“Ούτις”
Α ρε ζωή μπαμπέσα. Με τρίπλαρες σα να ‘σουν ο Μέσι και με σαβούριασες.
Βιάστηκες, ρε μάνα, βιάστηκες να με φέρεις στον κόσμο. Βιάστηκες, σου λέω. Κι αυτό είναι το παράπονό μου! Γιατί η ζωή είναι για τα ωραία. Και η Έλενα είναι «σιουμ μπούκουρ», που έλεγε ο παππούλης μου, ή και «γ@μώ τα μανουλομάνουλα», που λέμε εμείς οι απόγονοι. Ωρέ, που να καταλάβετε πως είναι να κοιμάσαι, το λοιπόν, το βράδυ και να μη βλέπεις πότε θα ξημερώσει η μέρα να πας στο σχολειό. Ναι, βρε τσιμεντόλιθοι, καλά το ακούσατε: να πας στο σχολειό. Όχι, ρε βλίτα του αγρού, σ’ εκείνο με τους επιστρατευμένους καθηγητάδες. Επίταξη σου λέει ο Αντωνάκης ο Σαμαράς και ο Κωστάκης ο Αρβανιτόπουλος. Τι θέλουν ουτούνοι οι τεμπελχανάδες; Να χαλάσει η μανέστρα των εξετάσεων. Καθότι η παιδεία σήμερις είναι σαν ολίγη από προχθεσινό γιουβέτσι. Ούλα για τη βιτρίνα των εξετάσεων, που θα βγάλουν, όπως η μηχανή του
κιμά, τους αυριανούς άνεργους και τους μετανάστες με πτυχία της αξίας του χαρτιού για να τυλίγεις πιτόγυρο με μπόλικο τζατζίκι. Επίταξη και πάσης Ελλάδος, να πούμε. Σα να ήσαν αραμπάδες, καμιόνια, αποθήκες, πεισματάρικα μουλάρια κι ομορφοκάπουλες φοράδες.
Η συνέχεια >>> εδώ …
Όχι, αυτούνο το σχολειό. Το άλλο, ρε, που και με δέκα καπίστρια να σε δέσουν, θα τσινάς και θα γουστάρεις να τα σπάσεις για να πας. Και να βλέπεις- ω ρε ανατριχίλα- όλο το βράδυ στον ύπνο σου όνειρο ξανθούς γυμνόστηθους αγγέλους να στήνουν πίνακες. Να φέρνουν ομοιώματα ανθρώπινου σώματος. Να ετοιμάζουν διαδραστικούς πίνακες με βιντοπροβολείς και τα λοιπά. Και εσύ, να πούμε, να νοιώθεις σαν την πρώτη φορά που πήγες με την έτσι σου. Ούτε ο οργασμός της αγελάδας δε μπορεί να συγκριθεί με την ηδονή της προσμονής να έρθει η ώρα που θα χτυπήσει ο κώδων για το μάθημα της σεξουαλικής υγείας. Τι άλγεβρα και φυσική και γεωμετρία και κουραφέξαλα. Το μάθημα των μαθημάτων! Σεξουαλική υγεία, ρε. Ένα μάθημα από την τρανή φλασιά της Έλενας, της ξανθομαλλούσας θεάς του Βαρδάρη.
Ρε καρντάσια, με το που το σκέφτομαι νιώθω ρίγος να μου διαπερνάει το ραχοκόκαλο. Γιατίς αν το Χόλυγουντ έχει τη θεά της, την Σάρλιζ Θέρον, έχουμε και εμείς οι τενεκέδες οι ξεγάνωτοι της Ελλαδίτσας τη δική μας θεά. Εμείς έχουμε το Ελενάκι. Τη Ράπτη ντε, τη μις Βουλή. Τις έχει σκίσει όλες τις βουλευτοσουρλουλούδες. Είναι το δέκα το καλό. Και τι δέκα. Δέκα με τρεις τόνους! Κι αν τα θυμάμαι καλά, όπως τα ‘λεγε ο μαθηματικός σε εμάς τους στούρνους που καίγαμε κάρβουνο με χαμηλά λιπαρά: δέκα στην τρίτη.
