναι να κάνει... μπεεεε». Εκεί έγινε της Πόπης- στο λαϊκότερο της επί χρήμασι εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα- γιατί ο θιγόμενος τον αποκάλεσε- Τρικαλινά- γκαφάλι (= άτομο χαμηλής αντίληψης). Άι,ρε, γκαφάλι ο Ταμήλος. Αυτός που δεν καταδέχεται επίδομα ξύστρας 300 ευρώπουλα το μήνα, δεν είναι βλίτο. Είναι μαγκίτης νεοέλληνας! Και γι’ αυτό τον κυνηγάει το ΣΔΟΕ για παράνομο πλουτισμό… Δεν είναι κανένα χαϊβάνι για τόσο χαμηλό επίδομα ξυσίματος όρχεων… Γιατί τα δικά του είναι ακριβά!

Αυτά εκτίμησε ο Αντωνάκης και τον έχει στη δύναμη του κόμματός του. Εξάλλου οι νεοέλληνες με αυτά μετρούν και την προσωπικότητα. Άσχετα, αν μετά χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο για όσους στέλνουν στη βουλή- ανθρώπους σαν τον Ταμήλο- οι οποίοι ψηφίζουν σαν στρατικοποιημένα τετράποδα που κάνουν μπεεεεε- τα μέτρα της εξόντωσής αυτών που τους έστειλαν στη βουλή. Καρντάσια, έχουμε Ταμήλους, μπουμπούκους, Τατσόπουλους και Παναγιώταρους, όπως είχαμε Άκηδες και Γιάννους Παπαντωνίου, Βουλγαράκηδες και Ρουσόπουλους, γιατί αυτοί μας εκφράζουν…. Όμοιος τον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα…