Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

Μια ιστορία από τη φάρμα των ζώων που ταιριάζει με τη φάρμα “Ελλάδα”…

[[ δαμ- ων ]]

Μερικές φορές οι αλληγορικές ιστορίες μπορούν να δώσουν περισσότερη πνευματική τροφή από μια ξερή εξιστόρηση γεγονότων ή ανάλυση της πολιτικής κατάστασης. Και η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα είναι μια Αριστοφάνεια κωμωδία όσον αφορά τους πολιτικούς της και μια τραγωδία όσον αφορά το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων της. Γι’ αυτήν την τραγω-κωμωδία ευθυνόμαστε εμείς, η λεγόμενη γενιά του Πολυτεχνείου. Ίσως να είμαστε η πιο αχρεία γενιά μετά την απελευθέρωση από τη μακρόχρονη σκλαβιά στους Οθωμανούς. Το βασικό σύνθημα: «ψωμί- παιδεία- ελευθερία» το μετατρέψαμε σε: μεγάλο φαγοπότι (λαμογιά)- απαιδευσία (γίναμε ξερόλες), ασυδοσία! Πολίτες- που δεν ξέραμε τι ζητούσαμε- και πολιτικοί- που ευτέλισαν την έννοια της δημοκρατίας- είμαστε συνυπεύθυνοι. Φυσικά και το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχει ο πολιτικός κόσμος! Όμως, τους διεφθαρμένους πολιτικούς τους εκλέγουν πολίτες με μειωμένο ήθος και συμφεροντολογικά κριτήρια. Πολίτες που βάζουν πάνω απ’ όλα το προσωπικό τους συμφέρον και το βόλεμα. Ανθρωπάρια που έχουν σαν δόγμα: «εγώ να περνάω καλά και γαία πυρί μειχθήτω». Κι έτσι βρισκόμαστε σε κατάσταση ελεύθερης πτώσης στο μέγα χάσμα του Τάρταρου. Να θυμίσουμε στον αναγνώστη ότι ο Τάρταρος ήταν μυθικός τόπος στα έγκατα της Γης. Κατά τη μυθολογία ήταν τόσο μακριά από την επιφάνειά της Γης, όσο η ίδια από τον ουρανό. Γι’ αυτό δεν ξέρουμε πότε θα φτάσουμε στον πάτο του Τάρταρου. Φτάνοντας στον πάτο υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Αν στηριχθούμε στις αρχαιοελληνικές δοξασίες, εκεί ήταν η κόλαση, όπου βασανίζονταν οι αμαρτωλοί ύστερα από τον θάνατό τους. Έτσι μετά τον θάνατο της πατρίδας μας οι επόμενες γενιές θα βασανίζονται για τις δικές μας αμαρτίες και την προδοσία των πολιτικών. Στο δεύτερο ενδεχόμενο- παραλείποντας την αρχαιοελληνική δοξασία της κόλασης- φτάνοντας στον πάτο, θα βρούμε στέρεο έδαφος να πατήσουμε για ν’ αρχίσουμε και πάλι σιγά- σιγά την ανοδική πορεία. Θα περάσουν, όμως, πολλές δεκαετίες για να φτάσουμε σε υποφερτό επίπεδο διαβίωσης. Μέχρι τότε θα έχουμε θυσιάσει πολλές γενιές ελληνοπαίδων...

Η συνέχεια >>> εδώ …

Στην ιστορία μας, φάρμα είναι η χώρα μας, και οι διάφορες κατηγορίες ζώων είναι οι κατηγορίες των πολιτών της. Σύμφωνα με την ιστορία μας, η ομάδα των γουρουνιών αντιπροσωπεύει δύο κάστες: την κάστα των πολιτικών και την κάστα των τραπεζιτών. Το πιθανότερο είναι την ιστορία αυτή να έχει εμπνευστεί ο συμπολίτης μας με τα αρχικά Ν. Β. από το βιβλίο του George Orwell “Η Φάρμα των Ζώων”:
[[ Κάποτε σε μια φάρμα ζούσαν πολλά ζώα, σκύλοι, άλογα, κότες, πάπιες, γουρούνια και πολλά ακόμη ζώα, όλα τους δούλευαν σκληρά για να εξασφαλίσουν την τροφή τους.
Δούλευαν όλα όπως είπα και πριν εκτός από τα γουρούνια που επειδή είχαν εκλεχθεί κυβερνήτες της φάρμας θεωρούσαν πως το μόνο που έπρεπε να κάνουν είναι να κυλιούνται όλη μέρα στην λάσπη και οι υπόλοιποι να δουλεύουν για αυτά.