Οι άλλες οι χλαπάτσες ζηλεύουνε το κορίτσι- που σαν το ‘φτιαχνε θα είχε κέφια ο Θεούλης- τη μις Βουλή, και κάθε τόσο το ματιάζουν. Ματιάξανε τη μις Βουλή κι όταν φορούσε το μεγάλο εντυπωσιακό ρολόι. Λυσσάξανε οι λυσσάρες από τη ζήλεια. Μειδίασαν με νόημα οι “ρέστοι” και είπαν πως ήταν δώρο από κάποιον “χρυσοχέρη” ! Ε και; Έλενα το λένε το κορίτσι. Δεν το λένε αλεξ- άντρα. Γιατί το κορίτσι είναι σαν το μαγνήτη: τα τραβάει τα βλέμματα των ορίτζιναλ. Και το κηφηναριό όλο της βουλής ήθελε να κάνει όπως το μελισσοκηφηναριό στη βασίλισσα της κυψέλης τους. Ήταν παναθεμάτες κι εκείνες οι φωτογραφίες με το κίτρινο μαγιό με το κορδονάκι που ‘βαζε τη φαντασία να οργιάζει. Φιλάρες, τέτοιες ούτε η Πάμελα Άντερσον δεν είχε κυκλοφορήσει.
Χιλιόμετρα είναι, ρε καρντάσια, η ουρά των γαμπρών, που τους κατεβάζει η κούτρα να πάρουν ταίρι την Έλενα. Ένα μαρτυριάρικο πουλάκι μου είπε πως ο μουστάκιας ο πρόεδρος της βουλής- ο Μεϊμαράκης, μωρέ μινάρες- δέχεται 4500 βουλωμένα γράμματα το χρόνο από υποψήφιους γαμπρούς. Ρε π@ύστη μου, ζητάνε ρουσφέτι να τους κάνει το ρουφιάνο και να πει το λόγο τον καλό. Να γυρίσει ανάποδα γη και ουρανό, να τα κάνει μαντάρα, γιατίς έχουνε νταλγκά το Ελενάκι. Γουστάρουν να το παντρευτούν με παπά και με κουμπάρο. Και να τα τάματα στον Αϊ Δημήτρη το Μυροβλήτη να κάνει το θάμα του και να πει το κορίτσι το ναι. Και δε το κάνουν για την προίκα της. Όχι, ρε. Καθόλου δε τους κόφτει που έχει 35 ακίνητα και μασούρια τα ευρά. Τι είναι δηλαδής τα 900 χιλιαρικάκια τα δηλωμένα; Ψύλλοι στ’ άχυρα. Αυτούνοι την Έλενα θέλουν μονάχα με το στριγκάκι της. Τι να την κάνουν την προίκα;
Δε γουστάρουν την προίκα της Έλενας, αλλά την ….(ευρ)οπη… Μη γελάτε, ρε χαϊβάνια, καθότι ό ένας γαμπρός έγραψε στο γράμμα πως κάθε μέρα ανάβει κερί με 2 ευρώπουλα, γιατί είναι Έλληνας και το νόμισμα έχει πάνω του τον Δία που έκλεψε την Ευρώπη. Και το Ελενάκι έχει γενέθλια την ίδια μέρα που είναι η γιορτή της Ευρώπης! Άκου, ρε, συλλογισμό! Αυτό κι αν είναι αστραποβολιά από παλληκάρι με σεβντά.
Και δε φτάνει η ουρά με τους δικούς μας γαμπρούς. Πλακώσανε και οι μπουνταλάδες οι Τουρκαλάδες. Οι κωλ@φυλλάδες τους κάνανε την τρίχα παλαμάρι, σαν αυτήν από τη βάρκα του Βοσπόρου το βαρκάρη. Είπαν- άκουσε, ρε π@ύστη μου- πως το Ελενάκι καταδέχτηκε να σηκώσει τα μάτια στον παλιό Εζέλ, που άλλαξε τώρα το όνομα σε Καρανταγί. Σιγά, μωρέ που το κορίτσι του Βαρδάρη θα συναινούσε στην ελληνοτουρκική φιλία. Δεν είναι σαν τον μινάρα το γεροντορφικιό το Μπουτάρη να θέλει το “οθωμανικό δίκαιο”. Η πάσα αλήθεια είναι πως η ξανθιά πήγαινε ταχτικά στην Πόλη για να ψωνίσει στο παζάρι. Σχεδόν κάθε βδομάδα. Και ο μαυρούκος Τούρκος ηθοποιός είχε κάνει την απόσταση Κωνσταντινούπολη- Αθήνα λες και ήταν Κολιάτσου- Παγκράτι. Μα ήταν γιατί του άρεσε το δικό μας σερμπέτι στο Μοναστηράκι. Άπα- πα. Η Έλενα το ξεκαθάρισε: Εζέλ γιόκ. Γιόκ και Καρανταγί
Όχι, ρε. Μόνο σε Έλληνα με κορμοστασιά Ερμή του Πραξιτέλη σηκώνει τα βλέφαρα το Ελενάκι. Προς τα κει πάγαινε, κι αρμένισε για της ευτυχίας τα ύδατα με τη βάρκα του Γιαννάκη του δικηγόρου αυτής της εκπομπής με τη μεγάλη τηλεθέαση στη ΤVούλα. Μα σαν πέρασε ο ενθουσιασμός έμπασε αρμυρό νερό η βάρκα. Και σαν έγειρε η βάρκα και χάλασε το αυγολέμονο, είπε στη ξανθιά- σαν να ήταν προσκαλεσμένος σε εκπομπή του Πρετεντέρη- ο Αντρέας ο ομορφάντρας, και βαμμένος γαύρος, που γουστάρει να γίνει ένας ακόμη αρχηγός κομματιδίου, το σουξεδάκι του ΛεΠα «μείνε μαζί μου έγγυος, καθότι είμαι πολύ φερέγγυος». Αλλά κι εκεί χάλασε η μανέστρα. Και το να κάνει ένα μωρό η Έλενα το γουστάρει πολύ. Δε βαριέσαι, ρε Ελενάκι. Θα σου κάτσει κάποτε η μπίλια. Καθότι η ζωή είναι μια ρουλέτα. Κόκκινο, μαύρο και τζουρρρ η μπίλια.
Έτσι το λοιπόν μπατάρισε η βάρκα, ξίνισε η μανέστρα, οπότε για να μην πάει καλόγρια, σαν τις Γερμανίδες , τις Ρωσίδες και τις λοιπές αλλοδαπές που είχαμε παλιά στο μοναστήρι στο Σταυρό με το Ρασπούτιν τον Διονύσιο, η Έλενα το γύρισε στην αλληλεγγύη. Ανέλαβε πρωτοβουλία- άκου, ρε π@ύστη μου, πού τη βρήκε στη Ψωτοκώσταινα- κατά της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών. Και μπράβο στο κορίτσι!!! Αλλά αυτή η προθυμία να πάει ακόμα και στα σχολειά να διδάξει σεξουαλική αγωγή, ρε καρντάσια, μου τσιγκλάει την επιθυμία να ξαναγυρίσω στο σχολειό. Να καθίσω στο θρανίο και σαν χάνος να παρακολουθήσω το μάθημα της Έλενας. Και, μα τη Παναγία τη Χρυσοσπηλιώτισσα, θα το μαθαίνω νεράκι το μάθημα. Από την παράδοση.
Το Ελενάκι ζήτησε στην πρωτοβουλία κατά της κακοποίησης των παιδιών και τη συνδρομή της Ελένης Ζαρούλια, της γυναίκας του Νικόλα. Του αρχηγού, ντε, της Μαλαματένιας Αυγούλας. Αλλά η Ν.Δ-ίτισσα ξανθιά έφαγε πόρτα από τη ξανθιά τη Χρυσαυγουλίτισσα. Γιατί οι Μπαρμπύτσες θέλουν να το ΄χουν μονοπώλιο. Ξανθιά- άκου, ρε, να φρύξεις- δε χωνεύει ξανθιά. Και η βαρκούλα η Ελενίτσα γύρισε μόνη, δίχως τη μαούνα την Ελενάρα.
Αλλά, ρε μανάρι μου, εμείς εσένα θέλουμε. Τη μία και μοναδική Έλενα του Βαρδάρη. Και ζούμε για τη στιγμή να σε δούμε δασκάλα μας. Γιατί ο Έλληνας στα γράμματα μπορεί να είναι κουμπούρας, αλλά ψοφάει για σεξομαθήματα. Και μετά θα παίρνει δουλειά για το σπίτι. Έτσι, για την πραχτική του. Γι’ αυτό χάθηκαν από την πιάτσα τα ονόματα Κώτσος, Μήτσος, Πίπης, Παντέλας, Αγησίλαος, και παντού το αυτί σου πιάνει το κοινό όνομα, το ένα και μοναδικό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου