… Και ολίγα περί όρκου…

[[ δαμ- ων ]]

Πολλά ειπώθηκαν αυτές τις μέρες σχετικά με τον όρκο, με αφορμή τον πολιτικό και όχι τον θρησκευτικό όρκο του πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα, αλλά και την ορκωμοσία της κυβέρνησης, όπου άλλοι υπουργοί έδωσαν πολιτικό και άλλοι θρησκευτικό όρκο. Οι μη γνωρίζοντες και θέλοντας να κάνουν φτηνή αντιπολίτευση πολιτικοί μίλησαν πολιτικάντικα κατηγορώντας τη νέα κυβέρνηση. Μας προξένησαν, όμως, δυσάρεστη εντύπωση οι αντιφατικές απόψεις της εκκλησίας. Γιατί εκείνοι οι επίσκοποι που βρήκαν σαν αφορμή τον όρκο για να εκδηλώσουν την πολιτική αντίθεσή τους προς την αριστερή ιδεολογία του κυβερνώντος κόμματος, είναι οι σύγχρονοι φαρισαίοι προς τους οποίους απευθύνθηκε ο Ιησούς λέγοντας «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί…» και τους οποίους κρατώντας φραγγέλιο, αν σήμερα ήταν στη γη, θα έδιωχνε από τους ναούς Του.

Για μια ακόμη φορά αναδύεται το ερώτημα: είναι σωστό να ορκιζόμαστε; Ο σοφός Σόλων συμβούλευε: « Όρκω μη χρω» ενώ ο Πυθαγόρας ήταν κατηγορηματικός: «Μηδέ ομνύναι θεούς». Από τους προγόνους μας ο Μένανδρος μας προτρέπει: «Όρκον δε φεύγε και δικαίως και αδίκως». Ο Ευριπίδης στη τραγωδία “Ιππόλυτος” λέει: «Η γλώσσ’ ομώμοχ’ η δε φρην ανώμοτος» [ μετ.: η γλώσσα μου ορκίστηκε αλλά ο νους μου δεν δεσμεύτηκε από τον όρκο] για να δείξει την αντίφαση μεταξύ λόγων και πράξεων. Ο Αισχύλος δίνει τη σωστή διάσταση στο παραπάνω ερώτημα: «Ουκ ανδρός όρκοι πίστις, αλλ’ όρκων ανήρ.» [ μετ.: δεν είναι οι όρκοι που μας κάνουν να πιστέψουμε κάποιον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος που μας κάνει να πιστέψουμε τους όρκους].

Η συνέχεια >>> VagiaBlog…

Ας δούμε τώρα εκκλησιαστικά το θέμα του όρκου. Με βάση την τρίτη εντολή, που έδωσε ο Θεός στον Μωυσή, δεν επιτρέπεται ο όρκος. Διαβάζουμε στο βιβλίο “Έξοδος” της Π. Διαθήκης: «οὐ λήψει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπί ματαίῳ· οὐ γὰρ μὴ καθαρίσῃ Κύριος ὁ Θεός σου τὸν λαμβάνοντα τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ ματαίῳ.» (Έξοδος, κ΄, 7) [μετ.: Δεν θα πάρης στο στόμα σου το όνομα του Κυρίου ματαίως και χωρίς λόγον, διότι ο Κυριος δεν θα θεωρήση αθώον εκείνον, ο οποίος προφέρει το όνομά του ματαίως και ανευλαβώς.] Στη συνέχεια δίνουμε τη θεολογική ερμηνεία αυτής της εντολής: «Μὴ πάρεις στὸ στόμα σου γιὰ τὸ τίποτε τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου (καὶ μὴν ὁρκισθεῖς ποτέ) εἴτε γιὰ ὑπόθεση γήινη, εἴτε ἀπὸ φόβο μὴ πάθεις τίποτε κακὸ ἀπὸ κανένα ἄνθρωπο, ἢ ἀπὸ ντροπή, ἢ γιὰ νὰ κερδίσεις προσωπικὸ ὄφελος, ὁρκιζόμενος ψεύτικα, γιατὶ ἡ παράβαση τοῦ ὅρκου σημαίνει ἄρνηση τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτὸ νὰ μὴν ὁρκίζεσαι ποτέ, ἀλλὰ νὰ ἀποφεύγεις ὁλοσδιόλου τὸν ὅρκο, γιατὶ ἀπὸ τὸν ὅρκο προέρχεται καὶ ἡ παράβαση τοῦ ὅρκου, ποὺ ἀπομακρύνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ συγκαταλέγει μὲ τοὺς ἁμαρτωλοὺς τὸν ἐπίορκο. Ὅταν λὲς πάντοτε τὴν ἀλήθεια, τότε δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ ὁρκίζεσαι, γιατὶ τὰ (ἀληθινὰ πάντοτε) λόγια σου θὰ εἶναι σὰν ὅρκος (καὶ θὰ καθιστοῦν περιττὴ κάθε ἄλλη βεβαίωση μὲ ὅρκο). Ἂν ὅμως συμβεῖ καμμιὰ φορὰ καὶ ὁρκισθεῖς, πρᾶγμα ποὺ μακάρι ποτὲ νὰ μὴν γίνει, ἐὰν μὲν δώσεις τὸν ὅρκο γιὰ κάτι τί σύμφωνο μὲ τὸν Θεῖο Νόμο, τότε θὰ πρέπει νὰ ἐκτελέσεις τὸ νόμιμο αὐτό, ἀλλὰ ἐν συνεχείᾳ θὰ πρέπει νὰ ζητήσεις ἀπὸ τὸν ἑαυτό σου εὐθύνες ἐπειδὴ ἔδωσε ὅρκο, φροντίζοντας μὲ ἐλεημοσύνη, δέηση καὶ πένθος καὶ σκληραγωγία τοῦ σώματος νὰ ἐξιλεώσεις τὸν Χριστὸ ποὺ εἶπε νὰ μὴν ὁρκίζεσαι. Ἐὰν δὲ ἔδωσες ὅρκο γιὰ πρᾶγμα παράνομο, πρόσεξε μήπως ἐξ αἰτίας τοῦ ὅρκου ἐκτελέσεις παράνομη πράξη, γιὰ νὰ μὴν συγκαταριθμηθεῖς κι ἐσὺ μαζὶ μὲ τὸν Προφητοκτόνο Ἡρώδη. Ἀφοῦ δὲ ἀθετήσεις καὶ παραβεῖς τὸν παράνομο τοῦτο ὅρκο, βάλε κανόνα στὸν ἑαυτό σου νὰ μὴν ξαναορκισθεῖ, καὶ φρόντισε νὰ ἐξιλεωθεῖς ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ, χρησιμοποιώντας μὲ περισσότερη μέριμνα τὰ φάρμακα ποὺ εἴπαμε προηγουμένως, μαζὶ μὲ δάκρυα.»

Ο Ιησούς στην επί του όρους ομιλία του, ερμηνεύοντας τις δέκα εντολές, όταν έφτασε στην παραπάνω εντολή είπε: «Πάλιν ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, οὐκ ἐπιορκήσεις, ἀποδώσεις δὲ τῷ Κυρίῳ τοὺς ὅρκους σου.Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως· μήτε ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅτι θρόνος ἐστὶ τοῦ Θεοῦ· μήτε ἐν τῇ γῇ, ὅτι ὑποπόδιόν ἐστι τῶν ποδῶν αὐτοῦ· μήτε εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅτι πόλις ἐστὶ τοῦ μεγάλου βασιλέως· μήτε ἐν τῇ κεφαλῇ σου ὀμόσῃς, ὅτι οὐ δύνασαι μίαν τρίχα λευκὴν ἢ μέλαιναν ποιῆσαι. Ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.» (Ματθαίος, ε΄, 33-37) [μετ.: Aκούσατε επίσης, πως δόθηκε στους αρχαίους η εντολή: Nα μην αθετήσεις τους όρκους σου, αλλά να αποδώσεις στον Kύριο όσα ορκίστηκες. Eγώ όμως σας λέω να μην ορκιστείτε καθόλου μήτε στον ουρανό, γιατί είναι θρόνος του Θεού μήτε στη γη, γιατί είναι ακουμπιστήρι των ποδιών του μήτε στα Iεροσόλυμα, γιατί είναι πόλη του μεγάλου βασιλιά. Mήτε στο κεφάλι σου να ορκιστείς, γιατί δεν μπορείς ούτε μια τρίχα του να την κάνεις άσπρη ή μαύρη. O λόγος σας λοιπόν να σημαίνει ναι, όταν λέτε ναι, και όχι, όταν λέτε όχι, γιατί καθετί πέρα από αυτά πηγάζει από τον πονηρό.]

Η εντολή, επομένως του Χριστού είναι: Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως. Ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.»!

Πριν δημιουργηθεί το θέμα με τον πολιτικό όρκο του Αλέξη Τσίπρα, ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, στις 9-1- 2013 είχε κάνει την ακόλουθη δήλωση στο thrakitoday.com και αναδημοσιεύθηκε από το “ΒΗΜΑ σχετικά με τον όρκο:

[[«Όταν δημιουργήθηκε το Ελληνικό Κράτος, στην προσπάθειά του να μετατρέψει τους επαναστατημένους ραγιάδες σε πολίτες, πήρε την έννοια του όρκου από την Εκκλησία και την έκανε τελετή ορκωμοσίας και την έβαλε στα νεοσυσταθέντα τότε δικαστήρια και στον τότε συγκροτούμενο δημόσιο τομέα. Η Εκκλησία (παρά την απαγόρευση του όρκου που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο) συγκατένευσε, από ανάγκη… έπρεπε να βοηθήσει στη σύσταση του Ελληνικού Κράτους, που μην ξεχνάτε ότι η Εκκλησία το ελευθέρωσε, το πλήρωσε και το πληρώνει μέχρι σήμερα».

»Σήμερα, νομίζω πλέον ότι ο όρκος δεν χρειάζεται. Αισθάνομαι ευθύνη και ενοχή όταν με επίσημη εκκλησιαστική τελετή, “αναγκάζω” βουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους να επιορκίσουν… Επειδή, σίγουρα επιορκούν! Αυτό ομολογούν τα ειδικά δικαστήρια, όσα γίνονται κι όσα δεν γίνονται στη Χώρα.

»Για μας τους χριστιανούς, η επίκληση του Ονόματος της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση.

»Ή στην άλλη περίπτωση, στα δικαστήρια, όταν βάζουν το χέρι τους στο ιερό Ευαγγέλιο με τόση ευκολία και ελαστική συνείδηση! Ο όρκος είναι φοβερό πράγμα, για όποιον πιστεύει. Για όποιον δεν πιστεύει είναι παρωδία. Όμως εμένα με απασχολεί η αμαρτία την οποία φορτώνεται εκείνος που ορκίζεται.

»Να καταργηθεί, λοιπόν και από τα δικαστήρια και από την ανάληψη των καθηκόντων των αιρετών ή των υπαλλήλων.

»Όχι να πετάμε τα άγια και τους μαργαρίτες…δεν είναι σωστό.

»Ας ορκιζόμαστε στην τιμή και στη συνείδησή μας, που ή τα έχει κανείς ή δεν τα έχει. Ή μας τα ενέπνευσε η Δημοκρατία ή δεν μας τα ενέπνευσε!

»Βεβαίως είναι έτοιμος ο λαός μας σήμερα να ξεχωρίσει τα πράγματα. Ξέρει την Εκκλησία του, τη βιώνει ως χαρισματικό φορέα και από την άλλη βλέπει την αναγκαστική εμπλοκή της στα δημόσια πράγματα.

»Θυμηθείτε τις ορκωμοσίες στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές! Το πρόβλημα εμφανίστηκε στην ελλαδική κοινωνία ότι ήταν η επιμονή των Επισκόπων να ορκίσουμε τους αιρετούς. Θεός φυλάξοι! Το πρόβλημα για όσους δεξιούς κι αριστερούς εκλεγμένους δεν ήθελαν να ορκιστούν, όπως ακόμα ορίζει το Σύνταγμα, ήταν του συνταγματικού εισαγγελέα! Εμείς οι εκκλησιαστικοί πηγαίνουμε όπου μας προσκαλούν. Ανεπιθύμητοι δεν θέλουμε να είμαστε».]]

Φαίνεται, όμως, ότι και σε βασικά θέματα της χριστιανικής διδασκαλίας οι επίσκοποι δεν συμφωνούν μεταξύ τους, αλλά και έρχονται σε αντίθεση με όσα είπε ο Χριστός. Πολλές φορές ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος έχει προκαλέσει πιστούς και μη πιστούς με τις ιδιόρρυθμες απόψεις του. Έτσι τώρα χαρακτήρισε προκλητική προβολή της αθεΐας την πολιτική ορκωμοσία του Αλέξη Τσίπρα. Σε κείμενό του στο προσωπικό του blog ο μητροπολίτης αναφέρει πως «η άλλοτε χριστιανική Ελλάδα και επισήμως πλέον αποβάλλει την χριστιανικήν της ταυτότητα, αποχριστιανίζεται». Όπως λέει ο μητροπολίτης «οι Έλληνες εψήφισαν σαν Πρωθυπουργό της Ελλάδος τον κ. Αλέξη Τσίπρα, δηλαδή ένα πολιτικό πρόσωπο, το οποίο α) ζει και συζεί με την “συντροφό του”, όπως έλεγαν τα ΜΜΕ, καί όχι με την “σύζυγό του”, δηλ. με μια γυναίκα χωρίς να έχει προηγηθεί θρησκευτικός γάμος, β) δεν έχει βαπτίσει τα παιδιά του με το χριστιανικό βάπτισμα καί γ) ως Πρωθυπουργός, με περισσή υπεροψία δε, αρνείται νά δώσει τόν θρησκευτικό Όρκο! Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην νεώτερη ιστορία της Ελλάδος!». Και συνεχίζει ο κ.Αμβρόσιος λέγοντας πως «μια νέα εποχή αρχίζει στην Ελλάδα μας! Η παραδοσιακά θρησκευόμενη αυτή Χώρα αποβάλλει τον θρησκευτικό της, τον Ορθόδοξο χριστιανικό, χαρακτήρα της».

Ως προς το τρίτο σκέλος της δήλωσής του ο σεβασμιότατος είπε στις 26-1- 2015: « Το τρίτο μεγάλο βήμα για το γκρέμισμα της χριστιανικής Ελλάδος συμπληρώνεται σήμερα με την προκλητική προβολή της αθεΐας! Ο νέος Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας σήμερα αρνήθηκε να ορκισθή με τον καθιερωμένο τρόπο, με τον χριστιανικό Όρκο! Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας, δυστυχώς, χωρίς να προβάλλη κάποια επιφύληξη, χωρίς κάποια αντίδραση, αποδέχθηκε την πρωτόγνωρη απαίτηση του νέου Πρωθ- υπουργού! Διερωτώμεθα, εάν ο κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε το δικαίωμα αυτό, καθ΄όσον τό Σύνταγμα της Ελλάδος στο άρθρο 13 παράγραφ. 5 διαλαμβάνει τά εξής: “Ουδείς όρκος επιβάλλεται άνευ νόμου ορίζοντος και τον τύπον αυτού”. Ερωτάμε δημοσίως: Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει Νόμος ο οποίος επιτρέπει στον Πρωθυπουργό της Ελλάδος να δίδει πολιτικό Όρκο.»

Υπέρ του θρησκευτικού όρκου τοποθετείται ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας με δήλωσή του στο Star Κεντρικής Ελλάδας παίρνοντας ξεκάθαρη θέση στην συζήτηση που άνοιξε με αφορμή τον πολιτικό όρκο του νέου πρωθυπουργού.

Με τους παραπάνω μητροπολίτες δεν συμφωνεί ο μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος- ο γνωστός μας πατέρας Νεκτάριος, ο ηγούμενος της μονής Σαγματά. «Είναι απαράδεκτο να ορκιζόμαστε», δήλωσε ο σεβασμιότατος, ο οποίος τάσσεται κατά της χρήσης του θρησκευτικού όρκου, ακόμα και στα δικαστήρια. Υπογράμμισε μάλιστα, σύμφωνα με το argolikeseidhseis.gr, πως «καλά έκανε ο πρωθυπουργός και δεν ορκίστηκε». «Εγώ είμαι κατά της θρησκευτικής ορκωμοσίας όχι μόνο στην Βουλή, όχι μόνο στις υπηρεσίες, αλλά και στα δικαστήρια. Είναι απαράδεκτο να ορκιζόμαστε στο Ευαγγέλιο», είπε ο Μητροπολίτης Αργολίδας. «Το να ορκιζόμαστε στο Ευαγγέλιο που είναι κατά του όρκου το θεωρώ απαράδεκτο, γι’ αυτό και πολύ καλά έκανε ο κ. πρωθυπουργός που δεν ορκίστηκε και μακάρι να ‘ρθει η ώρα να σταματήσει ο όρκος. Ας βρεθεί κάτι άλλο».

Ευτυχώς που υπάρχουν και σώφρονες φωνές σαν του μητροπολίτη Αργολίδος. Μητροπολίτες που έχουν καταλάβει ποιος είναι ο ρόλος της εκκλησίας και τον έχουν διαχωρίσει απ’ αυτόν της κοσμικής εξουσίας τηρώντας τα λόγια του Χριστού, που είπε: «ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ.» (Ματθαίος, κβ΄, 21). Στην πολιτική, λοιπόν, χρειάζεται πολιτική υπόσχεση- δέσμευση και στην εκκλησία θρησκευτική υπόσχεση- δέσμευση! Ούτε καν όρκος. Να βάλει ο πολιτικός το χέρι στην καρδιά του και να υποσχεθεί στην προσωπική τιμή του πως θα τηρήσει τις δεσμεύσεις, που απορρέουν από το αξίωμά του. Δεν χρειάζεται η ανάμειξη του ονόματος του Θεού σε όλες μας τις εκδηλώσεις. Εξάλλου είναι σαφής η εντολή: «οὐ λήψει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπί ματαίῳ». Ο Αββάς Ντυμέργκ έχει πει μια μεγάλη κουβέντα: «Οι άνθρωποι που έχουν τον Θεό διαρκώς στο στόμα τους, δεν τον έχουν μέσα στην καρδιά τους». Οι φανατικοί ρασοφόροι, που εύκολα βάζουν ετικέτες πιστού και άθεου, έχουν αναλογιστεί πόσοι είναι οι επίορκοι ιερείς και αρχιερείς, που υπάρχουν στις τάξεις τους; Τους κράτησε ο ιερός όρκος στο όνομα του Χριστού για να μην παρανομήσουν, να μην πουν ψέματα, να μην αδικήσουν, να μην κακολογήσουν; Μήπως για αρκετούς το κριτήριο δεν ήταν ο ιερός όρκος, αλλά τα “αργύρια” και το “χρυσίον” που καρπώνονται χρησιμοποιώντας τους ναούς; Σε αυτούς δεν απευθύνεται ο Ιησούς λέγοντας: «ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν, ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει.» (Ματθαίος, κγ΄, 18)

Την προτροπή να μην ορκίζονται οι πιστοί δίνει και ο μαθητής του Κυρίου Ιάκωβος: «Πρὸ πάντων δέ, ἀδελφοί μου, μὴ ὀμνύετε, μήτε τὸν οὐρανὸν μήτε τὴν γῆν μήτε ἄλλον τινὰ ὅρκον· ἤτω δὲ ὑμῶν τὸ ναὶ ναὶ, καὶ τὸ οὒ οὔ, ἵνα μὴ εἰς ὑποκρίσιν πέσητε.» (Καθολ. Επιστολή Ιακώβου, ε΄, 12) Πάμε στη συνέχεια στους Πατέρες της Εκκλησίας: Ο Μεγ. Βασίλειος επισημαίνει ότι ο όρκος απαγορεύθηκε μια για πάντα (Κανών 29). Στο ερώτημα πως μπορεί κάποιος να πείθει τους άλλους, όταν αποφεύγει τον όρκο, ο Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος απαντά: με το λόγο και τη συμπεριφορά που θα πιστοποιεί το λόγο του (Έπη Ηθικά, PG 37, 940). O Άγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς απορρίπτει επίσης τελείως τη χρήση του όρκου. Σε όσους δεσμεύθηκαν με όρκο προτείνει να τηρήσουν πιστά τις υποσχέσεις τους, αν αυτές είναι σύμφωνες με το θέλημα του Θεού, αλλά και να ζητήσουν ταυτόχρονα το έλεος του Θεού, γιατί ακόμη και σε περίπτωση ευορκίας δεν παύουν να είναι παραβάτες της εντολής (Δεκάλογος κατά Χριστόν νομοθεσίας, P.G. 150, 1093 BC). «Η κατάργηση του όρκου δεν δημιουργεί πρόβλημα στην Εκκλησία, αντιθέτως είναι συνέπεια της διδασκαλίας της», δηλώνει σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Καθημερινή», στις 28/12/2008, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, αναδεικνύοντας, εκ μέρους της διοικούσας Εκκλησίας, τη θεολογική διάσταση ενός απλού μεν, ωστόσο πολύ βασανισμένου - για μικροπολιτικούς, κυρίως, λόγους – θέματος. Κι ενώ για τον αρχιεπίσκοπο δεν δημιουργείται πρόβλημα στην εκκλησία, μητροπολίτες που σκέφτονται την κοσμική τους εξουσία, κατηγορούν ως άθεο τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς που δεν έδωσαν θρησκευτικό όρκο.

Ο όρκος ετυμολογικά έχει σχέση με το έρκος(= φραγμός, εμπόδιο), που παράγεται από το ρήμα είργω (= περιορίζω, εμποδίζω), από το οποίο παράγεται η ειρκτή (=φυλακή). Έρκος και όρκος είναι η ίδια λέξη με παρεμφερή έννοια. Συνήθεις φράσεις στα έπη είναι: όρκον ομούμαι, ώμοσ(σ)α όρκον. Με τον όρκο ο ορκιζόμενος δεσμεύεται να πει την αλήθεια, διαφορετικά θα υποστεί κυρώσεις.

“Θρησκευτικός όρκος” είναι η με την επίκληση του θείου διαβεβαίωση για την αλήθεια ή μη γεγονότος ή πράξης ή την τήρηση συγκεκριμένης συμπεριφοράς.

“Πολιτικός όρκος” είναι η με την επίκληση της τιμής και της συνείδησης πραγματοποιούμενη διαβεβαίωση». Στην περίπτωση αυτή, ο ορκιζόμενος διαβεβαιώνει την αλήθεια των λόγων του επικαλούμενος την τιμή και τη συνείδησή του και όχι κάποια θεία δύναμη.

Ας δούμε πόσο δεσμευτικός ήταν ο θρησκευτικός όρκος για τους μέχρι τώρα χρηματίσαντες πολιτικούς.

Ο ένθεος και στα χαρτιά Ορθόδοξος Χριστιανός Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδωσε τον όρκο: «Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να φυλάσσω το Σύνταγμα και τους νόμους, να μεριμνώ για την πιστή τους τήρηση, να υπερασπίζω την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Χώρας, να προστατεύω τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Ελλήνων και να υπηρετώ το γενικό συμφέρον και την πρόοδο του Ελληνικού Λαού.»

Στη διάρκεια της δεύτερης θητείας του, όμως, παραβιάστηκε το Σύνταγμα και οι κυβερνώντες το έκαναν κουρελόχαρτο! Υποβαθμίστηκε το συμφέρον του ελληνικού λαού για να σωθούν οι τραπεζίτες και να πλουτίσουν οι κερδοσκόποι τζογάροντας στα ομόλογα του κράτους. Οι έλληνες όχι μόνο δεν προόδευσαν, απεναντίας έπεσε κατακόρυφα το βιοτικό τους επίπεδο με ανεργία της τάξης του 30%, έκλεισαν επιχειρήσεις και ένα νεομεταναστευτικό κύμα νέων επιστημόνων αφαίμαξε την κοινωνία μας. Καταπατήθηκαν οι ελευθερίες και τα εργατικά δικαιώματα, ενώ ο χαρούμενος λαός μας μετατράπηκε σε απαισιόδοξο λαό με περίπου 5000 αυτοκτονίες λόγω απόγνωσης. Χάσαμε την εθνική μας ανεξαρτησία και γίναμε υποτελείς στο Δ.Ν.Τ. και στην Γερμανία. Ο δις ορκισμένος Πρόεδρος έχει για όλα αυτά γίνει συνεργός, γιατί από την πρώτη εκλογή του η πρόεδρος της Βουλής κ. Ψαρούδα- Μπενάκη τα είχε αναφέρει- υπάρχει το σχετικό αινιγματικό βίντεο του έτους 2005! Επομένως τα γνώριζε και παρ’ ότι είχε οριστεί ως υπερασπιστής δεν έκανε τίποτα για να τα αποτρέψει, ούτε και με διάγγελμα προειδοποίησε το λαό. Σε τι τον εμπόδισε ο όρκος να γίνει επίορκος και προδότης;

Οι πρωθυπουργοί, οι υπουργοί και οι υφυπουργοί των κυβερνήσεων Γιώργου Παπανδρέου, Λουκά Παπαδήμα, και Αντώνη Σαμαρά έδωσαν τον εξής όρκο: «Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να τηρώ το Σύνταγμα και τους Νόμους και να υπηρετώ το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού». Σε τι τους εμπόδισε ο όρκος να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό και να καταστήσουν την πατρίδα μας νεοαποικία και πειραματόζωο της Νέας Τάξης;

Οι βουλευτές πριν αναλάβουν τα καθήκοντά τους έδωσαν στο Βουλευτήριο τον ακόλουθο όρκο: «Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να είμαι πιστός στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου.» Πόσες φορές όμως πούλησαν τη συνείδησή τους στο θεό Μαμωνά και έγιναν πιόνια της κομματικής πειθαρχίας; Τα άρθρα του Συντάγματος αυτοί δεν τα καταπάτησαν ψηφίζοντας νόμους και υπουργικά διατάγματα για το ξεπούλημα της πατρίδας μας και τη σκλαβιά των πολιτών με τους απεχθείς όρους των μνημονίων; Στο όνομα του καπιταλισμού και του κέρδους των μονοπωλίων αυτοί δεν ψήφισαν τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές;

Έρχεται, όμως, ένας- κατά τους ρασοφόρους- άθεος υπουργός για ν’ αποδώσει στην εκκλησία και πάλι την Κυριακή, που είχαν καταργήσει από αργία οι ένθεοι του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Ο ορκισμένος με πολιτικό όρκο υπουργός Γιώργος Σταθάκης επανέφερε την αργία της Κυριακής. Γιατί κάποιοι τιμούν τις υποσχέσεις τους, έχουν τιμή και συνείδηση, χωρίς να επικαλούνται φαρισαϊκά το Θεό ή την Αγία και Ομοούσιο και Αδιαίρετη Τριάδα. Τηρούν τις δεσμεύσεις γιατί σέβονται τον εαυτό τους και το λαό. Φορούν παντελόνια και δεν είναι οσφυοκάμπτες στα ξένα κέντρα σεβόμενοι εκείνους που τους επέλεξαν. Ενώ αυτοί που φωτογραφίζονται για επικοινωνιακούς λόγους να ανάβουν κεριά στις εκκλησίες και να προσκυνούν τις εικόνες, αν και έδωσαν υπόσχεση τείνοντας την δεξιά χείρα στο ευαγγέλιο, καταπάτησαν τον όρκο τους. Παρέδωσαν τη χώρα τους σε ξένα κέντρα και τον λαό τους πειραματόζωο της παγκόσμιας δικτατορίας, που καμουφλάρεται πίσω από το όνομα Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Οι πρώτες ημέρες της νέας κυβέρνησης μας δίνουν δείγματα τήρησης όσων- επικαλούμενοι την τιμή τους- υποσχέθηκαν , σε αντίθεση με την εξαπάτηση των προηγούμενων κυβερνήσεων, όπου χρησιμοποίησαν ως επίορκοι το όνομα της Αγ. Τριάδας.

Ο Ιησούς πάντα είναι επίκαιρος. Ανά τους αιώνες γι’ αυτούς, που χρησιμοποιούν το όνομά Του και δίνουν όρκους, τους οποίους δεν τηρούν, είπε: «μη δώτε το άγιον τοις κυσί, μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας έμπροσθεν των χοίρων». Κι αν ήταν δυνατόν θα έπαιρνε το φραγγέλιο να εκδιώξει από τους ναούς Του τους ιδιοτελείς επισκόπους και ιερείς που έχουν μπερδέψει τα του Καίσαρος με τά του Θεού…