Τα πράγματα στην φάρμα δεν πήγαιναν καλά λόγω οικονομικών προβλημάτων του ιδιοκτήτη και έτσι το φαγητό λιγόστευε μέρα με την μέρα.
Αυτή η εξέλιξη δεν άρεσε καθόλου στα γουρούνια που αμέσως κάλεσαν έκτακτη συνέλευση!
Είπαν πως έπρεπε να δουλεύουν όλα τα ζώα περισσότερες ώρες και όλη η τροφή να συγκεντρώνεται σε μια αποθήκη που θα είναι υπό την επίβλεψη των γουρουνιών ώστε να μην πηγαίνει κανένα ζώο κρυφά και να τρώει παραπάνω απ' ότι του αναλογεί.
Τα υπόλοιπα ζώα στον φόβο του ότι θα πέθαιναν από την πείνα συμφώνησαν στις προτάσεις των γουρουνιών, άλλωστε τα γουρούνια ήταν τα πιο έξυπνα και τα μορφωμένα στην φάρμα γι' αυτό και τα υπόλοιπα ζώα τα θεωρούσαν ικανότερα να δώσουν λύση σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα.
Οι μέρες περνούσαν και τα πράγματα αντί να καλυτερεύουν γίνονταν χειρότερα, κάθε ζώο έτρωγε ελάχιστα ενώ τα γουρούνια έμπαιναν στην αποθήκη κρυφά από τα υπόλοιπα ζώα και έτρωγαν αλόγιστα.
Τα ζώα διαμαρτύρονταν στα γουρούνια γιατί κινδύνευαν να πεθάνουν από την πείνα, τα γουρούνια όμως συνεχώς τους έλεγαν πως τεμπελιάζουν και δεν δουλεύουν αρκετά γι' αυτό δεν έχουν να φάνε.
Τα υπόλοιπα ζώα επειδή είχαν φιλότιμο αύξαναν συνεχώς τις ώρες εργασίας έως που πολλά από αυτά αρρώσταιναν και πέθαιναν καθημερινά.
Όταν τα ζώα ρώτησαν τα γουρούνια γιατί κάποια ζώα πεθαίνουν, εκείνα απάντησαν πως τα ζώα που πέθαιναν ήτανε τεμπέλικα και ως γνωστόν η τεμπελιά είναι αρρώστια που οδηγεί στον θάνατο.
Τα ζώα νομίζοντας πως θα πεθάνουν από τεμπελιά αύξησαν και άλλο της ώρες εργασίας τους έως που κάποια μέρα έπεσαν όλα κάτω νεκρά.
Τα γουρούνια είχαν πετύχει τον σκοπό τους, είχαν όλη την φάρμα δική τους και μια αποθήκη γεμάτη με φαγητό. Έτσι θα τεμπέλιαζαν και θα είχαν φαγητό μέχρι να πεθάνουν. ]]
Στην ιστορία μας τα γουρούνια κυβερνούσαν και καθημερινά τεμπέλιαζαν και κυλιόντουσαν στο βούρκο. Τι κάνουν παραπάνω οι πολιτικοί μας; Κάθισαν ποτέ τους να εκπονήσουν σχέδια ανάπτυξης του τόπου; Κι όταν κάποια ομάδα ετοιμάζει κάποια σχέδια, όχι γιατί πιστεύει στο καλό της πατρίδας, αλλά για να απορροφήσει και να καρπωθεί κάποια κονδύλια του ΕΣΠΑ, έρχεται η επόμενη- της ίδιας κυβέρνησης- για να τα καταργήσει. Ζήσαμε το αλαλούμ και το τουρλουμπούκι του Υπουργείου Παιδείας με της εξετάσεις της Α΄ Λυκείου, όπου ο Λοβέρδος αναίρεσε τα μέτρα του προκατόχου του υπουργού Αρβανιτόπουλου!
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών δεν σχεδιάζουν, γιατί απλούστατα, εκτελούν τις εντολές των αλλότριων κέντρων που διατάζουν. Πολιτικοί θλιβερές μαριονέτες, που διαγκωνίζονται ποιος είναι πιστότερος εντολοδόχος του ξένου εντολέα! Οικτρά ανθρωπάρια που εξευτελίζονται καθημερινά με «ήξεις- αφίξεις», λέγοντας ψέματα στο λαό και υπογράφοντας μέτρα γενοκτονίας του έθνους μας. Γουρουνάνθρωποι που κυλιούνται στο βούρκο της αδικίας και της παρανομίας, στη λάσπη της φιλαργυρίας καθώς πουλιούνται κι αγοράζονται, οσφυοκάμπτες χειρότεροι κι από τους Μηδίζοντες. Ξεπουλούν κάθε τι το Ελληνικό. Χαρίζουν τον μόχθο του πολίτη στα ιδιωτικά συμφέροντα. Οι πολίτες της χώρας μας θα γίνουν απάτριδες επαίτες.
Είναι ένας έντεχνα χαλκευμένος μύθος ότι είμαστε ένας λαός τεμπέληδων. Είμαστε ο δεύτερος σε εργατικότητα λαός στην Ευρώπη. Τα υποζύγια των Γερμανών, που μας χρωστούν. Δεν τους χρωστάμε! Οι δωσίλογοι πολιτικοί μας δεν έχουν τα κότσια να απαιτήσουν υπέρ του λαού τους τα χρωστούμενα, γιατί ανήκουν στη μαφία των εγκληματιών λαών, υποχείρια της Νέας Τάξης. Οι αυριανοί επιστάτες της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης της οικονομικής ελίτ. Αυτοί για τους οποίους ο Όργουελ έγραψε στη φάρμα του: «Τώρα ήταν ολοφάνερο τι είχε συμβεί στις φάτσες των γουρουνιών. Τα ζώα απ’ έξω κοιτούσαν πότε τα γουρούνια και πότε τους ανθρώπους, πότε τους ανθρώπους και πότε τα γουρούνια, ύστερα πάλι τα γουρούνια και πάλι τους ανθρώπους, αλλά ήταν αδύνατον να διακρίνουν ποιος ήταν ποιος.» Πολιτικοί, που έχουν χάσει την ανθρώπινη υπόσταση! Γιατί οι άνθρωποι έχουν πάνω τους ανθρωπιά, αγάπη, συμπόνια. Δεν είναι παχύδερμα και δουλέμποροι. Κανένας πραγματικός άνθρωπος δεν καθιστά δούλο τον συνάνθρωπό του. Κανείς δεν στερεί το φαγητό από τον αδερφό του. Και τα γουρούνια της Βουλής συμπεριφέρονται όπως τα γουρούνια του Όργουελ. Από τη “Φάρμα των ζώων” παραθέτουμε το ακόλουθο απόσπασμα:
[[ Επιτέλους, το μυστήριο για το που πήγαινε το γάλα λύθηκε. Το έβαζαν τα γουρούνια κάθε μέρα στο φαγητό τους. Τα πρώιμα μήλα είχαν ωριμάσει, και η αυλή ήταν γεμάτη από μήλα που είχε ρίξει κάτω ο άνεμος. Τα ζώα το θεώρησαν φυσικό να τα μοιραστούν μεταξύ τους, μια μέρα, όμως, δόθηκε διαταγή να συγκεντρωθούν όλα τα μήλα και να μεταφερθούν στο στάβλο για αποκλειστική χρήση των γουρουνιών. Πάνω σ’ αυτό, μερικά ζώα μουρμούρισαν με αποδοκιμασία, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Όλα τα γουρούνια βρέθηκαν σύμφωνα σ’ αυτό το σημείο, ακόμα και ο Σνόουμπωλ με το Ναπολέοντα. Ο Σκουήλερ στάλθηκε να δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις στους άλλους.
«Σύντροφοι!» φώναξε. «Δεν πιστεύω να περνάει απ’ το νου σας, ότι αυτό που γίνεται από μας τα γουρούνια γίνεται επειδή είμαστε ατομιστές, ή θέλουμε ν’ αποκτήσουμε προνόμια. Στην πραγματικότητα, πολλοί από μας, σιχαίνονται το γάλα και τα μήλα. Εγώ προσωπικά, τα σιχαίνομαι. Ο μοναδικός λόγος που μας κάνει να τα θέλουμε, είναι για να διατηρήσουμε την υγεία μας. Τα γάλα και τα μήλα- αυτό έχει αποδειχτεί επιστημονικά, σύντροφοι- περιέχουν ουσίες απαραίτητες για την καλή υγεία των γουρουνιών.
Εμείς τα γουρούνια εργαζόμαστε πνευματικά. Όλη η οργάνωση και η διεύθυνση αυτού του αγροκτήματος εξαρτάται από μας. Μέρα – νύχτα δουλεύουμε για την ευημερία σας. Για το Δικό σας χατίρι πίνουμε αυτό το γάλα και τρώμε αυτά τα μήλα. Ξέρετε τι θα γινόταν αν εμείς τα γουρούνια δεν εκτελούσαμε καλά το καθήκον μας; Θα ξαναγύριζε ο Τζόουνς!» ]]
Για ν’ αποδώσουν πνευματικά οι δικοί μας πολιτικοί δεν μείωσαν καθόλου την αμοιβή τους. Ούτε την κρατική επιχορήγηση προς τα κόμματά τους. Προφανώς, ούτε και των συγγενών τους, που τους έχουν γραμματείς και φαρισαίους σαν υπαλλήλους στη βουλή. Για να επιβεβαιωθεί η οργουελική ρήση: « Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα»! Αντίθετα, οι πολιτικοί μας αύξησαν σημαντικά την περιουσία τους. Όλοι οι νόμοι, που ψηφίζουν, είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα τους. Υποστηρίζονται και χρηματοδοτούνται τα ύποπτα ιδρύματά τους από το μεγάλο κεφάλαιο. Αλλά οι σχέσεις τους είναι αμφίδρομες. Δεν θα μπορούσαν να είναι κι αλλιώς. Αποτέλεσμα αυτής της αμφίδρομης σχέσης είναι το μεγάλο κεφάλαιο να έχει ασυλία, φοροδιαφεύγοντας και μη πληρώνοντας τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις τους.
Το ένα πολιτικό κόμμα συγκαλύπτει τις ατασθαλίες και τις παρανομίες του αλλουνού, επιβεβαιώνοντας πως κόρακας δεν βγάζει κοράκου μάτι.
Έτσι οι απλοί πολίτες οδηγούνται στην εξαθλίωση, στην πείνα, στην απόγνωση. Για τους πολιτικούς, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές, τους εργοστασιάρχες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες όλα αυτά είναι μια απλή συγκυρία που οφείλεται στην παγκόσμια οικονομική κρίση. Είναι τόσο χοντρόπετσοι, που ούτε καν αναλογίζονται το δικό τους μερίδιο ευθύνης, ότι δηλαδή η κρίση, που γκρέμισε συθέμελα τη χώρα μας, είναι το αποτέλεσμα του δικού τους σχεδίου για μεγαλύτερο πλουτισμό. Οι Εφιάλτες και όσοι άνοιξαν την Κερκόπορτα χαίρονται τα αργύρια του κέρδους ή της προδοσίας, τη στιγμή που ο λαός μας υποφέρει ή βάζει τέρμα με αυτοχειρία στη λεηλατημένη του ζωή. Όσοι διαλέγουν τον έντιμο θάνατο παρά τον ευτελισμό ψάχνοντας σε κάδους απορριμμάτων, μουντζώνουν την αδικία και βγάζουν τη γλώσσα χλευαστικά στην καταπάτηση των δικαιωμάτων για έναν αξιοπρεπή βίο. Αρνούνται να τους θεωρούν οι κλειστές λέσχες των ισχυρών ως παιδιά ενός κατώτερου θεού. Αρνούνται να γίνουν αντικείμενο χλεύης, ανάλογο με αυτό που περιγράφει ο Όργουελ στη φάρμα του: [[ Σ’ εκείνο το σημείο, ο κύριος Πίλκινγκτον είχε προετοιμάσει ένα ευφυολόγημα για τη συντροφιά, αλλά τον έπιασαν τα γέλια και δεν κατάφερε να το πει. Απ’ το πολύ γέλιο, είχε γίνει μπλαβής, μα τελικά ηρέμησε και το είπε: «Αν εσείς έχετε για δούλους τα κατώτερα ζώα, εμείς έχουμε τις κατώτερες τάξεις μας!» Αυτό το καλαμπούρι προκάλεσε βροντερά γέλια στην ομήγυρη.]]
Ναι, η αξιοπρέπεια δεν τους αφήνει να ξεφτιλιστεί η ζωή τους και αναγκάζονται να την τερματίσουν! Έτσι κι αλλιώς ο θάνατός τους ήταν προδιαγεγραμμένος.
Έρχεται, όμως, κάποια στιγμή, που ακόμη και τα ζώα αντιδρούν. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι τόσο ισχυρό, που τα οδηγεί να υπερβούν τη φύση τους… Να ελπίζουμε ότι και τα ζώα της φάρμας με την επωνυμία “Ελλάδα” θα πάψουν να είναι υπό την επήρεια του ναρκωτικού «δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα…, είμαστε τόσο αδύναμοι και οι άλλοι τόσο ισχυροί…», θα ενεργοποιηθεί το DNA της ράτσας τους και θα διεκδικήσουν κάποτε το δίκιο τους;

Δεν υπάρχουν σχόλια: