Η Ελληνίδα Σάρον Στόουν στη Βουλή “Ούτις”

“Ούτις”

Φρένιασε, μωρέ καρντάσια, η Κατερίνα Παπακώστα- η βουλευτίνα της ΝουΔούλας, ντε- κι αρχίνησε τις καταγγελίες. Το ‘κανε, λέει για την ευπρέπεια της Βουλής και για να μην έρθει κόλπος στα σιτεμένα αρσενικά του κ(υ)οινοβουλίου. Δε μας χ@ζεις, ρε Νταλάρα, που θυμήθηκες την λέξη ευπρέπεια. Από πού αγοράζεις ευπρέπεια; Από το γιουσουρούμ ή από την λαχαναγορά; Και πώς την αγοράζετε εκεί στο κ(υ)οινοβούλιο, με την οκά ή με τον πήχη; Είναι ίδια με αυτήν που αγόρασε ο βιβλιοπώλης Σπύρος- έτσι τον βάφτισε ο νουνός του, άσχετα αν μετά το άλλαξε σε Άδωνης- που μας ξεφουρνίζει πως έλεγε ψεματάρες για τα καλά του μνημόνιου, ενώ ήξερε πως ήταν καταστροφικό, και ο σκατζοχοιρομαλλιάς Στουρνάρας, που υπογράφει τις αυτοκτονίες των πολιτών, μιας και από αναπτυξιακά μέτρα είναι στούρνος ; Εδώ έχουμε γίνει ρόμπα ξεκούμπωτη σε ούλη την οικουμένη και μιλάμε για ευπρέπεια. Σιγά, μωρή, μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου.

Και τι κατάγγειλε η κακούργα; Κατάγγειλε, να πούμε, τις γυναίκες συναδέλφισσές της που σκανδαλίζουν με τις ενδυμασίες τους. Αφορμή; Μια βουλευτίνα που εμφανίστηκε στα έδρανα της Βουλής με λευκό, κοντό σούπερ σέξυ φόρεμα και χωρίς εσώρουχο, ίδια κι απαράλλαχτη σαν τη Σάρον Στόουν στο έργο των έργων, αδερφάκι μου, στο “βασικό ένστικτο”… Φρικάρισε από τη ζήλεια, η κυρά- Κατίνα η Παπακώτσαινα, γιατί φύγαν τα νιάτα της και ο καθρέφτης την έδειχνε ζαρωμένη Κορινθιακή λεμονόκουπα. Άλλαξε τον καθρέφτη, αλλά η ίδια εικόνα: ζαρωμένη λεμονόκουπα. Μόνο που τώρα ήταν Λακωνίας. Ενώ η άλλη, που ξέχασε να βάλει το βρακάκι της, ήταν σαν σφιχτό μήλο ζαγορίτικο, όλο ζουμί και άρωμα. Σαν αυτούνο που δάγκωσαν ο Αδαμάκος και η Ευούλα, δίνοντας αφορμή να τους διώξει ο Θεούλης από το μπαχτσέ του παράδεισου. Ένεκα ο φίδης, να πούμε.

Η συνέχεια >>> εδώ …

Και δεν έφτανε που το μήλο “ζαγορίν” φόραγε το άσπρο ξέξασπρο φορεματάκι, άνευ στριγγακίου, έκατσε, ρε π@ύστη μου, στο μπράτσο του καναπέ, και νααααααα, οι εναλλαγές στο σταυροπόδι. Λίγο η αίσθηση του μπράτσου, λίγο το στένεμα του φορέματος, λίγο τα τορνευτά πόδια που δεν έβρισκαν ισορροπία το ένα πάνω στ’ άλλο, η βουλευτογκόμενα- οι κακές γλώσσες λένε πως ήταν της αντιπολίτευσης- κάθε λίγο και λιγάκι άλλαζε το σταυροπόδι. Μια πάνω το δεξί, μια το αριστερό. Και στο ενδιάμεσο, να φαίνεται στο βάθος ο παραδεισένιος κήπος της κόλασης… Και σε κάθε εναλλαγή, έ ρε Βαγγελίστρα μου, τι εγκεφαλικά. Σα κοκόρια με τη γρίπη των πτηνών, έπεφταν τα γεροντοφρικιά Ντινόπουλοι, Γιακουμάτοι, Ταμήλοι, Τζαμτζήδες και Σία. Είδε, το λοιπόν, η Κατερίνα να κορώνει η κλάση της και φρίκαρε. Όχι, ρε π@ύστη μου, σκέφτηκε, να χάσουμε τα γερομπισμπίκια, πριν να ψηφίσουμε το νέο μνημόνιο, που μας στριφώνει η ράφτρα της Αγέλλας της Γερμανογκεσταπίτισσας. Τα θέλουμε τα ζωντανά. Έτρεξε, που λέτε καρντάσια μου, τους έφερε νερό εμφιαλωμένο και χάπια για το εγκεφαλικό. Έσπρωξε και το διαλοθήλυκο της αντιπολίτευσης να ξεπεζέψει από το μπράτσο του καναπέ, και έτσι έσωσε τα γεροντοφρικιά.

Όσοι ήσαν γύρω τριγύρω έμειναν κάγκελο. Άγιε μου Φανούρη θαυματουργέ, τι πράμα ήταν τούτο που φανερώθηκε! Και το ατιμούλικο έπαιζε κρυφτούλι. Μια φανερωνόταν, σαν κατέβαζε τα πόδια, και μια κρυβόταν, σαν έβαζε το ένα πάνω στ’ άλλο. Ταχυκαρδία έπιασε τα αρσενικά και ξέσφιγγαν τις γραβάτες. Και το βλέμμα αιχμαλωτισμένο εκεί. Στο μέρος που έσμιγαν τα πόδια. Να περιμένουν να ξεσμίξουν για να φανεί το μέγα μυστήριο! Το ακατάλυτο και συγκλονιστικό! Ναι, που λέτε. Τα λιγούρια έπαθαν μεγαλύτερο ταράκουλο, απ’ αυτό που έπαθε ο Μάικλ Ντάγκλας στο έργο με τη ξανθιά Αμερικάνα που ‘χε σα βοήθημα τον παγοκόφτη.. .

Έλα, ρε π@ύστη μου, θα ρωτήσετε, έπαιξε τέτοια φάση; Ναι, ρε καρντάσια, μα τον όσιο Συμεών τον στυλίτη. Η βουλευτογκόμενα- της αντιπολίτευσης βεβαίως, βεβαίως- ήταν βαλτή. Η προέκταση του χεριού της Πέμπτης Φάλαγγας. Σαν νέα Μάτα Χάρη ήθελε ντε και καλά να τσεκάρει τα γεροντοφρικιά της συμπολίτευσης πόσο αντέχουν το πρέσιγκ- το ‘ριξα, ο άτιμος, το ξενογλωσσικό μου. Έτσι, το ‘ριξε στο αλάνικο παιγνίδι βάζοντας τους να ψάχνουν με γουρλωμένα μάτια: «που ‘ντο, που ‘ντο το λιμπιστό γουβάκι, ψάξε, ψάξε, για να το βρεις». Και τα τσεκάρισε τα γερομπισμπίκια. Δε θα αντέξουν στις Ευρωεκλογές. Θα πέσουν στην πρώτη στροφή. Οπότε, έχουμε και λέμε ότι ο Αντωνάκης και ο Βαγγέλας πάνε για χωματερή, ενώ στη καρέκλα του Μαξίμου θα κάτσει ο Αλέξης. Ο επόμενος ψεύτης, που δε θα κάνει τίποτις από ‘κεινα, που τάζει.

Καρντάσια μου, η Ελληνίδα Σάρον Στόουν, δεν κάτεχε από παγοκόφτες και τα λοιπά σεξουαλικά κόλπα. Υπηρεσία εκτελούσε για να τσεκάρουν τις αντοχές της συμπολίτευσης. Στην Ελλάδα ζούσε και το πρώτο που έμαθε ήταν πως το “νινί” σέρνει καράβι. Αυτό χρησιμοποίησε για να έρθει κόλπος στους λειράτους κοτόμαγκες της TVούλας. Που τη μια μέρα μας το παίζουν ήρωες αντιστασιακοί και την επόμενη βάζουν την ουρά στα σκέλη σα δαρμένοι κύνες. Για να βγει από τα ρούχα της η Παπακώτσαινα, φαίνεται πως τα κατάφερε η Σάρον. Τουλάχιστον η δική μας Σάρον ήταν πιο σικάτη από την άλλη τη φακλάνα βουλευτού, που φόρεσε το λευκό παντελόνι με το μαύρο στριγκάκι στη Βουλή. Έλα αιδοίον στον τόπο σου, θα πείτε. Τέτοια εμφάνα στο ναό της δημοκρατίας; Βεβαίως, βεβαίως. Πού πας, μωρή παρδάλω, με το μαύρο κωλοκόφτη; Καλεσμένη είσαι της Ελενίτσας της Μενεγάκη ή της Ελεωνόρας σε πρωινάδικο; Στη Βουλή πας, που να πάρει ο Βελζεβούλης, και πρέπει να είσαι ευπρεπής, όπως θέλει και η λεμονοκουπίτσα η Κατίνα η Παπακώτσαινα. Άμα βλέπουν εσένα με μαύρο κωλοκόφτη σε λευκό φόντο, και τη Συριζού πανκ σαν να πήγαινε σε κλάμπ, οι ανάρχες έχουν άδικο να θέλουν να κάψουν το πολυτελές studio της πλατείας Συντάγματος;

Και μιας και πλησιάζει η γιορτή για τους ξενέρωτους, του Αγίου Βαλεντίνου- μεγάλη η χάρη σου αγία Αφροδίτη- θυμήθηκα, ρε καρντάσια, και την άλλη βουλευτού, που τη ρώτησαν τι γουστάριζε να της δωρίσει ο “έτσι” της τη μέρα του Λατίνου άγιου. Και τι ζήτησε η σκορδόπιστη; Κόκκινα εσώρουχα! Ναι, ρε μινάρες, κόκκινα δαντελωτά! Τι είναι, μωρή, ο δικός σου, ταύρος να τον ερεθίσεις με τα κόκκινα; Διαφορετικά δεν έχει «εγέρθητος», που λένε οι Χρυσαυγούληδες; Κι αν έχεις φαντασίωση με τα κόκκινα, είναι ανάγκη να πάρεις τη ντουντούκα;

Ναι, ρε φιλάρες, όσα σας είπα σήμερις δεν τα κατέβασε η κούτρα μου. Κι ούτε πήρα ληγμένα για να έχω παραισθήσεις. Είναι η ωμή πραγματικότητα! Αυτές τις ματαιόδοξες κυράτσες έχουμε στη Βουλή. Και τη Σάρον, και αυτή με το μαύρο στριγκάκι, και την άλλη με τα κόκκινα εσώρουχα, εμείς τις ψηφίσαμε. Για να παραπονιόμαστε μετά πως μας έκαναν τη ζωή μπ@υρδέλο...